Η ιστορία πίσω από τη συγκλονιστική φωτογραφία του αγοριού από τη Γάζα

Η ιστορία πίσω από τη συγκλονιστική φωτογραφία του αγοριού από τη Γάζα Facebook Twitter
Λίγο μετά μπήκε μέσα το τελευταίο αγόρι της παραπάνω φωτογραφίας.Το κουβάλησε ένας νοσηλευτής στη μονάδα εντατικής θεραπείας δίπλα ακριβώς από τα επείγοντα. Εκείνος επέμενε κλαίγοντας "Θέλω τον πατέρα μου, φέρτε μου τον πατέρα μου!".
13

*Aπό το ημερολόγιο του γιατρού Belal Dabour στο νοσοκομείο στη Γάζα.

Την Πέμπτη το βράδυ, 17 Ιουλίου, ήταν η σκληρότερη μέρα από τότε που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί της Γάζας από το Ισραήλ.

Δεκάδες άνθρωποι έφταναν στο νοσοκομείο αλ Σίφα της Γάζας, όπου είχα βάρδια εκείνο το βράδυ. Μερικοί έφταναν κατακρεουργημένοι σε κομμάτια, μερικοί αποκεφαλισμένοι και μερικοί αν και ακόμη ανέπνεαν και ήταν ζωντανοί ήταν παραμορφωμένοι και δεν αναγνωρίζονταν.

Oι πολίτες είχαν πληρώσει το βαρύ τίμημα των αδιάκριτων επιθέσεων του πυροβολικού.

Το ιατρικό προσωπικό ήταν τυχερό που πρόλαβε να κάνει διάλειμμα μισής ώρας. Μερικοί το πέρασαν παρακολουθώντας τις  εκρήξεις και τις βόμβες του Ισραήλ να πέφτουν σαν βροχή στις ανατολικές συνοικίες της πόλης της Γάζας, ενώ άλλοι έπιναν καφέ για να ανακτήσουν δυνάμεις και περνούσαν μερικές στιγμές ξαπλωμένοι.

Η σχετική ηρεμία δεν κράτησε για πολύ. Γύρω στις 3 π.μ., περίπου οκτώ ή εννέα θύματα έφτασαν στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης όλα με τη μία. Ο τελευταίοι που εισήλθαν ήταν τέσσερα αδέλφια - δύο εκ των οποίων μικρά παιδιά, περίπου τριών ετών, με σχετικά επιφανειακά τραύματα. Φαινόταν πως τα παιδιά είχαν ανασυρθεί από τα συντρίμμια, τα πρόσωπα και τα ρούχα τους ήταν καλυμμένα με βρωμιά και σκόνη.

Στη συνέχεια ήρθε τομεγαλύτερο από τα τέσσερα αδέλφια, ένα αγόρι στις αρχές της εφηβείας του. Το κεφάλι και το πρόσωπό του ήταν καλυμμένο με αίμα και πίεζε ένα πανί στο κεφάλι του για να σταματήσει την αιμορραγία. Η προσοχή του όμως ήταν στραμμένη αλλού:"Σώστε το μικρό αδελφό μου!" ούρλιαζε.

Λίγο μετά μπήκε μέσα το τελευταίο αγόρι της παραπάνω φωτογραφίας.

Το κουβάλησε ένας νοσηλευτής στη μονάδα εντατικής θεραπείας δίπλα ακριβώς από τα επείγοντα. Εκείνος επέμενε κλαίγοντας "Θέλω τον πατέρα μου, φέρτε μου τον πατέρα μου!".

Καθώς ανέμενα οδηγίες, μια ομάδα τεσσάρων νοσηλευτών είχε αναλάβει να περιποιηθεί τα τραύματά του. Εκείνος συνέχισε να κλωτσά στον αέρα και να ζητά τον πατέρα του.

Τα τραύματά του ήταν σοβαρά: υπήρχε μια πληγή στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού του η οποία θα μπορούσε να είναι κάταγμα κρανίου και ένα μεγάλο κομμάτι από οβίδα σφηνωμένο στο λαιμό του. Ένα άλλο κομμάτι της οβίδας είχε διεισδύσει στο στήθος του και ένα τρίτο είχε χτυπήσει την κοιλιά του. Υπήρχαν πολλά μικρότερα τραύματα σε όλο το σώμα του.

Οι γιατροί έπρεπε να λάβουν άμεσα μέτρα για να σώσουν τη ζωή του και προχώρησαν σε αναισθησία για να δουλέψουν.

Μετά από προσεκτική εξέταση των πληγών, φάνηκε ότι η έκρηξη είχε εκτοξεύσει μικρά τμήματα από τους τοίχους του σπιτιού του στο σώμα του παιδιού και πως μερικές από τις πληγές του είχαν προκληθεί από τα θραύσματα.

Τελικά ήταν πολύ τυχερός: Το τραύμα στον αυχένα του ήταν μόνο μια ίντσα μακριά από μια κεντρική αρτηρία, η πληγή στο στήθος του είχε οριακά αποφύγει να τρυπήσει τους πνεύμονές του και το έντερό του είχε από τύχη γλιτώσει από τα θραύσματα στην κοιλιά του.

Ο μικρός είχε την τύχη με το μέρος του εκείνο το βράδυ, κάτι που πολλοί όμως δεν είχαν.

Οι γιατροί λειτούργησαν ηρωικά εκείνο το βράδυ και έσωσαν τη ζωή του σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα.

Εν τω μεταξύ στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης, οι γιατροί είχαν τελειώσει με τα ράμματα του μεγαλύτερού του αδελφού και εξέταζαν τα υπόλοιπα αδέλφια για πιθανόν κρυμμένα τραύματα.

Τα παιδιά κατάφεραν να αποκοιμηθούν παρά τη φρίκη και τον πόνο. Δεν ήξερα πώς το έκαναν αλλά ένιωσα ευγνώμων για το θείο έλεος που τους δόθηκε.

Ο αδελφός τους με τα πιο σοβαρά τραύματα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιβιώσει, αλλά με πολλά σημάδια και μια δύσκολη περίοδο ανάρρωσης, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική.

Οι απώλειες εκείνο το βράδυ ήταν πάρα πολλές για να συγκρατήσω το όνομα αυτού του αγοριού ή για μάθω αν τελικά συνάντησε τον πατέρα του ή τι απέγινε η υπόλοιπη οικογένειά του.

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως εκατοντάδες παιδιά σαν και αυτό έχουν υποστεί παρόμοιους ή και χειρότερους τραυματισμούς και πως όσο γράφω αυτές εδώ τις λέξεις 80 παιδιά έχουν πεθάνει από τις ανελέητες επιθέσεις του Ισραήλ.

________
Μετάφραση για το LIFO.gr: Θανάσης Χαραμής

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

6 σχόλια
Όντως ... η συγχώρεση που μάλλον υπάρχει στην θρησκεία τους δεν ισχύει στην πράξη . Να και κάτι άλλο : Η βία είναι ο πολιτισμός του ανθρώπου , γιατί η καταγωγή του ανθρώπου είναι βίαιη
_Eva_ 22.7.2014 | 14:12Σύμφωνα με την Χάνα Άρεντ (1906-1975), Γερμανίδα πολιτική επιστήμονας και φιλόσοφος, η οποία έγραψε πολλά έργα πολιτικής φιλοσοφίας σχετικά με τον ολοκληρωτισμό και τον αντισημιτισμό καθώς και μελέτες για το εβραϊκό Ολοκαύτωμα, με γνωστότερο έργο το "The Origins of Totalitarianism", ο Ιουδαϊσμός η παραδοσιακή θρησκεία των Εβραίων, σύμφωνα με τη τήρηση των νόμων και των εντολών της δίνει έμφαση στην Υπόσχεση και ΟΧΙ στη Συγχώρεση...
Πώς ένας λαός που έχει υποφέρει στο πρόσφατο παρελθόν, μπορεί να ξεχνά;Μάλλον εύκολα, ειδικά αν δουλεύει το σύστημα με αυτό το σκοπό.Φαντάζομαι ότι θα έχετε δει όλοι και διαβάσει σχετικά άρθρα. Αν όχι απλά γκουγκλάρετε signing bombs in israel...
Παρότι θεωρώ ότι η παλαιστινιακή πλευρά είναι *σαφώς* στην πιο δυσμενή θέση και παρότι δεν μ΄ αρέσουν τα εξισωτικά (sic), έχω να πω ότι η προπαγάνδα (και πρόκληση φανατισμού στα μικρά παιδιά), γενικώς, καλά κρατεί:http://www.jewishpress.com/news/arabs-celebrating-kidnapping-of-jewish-boys/2014/06/14/http://www.jewishpress.com/news/breaking-news/three-fingered-salute-new-low-even-for-palestinian-society/2014/06/17/http://www.israellycool.com/2014/06/17/more-palestinian-reactions-to-kidnapping-the-most-disturbing-of-all/https://www.google.gr/search?q=sucide+bomber&tbm=isch&tbs=simg:CAQSaRpnCxCo1NgEGgYIAAg9CEIMCxCwjKcIGjwKOggCEhTyEN0QvybqIPEc0ybBJokh0ibKIBogzjLQoic3y6-e8Yo0hm9pi3FXd6AQ6jKCdwY8gOBe5mcMCxCOrv4IGgoKCAgBEgTZO3_1nDA&sa=X&ei=aATOU9LSMoeQ7Aa-zICoAQ&ved=0CBwQ2A4oAQ&biw=1996&bih=968&dpr=0.95#imgdii=_Επίσης σχετικά με την εικόνα των βομβών:http://photos1.blogger.com/blogger/7760/1663/1600/more%20girls%20signing%20bombs.9.jpgΥποτίθεται ότι υπάρχει κι ένα context: "Their messages were directed at Nasrallah. None of those people was detached or wise enough to think: "Hang on, tank shell equals death of human beings." They were thinking, tank shell equals stopping the missiles that land on my house."http://www.democraticunderground.com/discuss/duboard.php?az=view_all&address=364x1689647...βέβαια απ' αυτήν την άποψη εντός context είναι και το πρώτο σετ των εικόνων που βαρύνουν τους Άραβες (παλαιστινίους ή ισραηλινούς): Aς πούμε ο διαμοιρασμός γλυκών, επ' ευκαιρία της απαγωγής των 3 Εβραίων Ισραηλινών εφήβων είχε να κάνει και με το γεγονός ότι (...προφανώς πριν αυτοί βρεθούν δολοφονημένοι) θεωρούνταν ανταλλάξιμη δύναμη (για απελευθέρωση παλαιστινίων κρατουμένων, that is). Όμως όλες αυτές οι εικόνες (κυρίως όταν παρουσιάζονται εκτός context), είτε είναι 100% αληθινές, είτε ντεμί πανσιόν, είτε έχουν "εισχωρήσει" και αναπαράγονται ανακριβή στοιχεία για αυτές, προφανώς λειτουργούν σημαντικά στην διατήρηση κλίματος μίσους.
Το γεγονός ότι δε σκέφτομαι κάτι το κάνει αυτόματα επιτρεπτό... Μάλιστα.Επίσης μου "αρέσει" η προσέγγιση σου η οποία συνδυάζει: καταδικάζω τη βία απ΄όπου κι αν προέρχεται, με το μαζί τα φάγαμε.Η δική μου λογική λέει ότι αν γαλουχήσεις ένα παιδί με την ιδέα ότι κάνω οτιδήποτε για να "αμυνθώ" (ή εκτός εισαγωγικών, ανάλογα την οπτική καθενός), ότι το μπορώ να ρίχνω βόμβες είναι κάτι φυσιολογικό και μάλιστα μπορώ να στείλω και ραβασάκια μαζί τους, ουσιαστικά του μαθαίνεις να κάνει τα ίδια αν όχι χειρότερα χωρίς ηθικές αναστολές και χωρίς αίσθηση ότι αυτό που κάνει είναι έγκλημα κατά του ανθρώπινου είδους.Φυσικά εκεί αποσκοπεί η συγκεκριμένη πρακτική, να κοιμήσει τη λογική και το συναίσθημα. Αν αυτό δεν είναι ρητορική μίσους και προπαγάνδα, τέλεια εφαρμοσμένη από τη στιγμή που γίνεται μέσω της βιωματικής, δε ξέρω τι είναι.Σε ένα συμπέρασμα τείνω να καταλήξω πάντως. Ότι το κράτος του Ισραήλ κάνει τα αδύνατα δυνατά να μοιάσει στους δυνάστες του κατά το 2ο Π.Π. Και δυστυχώς θλίβομαι που το λέω, αλλά νομίζω ότι έχει αρχίσει να σημειώνει επιτυχίες στη κατεύθυνση αυτή :'(
"Το γεγονός ότι δε σκέφτομαι κάτι το κάνει αυτόματα επιτρεπτό... Μάλιστα."Δεν κατάλαβα, αναφέρεσαι στο αν σκέφτεται-γνωρίζει (ή όχι) κανείς το context των φωτογραφιών ή σε κάτι άλλο; Εξυπακούεται, σε σημείο που δεν θα έπρεπε να διευκρινίζεται νομίζω, ότι τα "ραβασάκια" και το εκφοβιστικό-επιθετικό αυτό περιβάλλον γι' αυτά τα παιδιά είναι το εντελώς αντίθετο του ορθού. Όταν, όμως, υπάρχει το εργαλείο (ή παραπροϊόν αυτής της διαμάχης, ανάλογα) που λέγεται "πόλεμος προπαγάνδας" το να λες ότι τα κορίτσια αυτά στέλνουν τις βόμβες, με αγάπη, στα παιδιά του Λιβάνου, σίγουρα είναι "πιο πιασάρικο" από το τα κορίτσια στέλνουν τις βόμβες στον Nasrallah, έτσι δεν είναι; "Επίσης μου "αρέσει" η προσέγγιση σου η οποία συνδυάζει: καταδικάζω τη βία απ΄ όπου κι αν προέρχεται, με το μαζί τα φάγαμε".Όχι, δεν ισχύει αυτό που λες. Έχω εστιάσει, καθαρά, σε θέμα προπαγάνδας. Όταν ψάχνει να βρει κανείς τι στην ευχή κάνει κάποιους ανθρώπους να κάθονται σε μία πλαγιά και να ζητωκραυγάζουν με την ρίψη βομβών σε οικιστικές περιοχές, σαν να βλέπουν τα βεγγαλικά σε καρναβάλι, αναρωτιέμαι γιατί έχουν φτάσει σ΄αυτό το σημείο και νομίζω ότι η αίσθησή τους είναι "its us or them", μας μισούν, οπότε ..."φάτε την μπόμπα σας να μάθετε". (Μαλακία και άνιση λογική;: Προφανώς. Βρίσκουν κάποιο πάτημα στη συνείδηση τους, όμως;: Εκεί είναι το θέμα. Είναι οι διαστρεβλώσεις στο οπτικό υλικό που κυκλοφορεί το μόνο ή το κυρίως πρόβλημα;: Φυσικά όχι).
Άριστα κάνουμε και ασχολούμαστε με τις νεοναζιστικές συμμορίες στις διάφορες χώρες-και στην δική μας. Θα πρέπει να ασχοληθούμε λίγο και με το νεοναζιστικό κράτος του Ισραήλ: τα θύματα του ολοκαυτώματος έγιναν οι θύτες του σήμερα. Οι καλύτεροι μαθητές των ναζί. Αν ζούσε ο Χίτλερ, θα ήταν περήφανος για τα έργα και τις ημέρες των Ισραηλινών.