"Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;"

"Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;" Facebook Twitter
Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.
7

"Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;" Facebook Twitter
 

 

 Ένα απόσπασμα από τον "Eπαναστατημένο 'Ανθρωπο": 

 

"Μπορούμε να καθορίσουμε τη θετική άποψη της αξίας που πιθανόν υπάρχει σε κάθε εξέγερση, συγκρίνοντας τη με μια παντελώς αρνητική έννοια, όπως για παράδειγμα την μνησικακία, έτσι όπως την προσδίδει ο Σέλερ. Πράγματι, η κίνηση της εξέγερσης είναι κάτι περισσότερο από μια πράξη διεκδίκησης, με την πιο έντονη σημασία της λέξης. Η μνησικακία ορίζεται πολύ σωστά από τον Σέλερ ως μια αυτοτοξίνωση, ως η βλαβερή έκκριση, σε κλειστό χώρο, μιας παρατεταμένης ανικανότητας. Η εξέγερση, αντίθετα, τεμαχίζει τον άνθρωπο και τον βοηθά να δει πέρα από το άτομο του. Ελευθερώνει κύματα που από στάσιμα γίνονται ορμητικά. Ο ίδιος ο Σέλερ τονίζει την παθητική πλευρά της μνησικακίας , παρατηρώντας τη σημαντική θέση που κατέχει στην ψυχολογία των γυναικών που κλίνουν προς τον πόθο και την κτητικότητα. Απεναντίας, στην πηγή της εξέγερσης υπάρχει μια αρχή πληθωρικής δραστηριότητας και ενέργειας. Ο Σέλερ έχει, επίσης, δίκιο όταν αναφέρει ότι ο φθόνος χρωματίζει έντονα τη μνησικακία.

Μα φθονούμε κάτι που δεν έχουμε, ενώ ο εξεγερμένος υπερασπίζεται αυτό που είναι. Δεν διεκδικεί μόνο ένα αγαθό που δεν έχει ή που του στέρησαν. Επιδιώκει ν΄αναγνωρίσουν οι άλλοι αυτό που έχει και που ο ίδιος το έχει ήδη αναγνωρίσει , σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις , ως κάτι πιο σπουδαίο απ’ αυτό που θα μπορούσε να φθονήσει. Η εξέγερση δεν είναι ρεαλιστική. Πάντα σύμφωνα με τον Σέλερ, η μνησηκακία, αναλόγως με το αν αναπτύσσεται σε μια δυνατή ή σε μια αδύναμη ψυχή, μεταβάλλεται σε αριβισμό ή πικρία. Και στις δύο περιπτώσεις ωστόσο, θέλουμε να γίνουμε κάτι διαφορετικό απ΄αυτό που είμαστε. Η μνησικακία στρέφεται πάντα εναντίον αυτού που τη νιώθει. Αντίθετα, η πρώτη κίνηση του εξεγερμένου είναι να αρνηθεί στους άλλους να θίξουν αυτό που είναι. Αγωνίζεται για την ακεραιότητα μιας πλευράς του εαυτού του. Αρχικά, δεν ζητά να κατακτήσει, αλλά να επιβάλει.

Τέλος, φαίνεται ότι η μνησικακία απολαμβάνει εκ των προτέρων την οδύνη που θα ήθελε να νιώσει το αντικείμενο της κακίας της. Ο Νίτσε και ο Σέλερ πολύ σωστά βλέπουν μια θαυμάσια απεικόνιση αυτής της ευαισθησίας στο απόσπασμα όπου ο Τερτυλλιανός πληροφορεί τους αναγνώστες του πως, στον ουρανό, η μεγαλύτερη πηγή ευδαιμονίας για τους μακάριους ανθρώπους θα είναι το θέαμα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων που θα σιγοκαίγονται στην κόλαση. Παρόμοια ευδαιμονία ένιωθαν οι καλοί άνθρωποι που παρακολουθούσαν τις δημόσιες εκτελέσεις. Η εξέγερση, αντίθετα, έχει ως αρχή να περιορίζεται στην άρνηση της ταπείνωσης, χωρίς να απαιτεί την ταπείνωση των άλλων. Υπομένει ακόμη και τον πόνο αρκεί να σέβονται την ακεραιότητά της."

Αλμπέρ Καμύ-Ο επαναστατημένος άνθρωπος-εκδόσεις Πατάκη. Είχα υπογραμμίσει πολλά καθώς το διάβαζα. Η αγαπημένη μου φράση από άλλο κεφάλαιο του βιβλίου την οποία ποτέ δεν την ξέχασα ήταν το «Να ρημάζεις τα πάντα, σημαίνει ότι οικοδομείς χωρίς θεμέλια».

Με βοηθάει πάρα πολύ όταν συναντώ ανθρώπους που έχουν αυτή την πρόθεση ή όταν επικροτούν τέτοιου είδους πράξεις καθισμένοι μπροστά στον καναπέ τους ή την οθόνη του υπολογιστή τους. «’Ενα από τα σπουδαιότερα μανιφέστα ανθρωπισμού» χαρακτηρίστηκε το βιβλίο αυτό του Καμύ, ένα βιβλίο που στην εποχή του προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων αλλά οι αλήθειες του έλαμψαν δεκαετίες αργότερα. 

 

 

 ________________

 


15 Αποφθέγματα

  1. Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.
  2. Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.
  3. Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.
  4. Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;
  5. Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.
  6. Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας.
  7. Σε τελευταία ανάλυση, χρειάζεται περισσότερο κουράγιο για να ζήσεις παρά για να αυτοκτονήσεις.
  8. Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει.
  9. Δεν μου αρέσουν τα μυστικά των άλλων. Με ενδιαφέρουν όμως οι εξομολογήσεις τους.
  10. Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.
  11. Η παγίδα του μίσους είναι ότι σε δένει με τον χειρότερο εχθρό σου.
  12. Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές.
  13. Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής.
  14. Είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή μόνο αυτοί που δεν την έχουν ζήσει.
  15. Έχουμε εξορίσει την ομορφιά. Οι Έλληνες είχαν πάρει τα όπλα γι’ αυτήν.

________________

Έναν ντοκιμαντέρ για τον Albert Camus με αγγλικούς υπότιτλους

 

 

7

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μαρκ Τουέιν, «Οι περιπέτειες του Χακ Φιν»

Το πίσω ράφι / Το μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που έθαψαν οι κριτικοί και το αποθέωσε ο Χέμινγουεϊ

Στις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» ο Μαρκ Τουέιν έπλασε τον πιο ελεύθερο ήρωα της αμερικανικής λογοτεχνίας, που αρνήθηκε τους κανόνες της κοινωνίας του και ένωσε την τύχη του με έναν σκλάβο δραπέτη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

5 σχόλια
Έχω πλέον καταλήξει στο ότι για να μπορεί κάποιος να καταλάβει τις πιο βαθιές έννοιες του να είσαι άνθρωπος πρέπει να διαβάσει Καμύ.Παρεπιμπτόντως,αφού στα γαλλικά είναι Camus γιατί προφέρεται Καμύ κι όχι Καμού;Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον ξέρει και μου απαντήσει.
Το u στα γαλλικά προφέρεται κάτι μεταξύ "ι" και "ου", βασικά σαν κλειστό υ, γι' αυτό και αποδίδεται στα ελληνικά με ύψιλον. Δεν προφέρεται ως "ου" ποτέ ;-)
Νομίζω ότι επρόκειτο για τον ευφυέστερο διανοητή του 20ου αιώνα, κάπως "αθόρυβου" σε σχέση με τον Sartre. Όποιος έχει την ευκαιρία να διαβάσει τα βιβλία του στα Γαλλικά, θα ανακαλύψει την ευφυΐα και θα απολαύσει την πυκνότητα του λόγου του. Όσες φορές κι αν διαβάσεις ένα βιβλίο του, ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο. Τι κρίμα που μας άφησε τόσο νωρίς.Βαγγέλη, ευχαριστούμε για το άρθρο :)