Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore
10

Στο περιθώριο του επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε υπαίθρια μεταμεσονύχτια προβολή στην πλατεία Ηρώων της Λεμεσού και μια ρετροσπεκτίβα σε ταινίες cult - ας τις χαρακτηρίσω cult, όπως ήθελαν κι οι διοργανωτές, για να μην πω αποκυήματα της πιο νοσηρής φαντασίας!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου

Ψυχή της συγκεκριμένης ρετροσπεκτίβας ήταν ο Κύπριος κινηματογραφιστής Ανδρέας Κυριάκου, ''τρελαμένος'' με τα splatter και τις cult ταινίες. Δεν παρακολούθησα την εισήγηση του προς το κοινό, που μόνο από οπαδούς του cult δεν αποτελούνταν, του αξίζουν συγχαρητήρια πάντως που έψαξε και έφερε αυτά τα ταινιάκια απ' όλες τις μεριές του πλανήτη για να προβληθούν στο φεστιβάλ. Θα σταθώ σε δύο μόνο απ' αυτά, το 15λεπτο Fist of Jesus από την Ισπανία των Adrian Cardona - David Munoz και το ελληνικό Carnivore του Δημήτρη Βαβάτση!

Παραθέτω ολόκληρο το Fist of Jesus, όπως υπάρχει στο youtube. Σίγουρα θα γελάσετε, αλλά κακού - κακού νά 'χετε και σακούλα δίπλα σας... Τι συμβαίνει λοιπόν σ' αυτή την ανεκδιήγητη μικρού μήκους ταινία; Στα χρόνια του Ιησού, ο Θεάνθρωπος παρατάει το κήρυγμα για να τρέξει να αναστήσει τον Λάζαρο. Όντας άπειρος μάλλον ως θαυματοποιός ο Ιησούς, κάτι δεν κάνει σωστά και ο Λάζαρος επανέρχεται από τον κόσμο των νεκρών, αλλά ως αιμοδιψές ζόμπι! Λαιμοί κόβονται, εντόσθια τινάζονται και η μόλυνση εξαπλώνεται παντού, από τους ακόλουθους του Χριστού μέχρι Ρωμαίους στρατιώτες, καθώς και μία ομάδα καουμπόιδων (άσχετο)! Κι ενώ ο Χριστός αρχικά ουρλιάζει σαν φοβιτσιάρα μυξοπαρθένα, στη συνέχεια αναδεικνύεται σε ασυναγώνιστο πολεμιστή των ζόμπι με τη συμβολή του πιστού του, Ιούδα. Το τι γίνεται καθώς η ταινία οδεύει προς το τέλος της είναι πραγματικά απερίγραπτο και άλλο τόσο θλιβερό ως θέαμα. Διότι από ένα σημείο και μετά είναι τέτοιος ο καταιγισμός των πτωμάτων και των φρικιαστικών θανάτων που ξεχνάς πως ήρωας είναι ο Ιησούς VS ζόμπι, γέλιο εξασφαλισμένο δηλαδή.

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

 H ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου. Η μεγάλη πλάκα είναι που στην πρώτη σειρά κάθονταν δύο Κύπριες ηλικιωμένες κυρίες και παρακολουθούσαν αποσβολωμένες τη φρίκη, αλλά δε σηκώνονταν και να φύγουν! Στο Carnivore (Σαρκοβόρος) μπορεί να υπάρχει σκηνοθεσία, σενάριο και χαρακτήρες, όλα το ίδιο καλοδουλεμένα, δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές. Στο σπίτι ενός οικογενειάρχη, την ώρα που παίζει κρυφτό με τον μικρό γιο του, εισβάλλουν δύο μασκοφόροι. Σκοτώνουν τον ίδιο και τη γυναίκα του με τον έναν απ' αυτούς μάλιστα να βιάζει το πτώμα της, μετατρέποντας το σκηνικό σε λουτρό αίματος. Μόνο που το παιδί τους, ο μικρός Μενέλαος, έχει κρυφτεί στο ντουλάπι της κουζίνας και βλέπει όλη τη θηριωδία. 15 χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Kάποιος είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
H αφίσα του Carnivore

Τι να πει κανείς...Θυμήθηκα μια ιστορία από το Μαρτυρολόγιο του Ταρκόφσκι, όταν ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου γύριζε τη Νοσταλγία στην Ιταλία και μπήκε σε λαϊκό σινεμά να δει Λούτσιο Φούλτσι. Δύο κουβέντες μόνο είχε γράψει τότε: Ήταν αισχρό!

Κι αν η ταινία του Βαβάτση έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, σίγουρα τον περιμένουν πολλά ακόμη φεστιβάλ ανά τον κόσμο με ειδίκευση στις ταινίες τρόμου και φρίκης! Είπαμε, να αγαπάς τον Ντάριο Αρζέντο, να γουστάρεις κεφάλια και σώματα που ανοίγουν σαν...κονσέρβες - κάποιος μάλιστα είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα -, ετούτος εδώ όμως το παράκανε αφενός, κατάφερε αφετέρου να σηκώσει την πέτσα του θεατή ως το κόκαλο!

Ακολούθησαν κι άλλα cult - splatter ταινιάκια, αλλά μπροστά στο Carnivore έμοιαζαν με κωμωδιούλες. Όπως το 16λεπτο καναδέζικο Treevenge κάποιου Jason Eisener, στο οποίο τα έλατα παίρνουν την εκδίκηση τους για το κόψιμο και την κατάληξη τους στα σκουπίδια σαν τελειώσουν τα Χριστούγεννα. Πώς; Ζωντανεύουν και κατασφάζουν τους ιδιοκτήτες τους!

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Μουσική / Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Το 1995, όταν βγήκε στους κινηματογράφους το διάσημο άνιμε του Mamoru Oshii, οι αναφορές του στην ΑΙ ακούγονταν εξωγήινες. Σήμερα, μοιάζει πιο επίκαιρο και σύγχρονο από ποτέ. Το ίδιο και το σάουντρακ του Kenji Kawai. Σε λίγες μέρες προβάλλεται ξανά στην Αθήνα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Βιμ Βέντερς: «Είμαι αισιόδοξος για το σινεμά, ο κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Οθόνες / Βιμ Βέντερς στη LifO: «O κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που είδαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο Γερμανός σκηνοθέτης μάς μίλησε για την εκλεκτική συγγένεια που νιώθει με την Ιαπωνία και για τον τρόπο που του αρέσει να κάνει ταινίες, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επιστροφή του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Γιάννης Φάγκρας: «Το μικρόβιο της απληστίας μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Οθόνες / Γιάννης Φάγκρας: «Η απληστία μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Την ανθρώπινη απληστία με φόντο το προσφυγικό διαπραγματεύεται η ταινία «Μικρός Ανθρωποφάγος», μια «πανκ περιπέτεια», σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της, που συμμετέχει στο φετινό 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ήθελε να γίνει στρατιώτης αλλά τελικά έμαθε να κατασκευάζει βιολιά

Pulp Fiction / Ντάνιελ Ντέι Λιούις, μας έλειψες

Ο διάσημος ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα και μας μίλησε αποκλειστικά για την επεισοδιακή πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα, όταν ακόμη ήταν μακρυμάλλης έφηβος στα χρόνια της χούντας, και για την επάνοδό του στα πλατό μαζί με τον γιο του, Ρόναν, μαζί με τον οποίο έγραψε για πρώτη φορά σενάριο για την ταινία «Ανεμώνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πριν από το break, ο Γιώργος Λάνθιμος τα λέει όλα

Οθόνες / Γιώργος Λάνθιμος: «Το θέμα είναι πώς ξαναβρίσκεις τη χαρά»

Παραδέχεται πως η δημιουργία ενός έργου τέχνης δεν είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Και πως χρειάζεται ένα διάλειμμα. Πήρε στάση απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα γιατί «Αν είσαι άνθρωπος με οποιαδήποτε ενσυναίσθηση, δεν μπορείς να μη μιλήσεις». Λίγο πρίν την κυκλοφορία της ταινίας Βουγονία που σκηνοθετεί, ο Γιώργος Λάνθιμος μίλησε στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

8 σχόλια
Ερωτευμένη Τσούχτρα, θες πίστεψε το - θες όχι, εμένα η ταινία του Βαβάτση, πάντα για το είδος της, μου άρεσε και την καταδιασκέδασα την προβολή.τώρα, αν κάποιος που κάνει ταινία με μια γυναίκα να κατακρεουργείται και εν συνεχεία ο γιος της να γαμάει και να κατουράει το πτώμα, sorry, αλλά μην περιμένει να κάτσει ο άλλος να το αναλύσει και στο βάθος το όλο πράγμα. Ξαναλέω, άνετα θα έκανα συνέντευξη με το σκηνοθέτη και αν προσέξει κανείς θα δει πως έγραψα επίσης για καλά δομημένα σενάριο-σκηνοθεσία και χαρακτήρες.Τέλος, αν ο σκηνοθέτης έχει χιούμορ ή όντως μας έχει όλους χεσμένους, θα πρέπει να τη φχαριστηθεί την παρουσίαση παρά τους χονδροειδείς - το παραδέχομαι - χαρακτηρισμούς μου.Διαφορετικά, θα είναι fake αν πιστεύει πως έκανε το κιν/φικό αριστούργημα της χρονιάς.Κατά τ' άλλα, εύχομαι να τη στείλει στο Αβοριάζ - γίνεται ακόμη αυτό το φεστιβάλ; - και να σαρώσει τα βραβεία, γιατί από κάτι άλλα σπλάττερ που είδα, είναι πολύ πιο μπροστά πραγματικά.
Παντως δεν ειναι και για οσκαρ πρωτοτυπου σεναριου, η υποθεση θυμιζει περιπου τα Παραξενα Παιχνιδια του Χάνεκε. Θα παραξενευομουν αν δεν ειχε "εμπνευστει" απο κει. Αλλωστε δεν υπαρχει παρθενογενεση στην Τεχνη
Τώρα εσύ υποτίθεται κάνεις κριτική μιας ταινίας, και χρησιμοποιείς φράσεις όπως: "δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές" και "Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου"; Έτσι αναλύεις εσύ ένα φιλμικό κείμενο, υπονομεύοντας ένα νέο και πρωτόβγαλτο κινηματογραφιστή, και αμφισβητώντας (wtf?) την ψυχική του υγεία και ισσοροπία με σπόντες ; Εγώ να δεις πώς δε γέλασα με τα αστειάκια σου...Χώρια η ιστορία με τον Ταρκόφσκι, για να διατυμπανίσεις τα εκλεπτυσμένα κινηματογραφικά σου γούστα, αν και κανείς δεν στο ζήτησε, ούτε και κολλούσε με κάποιο τρόπο στον συνολικό ειρμό του "άρθρου" σου. Τι δουλειά έχουν τώρα τα τζιάλο του Φούλτσι (ανάθεμα αν έχεις δει ταινία του) με ένα revenge splatter?Αν μας διακατέχει πλήρης άγνοια για ένα κινηματογραφικό είδος, για τους αφηγηματικούς μηχανισμούς του, τα εκφραστικά του μέσα, και τις αισθητικές του συνδηλώσεις σιωπούμε, δεν γράφουμε κριτικές και αναλύσεις ούτε προσβάλλουμε και υπονομεύουμε συναδέλφους κινηματογραφιστές (ακόμα και αρχάριους) με υπονοούμενα για την προσωπικότητά τους. Απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό.Και για να προλάβω πιθανές ηλιθιότητες, δεν είμαι ο Δημήτρης Βαβάτσης ούτε και το ξέρω το παλικάρι. Δεν είμαι καν θριλεράκιας στα γούστα μου. Απλά είμαι και 'γω νέος στο κουρμπέτι και την κινηματογραφική πιάτσα, και εξοργίζομαι αφενός με τέτοια επιδεικτική άγνοια, αφετέρου με την ηθική αντιμετώπιση ενός ανθρώπου που διαφέρουν η αισθητική του και οι προθέσεις του από κάποιου "συναδέλφου", που απλά τυχαίνει να έχει ένα πληκτρολόγιο και ένα βήμα σε έγκριτο μέσο.
Ρε μην τρελαίνεσαι! Ίσα-ίσα που δήλωσα την επιθυμία να του κάνω συνέντευξη του ανθρώπου! Η γραφή μου είναι το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας του. Τέλος, επαναλαμβάνω, μην τρελαίνεσαι, το post έγινε Νο 2 σε αναγνωσιμότητα, άρα για σένα δουλεύω, βρε κουτό!
Η τέχνη, και αυτό είναι για εμένα το καλύτερο κομμάτι της, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κατέρχεται ακόμα και στα πιο σκοτεινά και ακατανόητα μέρη της ανθρώπινης ψυχής, και να τα σκιαγραφεί. Μπορεί ο καθένας να το κάνει έξυπνα ή χαζά, με γούστο η χωρίς, εμπεριέχοντας τη δική του ψυχοπάθεια ή όχι, αλλά καλό είναι να σεβόμαστε την κάθε απόπειρα, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος στο οποίο περικλείεται. Αυτό ισχύει και για τον Ιησού-ζόμπι φάιτερ, και για το Σαρκοβόρο. Και τέλος όχι, πολύ φοβάμαι πως (ίσως και ευτυχώς για εμάς με πιο ευαίσθητο στομάχι)η γραφή σας δεν είναι "το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας".