ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ/ Για τη νέα ταινία του Αλ Πατσίνο

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ/ Για τη νέα ταινία του Αλ Πατσίνο Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από το φιλμ Manglehorn όπου υποδύεται έναν κλειδαρά που βρίσκεται στη δύση της ζωής του, χωρίς συντροφιά εκτός από την αγαπημένη του γάτα
0

Ο Αλφρέντο Πατσίνο αγαπάει τη Βενετία και έρχεται συχνά, αλλά φέτος έχει την τιμητική του με δύο ταινίες στο επίσημο πρόγραμμα, με μια (ήσσονος σπουδαιότητας) ειδική βράβευση ήδη, και με το κύπελλο Volpi για την ερμηνεία του στο Manglehorn εξαιρετικά πιθανή.

Στην ταινία του Ντέϊβιντ Γκόρντον Γκριν Manglehorn υποδύεται έναν κλειδαρά που βρίσκεται στη δύση της ζωής του, χωρίς συντροφιά εκτός από την αγαπημένη του γάτα, αποξενωμένο από τον γιό του, χωρισμένο από τη γυναίκα του, πληγωμένο από μια λάθος ερωτική επιλογή του παρελθόντος. Είναι κοινωνικά ευγενικός αλλά απροσπέλαστος- ένα κουβάρι από θυμό και παραίτηση, φυλακισμένος σε μια ζωή μηχανική και άχαρη. Καταλαβαίνουμε οτι κάποτε υπήρξε ένας άνδρας που προκαλούσε έμπνευση, από εκείνους που σημαδεύουν τη ζωή κάποιου αλλά δεν μπορούν να πάρουν χαρά από τη δική τους.


Το επώνυμο του, Manglehorn, μεταφράζεται ως κατακρεουργημένο κέρατο, και ο χαρακτήρας είναι τόσο αψύς και οξύθυμος όσο υπονοοεί το όνομα του. Για τον Πατσίνο, αυτός είναι ο καλύτερος ρόλος εδώ και πολύ καιρό, σε ένα πορτρέτο που βασίζεται πάνω στις αρετές του, δηλαδή στην ικανότητα του να βρυχάται σαν λιοντάρι που ορμάει, και την επόμενη στιγμή, να ψιθυρίζει τα πιο τρυφερά λόγια, ακούγοντας την καρδιά του. Η ταινία παρασύρεται συχνά σε έναν σχηματικό λυρισμό, κι αν δεν ήταν ο Πατσίνο να μαζέψει τις άκυρες φαντασιακές εξάρσεις του Γκριν, θα φαινόταν πιο ανάγλυφα η αδυναμία του σεναρίου του Πολ Λόγκαν να αναπτύξει την όποια περιφερειακή υπόθεση.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ/ Για τη νέα ταινία του Αλ Πατσίνο Facebook Twitter
Camila Sola, Al Pacino και Lucila Sola στο κόκκινο χαλί πριν την προβολή της ταινίας 'Manglehorn στο 71 φεστιβάλ Βενετίας.


Αν το Manglehorn είναι μια καλή ευκαιρία για τον σπουδαίο ηθοποιό να αντιτάξει την προσωπικότητα του σε ένα ισχνό σενάριο, το Humbling μας κάνει να αναρωτιόμαστε που τελειώνει ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας και που ξεκινάει ο ίδιος η ηθοποιός που τον υποδύεται. Ο Πατσίνο είχε αγοράσει τα δικαιώματα του μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ, και με ελάχιστα χρήματα, ολοκλήρωσε τα γυρίσματα στο σπίτι του σκηνοθέτη Μπάρι Λέβινσον, στο Κονέκτικατ. Είναι σαφές τι τον τράβηξε στην υπόθεση: πρόκειται για την βαθύτατη υπαρξιακή κρίση ενός θεατρικού ηθοποιού που γερνάει, αδυνατεί να θυμηθεί τα λόγια του, αισθάνεται πως το κοινό δεν τον παρακολουθεί πλέον, χάνει την επιθυμία του να ξανανέβει στη σκηνή, και τα φτιάχνει με τη νεότατη, λεσβία κόρη μιας παλιάς του γκόμενας, απρόθυμα αν και πονηρά, μήπως και η σχέση αποτελέσει ελιξήριο για έναν απογοητευμένο εγωπαθή. Παρά την ελεύθερη διασκευή, ο πεσσιμισμός του Ροθ είναι διάχυτος, ωστόσο ο Πατσίνο κυριαρχεί, μπαινοβγαίνοντας αυτοβιογραφικά στην καριέρα του, την εικόνα του, και την αγωνιώδη αναμέτρηση του ηθοποιού μπροστά στους μεγάλους ρόλους και την αναπόφευκτη φθορά- σαν κακομαθημένο παιδί που εξελίσσεται σε αυτοκτονικό τέρας.

Σκηνή από το φιλμ Humbling


Ο έμπειρος Λέβινσον δε μπορεί να αντισταθεί στη σαρωτική προσέγγιση του Πατσίνο, ενός "υποκριτή" που αν δεν έχει υλικό, ορμάει με πάθος και καταβροχθίζει ότι βρει μπροστά του. Απολαυστικός; Σίγουρα. Ικανός να εντοπίσει αποχρώσεις με το σώμα, τα μάτια και τη φωνή; Αναμφισβήτητα. Αμολημένος όμως στο γήπεδο που γνωρίζει τόσο καλά, χωρίς το φρένο του συγκεκριμένου σεναρίου, μοιάζει με ταύρος σε υαλοπωλείο. Για την ολισθηρή πίστα της υποκριτικής, την περίπλοκη ψυχοσύνθεση των ηθοποιών και τα δόκανα στα οποία η φαντασία παγιδεύει έναν γερασμένο σταρ, έχουμε δει καλύτερες, πιο ολοκληρωμένες ταινίες. Τον Αμπιγιέρ, για παράδειγμα. Ακόμη και το Birdman του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου, πριν από μερικές ημέρες, εδώ στη Βενετία. Αλλά από το Humbling, που διαθέτει μερικές στιγμές εμπνευσμένης μαύρης κωμωδίας, θα μείνει αξέχαστη η σκηνή όπου ο Πατσίνο έχει πάθει λουμπάγκο και του χορηγείται παυσίπονη ένεση για άλογα, με αποτέλεσμα να αποκρίνεται μουγκρίζοντας ακατάληπτα, ανήμπορος και ναρκωμένος. Σε αυτόν τον ηθοποιό αξίζει μια καλύτερη κωμωδία από το Jack and Jill του Άνταμ Σάντλερ, αν και εδώ που τα λέμε, ο Δικηγόρος του Διαβόλου, ήταν όντως κωμωδία- τουλάχιστον έτσι την "διάβασε" ο Πατσίνο...


Στη συνέντευξη τύπου (για να μην ανησυχείτε για την ψυχολογική κατάσταση του) ο Πατσίνο ήταν ορεξάτος και εξομολογητικός, μίλησε πολύ για τον εαυτό του, τις ανησυχίες, τις κατακτήσεις και τις απώλειες του, τα παιδιά του, τη σχέση του με το Χόλιγουντ (λέγοντας μάλιστα πόσο ενθουσιάστηκε με τους Φύλακες του Γαλαξία!) και μίλησε εκτεταμένα για την κατάθλιψη, δηλώνοντας πως, ευτυχώς, δεν γνωρίζει την έκφραση της και αν έχει την έχει περάσει στη ζωή του, διαχωρίζοντας την από τη λύπη και τη θλίψη.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ