12 ωραία, μικρά αποσπάσματα από βραβευμένα βιβλία

12 ωραία, μικρά αποσπάσματα από βραβευμένα βιβλία Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Ατελιέ/ LIFO
0

1.

Αλεξανδράκη, Ι. «Και για να επανέλθουμε στο Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης. Η διάσπαση της ιεραρχικής δόμησης της αφήγησης, αν και δεν επιτρέπει την αφηγηματική συνέχεια, διαθέτει, ωστόσο, την αφήγηση σε αυτό τον εκτός χρόνου εκρηκτικό δυναμισμό του παρόντος. Όταν, αντί για ένα ιεραρχημένο και δομημένο σύμπαν, έχουμε συνεχείς διασπάσεις της σειράς και της τάξης, όταν, αντί για τη συνέχεια της ιστορίας που κατευθύνεται ομαλά προς το τέλος της, έχουμε τις συνεχείς ανατροπές και ματαιώσεις της και αντί για τη συγκρότηση ενός νοήματος, τη συνεχή διάχυση και διασπορά και τους αλλεπάλληλους μετασχηματισμούς, είναι αυτός ο εκτός χρόνου εκρηκτικός δυναμισμός του παρόντος».


2.

Δερτιλής, Ι. «Δεν ήταν πολλές οι ωραίες αναμνήσεις. Ήδη από την πρώτη μέρα, οι κομματικοί παράγοντες είχαν αρχίσει να με αξιολογούν. Οι πρώτοι που με απέκλεισαν αμέσως ως "μαρξιστή" ήταν οι νεοδημοκράτες – δεν ήξεραν καν ότι υπήρχαν πολλοί μαρξισμοί και νεομαρξισμοί. Δεύτεροι ήταν οι κνίτες».


3.

Πάνος Κυπαρίσσης, I. «Βρες ένα ψέμα / απ' το μικρό του δάχτυλο να κρατηθείς / καθώς βυζαίνεις άδειο / κι ο πόνος σε βουβαίνει / Περνά ένα γαλάζιο πότε-πότε / μ' ένα χάδι / στη στροφή / ας λιγοστεύει η ζωή / καταργώντας τα κτητικά / κι άλλες του νου νυχτωδίες / Σ' αυτό το λίγο βυθίζεται η ελπίδα / κι απ' αυτό αναδύεται να σε γελάσει πάλι».


4.

Ελευθερία Κυρίτση, Ι. «Μικρή πελώρια ασίγαστη / Απεραντοσύνη στα πλάνα / Όταν έμπαινα στο βλέμμα σου / Τίποτα δε χανόταν / Ας μη μακρηγορούμε άλλο πάνω στη νύχτα / Υπάρχει για να την πιεις ή για να τη σωπάσεις».


5.

Νόλλας, Ι. «Κι όταν φάνηκε πως ήταν αδύνατον στον ρήτορα να απαντήσει σ' ένα τόσο εξόχως αντιεπιστημονικό ερώτημα, εκείνος ο αγριάνθρωπος συνέχισε με απόλυτη σιγουριά, εγώ ένα ξέρω. Το συκώτι στον άνθρωπο αντέχει όσο τίποτε άλλο».


6.

Στεφανίδης, Ι. «Ξάπλωσε βαρύς, επαναλαμβάνοντας την κίνηση με το πανωφόρι και τα στρωσίδια. Έμεινε για ώρα ξύπνιος κοιτάζοντας το ταβάνι, ώσπου λίγο πριν ξημερώσει τον πήρε ο ύπνος».


7.

Αλεξανδράκη, ΙΙ. «Ένα κείμενο πολύ διαφορετικό από τις προσδοκίες που έχουμε διαμορφώσει ως αναγνώστες άλλων κειμένων, το Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης δεν εισάγει σε έναν κόσμο, δεν διαμορφώνει ένα σχέδιο, ένα νόημα. Αντί γι' αυτό, το σύμπαν του διαμορφώνεται και αναδιαμορφώνεται ανά πάσα στιγμή, είναι μονίμως ανοικτό στην εισροή νέων στοιχείων ή σταματάει σε αιφνίδιες διαπιστώσεις».


8.

Δερτιλής, ΙΙ. «Έρχονταν και πολλοί αναρχικοί. Με αυτούς είχα ευρύτατο φάσμα σχέσεων. Οι ηπιότεροι που γνώρισα έπαιζαν μια μέρα ποδόσφαιρο στην αυλή πλάι στο ισόγειο αμφιθέατρο όπου έκανα μάθημα. Διαμαρτυρήθηκα και τους προσκάλεσα να έλθουν στο μάθημα να ξεκουραστούν. Μπήκαν στο αμφιθέατρο παίζοντας μπάλα ομαδόν. Εκεί σταμάτησαν και συνεχίσαμε συγκρίνοντας το ατελές Κράτος Δικαίου με την τέλεια Αναρχία».


9.

Πάνος Κυπαρίσσης, II. «Δεν ήξερε ο Οιδίπους / τι δρόμους τού άνοιγε η Σφίγγα / με τη λύση / Τι θ' αντίκριζε, της τύχης γιος / στης δόξας το στεφάνι που του 'ταξε η μοίρα / Ποια ποτάμια μαύρα θα περνούσε / τι μαύρο τα μάτια του θα ζούσαν / Αν στον τρόμο του μπροστά της / λύση δεν είχε / ίσως η ζωή του ως εκεί / δίχως Κολωνούς και Θήβες να ευτυχούσε».


10.

Ελευθερία Κυρίτση, ΙΙ. «Πάει καιρός που καταπίνουμε πολέμους / Απ' τα αρχαία σανδάλια περπατάμε προς την / Αιματοχυσία./ Εξευγενίσαμε τα βέλη / Τα βάζουμε και κάτω απ' το μαξιλάρι μας / Σε κάποια αίθουσα τέχνης / Ή σε γυάλινα τετράγωνα σαν πεταλούδες».


11.

Νόλλας, ΙΙ. «Το σπίτι είχε βυθιστεί στο σκοτάδι και μόνο η χλωμή ανταύγεια του τζακιού και το φως ενός καντηλιού από την κουζίνα άφηναν τις σκιές να παίρνουν όγκο και να διαχέονται στο ημίφως. Και η Χρυσάνθη πουθενά».


12.

Στεφανίδης, ΙΙ. «Ήταν τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και η πολιτικοποίηση των πάντων ήταν διάχυτη. Κοντά του ήρθε σ' επαφή με τις έννοιες: δικαιοσύνη, επανάσταση, μαρξισμός, υπεραξία».

Τα βιβλία της εικόνας:

1.Δημήτρης Νόλλας, Το ταξίδι στην Ελλάδα, Εκδόσεις Ίκαρος,Σελίδες: 184

2.Πάνος Κυπαρίσσης, Τα τιμαλφή, Εκδόσεις Μελάνι, Σελίδες: 78

3.Αλέξανδρος Στεφανίδης, Το χάδι, Εκδόσεις Άγρα, Σελίδες: 62

radiobookspotting.blogspot.gr/

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντον Ντελίλο: «Άνθρωπος σε πτώση»

Το πίσω ράφι / «Άνθρωπος σε πτώση»: Το ρεαλιστικό έργο ενός από τους σπουδαιότερους εξερευνητές της μοντέρνας εποχής

Ο πολυβραβευμένος Ντον Ντελίλο γράφει για την ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Αντώνης Καραμπατζός: Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση

The Book Lovers / Αντώνης Καραμπατζός: «Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον καθηγητή Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Καραμπατζό για το πώς το έργο του Τζότζεφ Κόνραντ, του Φίλιπ Ρόθ ή η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη ανοίγουν δρόμους στο συναίσθημα, στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ιστορία.
THE LIFO TEAM
Ο θάνατος τής πήγαινε πολύ

Βιβλίο / Κάντι Ντάρλινγκ: Η συγκινητική ιστορία του τρανς ειδώλου και μούσας του Άντι Γουόρχολ

Η Κάντι Ντάρλινγκ προκαλούσε ανέκαθεν συμπάθεια και θαυμασμό, όχι τόσο για τα επιτεύγματά της στη σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, όσο για την ομορφιά και την εύθραυστη αύρα της.
THE LIFO TEAM
Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

The Happy Reader / Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

Η Γενιά Ζ γράφει και διαβάζει, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα. Βιογραφίες, ταξιδιωτικοί οδηγοί και υγεία οδηγούν τους Ευρωπαίους στα βιβλιοπωλεία. Οι γιοι του Μάρκες, Ροδρίγκο και Γκονζάλες, απολογούνται για το δικαίωμά τους στο έργο του πατέρα τους. Εκδοτικό γεγονός, η μετάφραση του πρώτου μυθιστορήματος του Τζέιμς Μπόλντουιν.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Teatro Grottesco»: Η γοτθική σκηνή της ζοφερής απελπισίας

Βιβλίο / «Teatro Grottesco»: Mια συλλογή σκοτεινών διηγημάτων από έναν μετρ του τρόμου

Κάποιοι ίσως τον γνωρίζουν από την πρώτη (και καλύτερη) σεζόν του «True Detective». Η βουτιά στις πλέον σκοτεινές πτυχές της υπαρξιακής φιλοσοφίας, η άκρως ζοφερή ατμόσφαιρα, η εικονοποιία που φλερτάρει με τη γοτθική αισθητική είναι χαρακτηριστικά του έργου του Τόμας Λιγκότι, η απουσία του οποίου από την ελληνική αγορά είναι τρανταχτή.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΑΠΡΑΪ́ΛΗΣ
Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ