Τέσσερις ανάσες για μια εβδομάδα

Τέσσερις ανάσες για μια εβδομάδα Facebook Twitter
0

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ-ΙΚΑΡΟ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗ

 

 

1. Πέμπτη. Άψογη έκδοση, πολυτονική, αρμονικότατη, με χαρτί και σχήμα και τυπογραφία που εμπνέουν ευγνωμοσύνη για τον καλόγουστο μόχθο εκδοτών όπως η Γιώτα Κριτσέλη της Κίχλης. Μιλώ για το ποίημα Ο Κρητικός του Διονυσίου Σολωμού στη σειρά Florilegium, που μας έχει δωρίσει και τη Δευτέρα Παρουσία του Reiner Maria Rilke. Υπεύθυνος της σειράς, ο ποιητής Κώστας Κουτσουρέλης. Το επίμετρο και τις σημειώσεις υπογράφει ο λαμπρός φιλόλογος, ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής Στυλιανός Αλεξίου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, μας έχει προσφέρει τον πολύτιμο τόμο Ελληνική Λογοτεχνία - Από τον Όμηρο στον Εικοστό Αιώνα (εκδ. στιγμή). Θέματα του ποιήματος είναι ο έρωτας, η θρησκευτική πίστη, η αγάπη για τον γενέθλιο τόπο, που αποδίδονται με θαυμαστή μουσικότητα που επιτυγχάνει ο Σολωμός με τους συνδυασμούς συμφώνων-φωνηέντων και τις συνιζήσεις, όπως επισημαίνει ο Αλεξίου. Παραθέτω ένα λατρεμένο μου δίστιχο από το τέταρτο μέρος του Κρητικού, όπου η εγελειανή διαλεκτική του ποιητή προεικονίζει το πιο σημαντικό επίτευγμα του Rene Magritte: «Τότε από φως μεσημερνό η νύχτα πλημμυρίζει,/ κι η χτίσις έγινε ναός που ολούθε πλημμυρίζει».

2.Παρασκευή & Σάββατο. «Στη Νέα Υόρκη είχα γνωρίσει και τον Γκίνσμπεργκ, τον Αμερικανοεβραίο ποιητή, γνήσιο απόγονο του Ουίτμαν. Καθώς με πήγαινε σπίτι του, παντού στον δρόμο έβλεπε αγγέλους». Στο βιβλίο του Μνήμη από μελάνι (εκδ. Διόπτρα), ο Βασίλης Βασιλικός, πατριάρχης και αρχηγέτης της λαϊκής ελίτ και της καλπάζουσας ντοκιμαντερίστικης πεζογραφίας, έρχεται να μας κεράσει πλούσιες αναμνήσεις. Έξοχο το νοσταλγικά σκαμπρόζικο εξώφυλλο, έξοχες οι 520 σελίδες από τις οποίες παρελαύνουν κορυφαίες προσωπικότητες των τεχνών (από τον Κίμωνα Φράιερ και τον Νικόλα Κάλας μέχρι τον Σαρτρ και την Ντυράς). Μια διόρθωση, παρακαλώ: στην επόμενη έκδοση να γραφτεί ορθά το όνομα του πρωτοποριακού δημιουργού Γιώργου Χειμωνά (διότι στην παρούσα είναι μονίμως Χειμώνας!).

3.Κυριακή & Δευτέρα. Ο Κώστας Μαυρουδής είναι λιτός, λεπταίσθητος λογοτέχνης. Ξέρει να αιφνιδιάζει με ήπιο τρόπο, να σφάζει με το μπαμπάκι, να παρασύρει σε εκκωφαντικά επιφωνήματα μέσα από μια αλληλουχία βελούδινων ψιθύρων. Μπορείς να πεις ότι το τελευταίο του κατόρθωμα, η Αθανασία των Σκύλων (εκδ. Πόλις), είναι πεζογράφημα, ύπουλη ιστορία του νεοελληνικού έθνους, ψυχογράφημα του Αθηναίου, κοινωνικοπολιτική κριτική, ακτινοβόλος και ακτινογράφος ποίησις. Εγώ λέω ότι η Αθανασία είναι ένα μυθιστόρημα ακριβείας, είναι μια φιλοσοφική αυτοβιολογία, ένας εορτασμός του νου και των αισθήσεων με σουρντίνα. «Πόσες ώρες –με ποιους, σε ποια πόλη–, τι συζητήσεις, εχθροπραξίες, ρεμβασμοί, ψάχνοντας κάτι που δεν θα εμφανιζόταν ποτέ». Άλλο η ματαιότητα και άλλο να γράφεις με εξαίσιους κρυστάλλους λόγου για τη ματαιότητα. Εύγε στον Κώστα Μαυρουδή!

4.Τρίτη & Τετάρτη. Δεν μας λείπει το χιούμορ. Μας περισσεύει. Η πιο πρόσφατη περιπέτεια στο λογοτεχνικό σινάφι είναι να περιφέρεσαι και να διαψεύδεις ότι εσύ είσαι η Αλίκη Ντουφεξή-Πόουπ, μια περιπέτεια που προκάλεσε το «αρρωστούργημα» Το ακατέργαστόν μου (εκδ. Εστία). Πολλοί πεζογράφοι περιπίπτουν σε κατάσταση αμηχανίας όταν βρίσκονται απότομα αντιμέτωποι με την υπόνοια ότι πίσω από το λαμπρό όνομά τους κρύβεται μια Αλίκη Ντουφεξή-Πόουπ ή ότι πίσω από την Αλίκη Ντουφεξή-Πόουπ κρύβεται το λαμπρό όνομά τους. Πάντως, οι φήμες ότι πρόκειται για τον Χωμενίδη ελέγχονται, ενώ η ΔΔΔ (Δημόσια Δήλωση Διασυρμού) διά της οποίας ο συγγραφέας του Διασυρμού (εκδ. Εστία) βεβαίωνε ότι δεν έχει γράψει λέξη από το Ακατέργαστόν μου αποδείχτηκε ότι είναι κατασκευασμένη από την ίδια την Αλίκη Ντουφεξή-Πόουπ. Κάποιοι λένε ότι η Πόουπ είναι ο Πατριάρχης Φώτιος, ένας μπλόγκερ αγνώστων λοιπών στοιχείων. Το Ακατέργαστόν μου είναι μια φάρσα που παίζει με την pulp γυναικεία λογοτεχνία, κοροϊδεύει τους κουλτουριάρηδες, μπάζει νερά ή μάλλον αίματα από splatter φιλμ. Εν δυνάμει διασκεδαστική φάρσα, Spiegel im Spiegel, καθρέφτη καθρεφτάκι μου, εγώ είναι ένας άλλος, και ούτω καθεξής. Εκεί που πας να μπερδευτείς, μπερδεύεσαι ακόμα περισσότερο, οπότε δεν σε νοιάζει, σκάει και μια σκηνή βίας, οk, όλα κομπλέ. Το Ακατέργαστόν μου, όπως ήρθε, έτσι και θα φύγει.

radiobookspotting.blogspot.gr/

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η πρώτη αγάπη: Ένας τόπος όπου ζεις πραγματικά

Βιβλίο / Αρρώστια είναι ν’ αγαπάς, αρρώστια που σε λιώνει*

«Ανοίξτε, ουρανοί»: Το queer μυθιστόρημα ενηλικίωσης του Βρετανοϊρλανδού ποιητή Σον Χιούιτ αποτελεί το εντυπωσιακό ντεμπούτο του στην πεζογραφία, προσφέροντας μια πιστή, ποιητική και βαθιά συγκινητική απεικόνιση του πρώτου έρωτα.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Βιβλίο / Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Μια συζήτηση με τη Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου Νικολαΐδου για την ταινία που αδικήθηκε στην εποχή της, αλλά σήμερα προκαλεί εκ νέου το ενδιαφέρον, και για την «επιστροφή» της μέσα από ένα βιβλίο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Βιβλίο / Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Το πρώτο βιβλίο του Αυστραλού συγγραφέα Ντόμινικ Αμερένα, με τίτλο «Τα θέλω όλα», που πήρε διθυραμβικές κριτικές, κυκλοφορεί στα ελληνικά. Βασικό του θέμα είναι πόσο μπορείς να προσποιηθείς ότι είσαι κάποιος άλλος για να καταφέρεις τους στόχους σου.
M. HULOT
ΕΠΕΞ Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

Βιβλίο / Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

«Ένας δρόμος που μοιάζει με κοίτη ποταμού και παρασύρει τους πάντες χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις», όπως γράφουν οι συγγραφείς του βιβλίου «Οδός Πανεπιστημίου (19ος-20ός αιώνας) - Ιστορία και ιστορίες», Θανάσης Γιοχάλας και Ζωή Βαΐου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιάννης Σολδάτος: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι ο μικροαστισμός» ή «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Βιβλίο / Γιάννης Σολδάτος: «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, εκδότη και συγγραφέα της συνοπτικής «Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου» που πρόσφατα επανακυκλοφόρησε εμπλουτισμένη και σε ενιαία μορφή από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Βιβλίο / Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Ο σπουδαίος σκηνογράφος συγκέντρωσε την πολύτιμη σαραντάχρονη εμπειρία του σε ένα δίτομο λεξικό για τη σκηνογραφία, αναδεικνύοντάς την ως αυτόνομη τέχνη και καταγράφοντας την εξέλιξή της στο ελληνικό θέατρο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μ. Αναγνωστάκης «Η χαμηλή φωνή»

Το πίσω ράφι / Μανόλης Αναγνωστάκης: «Τι μένει λοιπόν από τον ποιητή, αν μένει τίποτα;»

Τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη της δημοσίευση, η προσωπική ανθολογία του Μανόλη Αναγνωστάκη «Χαμηλή Φωνή» παρουσιάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, υπενθυμίζοντας τους θεωρούμενους ήσσονες ποιητές μας, όσους έμειναν έξω από κάθε μορφής υψηλή ποίηση.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες…

Βιβλίο / Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες

Προδημοσίευση από τα «Αδημοσίευτα», το νέο βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου, όπου ο έμπειρος πολιτικός συντάκτης αποκαλύπτει ιστορίες και παρασκήνια που διαμόρφωσαν την πολιτική ζωή της χώρας.
THE LIFO TEAM
Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Βιβλίο / Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Ένας από τους ελάχιστους διανοούμενους στη χώρα, που υπήρξε προνομιακός συνομιλητής του Παπαγιώργη και του Λορεντζάτου. Το τελευταίο του βιβλίο «Το πνεύμα και το τέρας» συνιστά μια ανανέωση του δοκιμιακού λόγου στην Ελλάδα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Για τον Ομάρ Καγιάμ

Ποίηση / «Πίνε, και μη θαρρείς κουτέ, και συ πως είσαι κάτι»: Τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1131 ο μεγάλος Ιρανός ποιητής που έγραψε αριστουργηματικά ποιήματα για τη ματαιότητα των πραγμάτων, τη μεγαλοσύνη της στιγμής και το νόμο του εφήμερου.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΤΑΜΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το πίσω ράφι/ Μαρία Πάουελ «Δεσμά αίματος»

Το πίσω ράφι / «Η ευλογία αλλά και η κατάρα που είναι η οικογένεια»

Η Μαρία Πάουελ, με τη νουβέλα της «Δεσμά αίματος», ζωντάνεψε μια βυθισμένη στη μοναξιά και κυριευμένη από πάθος γυναίκα χωρίς να μαρτυρήσει ούτε ένα από τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά, κι εξερεύνησε ένα θέμα που ίσως δεν θα πάψει ποτέ να μας ταλανίζει, την οικογένεια.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Βιβλίο / «Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Το πρωτότυπο science fiction μυθιστόρημα «Οι υπάλληλοι» της Δανής Όλγκα Ράουν κερδίζει υποψηφιότητα για Booker, προβλέποντας εικόνες από τη ζωή αλλόκοτων υπαλλήλων στο μέλλον, βγαλμένες από το πιο ζοφερό παρόν.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει – και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Βιβλίο / Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας μιλά στη LiFO με αφορμή το βιβλίο του «Πέρα από τη συναίνεση» για μερικά από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής: τη βία μέσα στη φαντασίωση, τον νέο πουριτανισμό, τα όρια της επιθυμίας και την εύθραυστη, συνεχώς μεταβαλλόμενη έννοια του τι σημαίνει να είσαι άνδρας σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ