Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά

Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
9

 

Επισκέφτηκα το Ταρλάμπασι, την τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά, που πλέον λόγω οικονομικής -φούσκας- ανάπτυξης της Τουρκίας, κατεδαφίζεται, ώστε να χτιστούν νεόδμητα κτίρια που θα φιλοξενήσουν εταιρείες και νεόπλουτους.

Οι κάτοικοί έχουν διωχθεί ήδη από το Ταρλάμπασι και πλέον -απ'όσο μαθαίνω- έχει κατεδαφιστεί το μεγαλύτερο μέρος του.

Τα σπίτια ήταν μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, κτισμένα στα τέλη του 18ου/αρχές του 19ου αιώνα.

Οι φωτογραφίες τα διασώζουν, έστω και με τον τρόπο τους...

Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Φωτογραφία
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Φωτογραφία / Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Μέσα σε μια ξεχασμένη στοά της Πανεπιστημίου, ένα από τα παλαιότερα φωτογραφεία της Αθήνας φυλά φιλμ και αρνητικά που κρύβουν μισό αιώνα ζωής της πόλης – από πολιτικές πορείες και εγκλήματα μέχρι καθημερινές στιγμές που έχουν χαθεί για πάντα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Φωτογραφία / Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Σήμερα, η Meiselas θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο όχι μόνο για τους πολιτικά δεσμευμένους φωτογράφους που καταγράφουν προσεκτικά, προβληματίζονται και πλαισιώνουν το έργο τους, αλλά και για τους φωτογράφους που επίμονα εργάζονται σε συνεργασία με τα θέματά τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Φωτογραφία / «Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία επανεκδίδεται αυτό τον μήνα το φωτογραφικό λεύκωμα της Adrienne Salinger με πορτρέτα εφήβων στα υπνοδωμάτιά τους, σε μια εποχή πριν τα smartphones και τα social media.
THE LIFO TEAM
Nelly's: Η μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση για τη σπουδαιότερη Ελληνίδα φωτογράφο

Φωτογραφία / Nelly's: Η κορυφαία Ελληνίδα φωτογράφος

Πεθαίνει σαν σήμερα η γυναίκα που είναι μέχρι τις μέρες μας η πιο γνωστή Ελληνίδα φωτογράφος. Ποια ήταν η Έλλη Σουγιουλτζόγλου; Και πώς έφτασε να φωτογραφίζει διάσημες χορεύτριες στην Ακρόπολη; Η Αλίκη Τσίργιαλου, υπεύθυνη των φωτογραφικών αρχείων του Μουσείου Μπενάκη μας εξηγεί.
M. HULOT
«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Φωτογραφία / «Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Ο φωτορεπόρτερ Αχμέντ αλ-Αρίνι περιγράφει τις συνθήκες που οδήγησαν στην φωτογραφία που έχει κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο της ανθρωπιστικής καταστροφής που μαστίζει τη Λωρίδα.
THE LIFO TEAM
Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Φωτογραφία / Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Ο Αθηναίος φωτογράφος που έχει καταγράψει την ξέφρενη –αλλά και τρυφερή– νυχτερινή ζωή του Βερολίνου μπορεί να άργησε να βρει τον δρόμο του, αλλά μέσα από τη φωτογραφία νιώθει ότι τελικά η διαδρομή του απέκτησε ένα νόημα.
M. HULOT
Μια έκθεση με φωτογραφίες του Α. Εμπειρίκου που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν 

Φωτογραφία / Φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε μια νέα έκθεση

54 φωτογραφίες από το πολύτιμο αρχείο του θα παρουσιαστούν από την Eleftheria Tseliou Gallery, στον χώρο της Τοσίτσα 3, σε μια έκθεση που επιχειρεί να αναδείξει πως υπήρξε εξίσου σημαντικός ως φωτογράφος, όσο και ως ποιητής και ψυχαναλυτής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

5 σχόλια
Ναι, η γλώσσα αλλά και ο χρόνος βοηθάνε πάντα για να έχεις καλύτερη σχέση με το "θέμα " σου. Στηριζόμενοι στον ίδιο νόμο εξάλλου έκλεισαν τον ζαχαροπλαστείο Inci και τον κινηματογράφο ΕΜΕΚ. Καλή επιτυχία στις υπόλοιπες δουλειές.
Πολύ ενδιαφέρουσα η φωτογράφιση, συγχαρητήρια. Αξίζει να δείτε και τη δουλειά του συναδέλφου σας τούρκου φωτογράφου Ali Öz. Θα τη βρείτε και στο διαδύκτιο, έχει δουλέψει στην περιοχή (εννοώ τραβώντας φωτογραφίες) περίπου δύο χρόνια, και συνεχίζει να την επισκέπτεται. Αυτή η περιοχή όπως και το Σουλούκουλε αλλάζουν γιατί έχουν υπαχθεί στο νόμο 5366, που δυστυχώς τους δίνει το δικαίωμα για αυτού του είδους τις επεμβάσεις που "εξαφανίζουν" την ιστορία.
Σε ευχαριστώ πολύ.Εχω δεί εικόνες του φωτογράφου,όπου κάποιες είναι φανταστικές.Όπως εδω,έτσι κι εκεί,η γλώσσα και η καταγωγή,ανοίγουν δρόμους για πιο καλές φωτογραφίες.π.χ Όταν μπείς με μεγαλύτερη ευκολία σ'ενα σπίτι,όταν μιλάς την γλώσσα και αναλώνεσαι στην καθημερινότητα των ανθρώπων.Δυστυχώς για τις δύο περιοχές,θα έχουν το μέλλον του νόμος όπως λές.Το Σουλούκουλε δεν υπήρχε ούτως ή άλλως όταν πήγα εγώ(Ιαν 2012).Είχαν διώξει όλους τους Ρωμά και τα είχαν κατεδαφίσει όλα.Αυτό,θα ήταν η δεύτερη γειτονιά της Πόλης που θα επισκεπτόμουν,αλλα δεν..
Τρομερές φωτογραφίες. Είχα γράψει κι εγώ ένα κείμενο για το Ταρλάμπασι και είχα τραβήξει κάποιες φωτογραφίες το 2010 όταν έμενα εκεί στο μπλογκ μου.Για όποιον ενδιαφέρεται το λινκ είναι :http://neopolitis.blogspot.gr/2010/05/blog-post_12.html
Φέτος το Σεπτέμβρη πήγα εκεί, εγώ και η μητέρα μου μόνο.Το σπίτι που μεγάλωσε εκείνη ήταν εκεί σε αυτά τα στενά. Και ψάξαμε τον δρόμο, τον βρήκαμε αλλά όχι όμως και το σπίτι!Κάτι δεν πήγαινε καλά με τα νούμερα στον δρόμο και για πολλή ώρα άκρη δεν βγάζαμε. Καταλάβαμε ότι μάλλον έλειπε το τελευταίο ενάμισι οικοδομικό τετράγωνο στον δρόμο (εξαιτίας μάλλον τις διαπλάτυνσης της Ταρλάμπασι που έχει γίνει).Η πιο συγκινητική στιγμή στο ταξίδι αυτό ήταν όταν ήμασταν μέσα στο μεγάλο το παζάρι το καπαλιτσαρσί και αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε το μαγαζί του παππού. Είχαμε μαζί μας την την κάρτα με τον αριθμό, που κάπου την είχε βρει η μάνα μου, και το μόνο που μας έμενε ήταν να βρούμε το μαγαζί ανάμεσα στα 3000 άλλα... Ακριβώς όμως εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιούμε ότι είχαμε σταματήσει ακριβώς έξω από το μαγαζί! Στο μαγαζί του παππού... Όλη η πρόσοψη είχε μείνει ίδια. Η επωνυμία, ο αριθμός...αυτά...
Πέτρο γειά σου.Συγκινητική η ιστορία σου,όσο συγκινητικές και οι στιγμές που πέρασα αυτές τις μέρες που επισκέφτηκα το Ταρλάμπασι.Γνώρισα τον κύριο Γιώργο,3η γενιά ελλήνων και ίσως να ήταν και η τελευταία ελληνική οικογένεια που κατοικεί εκεί.Δεν μπορώ να καταλάβω πως αντιλήφθηκε πως ήμουν έλληνας και με πλησίασε.Είχαμε μια ολιγόλεπτη κουβέντα με τις θύμησες απο τα παλιά.Παρακαλώ πολύ αν θές επικοινώνησε μαζί μου στο [email protected] και ίσως βρούμε στα φιλμάκια μου και το μαγαζί του παππού σου.Να'σαι καλά :)Μαθιουδάκης Χρήστος.