Το σκληρό πέρασμα του χρόνου

Facebook Twitter
18

Επιμέλεια: Βαγγέλης Μακρής

 

Η ιδέα δεν είναι καινούρια. Η ίδια πόζα μετά από δεκαετίες δίπλα στην παλιά έγινε μόδα στα χρόνια του ίντερνετ. Την έχουμε δει με ζευγάρια, με παρέες, με οικογένειες. Η φωτογράφος Ana Oliveira όμως, αποφάσισε να κάνει το ίδιο μόνο με ένα πρόσωπο. Παίρνοντας μια φωτογραφία από το παρελθόν του προσώπου που θέλει να φωτογραφίσει και βάζοντας την δίπλα σε μια φωτογραφία του παρόντος του προσπάθησε να δείξει τις σκληρές αλλαγές που επιφέρει ο χρόνος. Στα Identidades (Identities) and IdentidadesII (IdentitiesII) η Oliveira φέρνει τους ανθρώπους αντιμέτωπους με τον παλιό τους εαυτό. Οι πρωταγωνιστές μιμούνται την πόζα του παρελθόντος, την έκφραση του προσώπου, ακόμα και τα ρούχα. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Κάποιοι είναι τσακισμένοι από τον χρόνο και άλλοι διατηρούν την ίδια σπίθα στα μάτια με την νεανική τους φωτογραφία. Όλοι όμως έχουν αλλάξει μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

1.

2.

3.

4.

5

6.

7.

 

8.

 9.

 10.

 11.

 12.

13.

.

 

14.

15.

 {via}

Φωτογραφία
18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Travelogue: Ένα φωτογραφικό λεύκωμα για τις ελληνικές επινοήσεις που λύνουν καθημερινά προβλήματα

Φωτογραφία / Travelogue: Ένα φωτογραφικό λεύκωμα αφιερωμένο στις λαϊκές ευρεσιτεχνίες

Μια πρωτότυπη συλλογή DIY κατασκευών από «ανώνυμους» designers, από διάφορα σημεία της Ελλάδας, που δίνουν λύσεις σε καθημερινά προβλήματα και ανάγκες, «πατέντες» με τις οποίες συνυπάρχουμε εδώ και χρόνια χωρίς απαραίτητα να το συνειδητοποιούμε.
M. HULOT
Ο κόσμος μας μέσα απο τα βραβεία του World Press Photo 2024

Φωτογραφία / Ο κόσμος μας μέσα από 28 βραβευμένες φωτογραφίες του World Press Photo 2024

Αντιπροσωπεύοντας τις πιο προβεβλημένες αλλά και παραγνωρισμένες ιστορίες, τα βραβευμένα έργα στρέφουν το βλέμμα σε μερικά από τα πιο σημαντικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα.
THE LIFO TEAM
Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Φωτογραφία / Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο, λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Χάρη στην αυτοπεποίθηση και το θάρρος του, δημιούργησε κάποιες από τις πιο εμβληματικές εικόνες πολέμου του 20ού αιώνα αλλά και σουρεαλιστικές, πνευματώδεις φωτογραφίες δρόμου. Είναι περισσότερο γνωστός για τη ζεστή και ανθρώπινη αποτύπωση της καθημερινής Βρετανίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πηνελόπη Γερασίμου

Οι Αθηναίοι / Πηνελόπη Γερασίμου: «Βαρεθήκαμε στα υπόγεια, η διασκέδαση πρέπει να στραφεί προς το φως»

Η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δουλειά της, τα τελευταία χρόνια καταγράφει με τον φακό της μερικά από τα πιο σημαντικά events της Aθήνας. Η φωτογράφος που γνωρίζει καλά πώς κινείται η νύχτα της πόλης ξέρει πως πια παίζουν και πάρτι στα οποία δεν «χωράει», γιατί εκείνοι που τα διοργανώνουν δεν θέλουν να τα μάθει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

14 σχόλια
Νοών νοείτο, δεν πάει έτσι. Εννοείται, πως κανείς που έχει σώας τας φρένας δεν θέλει να πεθάνει, όσο χρονών και να είναι, αυτό όμως δεν σημαίνει, πως δεν καταλαβαίνεις αυτήν την αλλαγή επάνω σου, πως δεν λυπάσαι που τα χρόνια πέρασαν. Ναι, κάτι τέτοιο δεν πρέπει ποτέ να σε καταβάλει τόσο, ώστε να μην σε αφήσει να χαρείς, κάθε στιγμή της ηλικιωμένης ζωής σου, όμως δυστυχώς, και είναι πιστεύω φυσιολογικό, είναι αναπόφευκτο να σκέφτεσαι, ότι σαν τα νιάτα δεν υπάρχουν, είναι φυσιολογικό να βλέπεις το ποσο άλλαξες εξωτερικά και στιγμές να λυπάσαι γι'αυτό, να καταλαβαίνεις, πως δεν έχεις την ίδια φυσική δύναμη....κι άλλα πολλά. Απο αυτήν την άποψη λοιπόν, ναι, τα γηρατειά είναι κάτι σαν "τιμωρία" για την ομορφιά του ανθρώπινου σώματος στα νεανικά χρόνια. Σκέψου, ότι υπάρχουν και άνθρωποι που η μετάβασή τους στα γηρατειά γίνεται με πολύ άσχημο τρόπο, σκέψου πόσο ίσως άσχημα αισθάνονται αυτοί οι άνθρωποι, όταν σκέφτονται το πώς ήταν, όταν ήταν νέοι και πώς "κατηντήσαν"
Φροντίστε να ζήσετε να νιάτα σας και να τα απολαύσετε. Τότε είναι δεδομένο πως θα έχετε όμορφα, καλά γηρατειά χωρίς αποθεωμένα από απραγματοποίητες επιθυμίες.Κυρίως φροντίστε να γεμίσετε τις ψυχές σας με τα συναισθήματα του αέναου κύκλου αγάπης και πόνου, πόνου και αγάπης. ΕΡΩΤΑ τον λένε. Ζήστε τον έρωτα. Εννοείται τον σαρκικό, κυρίως όμως ως συναίσθημα. Παράδειγμα ζωής είναι οι μεγάλοι άνθρωποι που παραμένουν νέοι. Τα παραδείγματα γύρω μας πολλά. Πολύ ενδιαφέρουσες οι φωτογραφίες του άρθρου. Παρατηρώντας πρόσεξα πως όσοι ήταν όμορφοι και γοητευτικοί, συνεχίζουν να είναι. Όσοι είχαν μία κάποια αφέλεια, συνεχίζουν να την έχουν.Όσοι ερωτεύτηκαν συνεχίζουν να είναι αγαπημένοι...
Η μεγαλύτερη προσβολή πρός το ανθρώπινο είδος είναι τα γερατειά.Και μη σκεπτόμαστε σαν νεώτεροι τί συναισθήματα **μας** γεννούν, αφ΄υψηλού, οι γέροντες. Σκέψου, με το δικό τους μυαλό και ψυχισμό, πως είναι η φάση αυτή και πού, νομοτελειακά οδηγεί.
Η φθορά είναι έντονη αλλά εξωτερική. Ο άνθρωπος είναι πολλά περισσότερα από την εμφάνισή του και εκτιμώ πολύ αυτούς που είναι συμφιλιωμένοι με τις ρυτίδες τους, αλλά νοιώθουν και εκπέμπουν και παιδικότητα, και αγάπη και εμπειρία. Εύχομαι να μπορέσουμε να σταθούμε έτσι κάποτε...
Μου είχαν πει ότι το μόνο μέρος του ανθρώπινου σώματος που αλλάζει και διαμορφώνεται συνέχεια,σε όλη την διάρκεια της ζωής του είναι η μύτη μας. Αν το προσέξετε, ε ναι λοιπόν, ισχύει!
Πωπω αυτό σκέφτηκα κι εγώ!!! Δεν είχα "αποδείξεις" ότι ισχύει. Εντάξει, βλέπεις ότι ο μεγαλύτεροι άνθρωποι έχουν συνήθως πιο "τσαλακωμένη" μύτη αλλά σιγά μη θυμάσαι πώς ήταν πριν 30 χρόνια.