Ένα τραγούδι που δεν είπε ο Σαββόπουλος και ένα πάρτι με τους μουσικούς του από τα παλιά!

 Ένα τραγούδι που δεν είπε ο Σαββόπουλος και ένα πάρτι με τους μουσικούς του από τα παλιά! Facebook Twitter
0

Θυμάμαι τον Σαββόπουλο πίσω στο 2005 όταν κάναμε το ντοκιμαντέρ ''Ζωντανοί στο Κύτταρο-Σκηνές Ροκ''. Τον συνάντησα στο στούντιο του συνθέτη και ντραμίστα Γιώργου Τρανταλίδη στην Αγία Παρασκευή. Εκεί ήταν και ο Γιάννης Bach Σπυρόπουλος, συνεργάτης του Νιόνιου από τα 70s. Είχαν γράψει ένα τραγούδι ο Τρανταλίδης με τον Bach και θέλαμε τον Σαββόπουλο να το πει στους τίτλους τέλους. Στίχους ο Bach, μουσική ο Τρανταλίδης και κιθάρα έπαιζε ο συχωρεμένος Δήμης Παπαχρήστου. Ήταν απόγευμα και το ίδιο βράδυ θα πηγαίναμε όλοι παρέα στο πάρτι για τη λήξη των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ κάπου στον Κεραμικό - για την ακρίβεια, θέλαμε πολύ να παραστεί και ο Σαββόπουλος χωρίς να έχουμε σιγουρέψει τη ''συμμετοχή'' του. Βάζουμε, λοιπόν, ν'ακούσουμε το τραγούδι ως demo με τη φωνή του Bach. Πρώτη φορά το άκουγα κι εγώ. Το κομμάτι ήταν ένα ρυθμικό ηλεκτρικό blues με ένα φοβερό σόλο του Παπαχρήστου (πιθανώς να είναι και η τελευταία ηχογράφηση μ'αυτόν τον σπουδαίο μουσικό), αλλά με στίχους εστιασμένους στον Παύλο Σιδηρόπουλο και στη σχέση του με τη διαβόητη Γιόλα. Καθόλου παράξενο - σκέφτηκα με τη μία - εφόσον, τόσο ο Τρανταλίδης, όσο και ο Bach αγαπούσαν πολύ τον μακαρίτη και ήθελαν να του καταθέσουν το δικό τους φόρο τιμής. Μάλλον όμως το τραγούδι δεν έκανε για ένα ντοκιμαντέρ που αφορούσε συνολικά στην ιστορία του ελληνικού rock. Το ακούει ο Σαββόπουλος, εντυπωσιάστηκε από τη μουσική του Τρανταλίδη, σκάλωσε όμως - όπως και όλοι μας - με κάποιους ''αλήτικους'' στίχους του Bach: ''Ξέρω κι αυτήν την καρΓιόλα που σ' έκανε πρεζάκι''...Μάλλον δεν θα το τραγουδούσε, σα να το καταλάβαμε όλοι μας με μεγάλη στενοχώρια και ειδικά εγώ που θα ήταν τεράστια τιμή να είχα ένα πρωτότυπο κομμάτι με τον Σαββόπουλο. Πραγματικά, χωρίς περιστροφές γυρνάει ο Νιόνιος και λέει του Bach: ''Γιάννη μου, εγώ είμαι παππούς με εγγονάκια πλέον, δε μπορώ να λέω για καργιόλες και πρεζάκια''.

Εκείνο το βράδυ συνέβη κάτι μαγικό: Ο Σαββόπουλος ξανάδε τους μουσικούς συντρόφους του όλους μαζεμένους, κάτι που ενδεχομένως να'χε να του συμβεί αρκετές δεκαετίες πίσω. Πήρε την κιθάρα του, ζήτησε ένα σκαμπό κι άρχισε με τρομερό κέφι να τραγουδάει όλα τα μεγάλα τραγούδια του

Συμφωνήσαμε όλοι προς μεγάλη μας λύπη, επαναλαμβάνω. Ο Bach λατρεύει τον Σαββόπουλο, δε θα μπορούσε ούτε κατά διάνοια να κοντραριστεί μαζί του. ''Πάει, αυτό ήταν'' έλεγα μέσα μου, ''ούτε που θα πατήσει ο Νιόνιος στο πάρτι της ταινίας''! Ετοιμαζόμαστε να φύγουμε από το στούντιο, ''Γιάννη, θα με πάρεις εσύ μαζί σου'' κάνει ο Σαββόπουλος του Bach και το χαμόγελο επιστρέφει. Φτάνουμε στον Κεραμικό, σε ένα bar - restaurant που πλέον δεν υπάρχει. Εκεί ήταν ήδη η Λήδα Χαλκιαδάκη, η Κωχ, η Δέσποινα η Γλέζου, αλλά και η Λαιστρυγόνα, η δεύτερη rock μπάντα του Σαββόπουλου από τα παλιά, σε απαρτία σχεδόν: Γιώργος Γαβαλάς, Κώστας Καραμήτρος και η Στέλλα Γαδέδη. Αν εξαιρέσεις τον Bach μόνο ο Θεολόγος Στρατηγός και ο Βαγγέλης Γερμανός απουσίαζαν.

Εκείνο το βράδυ συνέβη κάτι μαγικό: Ο Σαββόπουλος ξανάδε τους μουσικούς συντρόφους του όλους μαζεμένους, κάτι που ενδεχομένως να'χε να του συμβεί αρκετές δεκαετίες πίσω. Πήρε την κιθάρα του, ζήτησε ένα σκαμπό κι άρχισε με τρομερό κέφι να τραγουδάει όλα τα μεγάλα τραγούδια του, τη ''Δημοσθένους λέξις'', τη ''Θεία Μάρω'', τον ''Παλιάτσο και το ληστή''! Ο Γαβαλάς να τον συνοδεύει όρθιος με το μπάσο του, η Κωχ λίγο μετά να τραγουδάει μαζί του το ''Σαν τον Καραγκιόζη'' και τα Μακρινά Ξαδέρφια, το συγκρότημα που είχα χρησιμοποιήσει στο ντοκιμαντέρ, να παίζουν το ρόλο backing band. Στο μεταξύ, κόσμος από τις διπλανές καφετέριες και τα εστιατόρια που πήρε χαμπάρι τι γινόταν, άρχισε να κατακλύζει το χώρο. Ουρές σχηματίστηκαν για να ακούσουν live τον Σαββόπουλο σε ένα κανονικό flash back στα χίπικα ελληνικά 70s.

Και δεν θα ξεχάσω έναν κύριο με γενειάδα και τραγιάσκα που με πιάνει και μου λέει: ''Ρε μεγάλε, πως ήταν αυτό απόψε; Πλήρωσα 100 ευρώ για να δω live τον Σαββόπουλο εκεί που τραγούδαγε, μας βάλαν σε ένα τραπέζι πίσω - πίσω και σήμερα τον έχω στο μισό μέτρο μπροστά μου να μου τραγουδάει και να δακρύζω''. Όταν επέστρεψα σπίτι και συνειδητοποίησα πως ένας ανόητος που τού'χα δώσει την κάμερα, είχε πάρει μόνο εικόνα και όχι ήχο από το σπάνιο αυτό event, μου 'ρθε την επόμενη να του τη σπάσω στο κεφάλι!

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ