To φιλοδώρημα στα χρόνια της κρίσης

Facebook Twitter
31

Βαρέθηκε τις τηλεοπτικές παραγωγές και τις μεγάλες εταιρίες που δίνουν 2 δολάρια σε παραγγελίες 90 δολαρίων, βαρέθηκε τα σεντς που παίρνει για να μεταφέρει ένα σάντουιτς μέσα σέ κατακλυσμούς και χιονοθύελλες και είπε να κάνει την αγανάκτησή του γνωστή.

Στο μπλογκ «≤15%» ο 20χρονος σχεδιαστής Larry Fox από τη Νέα Υόρκη δεν ξεμπροστιάζει μόνο κακούς πελάτες (των οποίων τα ονόματα και διευθύνσεις τελικά κατέβηκαν από το blog) αλλά απαντάει και σε ερωτήσεις αναγνωστών με ετοιμότητα και χιούμορ. Προσωπικά πιστεύω ότι για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων το φιλοδώρημα είναι απαραίτητο, και αυτό είναι ένα από αυτά.  Βέβαια στην Αμερική είναι διαφορετικά τα πράγματα, καθώς ένα φιλοδώρημα μεταξύ 15%-20% είναι αυτονόητο αν ήσουν ευχαριστημένος από το σέρβις, γιατί αυτή είναι και ουσιαστικά η αμοιβή του εργαζόμενου. Στην Ελλάδα το ποσοστό είναι σημαντικά χαμηλότερο, αλλά φαντάζομαι ότι και στη χώρα μας οι σερβιτόροι, ντελιβεράδες κλπ. (ζητώ συγνώμη για τη λέξη σε περίπτωση που δεν είναι δόκιμη, αλλά ποιά είναι η δόκιμη ελληνική; Ταχυμεταφορέας ίσως;) μέσα στην φουρτουνιασμένη μας οικονομία, βασίζονται αρκετά στα φιλοδωρήματα. Αν υπάρχει αναγνώστης που μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο, παρακαλώ να το κάνει.

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα του μπλογκ;

"Είμαι χωρισμένη μητέρα και επιβιώνω μήνα με μήνα αλλά πάντα, πάντα, ΠΑΝΤΑ αφήνω φιλοδώρημα. Είναι μέρος των εξόδων που μπορώ να διαθέσω για φαγητό και ποτό εκτός σπιτιού. Οπότε δείχνω λίγη (εντάξει, ΚΑΘΟΛΟΥ) κατανόηση για όσους δεν αφήνουν καθόλου φιλοδώρημα. Και μία συμβουλή γι’ αυτούς: αν δεν αφήνεις φιλοδώρημα και είσαι αγενής στους σερβιτόρους, το πιο πιθανό είναι η γυναίκα που έχει βγει για πρώτη φορά μαζί σου να μην ξαναβγεί."

"Τι ωραίο site. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος δεν αφήνει φιλοδώρημα, ειδικά για το φαγητό από ντελίβερι. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να εκτιμάς τη δουλειά κάποιου. Είναι κάτι που μου εμφύσησε ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρότερος και μου έλεγε ιστορίες από τότε που δούλευε ως σερβιτόρος, μόλις μετανάστευσε στην Αμερική. Από τον πατέρα μου έμαθα να δίνω τουλάχιστον 20% φιλοδώρημα. Η απάντηση για τους φοιτητές που λένε ότι δεν έχουν αρκετά λεφτά για φιλοδώρημα η απάντησή μου είναι ότι αν δεν έχω αρκετά λεφτά για φιλοδώρημα, δεν θα παραγγείλω φαγητό. Θα μαγειρέψω."

"Για όσους δεν καταλαβαίνουν: ο κόσμος είναι κακομαθημένος. Νομίζουν ότι το να τους φέρνουν φαγητό είναι δικαίωμα, και όχι προνόμιο. Αν έχεις τα λεφτά για να πληρώσεις κάποιον να σου μαγειρέψει, τότε μπορείς και να πληρώσεις κάποιον για να στο φέρει στον τεμπέλικο κώλο σου. Τέλος. Αν μπορείς να βγεις για φαγητό και να πληρώσεις 10 ευρώ για ένα πιάτο ομελέτα τότε μπορείς να αφήσεις και φιλοδώρημα. Αν δεν το κάνεις είναι επειδή είσαι τσιγκούνης. Βρίσκεις τρόπους για να δικαιολογήσεις την τσιγκουνιά σου και την τεμπελιά σου, αλλά αυτός είσαι τελικά. Αν δεν σου φτάνουν τα λεφτά για το φιλοδώρημα φτιάξε το φαγητό μόνος σου. Το ίδιο ισχύει για όλες τις περιπτώσεις που πληρώνεις κάποιον για να κάνει κάτι που θα μπορούσες να κάνεις και μόνος σου, όπως τα ταξί. Αν έχεις αρκετά λεφτά ώστε να πληρώσεις κάποιον να σου κάνει μια δουλειά, ΔΩΣΕ ΦΙΛΟΔΩΡΗΜΑ! Αλλιώς είσαι μαλάκας. Τέλος."

"Από ανώνυμο: Εντάξει, θα αρχίσω να μαγειρεύω το φαγητό μου όπως μου συστήνετε, και αν κάνουν το ίδιο όσοι πιστεύουν ότι δεν αφήνουν καλά φιλοδωρήματα τότε σε λίγο δεν θα έχετε δουλειά. Μερικές φορές ο κόσμος διαμαρτύρεται χωρίς να καταλαβαίνει πόσο ηλίθιος είναι στην πραγματικότητα. Αν μου συνιστάς να τρώω μόνο το φαγητό που φτιάχνω στο σπίτι, τότε μου ζητάς να σε βοηθήσω να μείνεις άνεργος. Γιατί είσαι τόσο βλάκας;

Απάντηση: η πλειονότητα του κόσμου δίνει καλά φιλοδωρήματα. Θα με διευκόλυνες αν σταματούσες να παραγγέλνεις φαγητό, άχρηστε τσιγκούνη."

 

Εδώ βρήκα ένα απόσπασμα που περιγράφει την ελληνική πραγματικότητα:

«Σου δίνουν 300 ευρώ και τη βενζίνη, βάζεις το μηχανάκι σου, σου λένε ότι θα δουλεύεις μαύρα και ότι τα υπόλοιπα θα τα κερδίζεις από τα πουρμπουάρ και έπειτα σε κράζουν όταν νομίζουν ότι άργησες λίγο. Εσύ τρέχεις με την ψυχή στο στόμα για να μη χάσεις το νυχτοκάματο και βέβαια κινδυνεύεις 1000% περισσότερο να πάθεις κάποιο ατύχημα. Όταν συμβεί αυτό, το ατύχημά σου δεν καταχωρίζεται ως εργατικό, αλλά ως τροχαίο δυστύχημα, αφού εσύ είσαι ανασφάλιστος. 
Από την άλλη θέλανε οι εταιρείες να βάλουν στον μεταφορέα με μηχανάκι ένα ρουφιανομηχάνημα, το pda. Σου λέει, του δίνω την περιουσία μου κι εκείνος παίρνει το μηχανάκι για να πάει για τα ψώνια του; 
Ωραία και καλά να ελέγχεις αν οι υπάλληλοί σου δουλεύουν, δε λέω, αλλά γιατί πάντα τα αφεντικά να βρίσκουν τρόπους να ελέγχουν καλύτερα τον εργαζόμενο, ενώ οι εργαζόμενοι (π.χ. ντελιβεράδες) να μη μπορούν να ελέγξουν τα αφεντικά; 
Δεν ξέρω τι λύση θα βρεθεί, αλλά ο ντελιβεράς είναι από τα πιο ταλαιπωρημένα και βασανισμένα επαγγέλματα. Όλοι οι πελάτες θέλουν το σουβλάκι και την πίτσα στην ώρα τους, αλλά δεν αναλογίζονται πώς λιώνει ο εργαζόμενος για να τους εξυπηρετήσει.»

Γεύση
31

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Μάνεσης: «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο τούς βρίσκεις στο αμπέλι»

Το κρασί με απλά λόγια / «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο, βρίσκονται στο αμπέλι»

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης συνομιλούν με τον Νίκο Μάνεση, έναν από τους πρωτοπόρους οινογράφους της χώρας μας, για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αμπελώνα.
THE LIFO TEAM
Μανώλης Παπουτσάκης

Οι Αθηναίοι / Μανώλης Παπουτσάκης: «Νομίζεις ότι το χαίρεται ο εστιάτορας που αγοράζει και πουλάει ακριβά;»

Χαρούπι και Δέκα Τραπέζια στη Θεσσαλονίκη, Pharaoh στην Αθήνα. Ένας σεφ με μεγάλες επιτυχίες στο παλμαρέ του μιλά για το τώρα της γαστρονομίας, εξηγεί γιατί η ελληνική κουζίνα σήμερα δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν κάποτε και ανοίγει το θέμα που συζητάνε οι foodies: Το sitting στα εστιατόρια.
M. HULOT
Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Γεύση / Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Οι φασολάδες και οι φακές, οι γίγαντες και οι ρεβιθάδες, όλα αυτά που αρνούμασταν να φάμε ως παιδιά, είναι πια πιάτα που παραγγέλνουμε και ψάχνουμε στα δημοφιλή εστιατόρια της Αθήνας. Μάλιστα, κάποια από αυτά είναι και μεγάλα σουξέ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μαγειρέψτε κρέας με κόκαλο και η νοστιμιά θα χτυπήσει κόκκινο

Γεύση / Συνταγές για κρέας με κόκαλο, εκεί που η νοστιμιά χτυπάει κόκκινο

Οι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος μας υποδέχονται στο ολοκαίνουργιο παράρτημα του Basegrill στη Γλυφάδα και μαζί με τον σεφ Σπύρο Παυλίδη προτείνουν συνταγές με μέρη του κρέατος που δεν χρησιμοποιούμε συχνά.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Γεύση / Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Τα μεγαλειώδη κρασιά των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου κρατούν ζωντανό το πνεύμα του ιδρυτή τους, χαράσσοντας το μέλλον τους στον σύγχρονο οινικό κόσμο
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Γεύση / Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Δυο πολυβραβευμένες σειρές κρασιών περικλείουν όλο το πάθος, το μεράκι και την τεχνογνωσία που «κατέκτησε» κάποτε ο Σωτήρης Χαρτοδιπλωμένος και κληροδότησε στους γιους του, Ηρακλή και Στέλιο.
ΦΙΛΙΩ ΡΑΓΚΟΥ
Ana Roš: «Τα εστιατόρια δίνουν το παράδειγμα ώστε να μαγειρεύουν όλοι πιο βιώσιμα»

Γεύση / Ana Roš: «Δεν μαγειρεύουμε για να πάρουμε βραβεία»

Η αυτοδίδακτη σεφ που έβαλε τη Σλοβενία στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη και σαρώνει τις διακρίσεις είναι αυτήν τη στιγμή μία από τις οκτώ γυναίκες σεφ στον κόσμο των οποίων το εστιατόριο έχει την ανώτερη διάκριση από τον οδηγό Michelin. Λίγο πριν μαγειρέψει για τους Αθηναίους σε ξύλα στο Pharaoh μιλά στη LiFO.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
CHECK Στο Manu στον Κεραμεικό για ψάρι σε χοτ ντογκ, σε gyoza και φρικασέ

Γεύση / Στο Manu στον Κεραμεικό για ψάρι σε χοτ ντογκ, σε gyoza και φρικασέ

Το νέο, μικρό εστιατόριο της Αθήνας προσφέρει μοντέρνα ψαροφαγία με διεθνείς αναφορές και ντόπια υλικά, funky πιάτα με ψάρια εποχικά και zero waste παρασκευές σε ένα περιβάλλον που εκπέμπει ηρεμία χάρη στις μπλε αποχρώσεις του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Πώς να φτιάξετε τα δικά σας αλλαντικά στο σπίτι

Γεύση / Πώς να φτιάξετε τα δικά σας αλλαντικά στο σπίτι

Ο σεφ Χάρης Νικολούζος μάς οδηγεί στα βήματα παραδόσεων που για πολλές δεκαετίες αποτελούσαν -και ενδεχομένως κάπου να συνεχίζουν να είναι− συνηθισμένη πρακτική για πολλά νοικοκυριά ανά την Ελλάδα. Η οικιακή παραγωγή αλλαντικών δεν είναι απλή, αλλά μας δίνει την ευκαιρία να περηφανευτούμε για τα έργα των χεριών μας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Από πού παίρνουν την πρωτεΐνη τους οι βίγκαν;

Radio Lifo / Από πού παίρνουν την πρωτεΐνη τους οι βίγκαν;

Στο μυαλό των περισσοτέρων, η πρωτεΐνη είναι συνώνυμη με την κατανάλωση κρέατος και ζωικών προϊόντων. Από πού παίρνουν όμως την πρωτεΐνη τους οι χορτοφάγοι, οι βίγκαν ή όσοι απλά θέλουν να περιορίσουν την κατανάλωση κρέατος; Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τη διατροφολόγο Σοφία Κανέλλου.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γράφει ένα νέο κεφάλαιο στο Φίτα του Νέου Κόσμου

Γεύση / Στο Φίτα του Νέου Κόσμου θα τρώμε πια περισσότερο φαγητό που βγαίνει από κατσαρόλα

Το εστιατόριο που ταυτίστηκε με την προσιτή ψαροφαγία και έγινε γρήγορα κλασικό μόλις ανανεώθηκε, χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα του. Με τον Δημήτρη Δημητριάδη, έναν ακόμα μεγάλο μάγειρα στην κουζίνα, γράφεται ένα νέο κεφάλαιο, χωρίς να μας λείψουν η ταραμοσαλάτα, το σπαγγέτι αυγοτάραχο και το περιπόθητο εκλέρ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

20 σχόλια
Δεν είναι μόνο οι διανομείς φαγητού, κακοπληρωμένοι, άλλα και πολλές ακόμα κατηγορίες.Έχετε σκεφτεί ποτέ να αφήσετε φιλοδώρημα, στην επίσης κακοπληρωμένη ταμεία ενός σούπερ μάρκετ;Μήπως σε κάποιον υπάλληλο βιβλιοπωλείου;Μήπως ίσως στους υπαλλήλους κινητής τηλεφωνίας; σε κάποιο κατάστημα, αφήνοντας τα ρέστα από κάποιον λογαριασμό;Αν το κάνετε, πραγματικά μπράβο σας. Αν όχι, πρόκειται περί επιλεκτικής ευαισθησίας. Δεν είναι κακό, δεν το κατακρίνω, άλλωστε δεν έχουν τα ίδια πράγματα σε όλους την ίδια σημασία. Ενοχλούμε όμως με την απαίτηση και το υψωμένο δάχτυλο να έχουν όλα τα πράγματα την ίδια σημασία.
Στους Σερβιτόρους αφήνω μόνο εάν είναι να στρογγυλέψει το ποσό (και ήταν άψογος στο service του), μέχρι 0,50€. Στους διανομείς φαγητού καθόλου, και κατεβαίνω να τα πάρω απ'το δρόμο - για να τον γλυτώσω κόπο - αφού δε θα πάρει φιλοδώρημα. Part Time Εργαζόμενος με ανύπαρκτη ασφάλιση-ένσημα και χωρίς φιλοδωρήματα.
Χαλαρωστε λιγο που θα δωσουμε ενα δευτερο ΦΠΑ σε φιλοδώρημα. Μερικοί δεν είμαστε πλουσιοι και παραγέλνουμε μια στο τόσο όταν δεν έχουμε κουράγια να μαγειρέψουμε. Προσωπικα δεν δινω μπουρμπουαρ γιατι μετραω και το τελευταίο σέντ. Καμια φορα οταν πχ η παραγγελία είναι 9,50 του λεω "κρατα τα ρεστα απο το δεκαρικο", αλλα μεχρι εκει. Αν ημουν σε καλυτερη οικονομικη κατάσταση ευχαρίστως να έδινα, αλλα προσγειωθείτε λίγο. Εχουμε και κρίση. Επισης αν φοράς μπλούζες που γράφουν "το πουρμπουάρ δεν ειναι πόλη της Γαλλίας" σε θεωρώ άξεστο και αγενή και έχεις βεβαιώσει οτι θα σου ζητήσω ακομα και αυτά τα 50 σέντ απο τα ρέστα.
Αυτό που κατάλαβα διαβάζοντας τα σχόλια (όσα άντεξα να διαβάσω), είναι πως οι πτυχιούχοι και "μορφωμένοι", δεν επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τη μόρφωση τους για να βελτιώσουν την κοινωνία, αλλά επιθυμούν να γίνουν οι ίδιοι οι εκμεταλευτές των "άλλων".Πάσχουμε από σοβαρή έλλεψη παιδείας.(Υπογραφή : 'Ενας μη-πτυχιούχος, που έχει κάνει το επάγγελμα του σερβιτόρου και που δεν δυσανασχέτησε ποτέ όταν ο πελάτης δεν του άφηνε φιλοδώρημα).
Εδώ δεν υπάρχει σωστό και λάθος, πρέπει όμως κανείς να σκέφτεται οτι στο σουβλάκι πες απο 2€/σουβλάκι παίρνεις 2 θα πληρώσεις 4-5€ μην κάνεις τα των αμερικανών 20% γιατί μάλλον δεν μπορείς (αν μπορείς άσε) αλλά 10% ένα πενηντάλεπτα δεν είναι γυφτιά. 20 παραγγελίες να πάει ο κύριος BOOM 10€ δηλαδή 310€ το μήνα. Αν παίρνει βασικό 500-600€ σημαίνει αύξηση>50%.Στην περίπτωση που για κάποιον κοσμικό λόγο θες σουβλάκια και δεν σου φτάνουν τα αργύρια και συμπληρώνεις με τα ψιλά του καναπέ και πληρώνεις με 5λεπτα it's on you. Αλλά what goes around comes around.
Δεν μπορουμε να τα βαλουμε ολα στο ιδιο τσουβαλι. Προσωπικα εκεινη τη στιγμη κρινω αν θα αφησω κατι παραπανω ή οχι.Πχ καθομαι στη ζεστουλα μου και εξω χιονιζει και μου τη βαραει να παραγγειλω δυο σουβλακια. Μπαμ σε ενα τεταρτο το πολυ χτυπαει το κουδουνι. Ε τοτε φυσικα και θα δωσω κατι παραπανω.Υπαρχουνα και φορες ομως που παραγγελνουμε και αργουνε, αναγκαζομαστε να ξαναπαρουμε στο μαγαζι και εν τελει οταν πληρωσουμε και περιμενουμε ρεστα ο ντελιβερας κανει πως δε βρισκει ρεστα, καθυστερει πολυ κλπ. Οχι πουλακι μου δωσε μου τα ρεστα μου κανονικα και αν θελω σου δινω κατι.Εχω ακουσει και το αλλο οτι δεν φταιει ο ντελιβερας για την καθυστερηση και δεν πρεπει να του στερουμε το φιλοδωρημα για τετοιο λογο. Όμως η αληθεια ειναι με το να μην του δωσουμε τιποτα θα μεταφερει αυτη τη δυσαρεσκεια του πελατη στο αφεντικο του.Οπως επισης δεν γινεται να δινουμε πατημα στους μαγαζατορες να πληρωνουν ψιχουλα τα παιδια γιατι θα εχουν τα 'τυχερα' τους καθε μερα.Τελος θα ηθελα να προσθεσω κατι που μου ετυχε περσι το καλοκαιρι στην Κρητη. Μεναμε στο σπιτι ενος φιλου για κανενα μηνα οποτε ειχαμε κανει τα κονε με τα παιδια που δουλευαν στην ταβερνα διπλα μας. Οποτε τρωγαμε αφηναμε και κατι ετσι κ αλλιως τα κερασματα δινανε και περνανε. Μια μερα λοιπον πληρωνουμε αφηνουμε κατι παραπανω και κανουμε νοημα στο παλικαρι οτι του εχουμε αφησει μπουρμπουαρ. Ερχεται τρεχοντας και μας λεει μην αφηνετε αν θελετε κεραστε με ενα ποτο μετα γιατι τα φιλοδωρηματα τα ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ !!!!!!!!!!
πολλοι γραφετε χωρις να εχετε καταλαβει οτι το μεγαλυτερο κομματι αυτων που διαβασατε ειναι απο αμερικη,αρα συνθηκες που δεν γνωριζουμε οσοι δεν εχουμε ζησει εκει δηλαδη σχεδον ολοι οσοι εγραψαν.απο κει και περα:1. το φιλοδωρημα κερδιζεται,δεν απαιτειται2.παντα θα υπαρχουν αυτοι που δινουν παντα και αυτοι που δεν δινουν ποτεγενικα τωρα στην ελλαδα,τις καλες εποχες σερβοτοροι και ντελιβεραδες εβγαζαν πολυ καλα λεφτα γιατι και ο μισθος απο μονος του ηταν αξιοπρεπης και τα tips αρκετα ωστε στο συνολο να βγαζουν περισσοτερα απο καποιον που κανει δουλεια γραφειου και εχει πτυχια και μεταπτυχιακα και ξενες γλωσσες.σε πολλα μαγαζια αυτο ισχυει ακομα και σημερα. η γκρινια υπαρχει γιατι τα τελευταια χρονια επεσαν κατακορυφα και τα μεροκαματα και τα tips
WOW! Αυτό το άρθρο έχει προκαλέσει τόση σύγχηση που έχει ωθήσει την "ΛΕΝΑ ΦΟΥΤΣΙΤΖΗ" να σχολιάσει όχι μια αλλά ΤΡΕΙΣ φορές. Μιας και όλοι λένε τις απόψεις τους ,θα πω και εγώ την δικιά μου. Αφήστε φιλοδώρημα για καλή τύχη: Όντας αρκετά δεισιδαίμων έχω παρατηρήσει , και επιστημονικά επιβεβαιώσει με την διεξαγωγή επανειλημμένα επιτυχών πειραμάτων , ότι όποτε αρνούμαι ελεημοσύνη στον άμοιρο ντελιβερά(ή/και σερβιτόρο) ,ένα κύμα ατυχίας επηρεάζει τις δραστηριότητές που πραγματοποιώ στον εγγύ χρονό. Αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη μνησίκακη δύναμη που μας θέλει να αφήνουμε τιπς.
Κανω αυτη τη δουλεια εδω και δεκα χρονια απο τοτε που ημουν φοιτητρια. Κατανοω οτι πλεον οι καιροι ειναι δυσκολοι και οι περισσοτεροι δεν αφηνουν τιπς, ολα καλα.Αν έχεις αφηνεις, αν οχι μην αφηνεις. Αλλα αυτο το υφος που εχουν πολλοι οτι ειμαι εγω και αλλος κανενας, σε κοιτανε με μισο ματι, λες καλημερα/καλησπερα/καληνυχτα, ενα "γεια σας" και σε γραφουν στα παπ@@@ τους, ειναι ασχημο. Εγω δηλαδη γιατι να σου μιλησω με το γαντι μετα;;; Ετσι λοιπον κυριοι/κυριες που ολοι εχετε παραπονα με το σερβις η με το ντελιβερα εχετε σκεφτει ποτε πως ειναι η δικη σας συμπεριφορα απεναντι του; Ειστε ευγενικοι;λετε καλημερα; Μιλατε οπως απαιτειται να σας μιλησουν; Ειστε ολοι και κραζετε για συμπεριφορες ασχημες.. κοιταει ομως κανεις τον εαυτο του;;;; και δεν εχει να κανει με το τι πτυχια και μεταπτυχιακα εχει ο καθενας, ειναι ολα θεμα σεβασμου. δεν κοστιζει σε κανεναν τιποτα το να ειναι ευγενικος με τους αλλους.
καλά όλα τα άλλα, καλά να μη θεωρείτε ότι είναι υποχρεωτικό να δίνετε τιπς, αλλά σχόλια του τύπου "ας διάβαζαν στο σχολείο, ας κάνανε άλλη δουλειά, είναι αγενής και φτύνουν στου καφέδες" είναι απλά ελεεινά. αναρωτιέμαι που ζείτε μερικοί, πραγματικά. προφανώς δεν βλέπετε πέρα από τη μύτη σας και νομίζετε ότι ο κόσμος είναι ο μικρόκοσμος που έχετε στο μυαλό σας.
Κυριοι καταστηματαρχες βελτιωστε πρωτα την ποιοτητα αυτων που πολυ ακριβα πληρωνουμε για να φαμε,και οχι αυτα τα ξερασματα που εσεις λετε σπεσιαλ εδεσμα ενα σουβλακι που το μισο το φτυνω και ουτε οι πατατες που ειναι προτηγανισμενες σε λαδι απο βολβο που παεο κ ερχεται αθηνα βουλγαρια.Μειωστε τις τιμες 10-15% για να μπορουμε να τα δινουμε κ εμεις σαν μπουρμπουαρ.
Συγνώμη δηλαδή,στον πατέρα μου που είναι ελεύθερος επαγγελματίας δεν θυμάμαι να του άφησε κανείς φιλοδώρημα.Όταν εισαχθείς σε κάποιο συγκεκριμένο κλάδο επαγγελμάτων,ξέρεις ποια είναι τα θετικά και ποια όχι..Το φιλοδώρημα είναι κάτι τελείως υποκειμενικό.
Εχεις; Δίνεις...δεν εχεις; Δεν δίνεις.Γιατι δυσκολεύουν τα πράγματα τοσο πολυ; Τοσο απλα ειναι...αμα δεν εχει ο άλλος τι να κανει δλδ; Μπορει να εχει μετρημένα 2 € για ενα σουβλάκι...δε σας εχι τύχει;Αμα τωρα παρήγγειλε 50€ πράγματα και δεν αφήσει 1€ τότε τι να πω...
εγώ ειλικρινά επειδή το βρίσκω υποτιμητικό να του κάνω του συνανθρώπου αυτού που δουλεύει εκεί 'νόημα ' σηκώνονομαι πηγαίνω δίπλα και τον ρωτάω εάν μπορεί να έρθει να τον πληρώσω ......ειλικρινά όσες φορές βγήκα έξω μπορεί πέντε ευρώ να χει η καφεδια θα τον/της αφήσω αλλά πέντε πουρμπουάρ ......αυτά τα τα παιδιά δεν βγάζουν το μεροκαματάκι τους στο καθισιό στην ρέκλα στο τεμπελιο και στην καλοπέραση στην εταιρία κάποιου πλούσιου μπαμπά τους και το σέβομαι αυτό ....πάει και τελείωσε
Οι πωλητές παίρνουν φιλοδώρημα; ή αυτοί στο σουπερ μαρκετ που βάζουν τις κονσέρβες στα ράφια; Αυτοί και ένα σωρό άλλοι αμοίβονται χαμηλά και έχουν μαλάκες αφεντικά. Γιατί δηλαδή ένας συγκεκριμένος κλάδος να χρήζει ειδικής μεταχείρησης; Κάποιοι θα πούν ότι επιλέγεις να φάς έξω αλλα αναγκαστικά θα πάς πχ σουπερ μάρκετ αλλά με αυτή την λογική να αφήνουμε tip και σε αυτον που κόβει εισητήρια στο σινεμά και στον περιπτερά γιατί δεν είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε τσίχλες. Τουλάχιστον ο ντελιβεράς έχει μεν σκατοδουλειά αλλα έχει ψωμί να φάει. Αν τυχόν μου περισσεύουν ψιλά προτιμώ να τα δώσω σε κάποιον άστεγο.
'Ασχετο/σχετικό πριν από λίγο έδωσα 4,5 € σε ντελιβερά για δύο σουβλάκια. Τα σουβλάκια έκαναν 4,00 € και 0,50 € φιλοδώρημα. Όλα από τον κουμπαρά με τα cent που κρατάω για τις παραγγελίες: 15x0,20, 10x010 € και 10χ0,05 €, σύνολο. Με κοίταξε και με είπε: "Ρε φίλε πλάκα κάνεις;". Απόδειξη μηδέν....
Σε ντελίβερι αφήνω πάντα - λόγω της φύσης της δουλειάς και λίγο από ντροπή για να είμαι ειλικρινής. Στο σέρβις σπάνια πλέον... Υπάρχει και το ανεκδιήγητο - ελπίζω σε περιορισμένη έκταση - το κατάστημα να καρπώνεται τα τιπς και όχι το σέρβις χωρίς βέβαια μετά να διανέμεται ισόποσα στους/στις σερβιτόρους/ρες, γιατί υπάρχει και αυτό που πες είναι κάπως δίκαιο.
Το παρακατω απευθυνεται στους σερβιτορους που διαβαζουν.Ρε παιδια καταλαβαινω το αγχος σας για την επιβιωση σας (παραλληλα δεν ζηταω να κατανοησετε το δικο μου αγχος, δικο μου προβλημα πως θα ζησω). Οταν ειμαι σε ενα καταστημα για καφε η φαγητο και κανω νευμα στον σερβιτορο και επι 10 λεπτα προσπαθω να ζητησω ειτε αποδειξη για να πληρωσω ειτε ενα ποτηρι νερο, μετα θα πρεπει να αφησω και tip;Σοβαρα πρεπει; Μηπως πρεπει να αλλαξω τακτικη και να κανω σαν τον ντελαλη στις γειτονιες;
Α)Οταν παραγγελνω κατι στο σπιτι μου πληρωνω ενα ποσον, δεν μου χαριζεται. Ειναι λογικο να σκεφτω οτι το κοστος της μεταφορας εχει υπολογιστει στο τιμημα.Β)Οταν καποιος εργαζεται "μαυρα" φταιει ο εργοδοτης αλλα ευθυνεται και ο ιδιος. Δεν τον υποχρεωσε καποιος να εργαστει κατω απ'αυτες τις συνθηκες-το ζητησε και ο ιδιος.Γ)Δεν καταλαβαινω απο που κ ως που, ενα μηχανιμα που οντως ελεγχει το που περναει την ωρα ο υπαλληλος εν ωρα εργασιας ειναι "ρουφιανικο".Δ)Ο εργαζομενος λιωνει η λιωνει αναλογα με τον τροπο που κανει η επιχειρηση στην οποια εργαζεται την δουλεια της. Μια επιχειρηση "αρπα-κολλα" θα εχει ελαχιστους υπαλληλους και θα τους ξεζουμιζει. Μια καλη επιχειρηση θα λειτουργει διαφορετικα.Ε)Εγω που ειμαι πωλητης σε καταστημα(ανεχομενος την παραξενια του ενος και του αλλου), γιατι να μην παιρνω φιλοδωρημα?