Links

Facebook Twitter
0

Γιατί να προτείνω αγγλόφωνα, θα μου πείτε, φαντάζομαι. Η ιδέα μου ήρθε όταν (για άλλη μία φορά) διαπίστωσα ότι η Ελλάδα και το γαϊτανάκι της είναι πρωτοσέλιδο σε ξένες εφημερίδες.

Λόγω της παράξενης γλώσσας μας – και του μικρού πληθυσμού μας – είναι πολύ δύσκολο να βγει οτιδήποτε ελληνικό προς τα έξω, ενώ εμείς ζούμε σε μία εκκωφαντική φούσκα που νομίζουμε ότι έχει κρύψει τον ήλιο. Αυτή τη φορά βέβαια, η φούσκα μας κόντεψε όντως να τον σκεπάσει, αλλά δυστυχώς με την κακή έννοια.

Τα παρακάτω μπλογκ είναι είτε δίγλωσσα, είτε αγγλόφωνα, αλλά πάντως από Έλληνες και τα αγγλικά τους έχουν κάνει γνωστούς σε όλο τον κόσμο. Τα διάλεξα όχι μόνο για τις συνταγές, αλλά για τις υπέροχες φωτογραφίες, τις ωραίες ιστορίες και την αισθητική τους.

(μπιφτέκια με πατάτες στο φούρνο)

Το Food Junkie, not Junk Food είναι γραμμένο και στα ελληνικά και στα αγγλικά, με συνταγές που φαίνεται ότι έχουν έρευνα και σκέψη από πίσω τους. Οι ιστορίες που συνοδεύουν τις εικόνες είναι σύντομες και καλογραμμένες και σε βάζουν πολύ ομαλά στην ιδέα της συνταγής.

(ψαρόσουπα)

Το Wabi είναι επίσης δίγλωσσο. Έχει υπέροχες φωτογραφίες με τρομερό φωτισμό και στήσιμο, ωραία χρώματα και άποψη στη διακόσμηση. Δυστυχώς δεν ξέρω τίποτα για τη γράφουσα (αλλά ελπίζω να μας διαβάσει και να μας πει πώς βγάζει τόσο ωραίες φωτογραφίες).

 

(μπριάμ)

Το My Little Expat Kitchen γράφεται από μία Ελληνίδα που ζει στην Ολλανδία και έχει συμπεριληφθεί στα 55 καλύτερα μπλογκ φαγητού παγκοσμίως από το περιοδικό Saveur, οπότε δε χρειάζεται και η δική μου ανάλυση. Μου αρέσει γιατί πέρα από τις πολύ καλές φωτογραφίες (μοιάζουν εντελώς επαγγελματικές, ενώ δεν πρόκειται για επαγγελματία) έχει ένα μίγμα εντελώς παραδοσιακών ελληνικών συνταγών με μερικές σύγχρονες και φρέσκες που δεν ανήκουν σε κάποια χώρα συγκεκριμένα.

 

(κοτόσουπα)

Το Souvlaki for the Soul είναι ένα μπλογκ στα αγγλικά από Αυστραλό ελληνικής καταγωγής που τιμάει πολύ. Έχει συμπεριληφθεί στα 50 καλύτερα μπλογκ φαγητού από τους Times Online και είναι ανάμεσα στα αγαπημένα του Saveur. Οι συνταγές είναι διεθνείς μαζί με κάποιες πολύ ελληνικές και οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να μπουν σε περιοδικά.

Εκτός κατηγορίας:

(γλυκό του κουταλιού ελιά)

Το γλυκό της Κυριακής. Είναι γραμμένο μόνο στα ελληνικά αλλά επειδή έχω τεράστια αδυναμία στα μπλογκ που είναι άψογα αισθητικά, μπαίνει κι αυτό εδώ. Δείτε το οπωσδήποτε.

Ακόμη πιο εκτός συναγωνισμού (αλλά τέλειο)

Το errata culinaria. Δεν είναι μπλογκ μαγειρικής, κάνει κάτι πολύ χρήσιμο – που μερικές φορές μπορεί να είναι και πολύ αστείο. «Παρατίθενται κακο-μεταφρασμένα, ανορθόγραφα, κακο-μετεγγραμμένα δείγματα μαγειρικής "γλώσσας λανθάνουσας" από ελληνικές έντυπες πηγές» είναι η περιγραφή που δίνει. Δυστυχώς, είναι ανενεργό από το 2009, αλλά τα λάθη που διορθώνει είναι παντοτινά.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ