To Interstellar είναι η πιο συζητημένη ταινία αυτής της εβδομάδας

To Interstellar είναι η πιο συζητημένη ταινία αυτής της εβδομάδας Facebook Twitter
Μάθιου Μακόναχι, Αν Χάθαγουεϊ και Ντέιβιντ Γκιάσι
2


Το Interstellar εξιστορεί τις περιπέτειες μιας ομάδας εξερευνητών, οι οποίοι αναλαμβάνουν την πιο σημαντική και ηρωική αποστολή στην ανθρώπινη ιστορία: να ταξιδέψουν, μέσω μιας πύλης, στον χρόνο, πέρα από τους φυσικούς περιορισμούς, για να ανακαλύψουν αν η ανθρωπότητα έχει μέλλον ανάμεσα στα αστέρια.

To Interstellar είναι η πιο συζητημένη ταινία αυτής της εβδομάδας Facebook Twitter
Τζέσικα Τσάστεϊν


Μπορεί το πολύπλοκο όραμα του Κρίστοφερ Νόλαν να μη διαθέτει πρωτοτυπία στην υπέρβαση, αλλά ο τρόπος που πλοηγείται από τη Γη στα άστρα και πίσω είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στο διάστημα και, για πρώτη του φορά, στο συναίσθημα.

Το προσωπικό δράμα του Μάθιου Μακόναχι, ενός απογοητευμένου οραματιστή που επιτέλους βρίσκει διέξοδο στα αστέρια, αλλά αγωνιά για το αν θα κρατήσει την υπόσχεση της επιστροφής στην κόρη του, είναι έντονο και πειστικό, αν και ρέπει προς το μελό, λες και όλα τα οικογενειακά απωθημένα τόσων ταινιών ο Νόλαν τα έβγαλε στην πιο τεχνολογικά φιλόδοξη ταινία του.


Η μικρή κόρη του Μάθιου Μακόναχι, όταν ο πρώην αστροναύτης είναι ακόμη στη Γη, παραπονιέται για την παρουσία ενός φαντάσματος που σπρώχνει και πετάει κάτω τα βιβλία και σχηματίζει σχέδια με τη σκόνη που αιωρείται στο ίδιο δωμάτιο, μετά από μια από τις σφοδρές αμμοθύελλες που πλήττουν την απειλούμενη Γη. Το πραγματικό φάντασμα στο Interstellar δεν είναι άλλο από το πνεύμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και το 2001, το φιλμ στο οποίο αναφέρεται η ταινία, που με αφορμή αυτό αναπτύσσει παράλληλα θέματα και κατά κάποιον τρόπο απαντάει στα ερωτήματα που είχαν τεθεί τον προηγούμενο αιώνα, με έναν τρόπο που ταιριάζουν σε αυτήν τη γενιά και αυτή την εποχή. Διότι, αν υποθέσουμε πως το 2001 μάγεψε, εκτός από τους επαγγελματίες του σινεμά, ένα καλτ κοινό με την ψυχεδελική του ελλειπτικότητα, το οντολογικό μυστήριο που κινείται από την εξέλιξη στα σύνορα του επέκεινα, και την εικαστική του τελειότητα, που συνδύαζε πρωτοπόρες επιστημονικές λεπτομέρειες και ποιητικές εικόνες (θυμηθείτε την εναπόθεση του αδέσποτου αστροναύτη, αλά Pieta), το Interstellar κινείται οικολογικά, ανησυχεί για το μέλλον της ανθρωπότητας σε μια περίοδο γενικής αμφισβήτησης αξιών και συνωμοτικής παθητικότητας και λειτουργεί με περισσότερο παραστατικούς όρους απ' ό,τι το αγαπημένο του 2001 και το Σολάρις, του Ταρκόφσκι βεβαίως.

To Interstellar είναι η πιο συζητημένη ταινία αυτής της εβδομάδας Facebook Twitter
Αν Χάθαγουεϊ


Το σινεμά του Νόλαν δεν στερείται μεγαλοπρέπειας, από τη σύλληψη ως την σκηνογραφική πραγμάτωση. Για πρώτη φορά ο Βρετανός σκηνοθέτης δεν μπορεί να κατηγορηθεί για έλλειψη συναισθήματος και ψυχρότητα. Το προσωπικό δράμα του Μάθιου Μακόναχι, ενός απογοητευμένου οραματιστή που επιτέλους βρίσκει διέξοδο στα αστέρια, αλλά αγωνιά για το αν θα κρατήσει την υπόσχεση της επιστροφής στην κόρη του, είναι έντονο και πειστικό, αν και ρέπει προς το μελό, λες και όλα τα οικογενειακά απωθημένα τόσων ταινιών ο Νόλαν τα έβγαλε στην πιο τεχνολογικά φιλόδοξη ταινία του. Το έπος αυτό ξεκινάει όπως και οι Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου, δηλαδή με μια προσγειωμένη μεταφυσικότητα, και συνεχίζει αναπτύσσοντας ταχύτητες σαν θρίλερ που έχει αφομοιώσει τον αφρό της επιστημονικής φαντασίας και τον προσαρμόζει στη μαύρη τρύπα της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως απασχολεί τόσα χρόνια τον Νόλαν. Επιπλέον, ανοίγεται σε πολλά πεδία και τα ελέγχει, με κάποιες, μικρές ωστόσο, απώλειες στην αφήγηση. Η βόλτα, γυρισμένη σε ζεστό και κλασικό φιλμ με πολλαπλά φορμάτ, είναι καθηλωτική και, επιστημονικά, όχι αυθαίρετη – όπως η Επαφή του Ρόμπερτ Ζεμέκις βασιζόταν στις θεωρίες του συγγραφέα και ερευνητή Καρλ Σέιγκαν, εδώ ο σύγχρονός του, αστροφυσικός Κιπ Θορν είναι κινηματογραφικός σύμβουλος ως προς την κβαντομηχανική και τις επιπτώσεις της βαρύτητας. Οι απαντήσεις είναι οικείες και έξυπνες, η τραγωδία παίζει σε διπλό ταμπλό από την αρχή ως το τέλος και δεν υπάρχει περίπτωση αντίστασης. Ειδικά για τους θεατές που ψάχνουν τη θέση τους εκεί ψηλά αντί να κοιτάζουν στο χώμα για να τη βρουν (όπως λέει και ο Μακόναχι στην ταινία), το κυνικό τους κομμάτι αυτόματα θα συγκρίνει και θα βρει ψήγματα παιδικότητας, αλλά η ψύχραιμη πλευρά θα καθηλωθεί και μάλλον θα συγκινηθεί στην εικόνα μιας βιώσιμης ουτοπίας.

To Interstellar είναι η πιο συζητημένη ταινία αυτής της εβδομάδας Facebook Twitter
Το Interstellar εξιστορεί τις περιπέτειες μιας ομάδας εξερευνητών, οι οποίοι αναλαμβάνουν την πιο σημαντική και ηρωική αποστολή στην ανθρώπινη ιστορία...
Οθόνες
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Ανυπομονω να την δω.Πιστευω οτι ο Νολαν ειναι ενας απο τους σπανιους σκηνοθετες οι οποιοι μπορουν να κανουν πολυδιαστατο κινηματογραφο,σε αντιθεση με την πλειονοτητα των σηγχρονων του, οι οποιοι αδυνατουν να συνδυασουν δραση και εσωτερικοτητα,θεαμα και βαθος χαρακτηρων,ειδικα αν δεν εχουν στα χερια τους ενα εξαιρετικο σεναριο.Μακαρι να συνεχισει να γυριζει ταινιες πολλα χρονια.
Ο λόγος που πρέπει να δούμε την ταινία είναι ο ίδιος ο Νολαν. Μας χάρισε τον καλύτερο Batman, ταινιάρες όπως το Memento, το Prestige, το Inception. Ανεξάρτητα από το αν κάποια σου άρεσε περισσότερο ή λιγότερο ξέρεις οτι δεν σε κοροϊδεύει και ότι άξιζε το εισιτήριο που πλήρωσες. Καλή μας κινηματογραφική απόλαυση λοιπόν.