Ένας ιδιότυπος ζωολογικός κήπος.

Ένας ιδιότυπος ζωολογικός κήπος. Facebook Twitter
9

Τα ζωόμορφα αγγεία εμφανίζονται στην αρχαία τέχνη της Μεσογείου πολύ νωρίς, ήδη από τη νεολιθική εποχή.

Οι κεφαλές των ζώων αποδείχτηκαν μάλιστα ιδιαιτέρως κατάλληλες για τα ρυτά, μια κατηγορία αγγείων που χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετές ή συμπόσια και είχαν πολύ μεγάλη μορφολογική ποικιλία. Τα ρυτά ονομάζονται έτσι γιατί έχουν δύο οπές και συνεπώς το υγρό που περιέχουν διαρκώς ρέει. Από τη μια μεγαλύτερη οπή γεμίζει το σκεύος, από την μικρότερη στάζει ή ρέει σιγά-σιγά το υγρό. Η ζωομορφική απόδοση δίνει τη δυνατότητα να ζωντανέψει η λειτουργία του σκεύους περισσότερο όταν δημιουργείται η εντύπωση ότι το υγρό χύνεται από το στόμα ενός ζώου.

Τα ζωόμορφα αγγεία έγιναν ιδιαιτέρως δημοφιλή και ιδιαιτέρως περίτεχνα από τον 5ο αιώνα π.Χ. όταν η αττική αγγειοπλαστική φθάνει στο απόγειό της. Είναι η εποχή που η δεξιοτεχνία των αγγειοπλαστών του αθηναϊκού κεραμεικού φθάνει σε τόσο υψηλό επίπεδο ώστε αποδίδει γλυπτικά με εξαιρετικό νατουραλισμό είτε πλήρως ζωόμορφα αγγεία, όπως είναι οι ασκοί, είτε τις κεφαλές ζώων που κοσμούν την απόληξη των κλασικών ρυτών. Αυτή η δεξιοτεχνία μεταλαμπαδεύεται γρήγορα στη Νότια Ιταλία, από όπου προέρχονται πολλά εξαιρετικά δείγματα.

Από τον 5ο αιώνα ως και τη ρωμαϊκή εποχή παράγεται ένας μεγάλος αριθμός τέτοιων αγγείων και η συνολική παρουσίασή τους είναι βέβαια πρακτικά αδύνατη. Σκέφτηκα όμως ότι αξίζει να συλλέξει κανείς μερικά σπάνια και ιδίως εκφραστικά φυσιοκρατικά δείγματα και να συνθέσει έτσι έναν ιδιότυπο ζωολογικό κήπο που περιλαμβάνει μερικές πραγματικά θαυμάσιες απεικονίσεις ζώων.

Παρά το γεγονός ότι δίνω έμφαση όπως ανέφερα σε πήλινα αγγεία από τους ιστορικούς χρόνους, και δη από τον 5ο αι. π.Χ. και εξής, ξεκινώ με μερικά δείγματα ζωόμορφων αγγείων από το προϊστορικό Αιγαίο και από διάφορες ύλες γιατί νομίζω ότι έχουν κι αυτά, παρά τη σχηματοποίησή τους, ιδιαίτερο ενδιαφέρον και δίνουν ένα στίγμα για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει τους επόμενους αιώνες.

 

Σκαντζόχοιρος. Το ζώο εικονίζεται καθιστό να κρατά φιάλη. Χαλανδριανή Σύρου, 3η χιλιετία π.Χ.

Αγριόχοιρος. Πήλινο ρυτό από το Ακρωτήρι Θήρας, 17ος αι. π.Χ.

Οι τρεις λέαινες: πήλινη από το Ακρωτήρι της Θήρας (17ος αι. π.Χ.), μαρμάρινη από την Κνωσό (16-15ος αι. π.Χ.), χρυσή από τις Μυκήνες (16ος αι. π.Χ.)

Ταυροκεφαλή. Ασημένιο ρυτό από τις Μυκήνες με χρυσά κέρατα και χρυσό ρόδακα στο μέτωπο, 16ος αι. π.Χ.

Ταυροκεφαλή. Ρυτό από την Κνωσό από οφείτη λίθο. Στα μάτια χρησιμοποιήθηκε ίασπις και ορεία (ορυκτή) κρύσταλλος και στο ρύγχος μάργαρο, 15ος αι. πΧ.

 

Ποντικός. Ασκός με ηθμό (σουρωτήρι) στο στόμιο και οπή εκροής στην ουρά, από τη Σικελία, 4ος αι. π.Χ. Το ζώο εικονίζεται ξαπλωμένο πάνω στα πόδια του.

 

 

 

Ποντικός. Μελανόμορφο θήλαστρο (σκεύος για το τάισμα μικρών παιδιών), από τη Σικελία, 310-300 π.Χ. Σε κάθε όψη του αγγείου ζωγραφίζεται ένας ιππόκαμπος και στο μέτωπο κισσόφυλλο.

Νυφίτσα. Μελαμβαφής ασκός, Νότια Ιταλία, 4ος αι. π.Χ.

 

Πάπια. Ετρουσκικός ασκός, Vulci, 350-325 π.Χ. Στη θέση των φτερών της πάπιας εικονίζονται δύο γυμνές μορφές, ένας άντρας και μια γυναίκα που φαίνονται σαν να κολυμπούν μαζί στο νερό.

Πάπια. Ασκός, Κύμη (;), 4ος αι. π.Χ.

Αετός. Αττικό ερυθρόμορφο ρυτό που αποδίδεται στον Δούρι, Capua, 500-470 π.Χ.

Αλεπού. Ερυθρόμορφο ρυτό του Ζωγράφου του Bristol, Απουλία, 340-315 π.Χ. Στο λαιμό του αγγείου φτερωτή γυναικεία μορφή.

Κουτάβι καθισμένο στα πόδια του, τα μπροστινά πλέον σπασμένα. Μελαμβαφής ασκός, Απουλία, 330-300 π.Χ.

Σκύλος. Ερυθρόμορφο αττικό κύπελο (δεν είναι ρυτό), Απουλία, 350-300 π.Χ. Στο λαιμό Σάτυρος που τρέχει.

Σκύλος. Ερυθρόμορφο ρυτό, Απουλία, 320-310 π.Χ. Στο λαιμό Έρωτας καθισμένος σε βράχο κρατά σταφύλια και στεφάνι με ταινία.

Σκύλος. Ερυθρόμορφο αττικό ρυτό, Falerii, πρώιμος 5ος αι. π.Χ.

Σκύλος. Ερυθρόμορφο ρυτό του Βρύγου, πρώιμος 5ος αι. π.Χ.

Σκύλος. Άγραπτο ρυτό, Απουλία, ύστερος 4ος-πρώιμος 3ος αι. π.Χ. Αποδίδεται σκύλος Μαλτέζικης ράτσας.

Σκύλος. Ερυθρόμορφο ρυτό, Απουλία, 350-300 π.Χ. Στο λαιμό εικονίζεται γονατιστός Έρωτας με βεντάλια, καθρέπτη και στεφάνι. Αποδίδεται σκύλος Μαλτέζικης ράτσας.

Σκύλος-Αγριόχοιρος. Ερυθρόμορφο ρυτό, Απουλία, 340-320 π.Χ. Το άκρο του ρυτού λήγει σε δύο διαφορετικές ενωμένες κεφαλές ζώων, ενός σκύλου και ενός αγριόχοιρου. Ο αγριόχοιρος είναι βαμμένος ερυθρός, ο σκύλος λευκός. Στο λαιμό εικονίζονται καθιστή νεαρή γυναίκα που κρατά φιάλη με φρούτα και νεαρός άνδρας που την προσεγγίζει κρατώντας φιάλη.

Αγριόχοιρος. Ερυθρόμορφο ρυτό, Sheikh Zenad, 5ος αι. π.Χ. Στο λαιμό εικονίζονται νεαρά αγόρια.

Αγριόχοιρος. Ερυθρόμορφο ρυτό του Σωτάδη, Capua, 460-450 π.Χ. Στο λαιμό εικονίζονται αγριόχοιροι.

Αγριόχοιρος. Ερυθρόμορφο ρυτό, Τάραντας, 340-330 π.Χ. Στο λαιμό φτερωτή γυναικεία μορφή με κοσμήματα, κρατά φιάλη.

Κριός. Ερυθρόμορφο ρυτό, Απουλία, 340-320 π.Χ. Στο λαιμό του αγγείου ο φτερωτός Έρωτας με κοσμήματα κρατά πυξίδα.

Κριός. Ερυθρόμορφο αττικό ρυτό του Συρίσκου, Capua, 480-470 π.Χ. Στο λαιμό εικονίζεται σκηνή συμποσίου.

Κριός. Ερυθρόμορφο ρυτό, Ανάβυσσος, Αττική, 460-450 π.Χ. Στο λαιμό νεαρές γυναίκες και άνδρας.

Πρόβατο. Ερυθρόμορφο ρυτό, αποδίδεται στο Ζωγράφο του Λονδίνου Ε100, Αττική, 460 π.Χ. Στο λαιμό αποδίδονται αγόρια στο σχολείο.

Λιοντάρι. Ασκός, Vulci, 340-300 π.Χ. Μάλλον χρησιμοποιήθηκε ως μυροδοχείο.

Ελάφι. Ερυθρόμορφο ρυτό, Απουλία, 350-300 π.Χ. Στο λαιμό εικονίζεται φτερωτή Νίκη.

Γάϊδαρος. Ερυθρόμορφο ρυτό του Ζωγράφου των Βρυξελλών, Αττική, 470-460 π.Χ.

 

Ημίονος. Ρυτό, Vulci (;), 400 π.Χ.

Άλογο. Ερυθρόμορφο ρυτό, Ruvo, 400-300 π.Χ. Στο λαιμό ο φτερωτός Έρωτας με κοσμήματα κρατά πυξίδα και γιρλάντα με λουλούδια.

Αγελάδα. Ερυθρόμορφο ρυτό, Ruvo, 400-300 π.Χ. Στο λαιμό γυναικεία μορφή με κοσμήματα κρατά στεφάνι και τύμπανο.

Αγελάδα. Ερυθρόμορφο ρυτό, Vulci (;), 460 π.Χ. Στο λαιμό νεαρές γυναίκες και νέοι.

Ελέφαντας. Μελαμβαφής ασκός, Vulci, 300-200 π.Χ. Στο εσωτερικό μικρό κρόταλο για κουδουνίστρα.

Δαγκάνα αστακού. Αττικός ερυθρόμορφος ασκός διακοσμημένος με σκύλο, γάτα και κόκορα, Αττική, 470-400 π.Χ.

Δαγκάνα αστακού. Αττικός ερυθρόμορφος ασκός διακοσμημένος με ελάφι και αλεπού, Αττική, 470-400 π.Χ.

Δαγκάνα αστακού. Αττικός ερυθρόμορφος ασκός διακοσμημένος με ημίονο, από την Capua, 460 π.Χ.

Ψάρι. Κορινθιακό ρυτό, 6ος αι. π.Χ. 

Αρχαιολογία & Ιστορία
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Απιστεύτου θρασύτητος πράξις»: 8 κομμουνιστές αποδρούν από τις φυλακές Συγγρού το 1931

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Απιστεύτου θρασύτητος πράξις»: 8 κομμουνιστές αποδρούν από τις φυλακές Συγγρού το 1931

Η πρώτη μαζική απόδραση από ελληνικές φυλακές, με βάση τα ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ακρόπολις», πήρε διαστάσεις πολιτικού και κατασκοπευτικού θρίλερ.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών: Ο νέος τόμος του «Κύκλου των Μουσείων»

Αρχαιολογία & Ιστορία / Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών: Ο νέος τόμος του «Κύκλου των Μουσείων»

Ένας τόμος που καταγράφει τη μακρά πορεία της Πάτρας από την προϊστορική εποχή έως τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, όπως εκτίθεται και στο αρχαιολογικό της μουσείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κηφισός: Ο αθέατος άξονας της πόλης

Ιστορία μιας πόλης / Κηφισός: Ο αθέατος άξονας της πόλης

Όλοι μιλάμε για «το μποτιλιάρισμα στο ποτάμι», αλλά ελάχιστοι γνωρίζουμε τον πραγματικό ποταμό πίσω από τον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο. Ο Κηφισός υπήρξε κάποτε ιερός, ζωτικής σημασίας για την αγροτική παραγωγή και τον σχηματισμό των πρώτων οικισμών της Αττικής. Σήμερα ρέει σχεδόν αόρατος, εγκιβωτισμένος και καλυμμένος, μα συνεχίζει να καθορίζει την πόλη - από το περιβάλλον μέχρι την καθημερινότητά μας.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Εργοστάσιο ναρκωτικών ανακαλύφθηκε στη (μεσοπολεμική) Θεσσαλονίκη

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Πράκτορες, ονόματα κυριών, ποσότητες κοκαΐνης»: Λαθρεμπόριο ναρκωτικών στον Μεσοπόλεμο

Ρεπορτάζ της «Ακροπόλεως» το καλοκαίρι του 1933 αποκαλύπτει πώς διακινούνταν τα ναρκωτικά στη Μακεδονία και πώς τα κυνηγούσε η Υπηρεσία Δίωξης.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Σέμνη Καρούζου: «Πιστεύω στον ευγενισμό των αρχαίων»

Αρχαιολογία & Ιστορία / Η Σέμνη Καρούζου, κορυφαία Ελληνίδα αρχαιολόγος, μιλά στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

Σαν σήμερα πέθανε η σπουδαία αρχαιολόγος, σύζυγος του Χρήστου Καρούζου. Μαζί θεμελίωσαν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η συνέντευξη, που δόθηκε στο σπίτι της στην οδό Δεινοκράτους στις 4 Ιανουαρίου 1987, ψηφιοποιείται για πρώτη φορά.
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
Επίσκεψη στη Μπάρα, την αμαρτωλή γειτονιά της Θεσσαλονίκης

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Με τη σειρά, βρε παιδιά... κάντε υπομονή»: Στο Βαρδάρι του 1930

Τη δεκαετία του 1930 ο καλλιτέχνης και δημοσιογράφος Κωστής Μπέζος και ο ρεπόρτερ Αριστείδης Αγγελόπουλος επισκέφθηκαν τον Βαρδάρη στη συμπρωτεύουσα με διαφορά τριών χρόνων και κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους. Στην περιοχή όπου «βρισκόταν κάθε καρυδιάς καρύδι».
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Οι Αθηναίοι και η εμμονή με το πώς θα τους θυμούνται

Ιστορία μιας πόλης / «Έτσι θέλω να σε θυμάμαι»: Η ταφική τέχνη στην αρχαία Αθήνα

Η αρχαιολόγος Κάτια Μαργαρίτη εξηγεί πώς δηλώνεται η θλίψη και το πένθος στα επιτύμβια ανάγλυφα και τι είδους αγάλματα χρησιμοποιούσαν οι Αθηναίοι για τη σήμανση των τάφων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μια επίσκεψη στο Άσυλο Ανιάτων το 1932

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Άνθρωπος ή τέρας; Άγνωστον»: Επίσκεψη στο Άσυλο Ανιάτων το 1932

Ο ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις», κατόπιν έκκλησης των υπευθύνων του ασύλου, επισκέπτεται τα διαμερίσματα της «στεγασμένης αυτής αθηναϊκής κολάσεως» στην Κυψέλη και περιγράφει όσα είδε με λέξεις που σήμερα ξενίζουν. 
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Κάτια Σπορν: Η αρχαιολόγος που διευθύνει το Γερμανικό Ινστιτούτο της Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / Κάτια Σπορν: Η αρχαιολόγος που διευθύνει το Γερμανικό Ινστιτούτο της Αθήνας

Η πρώτη γυναίκα αρχαιολόγος που διευθύνει το Γερμανικό Ινστιτούτο της Αθήνας μιλάει στη LiFO για τη δραστηριότητα του ινστιτούτου και τη σύνδεσή της με την Ελλάδα. Πάντα ως φιλέλληνας και «ορκισμένη» Αθηναία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηριδανός: Ο αόρατος ποταμός της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Ηριδανός: Ο αόρατος ποταμός της Αθήνας

Ένα ποτάμι που άλλοτε διέσχιζε την καρδιά της αρχαίας πόλης, σήμερα όμως περνάμε από πάνω του, αγνοώντας οι περισσότεροι την ύπαρξή του. Ο Ηριδανός, ένα από τα πιο αινιγματικά κομμάτια του φυσικού τοπίου της Αθήνας, αποκαλύπτει την ιστορία του μέσα από αρχαιολογικά ευρήματα, μύθους και τις υπόγειες διαδρομές του.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαλκίδα. Ένα μικρό κέντρο του κόσμου την Εποχή του Σιδήρου

Ιστορία μιας πόλης / Χαλκίδα. Ένα μικρό κέντρο του κόσμου την Εποχή του Σιδήρου

Στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, η Χαλκίδα και τα γειτονικά της κέντρα –το Λευκαντί, η Ερέτρια, η Αμάρυνθος– σχημάτισαν ένα ζωντανό δίκτυο ανταλλαγών γύρω από τον Ευβοϊκό Κόλπο. Ο στενός Εύριπος δεν χώριζε αλλά ένωνε κοινότητες που μοιράζονταν τεχνογνωσία, εμπορική δραστηριότητα και κοινωνικές δομές που θα καθόριζαν τον ελληνικό κόσμο των αρχών της πρώιμης αρχαιότητας.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Δαφνί: «To βασίλειο της αναποδογυρισμένης λογικής»

Αρχαιολογία & Ιστορία / Δαφνί: «To βασίλειο της αναποδογυρισμένης λογικής»

«Ένα φρενοκομείον είναι σαν την άλλη κοινωνία. Με τη διαφορά ότι είναι από την ανάποδη!» Ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πατρίς» αποκαλύπτει τις εφιαλτικές συνθήκες που επικρατούσαν στο Δημόσιο Ψυχιατρείο τη δεκαετία του 1920.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Ασκληπιείο της Κω: Πώς ανακαλύφθηκε ένα από τα σπουδαιότερα ιερά του ελληνιστικού κόσμου

Ιστορία μιας πόλης / Ασκληπιείο της Κω: Πώς ανακαλύφθηκε το σπουδαίο ιερό του ελληνιστικού κόσμου

Ανάμεσα στα μεγάλα ιερά της δωρικής εξάπολης, το Ασκληπιείο της Κω ξεχωρίζει όχι μόνο για τη λαμπρότητά του αλλά και για την περιπετειώδη ιστορία της ανακάλυψής του.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Διεθνείς σπείρες διακίνησης Ελλήνων λαθρομεταναστών στον Μεσοπόλεμο

Αρχαιολογία & Ιστορία / Στον Μεσοπόλεμο οι Έλληνες ήταν οι λαθρομετανάστες της εποχής

Το 1930 υπήρχαν στην Αθήνα περισσότερες από πενήντα «μεταναστευτικαί σπείραι», «λαθροπράκτορες» που εκμεταλλεύονταν το όνειρο για μια καλύτερη ζωή στις ΗΠΑ. Ο ημερήσιος αθηναϊκός Τύπος κατέγραψε τη δράση τους.  
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

σχόλια

5 σχόλια
Πραγματικά απορεί κανείς που δεν κατασκευάζονται πια τέτοια δοχεία. Σύμφωνοι, δεν υπάρχει πια ανάγκη για ρυτά, αλλά για ασκούς, π.χ. τσαγιέρες; Σύμφωνοι, τ' αγριογούρουνα και τα κριάρια θα ξένιζαν τον σύγχρονο άνθρωπο των πόλεων. Αλλά ο σκαντζόχοιρος, το ποντίκι, η νυφίτσα, η πάπια, το κουτάβι;Η γάτα λάμπει δϊά της απουσίας της. Αλλά η εξημερωμένη πρέπει να έφτασε στην Ελλάδα μόλις τα ρωμαϊκά χρόνια. Άραγε να υπάρχουν ρωμαϊκά αγγεία σε σχήμα γάτας;Τα κεφάλια των πήλινων ρυτών πώς κατασκευάζονταν; Μήπως με καλούπι; Ή τα έπλαθε ο αγγειοπλάστης με τα δάχτυλά του;
H γάτα εξημερώθηκε πολύ νωρίτερα, μάλλον περί το 10.000 π.Χ. Στην Κύπρο βρέθηκε σχετικά πρόσφατα μιά ταφή ανθρώπου με τη γάτα του ποθ χρονολογείται στο τέλος της 9ης χιλιετίας π.Χ. Αν κάποιος ενδιαφέρεται περισσότερο για το εύρημα αυτό ας δει αυτή τη δημοσίευσηhttp://www.cas.umt.edu/anthropology/courses/anth254/documents/Earlytamingofthecat.pdfΟι απεικονίσεις της γάτας είναι πράγματι αξιοσημείωτα λιγοστές και μάλλον ατυχείς όσες τουλάχιστον βρηκα σε μεταλλικά δείγματα (για την ανάρτηση έμεινα στα πήλινα).Για την κατασκευή των αγγείων σημειώνω ότι το χείλος και ο λαιμός είναι τροχήλατα, οι κεφαλές που αποδίδονται πλαστικά κατασκευάζονταν σε μήτρες, γεγονός που αποδεικνύει ότι μιλάμε για μια τεχνική γλυπτικής.
Ευχαριστώ.Η γάτα εξημερώθηκε νωρίς, αλλά πότε έγινε γνωστή στον ελληνορωμαϊκό κόσμο;Το λινκ και την πρώτη φορά σωστό ήτανε, απλώς δεν κάνει wrap, αλλά βγαίνει έξω απ' τη στήλη. Λύση: https://bitly.com/.