Πριν καμιά δεκαριά χρόνια έπαιξε ένα dj set στον κάτω χώρο του Guru στην πλατεία Θεάτρου. Ήταν η εποχή που για 2-3 χρόνια βλέπαμε εκεί τα πάρτι που έκανε η Λονδρέζικη δισκογραφική εταιρεία "Soul Jazz Records", τα θρυλικά "100% Dynamite", που λειτούργησαν για πολλούς σαν εισαγωγή σ' αυτό το πολύχρωμο πράγμα που λέγεται Τζαμαϊκανή μουσική. Ή μάλλον, σ' αυτό το ηδονικό, υβριδικό και γεμάτο χιούμορ μουσικό χώρο οπού συναντιέται το μεγάλο πολιτιστικό χωνευτήρι που λέγεται Λονδίνο με τους ήχους της Τζαμάικα. Κάπου εκεί φαινόταν να θριαμβεύει και η μουσική του Blend - ή Blend Mishkin, όπως λέγεται τα τελευταία χρόνια. Τον θυμάμαι να παίζει χαρακτηριστικά το "Uptown Ranking" από τις Althea & Donna και να το μιξάρει με θαυματουργό τρόπο με beats από άλλα μουσικά είδη, με μια φυσικότητα σχεδόν ερωτική, γεμάτη θράσος και δημιουργικότητα.
'Ολα τα παραπάνω στοιχεία είναι έκδηλα και στους ήχους της δισκογραφικής εταιρείας του Blend Mishkin, της Cast-A-Blast, που μας έχει δώσει κομμάτια, εφτά χρόνια τώρα, που γίνονται ανάρπαστα στις δισκοθήκες των καλύτερων DJs του εξωτερικού και που έχουν πλέον στρέψει τα βλέμματα τους στην Ελλάδα της κρίσης, που με έναν μαγικό κι ανεξήγητο τρόπο έχει φτιάξει μια ανθηρή νέα μουσική σκηνή, που, όπως μας λέει και ο ίδιος ο Blend Mishkin στην παρακάτω συνέντευξη, στην ίδια τη χώρα που την δημιούργησε, είναι (ω, τι έκπληξη!), ακόμα περιθωριακή...
Πότε και πώς άρχισε το κόλλημα με την μουσική ;
Ήταν και είναι το μόνο κόλλημα που έχω από πολύ μικρή ηλικία.Το μοναδικό ίσως που δεν έχασα τον γρήγορα ενθουσιασμό μου. Η πρώτη «μπάντα» που κάναμε ήταν με τον Palov στην Πέμπτη δημοτικού, παίζαμε με έτοιμους ρυθμούς από ένα Casio και χορεύαμε breakdance τα κομμάτια μας.
Πώς προέκυψε το djing? Πώς ήταν τα πρώτα βήματα και πού ;
Το djing προέκυψε από δυο ανάγκες που δύσκολα συνδυάζονται: Ο πρώτος λόγος ήταν ότι έπρεπε να βρω τρόπους να πληρώνω το νοίκι και ο δεύτερος γιατί αυτό ήταν ο μόνος τρόπος να παίξω κάπου «live» τα κομμάτια που έφτιαχνα τότε . Ξεκίνησα να παίζω το 1999, τα πρώτα μαγαζιά που έπαιξα (και δεν ήταν καφετέρια, όπου απλά όλοι κάθονται, αλλά ένοιωθα πως είχα την ευθύνη να κάνω το κοινό να χορέψει) ήταν το Ζοο στην Μιχαλακοπούλου, το Booze, το Άστρον και το Vibe (αργότερα Earth).
Πώς προέκυψε το producing ;
Πριν το 1997 έπαιζα μπάσο σε μπάντες. Όταν σταμάτησα γιατί βαρέθηκα, πούλησα το μπάσο και αγόρασα ένα Atari Computer και ένα Synth της συμφοράς με midi. Με το συγκεκριμένο Atari δεν είχα καν δυνατότητα για audio, έτσι αν ήθελα να βάλω και ένα sample από ένα δίσκο στο κομμάτι έπρεπε να πάω στο στούντιο ενός φίλου που είχε sampler. Δεν αναπολώ καθόλου τις εποχές εκείνες... Όταν πήρα PC και sampler ένοιωθα πως μπορώ να κάνω τα πάντα! Αλλά καμία σχέση - άκουγα άλλες παραγωγές και μετά τις δικές μου και μ' έπαιρνε από κάτω. Μετά αποφάσισα να σπουδάσω Μουσική Τεχνολογία και ηχοληψία. Το έκανα. Θυμάμαι πολλά νούμερα και εξισώσεις ήχου και ένα σωρό βαρετά πράγματα. Δεν είχε πολύ σχέση με την μουσική... κι έτσι βαρέθηκα. Έμαθα τα περισσότερα που χρειαζόμουν ακούγοντας δίσκους. Το 2001 έστειλα κάποια κομμάτια στον LTJ Bukem και στην Pork Recordings και μου απάντησαν και οι δυο θετικά ζητώντας κομμάτια από το demo μου για συλλογές τους. Ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές που μπορώ να θυμηθώ.
Πες μου για την Cast-A-Blast και πως ξεκίνησε, πως προχώρησε και σε τι φάση βρίσκεται τώρα.
Ξεκίνησε ως ομαδική προσπάθεια το 2006. Πρότεινα τότε στην Sugahspank, τον Palov και τον BNC αν θα τους ενδιέφερε να τρέξουμε ένα label που θα μας εκπροσωπεί χωρίς να έχουμε ανάγκη τις ελληνικές εταιρίες. Στην πορεία άλλαξαν πολλά, δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες, χάλασαν φιλίες, για κάποιους από εμάς το ενδιαφέρον του να τρέχεις ένα label, ενώ παράλληλα είσαι και ο μουσικός, μειώθηκε, ενώ για άλλους μεγάλωσε. Τα τελευταία τρία χρόνια λειτουργεί περισσότερο ως ανεξάρτητο δισκογραφικό label παρά ως «κολεκτίβα» μουσικών. Ούτε καν με την ρομαντική έννοια...
Πες μου για την διεθνή απήχηση της εταιρείας και τις συνεργασίες της.
Οι βασικοί καλλιτέχνες σήμερα προέρχονται όλοι από το εξωτερικό, εκτός από τον DJΤzina από την Κρήτη και τον BNC η αλλιώς Bossy Ride. Οι τελευταίες κυκλοφορίες είναι από τον Clinton Sly (Καναδάς) τους Turntable Dubbers (Βέλγιο) και τον Max Rubadub (Ελβετία). Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν αρέσουμε πολύ, οι στατιστικές δείχνουν πως έχουμε περισσότερο κόσμο που περιμένει να κυκλοφορήσουμε μουσική στην Αγγλία και την Γερμανία παρά εδώ.
Πες μου λίγα λόγια για την κολεκτίβα των producers που έχει προκύψει τα τελευταία λίγα χρόνια στην Αθήνα - είναι η σκηνή τόσο πλούσια και ανερχόμενη όσο φαίνεται ;
Η λέξη "παραγωγός" είναι τόσο γενική και παραπλανητική όσο είναι κι ο τρόπος που χρησιμοποιείται.
Π.χ. παραγωγός λέγεται και κάποιος που παίζει στο ραδιόφωνο το ένα κομμάτι μετά το άλλο, ο Radio DJ δηλαδή. Παραγωγός λέγεται και ο "αρμόδιος" που κλείνει το στούντιο και τις ηχογραφήσεις σε μια εταιρία για ένα συγκρότημα και παραγγέλνει τις πίτσες στα sessions, παραγωγός ονομάζεται και κάποιος που κάνει mash ups ή re-edits, δηλαδή που συγχρονίζει ένα acapella πάνω σε ένα έτοιμο instrumental ή αλλάζει κόβοντας και ράβοντας την ροή ενός κομματιού, αλλά και κάποιος που κάνει ένα κομμάτι από το μηδέν γράφοντας/παίζοντας τα όργανα από την αρχή. Λέγοντας αυτό δεν θέλω να μειώσω καθόλου τα mash ups, καθώς είναι μια διαδικασία που με συναρπάζει και θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική στην εξέλιξη του DJ σήμερα. Απλά χαίρομαι περισσότερο όταν βλέπω κάποιον να εξερευνά περισσότερες από μια πτυχές τις έννοιας.
Πώς νομίζεις ότι εξηγείται η ανοδική πορεία και επιτυχία της Cast-A-Blast, αλλά και η εμφάνιση τόσων πολλών Ελλήνων remixers/παραγώγων ;
Ένας φίλος από την Αγγλία μου είπε πως η καλύτερη μουσική που βρίσκει τελευταία είναι από Έλληνες DJs και παραγωγούς. Δεν ξέρω πώς και γιατί αλλά είμαι σίγουρος πως δεν υπήρξε σχέδιο για κάτι τέτοιο από κανέναν. Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα αν δεν παίζεις ελληνική μουσική πάντα είσαι στο περιθώριο. Πολλοί μουσικοί απλά δεν ξέρουν ποσό γαμάνε γιατί κανείς δεν τους το έχει πει και κατά κύριο λόγο γιατί οι αντιδράσεις και η κριτική που δέχονται από τους ελάχιστους διαθέσιμους να ακούσουν (αυτούς που συγχρόνως τρέφουν όλη την ελληνική μουσική μαλακία τόσα χρόνια) είναι στείρες και δεν σε οδηγούν πουθενά. Με το ίντερνετ και τα social media λύθηκε αυτό το πρόβλημα και δεν χρειάζεται να φυτοζωείς μέσα σε ένα σύστημα που σε έχει αποβάλει πολύ πριν καν προσπαθήσεις να διεισδύσεις μέσα του.
Τι είδους εμπειρία είναι ένα διεθνές τουρ ; Ποιό είναι το επόμενο που θα κάνεις ;
Ξεκινάω την Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου για τρίτη χρονιά στην σειρά τουρ που θα κρατήσει 35 μέρες στην Ευρώπη και θα παίξω σε 15-16 διαφορετικές πόλεις και σε 9 διαφορετικές χώρες. Ξεκινάω από την Θεσσαλονίκη και ανεβαίνω προς τα πάνω, παίζω στη Σόφια, στο Ζάγκρεμπ, στη Λουμπλιάνα, μετά πάω Γερμανία στη Δρέσδη, Αμβούργο, Κολωνία και μετά Δανία όπου παίζω στην Κοπεγχάγη, έπειτα κατεβαίνω Βασιλεία και Όλτεν στην Ελβετία, μετά Λινζ, Βιέννη και Wiener Neustadt στην Αυστρία και τελευταίο set στο BIOS στις 6 Απριλίου. Η εμπειρία είναι τόσο δυνατή ώστε να χρειάζομαι τουλάχιστον ένα-δυο μήνες μετά να επεξεργαστώ τα πάντα.
{ Info & dates εδώ }
Ποια βραδιά θυμάσαι ως DJ που σου 'χει μείνει αξέχαστη;
Μια φορά που μας φώναξαν στην Πρέβεζα ως Palov & Mishkin το καλοκαίρι. Παίζαμε μόνοι μας μέσα σε μια άδεια καφετέρια, ενώ στην κατάμεστη αυλή της, μπροστά μας, βρίσκονταν παραθεριστές, οικογένειες, παιδάκια και ντόπιοι που βλέπανε μπάλα σε καρέκλες και φώναζαν δυνατά στα γκολ.
Πώς βλέπεις τα πράγματα στην Αθήνα? Νομίζεις πως την έχει αλλάξει η κρίση;
Ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η Αθήνα. Το κέντρο έχει μερικά πολύ καλά σημεία αλλά σε γενικές γραμμές την θεωρώ άσχημη πόλη, σε πολλά σημεία κιτς, υπερβολική, βρώμικη, με ψυχωτικούς οδηγούς και αγενείς ανθρώπους. Η μόνη ώρα που είναι ωραία είναι 5:30 –7:00 το πρωί πριν ξυπνήσουν όλοι.
Αν έπρεπε να πεις ένα αγαπημένο δίσκο και κομμάτι, ποια θα λεγες;
Αυτό παραείναι δύσκολο...
Ανέφερε μερικούς καλλιτέχνες/παραγωγούς/dj που σε επηρέασαν
Αρχικά επηρεάστηκα από πολλά και διαφορετικά ακούσματα καθότι από το 1993 μέχρι το 1999 δούλευα σε δισκάδικα (Non Stop, Trust, Κύκλος, Metropolis) κι έτσι άκουγα ότι έμπαινε στο μαγαζί. Έτσι ανακάλυψα πολλά γύρω από το funk, την jazz, τη reggae, to dub, το hip hop και την ηλεκτρονική μουσική. Αυτό έβγαινε και στις δουλειές που έκανα. Tα τελευταία 5-6 χρόνια έχω στρέψει την προσοχή μου στην Τζαμαϊκανή μουσική σε όλες τις μορφές της, είτε πρόκειται για reggae, παλιό η νέο dancehall, digital, soca, sub, roots ή calypso.
Τι θα συμβούλευες τους πιτσιρικάδες που θέλουν να ασχοληθούν με την μουσική παραγωγή ;
Να μην ακούνε κανέναν «ειδικό». Όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη μουσικούς «ιμπρεσάριους» με άποψη για όλα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να στήσεις τη βάση σου αλλού εκτός από την Αθήνα ;
Ναι πολλές φορές, αλλά κάθε φορά που γυρνάω από ταξίδι έξω αμέσως νιώθω πιο ωραία στην Ελλάδα και το μετανιώνω.
Κάποιο μεγαλεπήβολο σχέδιο για το μέλλον ;
Μόλις τελείωσα μια συλλογή με samples, ήχους και λούπες από το αρχείο μου όπου θα κυκλοφορήσει από την OurSamples, μια συλλογή με εργαλεία προς χρήση για παραγωγούς, DJs και Remixers όπου ελπίζω να φανεί χρήσιμη. Πριν μια εβδομάδα κυκλοφόρησε δωρεάν για κατέβασμα ένα τραγούδι που έκανα με τον MC Jamalski από την Νέα Υόρκη, το "We Are Roots" - (το link για το download εδώ). Τον Ιανουάριο κυκλοφόρησα ένα riddim EP με τον τίτλο "Break Out Riddim" και μόλις γυρίσω ετοιμάζω ένα νέο ΕP με αρκετούς νέους MCs. Αυτό τον μηνά επίσημα τελείωσα και την παραγωγή και τις μίξεις για το νέο δίσκο των Burger Project.
Πού μπορεί να σε δει κανείς ζωντανά στην Αθήνα και πως μπορεί να βρει τις παραγωγές σου ;
Στην Αθήνα παίζω στο BIOS, στο Red Sea, στο K44 και στο Σπίτι (Χαλάνδρι) πότε μονός, πότε με την Anna Mystic ως "Mammy Hot Daddy Cool" και πότε με επίτιμους καλεσμένους στα πάρτι που λέγονται Rewind Guaranteed. Τις παραγωγές μου μπορεί κάποιος να τις βρει στο i-tunes, στο Juno, στο Amazon και στα περισσότερα on-line δισκοπωλεία. Αρκετά "free download" remixes θα βρεις και στην σελίδα μου στο soundcloud ή στο site της Cast-A-Blast.
--
Big up!
σχόλια