Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Κανείς δεν ξεχνάει το μεγάλο φαβορί που είναι ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι-κι αν το πάρει θα είναι ο τρίτος Ιάπωνας που θα κερδίζει το Νόμπελ μετά τον Γιασουνάρι Καβαμπάτα και τον Κενζαμπούρο Όε...
2

 Τα σενάρια αμέτρητα και τα ονόματα που ακούγονται προέρχονται και πάλι έξω από το σκληρό πυρήνα των ξακουστών ποιητών και συγγραφέων. Παρότι τα προγνωστικά διαμορφώνονται με βάση τα μεγάλα γραφεία στοιχημάτων-κυρίως το Ladbrokes που είναι και το πιο έγκυρο-ωστόσο οι περισσότεροι επισημαίνουν ότι τις περισσότερες φορές τα πρακτορεία διαψεύδονται πανηγυρικά στις προβλέψεις τους. Εδώ και δυο χρόνια το όνομα που φιγουράρει στις προτιμήσεις των πρακτορείων είναι πάντως αυτό της ακτιβίστριας συγγραφέως και δημοσιογράφου Σβετλάνα Αλεξίεβιτς από τη Λευκορωσία με το περιοδικό New Yorker να της αφιερώνει από πέρυσι ειδικές σελίδες ποντάροντας δυναμικά στο όνομα της. Η Αλεξίεβιτς- βιβλία της οποίας έχουν μεταφραστεί επίσης και στα ελληνικά- με το βιβλίο της "Μολυβένιοι Στρατιώτες" είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τον άγνωστο δεκαετή πόλεμο των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν. Όχι τυχαία το βιβλίο της είχε απαγορευτεί σε πολλές χώρες και είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο γύρω από το όνομα της γνωστής εκπροσώπου της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας. Η Αλεξίεβιτς επέστρεψε στη πρώτη γραμμή των αποκαλύψεων το 1993 με το "Γοητευμένοι από τον θάνατο" εστιάζοντας στις αυτοκτονίες που σημειώθηκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση μετά την πτώση του κομμουνισμού. Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος το 1996 δημοσιεύει το βιβλίο της "Τσέρνομπιλ-Ένα χρονικό του μέλλοντος" με συγκλονιστικές πληροφορίες για το πυρηνικό ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο και τη χώρα μας. Προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες η δημοσιογράφος τόλμησε μάλιστα να ζήσει για δυο ολόκληρα χρόνια στην Απαγορευμένη Ζώνη θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή.

Ο βραβευμένος δεν αρκεί να είναι καλός τεχνίτης, αφηγητής, λογοτέχνης ή story teller. Οφείλει να διαθέτει καθολικό όραμα.

Για όλους αυτούς τους λόγους από πέρυσι κιόλας το όνομα της Αλεξίεβιτς φιγουράρει στην κορυφή των προγνωστικών λαμβάνοντας υπόψη και την πολιτική συγκυρία που πάντα παίζει κορυφαίο ρόλο στην τελική επιλογή. Ωστόσο δεδομένου ότι το Νόμπελ σχεδόν ποτέ δεν απευθύνεται σε εκφραστές του λεγόμενου δοκιμιακού λόγου-non fiction-θεωρείται αρκετά αβέβαιο να γίνει εξαίρεση για χάρη της 68χρονης δημοσιογράφου και συγγραφέως. Αντιθέτως το Νόμπελ αγαπάει ιδιαίτερα την ποίηση και υπάρχουν βάσιμοι λόγοι-ακόμα και πολιτικοί-να προτιμηθεί ένα όνομα που θεωρείται εδώ και χρόνια σχεδόν πάντα από τα επικρατέστερα: αυτό του πιο εμβληματικού και σπουδαίου ποιητή της Συρίας, του Άδωνη. Βέβαια κανείς δεν ξεχνάει το μεγάλο φαβορί που είναι ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι-κι αν το πάρει θα είναι ο τρίτος Ιάπωνας που θα κερδίζει το Νόμπελ μετά τον Γιασουνάρι Καβαμπάτα και τον Κενζαμπούρο Όε. Δίπλα στον Μουρακάμι δεν σταματάει να δεσπόζει σταθερά, εδώ και δυο χρόνια, το δυσπρόφερτο όνομα του Νγκούγκι Γουά Θιόνγκο από την Κένυα. Ο λογοτεχνικός κόσμος βέβαια δεν παύει να ελπίζει ότι οι Σουηδοί διαψεύδοντας τους πάντες θα επιλέξουν τελικά, για μια ακόμα φορά, από την καθαρόαιμη ομήγυρη σπουδαίων ονομάτων όπως ο Τζον Μπάνβιλ-αυτού του εξαιρετικού στυλίστα της γραφής που είναι μεταξύ των υποψηφίων. Αλλά οι φαν του Φίλιπ Ροθ που τόσα χρόνια φωνάζουν για την ύψιστη αδικία, δεν το βάζουν κάτω και περιμένουν να δουν μήπως η Ακαδημία καταδεχθεί να ρίξει επιτέλους ένα βλέμμα προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού καθώς είναι γνωστή η απέχθεια της για την αμερικανική παράδοση και λογοτεχνία. Βέβαια κάθε φορά που τίθεται εκ νέου το ζήτημα του Ροθ οι πιο κακεντρεχείς παραπέμπουν στο αιτιολογικό που συνοδεύει το βραβείο του Νόμπελ που δεν είναι άλλο από το ότι ο λογοτέχνης που λαμβάνει την ύψιστη αυτή τιμή οφείλει να "έχει προσφέρει στο πεδίο της λογοτεχνίας το εξοχότερο έργο προς μια ιδανική κατεύθυνση". Οπότε δεν αρκεί να είναι καλός τεχνίτης, αφηγητής, λογοτέχνης ή story teller. Ο βραβευθείς οφείλει να διαθέτει καθολικό όραμα.

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Η Αλεξίεβιτς- βιβλία της οποίας έχουν μεταφραστεί επίσης και στα ελληνικά- με το βιβλίο της "Μολυβένιοι Στρατιώτες" είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τον άγνωστο δεκαετή πόλεμο των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν...


Βάσει αυτού προτιμώνται στις λίστες των προγνωστικών τα ονόματα ακτιβιστών αλλά και οραματιστών συγγραφέων όπως αυτό του σπουδαίου Ούγγρου Λάζλο Κραζναχορκάι-το τελευταίο βιβλίο του "Πόλεμος και Πόλεμος" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις- ο οποίος μπορεί να έχει κερδίσει ήδη το Μπούκερ αλλά δεν παύει να θεωρείται ένα διαπρέπον όνομα στο χώρο-με υποδειγματική γραφή και ρηξικέλευθο λόγο. Παίζει και αυτός δυναμικά στις λίστες του Λάντμπροκς όπως και ο Κο Ουν, ένας ποιητής από την Κορέα που λένε ότι μπορεί να ποντάρει στο Νόμπελ με πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες από ο,τι η δική μας Κική Δημουλά στο πρόσφατο παρελθόν. Ήταν τότε που οι Έλληνες έτρεφαν υψηλές προσδοκίες επειδή κάποιος εισβολέας είχε εντοπίσει την ποιητική συλλογή της Δημουλά στο γραφείο κάποιου από τα μέλη της επιτροπής. Να θυμίσουμε ότι η αρχική λίστα του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας περιλαμβάνει περί τα 20 ονόματα από τα οποία εξάγεται μια μικρότερη με πέντε ονόματα ως καταληκτική-κι αυτό λαμβάνει χώρα στο τέλος της Άνοιξης ώστε τα μέλη να έχουν μπροστά τους όλο το καλοκαίρι για να εντρυφήσουν στους υποψηφίους. Εννοείται πως η διαδικασία επιλογής είναι δύσκολη και είναι ιδιαίτερα σπάνιο ο νικητής για να κερδίσει το βραβείο με ηχηρή πλειοψηφία-πόσο μάλλον απόλυτη. Στόχος βέβαια πάντα για την Ακαδημία είναι να τεθεί και πάλι στο επίκεντρο όχι μόνο η λογοτεχνία αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Όπως είχε πει ο κορυφαίος μας Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης στην ιστορική εκείνη ομιλία του "Σ'αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται". Υπομονή μέχρι την Πέμπτη.

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Ο Λάζλο Κραζναχορκάι μπορεί να έχει κερδίσει ήδη το Μπούκερ αλλά δεν παύει να θεωρείται ένα διαπρέπον όνομα στο χώρο-με υποδειγματική γραφή και ρηξικέλευθο λόγο...
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

The Book Lovers / Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον εκδότη Θανάση Καστανιώτη για την μεγάλη διαδρομή των εκδόσεών του και τη δική του, προσωπική και ιδιοσυγκρασιακή σχέση με τα βιβλία και την ανάγνωση.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Σαν Σήμερα / «Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Η ιστορία ενός αλλοπαρμένου αγρότη που υπερασπίζεται υψηλά ιδανικά είναι το πιο γνωστό έργο του σπουδαιότερου Ισπανού συγγραφέα, που πέθανε σαν σήμερα το 1616.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Γουσταύος Κλάους στη χώρα του κρασιού: Μια γοητευτική βιογραφία του Βαυαρού εμπόρου

Βιβλίο / Γουσταύος Κλάους: Το γοητευτικό στόρι του ανθρώπου που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο οινικό χάρτη

Το βιβλίο «Γκούτλαντ, ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» του Νίκου Μπακουνάκη είναι μια θαυμάσια μυθιστορηματική αφήγηση της ιστορίας του Βαυαρού εμπόρου που ήρθε στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα και δημιούργησε την Οινοποιία Αχαΐα.
M. HULOT
Η (μεγάλη) επιστροφή στην Ιαπωνική λογοτεχνία

Βιβλίο / Η (μεγάλη) επιστροφή στην ιαπωνική λογοτεχνία

Πληθαίνουν οι κυκλοφορίες των ιαπωνικών έργων στα ελληνικά, με μεγάλο μέρος της πρόσφατης σχετικής βιβλιοπαραγωγής, π.χ. των εκδόσεων Άγρα, να καλύπτεται από ξεχωριστούς τίτλους μιας γραφής που διακρίνεται για την απλότητα, τη φαντασία και την εμμονική πίστη στην ομορφιά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Βιβλίο / Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Παρόλο που οι κριτικοί και οι βιβλιοπώλες κατατάσσουν τα βιβλία της στην αστυνομική λογοτεχνία, η συγγραφέας που τα τελευταία χρόνια έχουν λατρέψει οι Έλληνες αναγνώστες, μια σπουδαία φωνή της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας και του φεμινισμού, μοιάζει να ασφυκτιά σε τέτοια στενά πλαίσια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΟΣ
Κωστής Γκιμοσούλης: «Δυο μήνες στην αποθήκη»

Το πίσω ράφι / «Δυο μήνες στην αποθήκη»: Οι ατέλειωτες νύχτες στο νοσοκομείο που άλλαξαν έναν συγγραφέα

Ο Κωστής Γκιμοσούλης έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Με τους όρους της ιατρικής, ο εκπρόσωπος της «γενιάς του '80» είχε χτυπηθεί από μηνιγγίτιδα. Με τους δικούς του όρους, όμως, εκείνο που τον καθήλωσε και πήγε να τον τρελάνει ήταν ο διχασμός του ανάμεσα σε δύο αγάπες.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Έτσι μας πέταξαν μέσα στην Ιστορία

Βιβλίο / Το φιλόδοξο λογοτεχνικό ντεμπούτο του Κώστα Καλτσά είναι μια οικογενειακή σάγκα με απρόβλεπτες διαδρομές

«Νικήτρια Σκόνη»: Μια αξιοδιάβαστη αφήγηση της μεγάλης Ιστορίας του 20ού και του 21ου αιώνα στην Ελλάδα, από τα Δεκεμβριανά του 1944 έως το 2015.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Γκρέγκορ φον Ρετσόρι: Αποχαιρετώντας μια Ευρώπη που χάνεται

Βιβλίο / Γκρέγκορ φον Ρετσόρι: Αποχαιρετώντας μια Ευρώπη που χάνεται

Ένας από τους τελευταίους κοσμοπολίτες καλλιτέχνες και συγγραφείς αυτοβιογραφείται στο αριστουργηματικό, σύμφωνα με κριτικούς και συγγραφείς όπως ο Τζον Μπάνβιλ, βιβλίο του «Τα περσινά χιόνια», θέτοντας ερωτήματα για τον παλιό, σχεδόν μυθικό κόσμο της Ευρώπης που έχει χαθεί για πάντα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
CARRIE

Βιβλίο / H Carrie στα 50: Το φοβερό λογοτεχνικό ντεμπούτο του Στίβεν Κινγκ που παραλίγο να καταλήξει στα σκουπίδια

Πάνω από 60 μυθιστορήματα που έχουν πουλήσει περισσότερα από 350 εκατομμύρια αντίτυπα μετράει σήμερα ο «βασιλιάς του τρόμου», όλα όμως ξεκίνησαν πριν από μισό αιώνα με την πρώτη περίοδο μιας ντροπαλής και περιθωριοποιημένης μαθήτριας γυμνασίου.
THE LIFO TEAM
Οι «Αρχάριοι» του Ρέιμοντ Κάρβερ, ήρωες τσακισμένοι από το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου

Το πίσω ράφι / Οι «Αρχάριοι» του Ρέιμοντ Κάρβερ, ήρωες τσακισμένοι από το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου

Γεννημένος στο Όρεγκον τα χρόνια που ακολούθησαν την οικονομική κρίση του '29, γιος μιας σερβιτόρας κι ενός εργάτη σε εργοστάσιο ξυλείας, ο κορυφαίος εκπρόσωπος του «βρόμικου ρεαλισμού» βίωσε στο πετσί του την αθλιότητα, τις δυσκολίες και την αποξένωση που αποτύπωσε στο έργο του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μιχάλης Μακρόπουλος: «Ζούμε σε μια εποχή βαθιάς μοναξιάς, μέσα σε μια θάλασσα διαδικτυακών “φίλων”».

Βιβλίο / Μιχάλης Μακρόπουλος: «Ζούμε στη βαθιά μοναξιά των διαδικτυακών μας “φίλων”»

Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για τη δύναμη της λογοτεχνίας, για τα βιβλία που διαβάζει και απέχουν απ’ όσα σήμερα «συζητιούνται», για τη ζωή στην επαρχία αλλά και για το πόσο τον ενοχλεί η «αυτοπροσωπολατρία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Θεωρώ τον Μουρακάμι μέγα συγγραφέα, αν και έχει ένα πολύ μεγάλο ελάττωμα. Έχει έναν τρόπο γραφής πατερναλιστικό, σαν αυτοδιαφήμηση: "Εγώ γράφω για όλους που με διαβάζουν αλλά ΕΣΥ, ιδιαίτερε αναγνώστη είσαι ο μόνος που στα αλήθεια με καταλαβαίνεις. Άσε τους άλλους. Εμείς οι δύο επικοινωνούμε" Αν το πάρει πάντως, θα το πάρει άξια.