Την ίδια στιγμή σε μια άλλη Ελλάδα..

Τώρα έχουμε και οπτικό υλικό: [via]

H φωτογραφία που συμπυκνώνει την εθνική μας σχιζοφρένεια.

*Επίσης, ο Κασιμάτης έγραψε στην Καθημερινή (για άλλη, ανάλογη φωτογραφία):

Η φωτογραφία που μας έστειλε ο φίλος της στήλης Ε. Σ. σοκάρει. Βλέπουμε τα τραπέζια ενός «πολιτιστικού κέντρου» (κατά τη γιαννοπούλειο έννοια του όρου...) γεμάτα από κόσμο, ακόμη και στον εξώστη. Στο κέντρο της πίστας στέκεται ένα χονδρουλό παιδί, ντυμένο σαν επαίτης: φορεί ένα στενό σακάκι τουλάχιστον δύο νούμερα μικρότερο από το μέγεθός του και ένα τρισάθλιο τζιν, φθαρμένο, τρυπημένο και μπαλωμένο. (Ο επιστολογράφος με πληροφορεί ότι το παιδί αυτό λέγεται Ρέμος και είναι ένα είδος λαϊκού βάρδου).

Το ανοίκειο (ελληνιστί: σοκαριστικό) της εικόνας είναι ότι όλη η πίστα, μέχρι το ύψος των γονάτων του αοιδού, είναι σκεπασμένη με εκατοντάδες πλαστικά κουτιά που περιέχουν γαρίφαλα. Το σχόλιο του Ε. Σ. που συνοδεύει τη φωτογραφία έχει ως εξής: «Αυτό που βλέπετε είναι μια απλή καθημερινή (Πέμπτη) στη Θεσσαλονίκη. Κάθε πανεράκι τιμάται 15 ευρώ - κάντε τον υπολογισμό.

Σημειώστε μάλιστα ότι όλα αυτά συνέβησαν σε λιγότερο από τα 120 δευτερόλεπτα, που χρειάστηκε ο Αντώνης Ρέμος για να πει το “Είναι στιγμές”». Το δικό μου σχόλιο, για λόγους στοιχειώδους αυτοπροστασίας, θα μου επιτρέψετε να το κρατήσω για τον εαυτό μου - αν και υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι θα συμφωνούσατε...

--------------------------------------------------------------------------------------------

[+] Κατά τα άλλα...