Στο σημερινό ‘Α, μπα’: διαπαιδαγώγηση του πολίτη

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: διαπαιδαγώγηση του πολίτη Facebook Twitter
89

________________
1.


Αγαπητή Α-μπά,
Ποια είναι η γνώμη σου για το αν οι ομοφυλόφιλοι είναι /γεννιούνται ή γίνονται/επιλέγουν υποσυνείδητα λόγω γεγονότων/συνθηκών στην πορεία της ανάπτυξής τους; Έχω σπουδάσει κοινωνικές επιστήμες, είχα σχέση με ένα αγόρι που χρόνια μετά -αφού χωρίσαμε- το αποδέχτηκε/παραδέχτηκε, αλλά ακόμα ούτε στο ελάχιστο δεν έχω απαντήσει στο ερώτημα. Δεν καταφέρνω να διαμορφώσω σαφή απάντηση. (ούτε καν να το διατυπώσω με μονά ρήματα δε μπορώ!)- straight


Δεν είναι συνταγή για ζύμη πίτσας για να πω τη γνώμη μου, είναι άλλοι κατάλληλοι για να απαντήσουν, και αυτοί μόνο για να παραθέσουν στοιχεία, όχι για να πουν τη γνώμη τους, εκτός αν έχουν αξιοσημείωτη πορεία και εμπειρία και είναι σε θέση να την χρησιμοποιήσουν. Μιλάμε για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι αντικείμενο μελέτης, και πολλά δεν έχουν απαντηθεί ακόμα. Εδώ δεν έχουν απαντήσει αυτοί που είναι δουλειά τους να απαντήσουν, θα απαντήσεις εσύ ή θα απαντήσω εγώ;


Τη γνώμη μου θα την πω για κάτι άλλο: μου φαίνεται συναρπαστικό το πόσο στην κοσμάρα μας είμαστε μερικές φορές εμείς οι Δυτικοί. Είναι απίθανο που συζητάμε στα σοβαρά αν κάποιος επιλέγει 'υποσυνείδητα' να γίνει γκέι (τι θα πει αυτό, ποιος ξέρει, αλλά έστω) λες και όλοι μας γεννηθήκαμε στο Σαν Φρανσίσκο. Ναι, αν είσαι κάτοικος του Castro, μπορεί να υπάρχουν γεγονότα που εξηγούν εκ των υστέρων διάφορα, αν φοράς τα κατάλληλα γυαλιά. Για όσους είναι γκέι σε περιοχές που η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με δημόσιο λιθοβολισμό, η με ρίψη από ψηλά κτίρια, τι έχεις να πεις, μιας και έχεις σπουδάσει κοινωνικές επιστήμες; Ποια υποσυνείδητη επιλογή έκαναν αυτοί οι άνθρωποι, που απειλείται η ζωή τους καθημερινά και ξέρουν ότι οι δολοφόνοι τους θα μείνουν ατιμώρητοι; Ή μήπως για αυτούς ισχύουν άλλα πράγματα, επειδή είναι 'άλλοι', άλλου χρώματος και άλλης θρησκείας;


Βέβαια, δεν χρειαζόταν να το πάω τόσο μακριά. Η επαρχία, κάθε επαρχία, σε κάθε ανεπτυγμένη χώρα, μπορεί να είναι αποπνικτική και καταπιεστική. Κι εκεί εξακολουθούν να μεγαλώνουν έφηβοι που δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν είναι σαν τους άλλους, και είναι θύματα εκφοβισμού, και αυτοκτονούν. Αλλά συνεχίζουμε να μιλάμε για επιλογές. Η επιλογή που έχεις είναι να κρυφτείς από τον εαυτό σου, ή να κρυφτείς από άλλους. Άλλη επιλογή δεν έχεις.


Η συζήτηση περί επιλογής δεν μου αρέσει καθόλου και για έναν επιπλέον λόγο. Πες ότι αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει επιλογή. Γιατί μας φαγουρίζει τόσο αυτή η ερώτηση; Βιαζόμαστε να καταλήξουμε στο 'δεν φταίνε μωρέ που είναι γκέι, αφού δεν μπορούν να το επιλέξουν'; Κανείς δεν φταίει αν είναι γκέι ή στρέιτ ή για ό,τι είναι, τελεία και παύλα, γιατί δεν είναι ζήτημα που κρίνεται ως θετικό ή αρνητικό. Είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός, και είναι αυτός που είναι για τον καθέναν, και η γνώμη των υπόλοιπων για τον προσανατολισμό του καθένα έχει όση σημασία έχει και για το κούρεμα του καθένα. Όποιου δεν του αρέσει το κούρεμα του γείτονα και θέλει να τον αποκλείσει από την κοινωνία επειδή δεν κουρεύεται όπως ο ίδιος, η απάντηση είναι: να το πει στον ψυχολόγο του.

________________
2.


λοιπον α, μπα. με την αδερφη μου ειμαστε διδυμες, 20 χρονων, στην ιδια σχολη. το πρόβλημα είναι ότι η αδερφη μου με εκθετει ολη την ωρα. στους φιλους μας λεει ότι ποιο ντροπιαστικο, αλλα το χειροτερο είναι οι γονεις μας. αν με ρωτησουν κατι οι καθηγητές στη σχολη κ δεν το ξερω θα ειπωθεί αμεσως, στους γονεις, αν αργησω να γυρισω από εξοδο, μεγαλο η μικρο, οτιδήποτε κ αν κανω λαθος θα το πει. ετσι με φερνει σε συγκρουση με τους γονεις που τωρα ηδη εχουν σχηματισει λιγο ασχημη γνωμη, ενώ θεωρουν εκεινη τελεια. κ αυτή κανει αηδιεσ εγω όμως ποτε δε λεω τιποτα γιατι υποτίθεται ότι πρεπει να βοηθάμε λιγο η μια την άλλη, ειδικα όταν είναι ετσι ασήμαντα τα θεματα.μου συμπεριφέρεται γενικοτερα σαν να θελει να αποτυγχανω, πχ στην εξεταστικη ηξερε κατι σιγουρα θεμετα από την δαπ αλλα δεν τα μοιραστηκε μαζι μου. α μπα, με φερνει συνεχως σε μια πολύ δυσκολη θεση αμηχανιας κ δεν ξερω πως να το χειριστω. απαντα παρακαλω κ μια φορα σε δικια μου ερωτηση.- απ'εξω

Υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ σας και οι γονείς σας έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Αν δεν το δημιούργησαν, σίγουρα το συντηρούν και το ενισχύουν. Η αδερφή σου προσπαθεί να κερδίσει την αποδοχή τους, όχι καταφέρνοντας κάτι μόνη της, αλλά υποβιβάζοντας εσένα. Πες της να σταματήσει να είναι το υποχείριο των γονιών της και να μην παλεύει τόσο να της πει μπράβο η μαμά. Είναι ολόκληρη γυναίκα, πρέπει να βρει άλλον τρόπο για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Δεν είναι κάτι που θα λυθεί από τη μια μέρα στην άλλη, μπορεί να βελτιωθεί αλλά να μη λυθεί ποτέ. Εσύ πρέπει να ξέρεις όμως τι συμβαίνει και να τα βάλεις με τους σωστούς ανθρώπους, για τους σωστούς λόγους.

 

________________
3.


Εδω κ 3 μηνες βρισκομαι με καποιον(κανουμε απλα σεξ).Του ξεκαθαρισα εξ αρχης οτι αυτη την περιοδο δεν θελω κατι παραπανω καθως βγηκα προσφατα απο μια πολυ δύσκολη φαση που δεν εχω ξεπεράσει ακομα. Εκεινος μου ειπε οκ αν κ ηθελε σχεση. Τοσο καιρο ημασταν μια χαρα ομως εδω κ μια βδομαδα μου λεει πως είναι σιγουρος οτι μπορω να δωσω κατι παραπανω αλλα δεν το κανω από εγωισμό και αλλα τετοια διαφορα για να με κανει να αναθεωρήσω το ενδεχόμενο σχέσης. Για μενα ειναι πραγματικα δυσκολο γιατι ενώ επιμενω στην αρχική μου αποφαση, το ενδεχόμενο να τον χασω ουτε που θελω να το σκεφτομαι.ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;"


Αχά! Να τι κάνουν τα αγόρια που θέλουν σχέση, όταν δεν θέλουν τα κορίτσια (επιτέλους, μια φορά το ανάποδο): ρίχνουν σ' αυτές την ευθύνη, μαζί με λίγο negging. Δεν κάθονται να σκάνε με την αυτομομφή και με τα 'τι έχω και δε με θέλει'. Πάρτε μαθήματα, γατάκια.


Τώρα για σένα. Αν δεν μπορείς ούτε να σκεφτείς να τον χάσεις, προφανώς δεν κάνετε απλά σεξ. Δεν ξέρω τι νομίζετε και οι δύο για το τι είναι μια σχέση. Έχετε ήδη σχέση, και κατά πάσα πιθανότητα μονογαμική. Αφήστε τις δηλώσεις και ζήστε τον έρωτα σας, όπως προκύπτει, κι όσο κρατήσει.


________________
4.


Αγαπητή Α, μπα, επικές απαντήσεις καταρχήν συγχαρητήρια! Έχω συνεχώς μια απορία στο μυαλό μου..πόσο μα πόσο περίπλοκοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι? αναρωτιέμαι λόγω ενός άντρα που με στοιχειώνει ας το πούμε εδώ και 4 χρόνια..έχουμε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση και καταλαβαίνουμε σχεδόν απόλυτα ο ένας τον άλλον, εκτός από όταν έρχεται η στιγμή για μια υγιή σχέση..αδιαφορία από μέρους του και απίστευτα ανεξήγητη συμπεριφορά! τραβάει θέματα και κλείνεται στον εαυτό του απομακρύνοντας τους πάντες.. ενώ από την μία είναι τέλειος, περνάνε 3 βδομάδες και μετά όλα χάλια.. να ψάξω βαθύτερα? να επιμείνω? ή τελικά απλά να επιμείνω στο ότι ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις κάποιες πτυχές ενός ανθρώπου?- whatever

«Ιδιαίτερη σχέση» λέγεται τώρα το ψήσιμο του ψαριού στα χείλη; Σε καταλαβαίνει σχεδόν απόλυτα, αλλά του ξεφεύγει η λεπτομέρεια ότι σε πληγώνει, όταν σε απομακρύνει όποτε του κάνει κέφι;


Σε τι να επιμείνεις; Τέσσερα χρόνια δεν επιμένεις; Τι άλλο μπορείς να κάνεις; Να δεθείς στα πόδια του για να μη σε διώχνει; Πώς θα το ψάξεις βαθύτερα, αφού δεν θέλει; Θα του ρίξεις κάτι στο ποτό για να αναγκαστεί να ομολογήσει τα παιδικά του τραύματα; Ποια πτυχή σου λείπει; Αυτή που θα εξηγεί γιατί δε θέλει να τα φτιάξει μαζί σου;


Αν πιστεύεις ότι αυτό που έχεις σου αρκεί, εντάξει. Αν θέλεις κάτι άλλο, σε έχουν ρίξει πολύ στη μοιρασιά. Ό,τι και να θέλεις, είναι θεμιτό, και δεν χρειάζεται να το δικαιολογήσεις σε κανέναν. Μπορεί να θέλεις σχέση ανά τρεις βδομάδες, μπορεί να θέλεις κολλητή, αποκλειστική και βαθιά σχέση. Αν δεν σου κάνει αυτό που συμβαίνει θα αποχωρήσεις, αλλιώς, θα το δεχτείς. Η ψυχανάλυση και η ερμηνεία της συμπεριφοράς του είναι για τον θεραπευτή του, δεν είναι δική σου δουλειά. Εσύ χρειάζεσαι τη δική σου θεραπεία, όπως όλοι μας.

________________
5.


Όπως και κάθε χειμώνα, έτσι και φέτος δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι μετά από παρατήρηση, γιατί δεν τηρούνται οι απλοί βασικοί κανόνες αναπνευστικής υγιεινής, όπως το να βάζουμε πάντα το χέρι μας στο στόμα όταν φταρνιζόμαστε ή βήχουμε, με αποτέλεσμα η γρίπη να εξαπλώνεται ραγδαία ενώ θα μπορούσε να είναι στο μισό η εξάπλωση; Είναι τόσο απλό κι όμως καθημερινά βλέπεις πολλούς ανθρώπους να αγνοούν τους κανόνες λες και το κάνουν επίτηδες(θα σας πάρω μαζί μου στην κόλαση!)!Έρχεται ο άλλος σε απόσταση 20εκ και σου λέει «πω πω, χάλια είμαι σήμερα»..Μα είναι δυνατόν;! Αν είσαι χάλια μην με πλησιάζεις! Δε χρειάζεται καν να βήξεις επάνω μου, και μόνο που εισπνέω την αναπνοή σου είναι αρκετό. Σήμερα διάβασα στις ειδήσεις ότι τις τελευταίες εβδομάδες πέθαναν 8 στην Ελλάδα από γρίπη, μεταξύ τους κι ένας νεαρός 22 ετών.. Εσύ γιατί πιστεύεις ότι δεν τηρούνται αυτοί οι κανόνες ασφαλείας;


Τους αγνοούν επειδή δεν πιστεύουν στον μηχανισμό. Όσο υπάρχει κόσμος που επιμένει ότι κρύωσε επειδή έκατσε δίπλα στο παράθυρο και όχι επειδή φίλησε δεκαπέντε συναχωμένα μωρά σε παιδικό σταθμό, βάλε χέρια και πόδια μπροστά σου, θα σε κολλήσουν. Επειδή όμως ο αναμάρτητος μόνο πρέπει να λιθοβολεί, αν στο φτέρνισμα ή στον βήχα βάζεις στο στόμα σου το γυμνό σου χέρι και δεν το πλένεις το επόμενο δευτερόλεπτο, είσαι επίσης ένοχος. Τώρα όμως έρχονται τα μπάνια στη θάλασσα και θα απολυμανθεί το σύμπαν.

________________
6.


τελικά α, μπα το μπάνιο το κάνουμε για να μας ξυπνήσει ή για να μας χαλαρώσει;


Αναλόγως την ώρα της ημέρας, τη θερμοκρασία του νερού, την παρέα, τον διαθέσιμο χρόνο και φυσικά, την ψυχολογία μας.


________________
7.


Αυτά τα λευκά που πάνε στον νικητή... σαν ερωτηματολόγιο που δεν έχει επιλογή "Τίποτα από τα παραπάνω". Τουλάχιστον να μετρούσαν ως κενές θέσεις γιατί εγώ ψήφισα! Διάβασα, άκουσα, είδα, έψαξα, αποφάσισα και ψήφισα ότι δε με εκφράζει καμιά από της διαθέσιμες επιλογές. Δεν πρέπει αυτό να μεταφράζεται στη βουλή;;;- λευκό, άκυρο ή αποχή;


Αντιγράφω από εδώ:

Το 'λευκό' είναι ψήφος διαμαρτυρίας για εκείνους τους πολίτες που επιθυμούν να παραμείνουν ενεργοί και να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία, όμως δεν εκφράζονται από τα υφιστάμενα κόμματα, είτε σε ιδεολογικό είτε σε πρακτικό επίπεδο.
Η αποχή δε συνιστά αντίδραση: αποτελεί ένδειξη απάθειας και αδιαφορίας, αν και από μια μικρή μερίδα αντιμετωπίζεται ως συνειδητή επιλογή απαξίωσης της υπάρχουσας εκλογικής διαδικασίας ως μη δημοκρατικής. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, και σε πρακτικό επίπεδο, η αποχή είναι αναποτελεσματική διότι δεν προσμετράτε στο εκλογικό αποτέλεσμα: ο ψηφοφόρος που απέχει απλά 'δεν υπάρχει' για το εκλογικό μας σύστημα: το ποσοστό της αποχής θα αποτελέσει το πολύ-πολύ αντικείμενο μιας κουβέντας που γρήγορα θα ξεχαστεί.


Το ίδιο ισχύει για το 'άκυρο'. Καταρχάς είναι παράλογο να συζητάμε για το άκυρο καθώς αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα 'λάθος', δεν είναι ψήφος: το άκυρο ισχύει σε κάθε διαδικασία και σημαίνει απλά ότι αυτός που το 'έριξε' έκανε κάποιο λάθος και η ψήφος του δεν είναι σαφής ή έγκυρη. Συνεπώς είναι παράλογο να συνιστά συνειδητή επιλογή. Σε πρακτικό επίπεδο, άλλωστε, έχει το ίδιο αποτέλεσμα με την αποχή:


Το λευκό, από την άλλη, υπάρχει για να καταγράφεται η δυσαρέσκεια των πολιτών καθώς είναι μια επιλογή που προσφέρεται από την εκλογική διαδικασία: είναι μια πολιτική επιλογή, αλλά όχι μια κομματική επιλογή


Το βασικότερο 'επιχείρημα' εναντίον του λευκού είναι ότι «πάει στο πρώτο κόμμα»!!! Μάλιστα πρόκειται για μια άποψη που προβάλλει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, αποδεικνύοντας τόσο την αδυναμία των Ελλήνων να σκεφτούν λογικά και κριτικά όσο και την κυριαρχία της κομματικής προπαγάνδας (είτε πρόκειται για μικρά είτε για μεγάλα κόμματα). Δεν υπάρχει μεγαλύτερο και καλύτερα συντηρούμενο ψέμα. Είναι σαν να υποστηρίζει κανείς πως το ποσοστό που έχει καταγραφεί για τα λευκά δίνεται σε κάποιο, οποιοδήποτε κόμμα. Είναι απλά παράλογο.

Η αλήθεια είναι πως ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ. Ποτέ δεν ίσχυσε κάτι τέτοιο και, φυσικά, δεν ισχύει και σήμερα. Πρόκειται για μια προπαγάνδα η οποία ξεκίνησε από τα μικρά κυρίως κόμματα, διαμορφώθηκε από τον παραλογισμό που διέπει πολλούς, και έγινε αυταπόδεικτη αλήθεια. Ξεκίνησε, λοιπόν, η φημολογία αυτή από τα μικρά κόμματα μέσα από την, σωστή αρχικά, επιχειρηματολογία τους κατά του λευκού που βασιζόταν στην άποψη ότι ρίχνοντας λευκό δεν ενισχύεις κάποιο μικρό κόμμα και, εμμέσως, ενισχύεις το δικομματισμό. Γιατί το λευκό είναι ψήφος διαμαρτυρίας, και, ως γνωστόν, τα μικρά κόμματα λαμβάνουν πολλές ψήφους διαμαρτυρίας. Συνεπώς, το λευκό θίγει τα μικρά κόμματα. Κι αυτό είναι αλήθεια. Είναι όμως διαφορετικό αυτό απ' τη διαστρέβλωση πως το λευκό προσμετράτε στο ποσοστό των μεγάλων κομμάτων ή του πρώτου κόμματος! Μια στρέβλωση που δεν έχει αποκατασταθεί από κανένα μικρό κόμμα –εννοείται, αφού στην προκειμένη περίπτωση η αλήθεια τα θίγει– και από κανένα μεγάλο –εννοείτε, αφού το ψέμα τα ευνοεί. Κι έτσι, τα μικρά κόμματα δεν επιδεικνύουν διαφορετική πολιτική λειτουργία από τα μεγάλα στο βαθμό που δεν αποκαθιστούν την αλήθεια, απλά 'μικρότερη' και αυτό συνιστά λόγο να ψηφίσει κανείς λευκό, δηλαδή να διαμαρτυρηθεί και εναντίον τους.


Υπάρχει κι αυτό.

89

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
#5 Καλά νομίζω ότι η κοπέλα είναι λίγο υπερβολική. Μ'αρέσει που εγώ θεωρώ τον εαυτό μου μικροφοβιακό. "και μόνο που εισπνέω την αναπνοή σου είναι αρκετό" ενταξει τι θες να κάνει ο γνωστός σου να μην σου μιλήσει; αν ανέφερες ότι ο γνωστός σου που είναι άρρωστος σε φιλήσει τότε να σε καταλάβω ή να βήξει/φτερνιστεί πάνω σου όπου λόγω της ταχύτητας των σταγονιδίων σίγουρα κάποια θα μπουν μέσα από το στόμα σου. Άλλωστε το αν θα κολλήσεις εξαρτάται από χίλιους δύο παράγοντες. Μπορεί να σε συναντήσει κάποιος που είχε περάσει γριπή ή ίωση 2 βδομάδες πριν και επειδή ο ιός μένει για πολύ καιρό μέσα σου εσύ να έχεις χαμηλό ανοσοποιητικό και να κολλήσεις. Ή μπορεί να μπεις στο λεωφορείο και από το στύλο που θα πιαστείς να έχει πιαστεί ένα 10χρονο όπου θα έχει αφήσει τις μύξες του επάνω. ΑΝ ήταν να κολλάμε μόνο από την αναπνοή τότε οι παθολόγοι πρέπει να μας εξετάσουν μέσα σε κουβούκλιο.Σιγούρα πρέπει να τηρούνται κάποιοι κανόνες από όλους αλλά θεωρώ τα λεγομενά σου υπερβολικά.
μάλλον δεν είσαι μικροβιοφοβική/ος αν δεν σ' απασχολεί το φτάρνισμα στην παλάμη. το φτάρνισμα πρέπει να γίνεται στο εσωτερικό του αγκώνα. επιπλέον σίγουρα μπορείς να κολλήσεις από κάποιον αν σου μιλάει από κοντά. δεν είμαι γιατρός ή λοιμωξιολόγος αλλά απ' ότι εχω διαβάσει εξαρτάται απο τον ιό ο τρόπος με τον οποίο θα μεταδοθεί αλλά και η περίοδος κατά την οποία είναι μεταδοτικός. και εννοείται ότι μπορείς να κολλήσεις από τα μυξιάρικα στο λεωφορείο -αν και διάβασα μία έρευνα που έλεγε πως το μέταλλο των πόμολων στις πόρτες και των στηλων των λεωφορείων δεν ευνοεί την επιβίωση των μικροβίων- και γι' αυτό το λόγο δεν βάζουμε τα χέρια μας στο στόμα μας ή στα μάτια μας ή στη μύτη μας αν δεν τα έχουμε πλύνει καλά. και φροντίζω όταν είμαι άρρωστη να μην πολυπλησιάζω τους ανθρώπους στο μέτρο του δυνατού κι οπωσδήποτε να μην τους φιλάω.
ξαναδιάβασε λίγο αυτό που έγραψα και πες μου που γράφω ότι δεν με απασχολεί το φτέρνισμα στην παλάμη....σχολιάζω αυτά που έγραψε η κοπέλα στην ερώτηση και συγκεκριμένα το παράδειγμα που λέει ότι ήρθε ο γνωστός της 20 εκ και της μίλησε (συμφωνώ με την απάντηση της Λένας) ενώ τι έπρεπε να κάνει; Συμφωνώ μαζί σου αλλά δεν πρέπει να σπέρνουμε τον τρόμο. Η κοπέλα της ερωτησης πανικοβλήθηκε επειδή πέθαναν λέει 8 από γρίπη χωρίς να έχει αναρωτηθεί αν αυτος ειναι μικρος ή μεγάλος αριθμός.Όπως λες και εσύ παίζουν πολλοί παράγοντες για το αν θα κολλήσεις...πόσες φορές μητέρες κοιμούνται, φιλάνε έρχονται σε στενή επαφή με τα άρρωτα παιδιά τους και δεν παθαίνουν τπτ;
#2 Οι γονείς σου οπωσδήποτε έχουν τις ευθύνες τους για την κατάσταση. Και, παρεμπιπτόντως, κατά τη γνώμη μου, οφείλουν να πάρουν και θέση στο ζήτημα, καθώς πρόκειται για κάτι που παρακολουθούν να διεξάγεται μπροστά τους. Δεν μπορούν να παριστάνουν τον τουρίστα. Παιδιά τους είστε και οι δύο.Αλλά εμένα μου προκάλεσε εντύπωση κάτι άλλο : Δεν αναφέρεις καθόλου τη δική σου αντιμετώπιση στη χυδαιότητα της συμπεριφοράς της και αυτό μου φαίνεται κάπως παράξενο. Εσύ τί έκανες για να την αποθαρρύνεις από μια τέτοια συμπεριφορά; Για να της δείξεις ότι δεν την ανέχεσαι; Ότι θα σε βρει απέναντί της αν τη συνεχίσει; Ότι οι σχέσεις σας θα διακοπούν απότομα και άσχημα, και ίσως αμετάκλητα, αν δεν αλλάξει άρδην στάση απέναντί σου; Ότι το αίμα εύκολα γίνεται νερό, όταν διαλύεται με τόση τοξικότητα; Ότι θα ξεχάσεις και το όνομά της, αν αυτή δεν θυμηθεί ότι η αδερφή της όχι μόνο δεν είναι δεδομένη, αλλά έχει και τη δυνατότητα να της το αποδείξει αν εκείνη το τραβήξει κι άλλο;Της μίλησες για το θέμα ήρεμα και καλοπροαίρετα, λέγοντάς της πόσο ενοχλητικό, ανάγωγο και, επιπλέον, ανώριμο είναι να θάβει την αδερφή της και εξηγώντας της πως με τον τρόπο της αισθάνεσαι ότι παίρνει θέση εναντίον σου και ζητώντας της ευγενικά να είναι πιο προσεκτική, αν σε νοιάζεται; Υπήρξες αποφασισμένη και αδιάλλακτη πάνω στο θέμα αργότερα, αν και όταν δεν το έπιασε με την πρώτη; Είναι ανάγκη να σου δώσω εγώ επιχειρήματα και λόγους ως προς το γιατί υπάρχουν πράγματα που οι γονείς σας που δε θέλεις να γνωρίζουν; Όπως ακριβώς δηλαδή και όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Ε, δε νομίζω. Είκοσι χρονών είσαι, θα τα ξέρεις και μόνη σου. Υπάρχουν και παθητικο-επιθετικές συμπεριφορές, αν σε ενδιαφέρει, αλλά τότε μιλάμε για υπόγειο πόλεμο. Αν πρόκειται να πολεμήσετε, γιατί οι μάχες να είναι συγκαλυμμένες; Εγώ θα της υπενθύμιζα και το εξής : Τη ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν. Τον ρουφιάνο όμως κανείς. Όλοι τον σιχαίνονται - ακόμα κι όσοι μένουν κοντά του επειδή τον χρειάζονται. (Ποιός ξεχνάει και τον θρυλικό πλέον ''Χλαπάτσα" του Δημήτρη Φραγκιόγλου;)
Οι γονείς δεν είναι εξωγήινοι, και δε γέννησαν τα κορίτσια τους εχτές. Αν αυτή η συμπεριφορά της αδερφής είναι κάτι το πρόσφατο, και υποθέσουμε ότι δεν κάνει τα ίδια από δέκα χρονών (όπου σε αυτή την περίπτωση το φταίξιμο των γονιών είναι σχεδόν αποκλειστικό προνόμιο, αφού σε αυτές τις ηλικίες που δεν έχουμε άλλες προσλαμβάνουσες εκτός από το σπίτι και το σχολείο, και δεν είναι ανεπτυγμένη η κριτική σκέψη, καθρεφτίζουμε ουσιαστικά ό,τι αντιλαμβανόμαστε να συμβαίνει εκεί), αποκλείεται *πραγματικά* να πιστεύουν ότι ξαφνικά η μία εκ των δύο μετατράπηκε σε διάβολο, ενώ η άλλη σε αγγελούδι. Όμως επιλέγουν να το πιστεύουν, και αυτό είναι πρόβλημα, και μάλιστα μεγάλο.Όχι απλώς γιατί εσύ αφήνεσαι τώρα μόνη σου, χωρίς "συμμάχους", αλλά γιατί δυστυχώς κάποια μέρα, που εσύ ίσως αναπόφευκτα και για καλό λόγο θα έχεις ακολουθήσει τη συμβουλή της Νανίνας, η αδερφή σου θα ξυπνήσει να ανακαλύψει ότι έχασε έναν από τους πολυτιμότερους ανθρώπους στη ζωή της, για μία ανοησία. Είναι για να τη λυπάσαι, όχι για να θυμώνεις μαζί της.Εγώ θα έκανα το παρακάτω: Θα της έλεγα: Κοίτα αδερφούλα μου καλή. Πες πως η εξυπνάδα σου αυτή πετυχαίνει. Πες πως οι γονείς σε έχουνε στα πώς και πώς. Πες ότι τελειώνεις πριν από μένα την γ***σχολή. Τί κέρδισες; Μια μέρα κανείς δε θα νοιάζεται τί είδους σημειώσεις χρησιμοποιήσαμε για να περάσουμε ποιό μάθημα. Μια μέρα οι γονείς μας θα πεθάνουν, και όλη τους η παράνοια μαζί τους. Και οι άλλοι άνθρωποι, που δε βλέπουν τον κόσμο όπως αυτοί, δε θα σε αντιμετωπίζουνε σαν το "καλό παιδί", αλλά σαν το χλαπάτσα. Μπορεί να με ανταγωνίζεσαι, μπορεί ακόμα και να με μισείς, μπορεί όλα αυτά να είναι μέσα στο κεφάλι μου, αλλά ένα ξέρω: Εγώ δεν είμαι ο άνθρωπος που σε έβλαψε, ο άνθρωπος που σε έκανε να αισθανθείς άσχημα για τον εαυτό σου, εγώ θα σε αγαπάω, ακόμα και αν κάποια μέρα σου κόψω την καλημέρα γιατί δε σε αντέχω. Οπότε: για να μην κινδυνέψεις να γίνει αυτό, και μείνεις αναίτια και ανώφελα μόνη σου στη ζωή, βγάλε το δηλητήριο εκεί που αρμόζει, και έλα στη χειρότερη να μισούμε τους άλλους (ή τους γονείς μας) μαζί, αντί για η μία την άλλη.
Προτείνεις μια αντιμετώπιση ιδανικών προθέσεων και συναισθημάτων (και άλλων ιδανικών...) που στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, αμφιβάλλω πολύ για την αποτελεσματικότητά της, καθότι η τελευταία προϋποθέτει την ύπαρξη των ιδανικών αυτών σε αμφότερες πλευρές. Εδώ καλά-καλά δε γνωρίζουμε αν υφίστανται μονόπλευρα. Δεν είπα να θυμώσει, που θα ήταν πολύ λογικό και αναμενόμενο και ποιός θα την κατηγορούσε(;). Αλλά να πάρει τα μέτρα της - αρχικά καλοπροαίρετα, συζητώντας μαζί της. Και αν η αδερφή την αγνοήσει, να αντικρούσει με τη στάση της την συμπεριφορά της αδερφής. Πάντως, οπωσδήποτε - με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ή διαδοχικά - να μην επιδείξει αποδοχή και ανοχή στη συγκεκριμένη συμπεριφορά, να υψώσει κάποιον τοίχο. Και, βέβαια, αν το πρόβλημα κλιμακωθεί αντί να υποχωρήσει, αυτό εξ' ορισμού σημαίνει άσχημη έκβαση στη σχέση τους (ψυχρότητα και απομάκρυνση, στην καλύτερη). Πέραν αυτού, το πρόσωπο που δημιουργεί πρόβλημα δεν είναι μια άσχετη, για να μην γνωρίζει η γράφουσα τί μπορεί να κάνει πάνω-κάτω μαζί της, περίπτωση που πιθανόν να μην μπορούσε να κάνει και τίποτα. Αντιθέτως, είναι ένα πρόσωπο δικό της που γνωρίζει πολύ καλά, έχει βιωματικό παρελθόν και ιστορία μαζί του, καθώς και το περιβάλλον της/τους.Αν αυτή η συμπεριφορά (της αδερφής) ξεκινά από τα παιδικά τους χρόνια - πράγμα που υποδηλώνει ότι αναμφίβολα οι γονείς φταίνε (η ρίζα του κακού είναι ένα διαφορετικό θέμα, καλό θα ήταν η κοπέλα να την αναζητήσει) -, η αποστολέας έχει μεγαλώσει και ζει σε ένα τοξικό οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο έχει επηρεάσει μάλλον και τις δύο, αλλά, και πάλι, στην αδερφή της θα πρέπει να εστιάσουμε κυρίως ως πρόβλημα διότι αυτή επιτίθεται τώρα και αυτή αναπαράγει τον ανταγωνισμό. Επομένως, όλα αυτά μου δίνουν την εντύπωση, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι τα λόγια και οι συναισθηματισμοί εδώ θα έχουν ακόμα λιγότερες πιθανότητες θετικής επίδρασης.Τέλος :1) Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα τα περί "συμμαχιών" του μέλλοντος... Σαν πολύ εργαλειακή αντιμετώπιση μου ακούγονται, ακόμα κι εμένα (lol)! 2) ΑΝ η αδερφή πάθει μετάλλαξη ή της έρθει επιφοίτηση μετά από δεν-ξέρω-πόσα-χρόνια, τί σημασία έχει και ποιά διαφορά κάνει για το παρόν; ΚΑΜΙΑ. Στο παρόν ζούμε πάνω και πριν από όλα. Αύριο δεν ξέρουμε καν αν θα υπάρχουμε.ΑΝ η Ελλάδα κατορθώσει να εξομαλύνει την οικονομική της κατάσταση μετά από δεκαπέντε χρόνια, όλη αυτή η μιζέρια με α) το σκεπτικό της δυσπιστίας και την ψυχολογία της ανασφάλειας, β) την απόσυρσή μας από πρακτικά σχέδια, επεκτάσεις, αγορές, γ) τις μεγάλες επιφυλάξεις μας για αισιόδοξη προοπτική, και δ) τους φόβους μας για ένα πολύ χειρότερο μέλλον, με τα οποία αντιμετωπίζουμε τώρα την κρίση, δε θα πάει χαμένη; Κοιτώντας πίσω τότε, θα βλέπουμε τον εαυτό μας και θα λέμε "Ε, τί βλάκες που ήμασταν και δεν είχαμε επενδύσει συναισθηματικά στην ελπίδα! Xάσαμε τόσα χρόνια ανεμελιάς!"; Ρεαλιστικό; Φυσικό;
Καλά τα λες. Πράγματι, δε μπορούμε να ξέρουμε το συναισθηματικό προφίλ της αδερφής. Αλλά συνήθως, και τονίζω το συνήθως, βαθιά μέσα μας, ξέρουμε τί συμβαίνει. Μπορεί να μην έχουμε τα λόγια να το εκφράσουμε, αλλά το αισθανόμαστε ότι η αδερφή μας δε φταίει, δε θα μπορούσε, δε γίνεται να φταίει όταν, τυχαίο παράδειγμα, πήρε καλύτερους βαθμούς στο σχολείο, και τώρα οι γονείς μου μου το χτυπάνε. Για αυτό και προτείνω αυτό που προτείνω, ποντάροντας εκεί. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει, μπορεί η άλλη να θυμώσει και χειρότερα, γιατί, όπως εσύ, θα μπορούσε να εκλάβει ότι η άλλη τη θέλει για "σύμμαχο" και άρα "εργαλείο".Εντούτοις δεν το εννούσα καθόλου έτσι. Η ισχύς εν τη ενώσει είναι μία πολύ σημαντική πλευρά των σχέσεων, και δεν είναι καθόλου υποβιβαστική. Κατά την άποψή μου πάντα. Δε σημαίνει ότι δεν αγαπώ τον άλλο, δε σημαίνει ότι τον θέλω στη ζωή μου γιατί φοβάμαι να είμαι μόνος μου, δε σημαίνει ότι τον βάζω μπροστά να κάνει εκείνος/η αυτό που εγώ δε μπορώ να κάνω. Σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, και αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα από κοινού. Αν οι αδερφές "συμμαχούσαν" κατά αυτό τον τρόπο, δε θα έπαιρνε τους γονείς να συνεχίσουν το παιχνίδι "καλό κορίτσι-κακό κορίτσι", και θα έβγαιναν και οι δύο κερδισμένες. Ενώ τώρα, βγαίνουν και οι δύο χαμένες. Και φυσικά στη ζωή μας, τόσο αθώα, όσο και υστερόβουλα, θέλουμε να κερδίζουμε, διότι το να χάνουμε συνεπάγεται πόνο, επιπρόσθετα προβλήματα, και δυσκολίες. Και σε αυτή την περίπτωση των δύο αδερφών, ανώφελες. Και στο παρόν, αλλά κυρίως στο μέλλον. Διότι το μέλλον, μπορεί μεν να μην το ζούμε, αλλά το χτίζουμε με βάση το παρόν.Τέλος, μπορεί η Ελλάδα και η οικονομική κατάσταση να χειροτερέψει, να σε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο και να πεθάνεις την άλλη μέρα, ή να γίνει μια ηλιακή καταιγίδα και να καταστρέψει τη Γη. Είναι πιθανότητες. Άλλες μικρότερες, άλλες μεγαλύτερες. Δε γίνεται όμως να δρούμε και να σκεφτόμαστε βάσει του χειρότερου σεναρίου. Όταν επενδύουμε σε μία σχέση, επενδύουμε διότι θέλουμε να έχουμε και στο μέλλον αυτή τη σχέση. Ειδικά αν πρόκειται για άτομο της οικογένειάς μας. Φυσικά μπορεί να συμβούν στο ενδιάμεσο ένα σωρό πράγματα. Αλλά αν σκεφτόμαστε έτσι, δε θα έπρεπε να κάνουμε σχέση με κανέναν.Μπορεί να σου ακούγονται πολύ χρησιμοθηρικά όλα αυτά: "Συμμαχώ", "επενδύω", "κερδισμένες και χαμένες", όμως είναι απλά η έκφραση του: καταλαβαίνω τί συμβαίνει και το αντιμετωπίζω. Διότι εδώ δεν έχουμε δύο ανθρώπους σε μια ελεύθερη κατάσταση, έχουμε δύο αδερφές, ίσως και πανομοιότυπες, τις οποίες οι γονείς προσπαθούν να πείσουν ότι όχι, μία πρέπει να είναι από πάνω, και μια άλλη από κάτω. Μονίμως. Και για να μπορούνε να ελευθερωθούν από αυτό, κάτι πρέπει να γίνει. Και αναγκαστικά πρέπει να το κάνουνε μαζί.
Ξεκινώ από το τελευταίο : Ο τρόπος που το προσεγγίζεις αποτελεί ιδεαλιστικό σενάριο. Ακόμα κι αν υποθέσουμε (γιατί δεν το ξέρουμε) ότι οι γονείς φταίνε αποκλειστικά για την σημερινή κατάσταση που περιγράφει η ερωτώσα, από πού κι ως πού προκύπτει ότι είναι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ να το αντιμετωπίσουν από κοινού με την αδερφή της; Ίσως μια χαρά μπορούν και η καθεμιά μόνη της, αν το θέλουν ή αν το προτιμούν έτσι. Αν, δε, οι προθέσεις τους ή/και οι απόψεις τους ως προς τους γονείς τους δεν συμπίπτουν, η καθεμία αναγκαστικά θα πρέπει να το διαχειριστεί μόνη της, όπως κρίνει και όπως μπορεί.Καθόλου χρησιμοθηρικά δε μου ακούγονται όσα λες. Κατανοητά και καλώς ενταγμένα στο σύνολο του σκεπτικού σου είναι όλα, κατά τις διευκρινίσεις που προσθέτεις. Συμφωνώ απολύτως με την πρόταση ότι το μέλλον το προετοιμάζουμε και το φροντίζουμε με βάση το παρόν. Στην οπτική για το παρόν είναι που φαίνεται να διαφωνούμε. Εσύ βλέπεις ότι, ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, η αποστολέας αξίζει να επενδύσει στη σχέση με την αδερφή της, για μια ομορφότερη μελλοντική προοπτική - και ωφέλιμη, γιατί όχι(;). Εγώ είμαι πολύ επιφυλακτική για τη συγκεκριμένη επιλογή ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ και τα δεδομένα που παρουσιάζονται για το παρόν, από το γράμμα. Πιστεύω ότι η ερωτώσα θα πρέπει να διερευνήσει εναργέστερα αν πραγματικά μπορεί να βασιστεί στην αδερφή της ή όχι. Και αν αποδειχτεί πως δεν μπορεί ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ, να μην το προσβλέπει ούτε για το μέλλον (ακόμα κι αν στο μέλλον αλλάξουν τα πράγματα - ούτως ή άλλως το μέλλον δεν είναι ποτέ κάτι που μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα).
#4: Σκέψου σοβαρά το ενδεχόμενο το παιδί να είναι γκέι.Περνάτε πολύ καλά, αλλά μόλις πας να κάνεις κίνηση, απομακρύνεται.Τέσσερα χρόνια τώρα, θα έπρεπε να σε ψυλλιάσει... Κι εφόσον προσπαθείς να κάνεις κίνηση, υποθέτω ότι όλο αυτό το διάστημα είναι ελεύθερος, έτσι; (από γυναίκα εννοώ). Και για δικούς του λόγους, δεν νιώθει άνετα να στο πει. Τόσος καιρός πάντως, είναι πολύς. Άνοιξε τα φτερά σου για άλλες ερωτικές περιπέτειες και κράτα τον άνθρωπο αυτό ως κολλητό σου!
#1.Βλέποντας ζευγάρια γκέι στο δρόμο το μόνο που σκέφτομαι κάθε φορά είναι πως ευτυχώς που γεννήθηκαν σ αυτόν τον τόπο -βρετανία- κι αυτή την εποχή κι έτσι μπορούν να ζουν λίγο καλύτερα. πρέπει να ζήσουν με τα ταμπού μιας κοινωνίας που όμως κάνει προσπάθεια να τα ξεπεράσει κι αυτή η προσπάθεια και μόνο τους προφυλάσσει. ΩΣΤΟΣΟ προσφάτως και από την συναναστροφή μου με μορφωμένους νέους ανθρώπους, γιατρούς στο επάγγελμα, ελληνάρες στην καταγωγή πληροφορήθηκα πως το αν είσαι γκέι η όχι εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τη μητέρα, από τον τρόπο δηλαδή που θα διαπαιδαγωγήσει το τέκνο τους και άρα ουφ! αυτοί αποκλείεται να έχουν γκέι παιδί. σε έναν καυγά ιντερνετικό με μία πιστή χριστιανή δε, έμαθα πως οι γκέι δεν είναι παιδιά του θεού αλλά του σατανά. ο σατανάς τα έχει πλησιάσει και τα πήρε με το μέρος του κι έχουν φύγει από το πλάι του θεού με σκοπό να αφεθούν στις αμαρτωλές απολαύσεις τους. Ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα και στη μία και στην άλλη περίπτωση από τον πλούτο της νόησης και τους ευχαριστώ που με βοήθησαν να καταλάβω αυτό το "φαινόμενο" των γκέι. Α ναι. Έτσι χαρακτηρίστηκε από μία νεότατη μηχανικό με τρία μεταπτυχιακά η οποία πιστεύει πως έχουν αυξηθεί οι γκέι γιατί μιμούνται τους άλλους γκέι. (τι ακούω θε μου!). και η ερώτησή μου στην κοπέλα που κάνει την ερώτηση. τι σε νοιάζει; αν δεν είναι επιλογή θα τον κατανοήσεις και θα τον ανεχτείς ενώ αν είναι θα τον τιμωρήσεις γι' αυτή του την επιλογή; ή θες επιχειρήματα για την επόμενη φορά που θα καθίσεις σε τραπέζι με ανθρώπους σαν αυτούς που περιέγραψα παραπάνω;
Σήμερα έχει αφιέρωμα στο "Γιατί ενώ με αυτόν/αυτήν είπαμε έτσι, τώρα αυτός/αυτή κάνει γιουβέτσι". (Κυρίως αφορά την #3 και την #4). Είναι αλήθεια πως ειδικά στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο, είμαστε συνηθισμένοι σε πολύ συγκεκριμένες αντιλήψεις. Παρατηρώ πολύ ότι βλέπουμε τα όρια και τη συναλλαγή μας με τον άλλο σαν μια περιοχή την οποία πρέπει να κατουρήσουμε, είτε θέλουμε σχέση, είτε δε θέλουμε, και αν τυχόν ο άλλος δε θέλει το ίδιο με εμάς, τότε πρέπει να μπούμε σε κάποιου είδους εσωτερική (με τον εαυτό μας) ή εξωτερική (με τον άλλο) "μάχη", προκειμένου είτε να αποδεχτεί ο άλλος τη δική μας αντίληψη, είτε εμείς τη δική του. Σε αυτή τη μάχη, συνήθως παίζουν συναισθηματικοί εκβιασμοί, ενοχοποίηση της αντίληψης του άλλου ανθρώπου, και νικά συνήθως, αν και όχι πάντα, αυτός που ξέρει να χειρίζεται περισσότερο. Ποίημα. Σε ένα βαθμό αυτή η συμπεριφορά είναι κατανοητή: Προφανώς δε μπορούμε να έχουμε σχέση με κάποιον που δε θέλει να έχουμε σχέση, και το παραπάνω μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση. *Όμως* το συναίσθημα των ανθρώπων είναι μία δυναμική κατάσταση. Τα όρια είναι επίσης μία δυναμική κατάσταση. Προκύπτουν από την αλληλεπίδρασή μας, όχι από κάποια σταθερά. Υπάρχουν σταθερές. Καλά θα κάνουμε να μην ανεχόμαστε (αγόρια και κορίτσια) να μας χτυπούν, να μας υποβιβάζουν, κλπ. Το συναίσθημα του άλλου ανθρώπου, εντούτοις, δεν είναι μέσα σε αυτές τις σταθερές. Γιατί είναι ένας άλλος άνθρωπος. Και επειδή και εμείς είμαστε ένας άλλος άνθρωπος, δεν είμαστε υποχρεωμένοι/ες ούτε να το ακολουθήσουμε, ούτε να το δεχτούμε, ούτε να το απορρίψουμε, και γενικά είναι καλύτερο να συμπεριφερθούμε σύμφωνα με τη δική μας αλήθεια, λαμβάνοντας όμως υπόψιν το τί συμβαίνει στον άλλο, ειδάλλως κοροϊδευόμαστε.Βλέπω ότι ο άλλος δε θέλει σχέση; Το θέτω ως γεγονός, και μετά αναρρωτιέμαι για εμένα. Άλλαξε γνώμη δέκα φορές για το αν θέλει σχέση μέσα σε ένα μήνα; Θέτω ως γεγονός ότι είναι αναξιόπιστος/η στο παραπάνω θέμα. Βλέπω ότι θέλει σχέση; Αντίστοιχα. Και φυσικά και έχω δικαίωμα να αλλάξω γνώμη, αρκεί βέβαια να ενημερώσω τον άλλο (αφού η αλλαγή αφορά τη σχέση μας), και όχι να τον παρατήσω στα κρύα του λουτρού μια ωραία πρωία, χωρίς εξηγήσεις.Και από εκεί γεννιέται-δεν προαποφασίζεται το τί μέλλει γενέσθαι μεταξύ μας. Το οποίο επίσης μεταβάλλεται συν τω χρόνω.
Και φυσικά, όταν αρχίσουν οι συναισθηματικοί εκβιασμοί και η επίρριψη ευθυνών, ακόμη και να ήθελες σχέση ξενερώνεις και σου φεύγει η όρεξη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σπάσιμο από το να προσπαθεί ο άλλος να σου υπαγορεύσει τι θέλεις.
Τυχερός/-η είσαι Haifischnet. Αν όλοι "φυσικά" λειτουργούσαν έτσι, δεν θα υπήρχαν πια συναισθηματικοί εκβιασμοί. Υπάρχουν, γιατί πάρα πολύς κόσμος όχι μόνο δε λακίζει αλλά τους καταπίνει αμάσητους και μετά γλείφει και το πιάτο.
@Iris - Όχι, είναι σπάνιο να λειτουργείς "έτσι" εξαρχής. Αλλά όσο εξελίσσεσαι θα πρέπει να καταλήγεις να λειτουργείς έτσι, να μην πέφτεις στις ίδιες λούμπες. Να μαθαίνεις και από τα λάθη των άλλων, όχι μόνο τα δικά σου. Βγήκε κανείς αλώβητος από τα ερωτικά;
#4κανεις ενα σωρο υποθεσεις και μπορει και διαγνωσεις για να μην παραδεχτεις το προφανες, απλο και αποδεδειγμενο ,που ηδη λες και μονη σου.Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ!!!!!το περιπλοκο ειναι το οτι εσυ επιμενεις, οχι το οτι αυτος αδιαφορει.
Εξαδέλφη, εσύ δεν το βλέπεις αλλά ο τύπας παίζει μεγάλη μπάλα. Φτύνει για να κολλήσει περισσότερο η άλλη. Ήδη έχει επιστρατεύσει το νο.1 βοήθημα για να τον κατακτήσει: ερώτηση στην Α-Μπα. Ακολουθούν τα ταρώ, μάγια, κλάμματα, Johhny Walker κ.α.
#1Αρκετοί άνθρωποι αισθάνονται ότι "γεννήθηκαν έτσι" και άλλοι αναγνωρίζουν, σαφώς, πιθανότητες επιλογής στην επιθυμία και επιρροές στην διαμόρφωση αυτής. Όλες οι περιπτώσεις και οι "διακυμάνσεις" τους είναι έγκυρες.Και καλό είναι να μην καταπιέζει κανείς την προσωπική αίσθηση κανενός, πάνω σ' αυτό το θέμα.
Χμμ...τι να σου πω, π.χ.(με την στενή και την πλατιά έννοια) σεξουαλικά/ερωτικά ερεθίσματα οπτικής φύσεως.Αν δεν απατώμαι, όμως, δεν μίλησα, απαραίτητα, για "προσδιορισμό", αλλά περισσότερο για πιθανότητες συνδιαμόρφωσης κ.λπ..
@4Δεν έχει βαθύτερες πτυχές πέρα από το ότι δεν θέλει σχέση μαζί σου, παρά μόνο περιστασιακές επαφές. Δέξου το και προχώρα στη ζωή σου.Δες και την ερώτηση 3, τόσο απλά είναι τα πράγματα από την πλευρά του άλλου.Αν κάποιος καίγεται για σένα αυτό δεν κρύβεται με τίποτα. Στέλνει γράμμα και από το εξωτερικό ακόμα προκειμένου να δείξει την αγάπη του, όπως έχουμε δει εδώ στη στήλη. Δεν εξαφανίζεται, δεν αποφεύγει τη σχέση, δεν λέει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει. Αν μέσα σε τέσσερα ολόκληρα χρόνια δεν έχει προκύψει σχέση, το πράγμα μιλάει από μόνο του. Δεν θέλει, άστον να πάει στο καλό, βρες κάποιον που να θέλει να κάνει σχέση μαζί σου και δεν θα χρειάζεται να ανησυχείς πια για τις 'βαθύτερες πτυχές' και την 'πολυπλοκότητα' του.
3Θα μου πει κάποιος πώς κάνουμε απλά σεξ για ένα χρονικό διάστημα με κάποιον; Γιατί αυτά που φαντάζομαι δεν μου κολλάνε:-Γεια-Γειααα-Καλά;-Ναι, εσύ;-Ναι.Βγάζουν ρούχα, (σεξ σεξ σεξ)-Καλά ήταν.-Ναι.-Τα λέμε.-ΟΚ bye.
Ε μωρέ αυτά συνήθως ξεκινάνε σαν κανονικές γνωριμίες όπου κάπου στο πρωτοδεύτερο ραντεβού ο εις εκ των δύο σκάει το παραμύθι "ξέρεις δεν είμαι σε φάση για σχέση αλλά μου'χει φύγει το κλαπέτο με τον κώλο σου" ή και κάτι πιο κόσμιο, ανάλογα τον άνθρωπο. Και ο άλλος αντιδρά καταπώς κρίνει.Και υπάρχει και η πιο ύπουλη εκδοχή, όπου οι εξηγήσεις περί μη διαθεσιμότητας για σχέση δίνονται ΜΕΤΑ το πρώτο σεξ. Ή και μετά τον πρώτο μήνα/χρόνο/παιδί. Και γενικώς άμα είναι να σε βρει, θα σε βρει.
Εκ των υστέρων διαπιστώνω ότι οι άλλοι, ορθώς, απάντησαν στο πώς λειτουργεί μια τέτοια σχέση, ενώ εγω εσφαλμένα το εξέλαβα ως ερώτηση για το πώς γεννάται μια τέτοια σχέση.
ολο το θεμα ειναι οτι δεν δεσμευονται σε αποκλειστικοτητα, η σε τπτ αλλο. πχ συχνη επικοινωνια, αποδοση λογαριασμου, ληψη λογαριασμου, ξαφνικη εξαφανιση.. αυτο δεν σημαινει οτι οταν συναντιουνται μιλανε μονολεκτικα..το δραμα ειναι οταν ο ενας τα θελει ολα αυτα και ο αλλος απλα τα υπομενει ενω θελει κανονικη σχεση.
Πού ακριβώς είναι το δράμα ρε συ Franny; Τι εμποδίζει αυτόν που θέλει κανονική σχέση να φύγει και να μην υπομένει; Για ενήλικες δεν μιλάμε; Ο καθένας μας μέσα από την οποιαδήποτε σχέση του, αντλεί κάτι γι αυτό μένει και υπομένει. Γενικότερα πιστεύω, το παιχνιδι μεταξύ ενηλίκων δεν είναι επιλήψιμο.
χαχαχα Maggy δεν υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι κανόνες συμπεριφοράς. Μπορεί να μην έχετε να πείτε τίποτε, μπορεί να μιλάτε με τις ώρες, μπορεί να βρίσκεστε μια φορά την εβδομάδα, μπορεί και περισσότερες και ούτω καθεξής. Απλά όταν λες δεν εχω σχέση με κάποιον σημαίνει οτι δεν επενδύεις σ' αυτόν-ην, για διάφορους λόγους.
Ε, ναι. Σεξ κάνατε, όχι αφαίρεση γλώσσας. Εδώ, στο δρόμο την ώρα σε ρωτάνε και μετα σου πιάνουνε κουβέντα. Μοιραστήκατε ότι είναι έντεκα παρά τέταρτο, και ξαφνικά ο άλλος σου ανοίγει την καρδιά του για το μεταναστευτικό, τη γειτόνισσά του, τη γάτα του και τις απεργίες του μετρό.Το "όχι σχέση" δε σημαίνει ουφοποίηση. Εκτός φυσικά και αν αυτό που θέλεις, αυτό που ζητάς, είναι να μη μιλάτε. Σημαίνει δεν κάνουμε κοινά σχέδια, δε δομούμε κοινή ζωή, κοινή πορεία, δε συμπορευόμαστε ενεργά σε άλλα ζητήματα πέρα από το σεξουαλικό, και συμφωνούμε ειλικρινά σε αυτό και οι δύο (για όποιους λόγους, για όσο χρόνο...).Μπορεί να φοβάσαι ότι άμα μιλάς, θα ερωτευτείς και θα δεσμευτείς. Σε αυτή την περίπτωση, ίσως είναι καλύτερα να χαλαρώσεις λίγο με το εαυτό σου και να καταλάβεις λίγο περισσότερο τί ζητάς από τους ανθρώπους πριν αποκτήσεις fuck buddy...Το δεύτερο ενικό πάει γενικά, σε όποιον. Όχι σε κάποιον συγκεκριμένο.
Τα fuck buddies δεν τα κατάλαβα ποτέ. Σαν να κυμαίνονται σε διαφορετική συχνότητα από τη δική μου, και όταν μπλέκονται καμιά φορά οι συχνότητές μας, το αυτί μου παίρνει ορισμένα μπερδεμένα σήματα από εκείνη τη διάσταση, ανάμεσα στα οποία αρχίζει σιγά σιγά μέσα από το ακατάληπτο βουητό να ξεκαθαρίζει o ήχος 'fuck buddies'. Κανά-δυο φορές είχα την εντύπωση ότι αυτός ο χαρακτηριστικός ήχος συνοδευόταν και από έναν άλλον, που ακουγόταν κάπως σαν 'friends with benefits'... Από τα συμφραζόμενα των παρεμβολών έχω αντιληφθεί ότι αναφέρονται σε ένα είδος ερωτικής σχέσης. Αλλά δεν κατάφερα να μάθω περισσότερα, γιατί ανήκουν σε μια παράλληλη πραγματικότητα που βασικά μου είναι ξένη. Το δε google είναι άχρηστο σ' αυτά!
@τοσο οσοε πως που ειναι το δραμα βρε παιδι?δεν εχεις ακουσει παραπονα και μαρτυρια που τραβανε τοσα ατομα που βρισκονται σε μια τετοια μονομερη κατασταση? ακομα κι απο ερωτησεις, εδω.το οτι παραμενουν μαζοχιστικα σε τετοιες γνωριμιες, δεν σημαινει οτι περνανε καλα, ουτε οτι αυτα που παιρνουν ειναι περισσοτερα απο τον πονο τους.απλα δεν εχουν την ικανοτητα να φυγουν (λογω προσωπικων ελλειψεων)αν εννοεις σαν οφελος τους, τον μαζοχισμο, τοτε συμφωνουμε...
#7Το αν το λευκό «πάει» ή όχι στο πρώτο κόμμα μπορεί να είναι ατυχής διατύπωση, αλλά νομίζω ότι δεν απέχει από την πραγματικότητα. Δυστυχώς σύμφωνα με τον εκλογικό μας νόμο τα λευκά έχουν την ίδια μεταχείριση με τα άκυρα και ΔΕΝ προσμετρώνται στα έγκυρα ψηφοδέλτια. Για του λόγου το αληθές, ας δούμε δύο παραδείγματα σε σύνολο 100 ψηφοφόρων:α. Κόμμα Α: 50 ψήφοι / Κόμμα Β: 25 ψήφοι / Κόμμα Γ: 15 ψήφοι / Κόμμα Δ 10 ψήφοι.Έγκυρα ψηφοδέλτια 100 - Το Κόμμα Α έχει 50%.β. Κόμμα Α: 50 ψήφοι / Κόμμα Β: 25 ψήφοι / Κόμμα Γ: 15 ψήφοι / Λευκά 10.Έγκυρα ψηφοδέλτια 90 - Το Κόμμα Α έχει 55%.Αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε το "μπόνους" εδρών που παίρνει το πρώτο κόμμα λόγω ενισχυμένης αναλογικής.
Εννοείς ότι παρότι δεν είναι αληθές συνταγματικά, ουσιαστικά ενισχύει το πρώτο κόμμα, σαν αποτέλεσμα, επειδή μειώνει το σύνολο των έγκυρων ψηφοδελτίων, άρα η πίτα μοιράζεται σε μεγαλύτερα κομμάτια; Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η απάντηση της αμπα γιατί έχω δουλέψει σαν γραμματέας στις εκλογές, έχω κάνει και εφορευτική και η εντύπωση μου ήταν ότι τα λευκά πάνε στο πρώτο κόμμα (έχουν περάσει χρόνια ωστόσο και δεν θυμάμαι με λεπτομέρειες τη διαδικασία).Πάντως εγώ ψηφίζω, δεν μπορείς να αγνοείς την εκλογική διαδικασία και μετά να παραπονιέσαι για τα κακώς κείμενα στην πόλη ή στη χώρα σου. Πρέπει να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου ως πολίτης.
Μα νομίζω πως η απάντηση της Α-μπα καλύπτει και αυτό που λες. Επίσης έτσι ενισχύονται (πριν το bonus) τα ποσοστά όλων των κομμάτων αναλογικά με το αρχικό τους ποσοστό. Προκύπτει από απλά μαθηματικά!! Όσο για τον εκλογικό μας νόμο,υπάρχει δηλαδή χώρα που αποδίδονται έδρες στο ποσοστό των λευκών? Και αν ναι τι κάνουν? Τις αφήνουν κενές? Και ΑΝ υποθέσουμε πως αυτό γινόταν, όταν θα ερχόταν αυτή η στιγμή που το σώμα αυτό θα ψήφιζε, ουσιαστικά σαν δύναμη ποσοστιαία τα κόμματα δεν θα είχαν πάλι τα ίδια ποσοστά επί του συνόλου των ψηφιζόντων , αφού λογικά οι κενές έδρες δεν ψηφίζουν? Κάτι τέτοια λέμε και συντηρείται αυτός ο "μύθος" τόσα χρόνια. Το λευκό εκφράζει όντως διαμαρτυρία, τώρα το ποιος το λαμβάνει υπόψη του από τα κόμματα είναι άλλη ιστορία.
#5 Όντως, και με τις χειραψίες την παθαίνεις. Κανονικά, βήχουμε και φταρνιζόμαστε μέσα στον αγκώνα μας. Προσωπικά, αν φορά και κανένα σακάκι/ζακέτα, κρύβω τη μύτη και το στόμα κάτω από το πέτο μου, πριν το κάνω. Ή ακόμη και μέσα στη μπλούζα μου, αν έχω φαρδιά λαιμόκοψη. Είναι λίγο αστείο ως θέαμα, αλλά τόσοι συνάδελφοι και τόσος κόσμος στα ΜΜΕ δε μου φταίνε να αρπάξουν το συνάχι μου. Κι αυτό το κακό να φιλιόμαστε με το παραμικρό, εμείς κι οι Γάλλοι το έχουμε μόνο, πολύ θα μου άρεσε να το κόψουμε!
#4 Επίμεινε παιδάκι μου, τι είναι τέσσερα χρόνια εκεί πέρα; Ψιχουλα! Πρέπει να επενδύσεις τουλάχιστον δεκατέσσερα για αν είσαι σίγουρος ότι έχεις διερευνήσει και τις πιο μύχιες πτυχές της λεπταίσθητης ψυχοσύνθεσης του ατόμου. Αν, δε, θέλεις να το δέσεις κόμπο, ε εκεί χρειάζονται μίνιμουμ είκοσι. Ε, αν μετά καταλήξεις ότι δεν κάνει για 'σένα, θα σου έχουν απομείνει καμιά δεκαπενταριά χρόνια για να διερευνήσεις τις προθέσεις ενός ακόμη υποψηφίου.
Ωχ, όχι, καλή μου Ίριδα, μην εξαφανιστείς πάλι! Μπορείς σε παρακαλώ να ρεγουλάρεις τις εμφανίσεις σου; Λίγη ρέγουλα, αυτό. Προσωπικά, θα ήθελα να περνάς όσο συχνότερα γίνεται, να μας λες ένα "γειαααα", μια "καλημέρααα". Εστω! :) :)
Εαν χρειαστεί να βήξουμε ή να φτερνιστούμε δεν το κάνουμε καλύπτοντας το στόμα με το χέρι καθώς μετά η παλάμη μας θα μεταφέρει όλα τα μικρόβια σε όποια επιφάνεια αγγίξουμε. Το σωστό είναι να βήξουμε ή φτερνιστούμε στο εσωτερικό του αγκώνα μας.http://www.cdc.gov/flu/protect/covercough.htm
Ε, καλά, αν είμαστε άρρωστοι και πάμε κι αγκαλιάζουμε κόσμο και τον φιλάμε σταυρωτά, δεν είναι πια θέμα το πού φταρνιζόμαστε! Η Λαλού νομίζω μιλάει για αυτούς που προσπαθούν να μην κολλήσουν τους άλλους.
Και να αγκαλιάσουμε κάποιον ή να περπατάμε αγκαζέ, πάλι θα αγγίξουμε τον άλλο σε σημεία που δε θα μεταδώσουν την γρίπη. Αν πάει το μικρόβιο στη μέση του άλλου μετά την αγκαλιά, τότε και πάλι δε θα φτάσει στο στόμα του ή στη μύτη του! Άρα δε θα αρρωστήσει. Αντίθετα, με το χέρι που γίνονται χειραψίες και μετά ξύνουμε τη μύτη ή τρώμε κάτι ή τέλος πάντων αγγίζουμε το στόμα μας με κάποιο τρόπο, τσουπ να η γρίπη! Το πλύσιμο των χεριών είναι το πιο σημαντικό πάντως.
#3 Κι εγώ αυτό σκέφτηκα. Επιτέλους, και η άλλη πλευρά μια φορά! Από την πλευρά που ζητάει τη σχέση θα έχουμε δει και πενήντα επιστολές μη σου πω.Όσο για την απάντηση, θα συμφωνήσω με την Α,μπα αν η φράση σου σημαίνει "δεν θέλω με τίποτα να χάσω αυτόν τον άνθρωπο από τη ζωή μου". Αν ισχύει αυτό, η Λένα έχει δίκιο και πάψε να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου. Και grow up.Αν, όμως, η φράση σημαίνει απλώς "Δεν θέλω με τίποτα να χάσω το σεξ γιατί πού να ψάχνεις άλλο fuck buddy" ή έστω "Δεν θέλω να χάσω το σεξ ειδικά με αυτόν γιατί έχουμε χημεία", η απάντηση είναι: να το χάσεις. Σόρυ, ξεκαθάρισες μεν τη θέση σου και νιώθεις καλυμμένος/-η, αλλά ο άλλος είναι αδύνατον να υπογράψει (και, κυρίως, να τηρήσει) συμβόλαιο για το αν θα αναπτύξει συναισθήματα ή όχι. Ε αφού τα ανέπτυξε, πάει, έγινε. Μπορείς να ανταποκριθείς ή να τον στείλεις στο καλό, μην παίζεις όμως μαζί του για να έχεις απλώς το σεξ, παραδέξου ότι από τους δυο σας εκείνος θα υποφέρει πιο πολύ.Όπως θέλει αμοιβαιότητα η ερωτική σχέση, το ίδιο ισχύει και για τους fuck buddies.
Μέσω της στήλης της Α-Μπα θέλω να κάνω μια έκκληση προς τον συνάδελφο/συναγωνιστή/φίλο/αδελφό που περνάει μαύρα επειδή η #3 το παίζει δύσκολη: Τύπε, ξέχασε την, αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα ευγενικά αγνά σου συναισθήματα ως προς αυτήν τότε δεν αξίζει. Πέρνα καλά όσο μπορείς και μετά για το γαμώτο χώσου στην κολλητή της και κάνε σχέση μαζί της. Έτσι για να μάθει να μην πιστεύει στην αγάπη και στον έρωτα.
Ναι γιατί όποιος δεν είναι σε φάση για σχέση επειδή έχει βγει μόλις από δύσκολη κατάσταση και θέλει να ηρεμίσει λίγο είναι χαμένη υπόθεση και δεν αξίζει προσπάθεια...
@Mia_1Τι θα πει "δύσκολη κατάσταση". Δηλαδή κάποιος που βγαίνει από μια δύσκολη κατάσταση το ρίχνει στο γαμήσι, αλλά μόλις πάρει χαμπάρι ότι το σκεύος της ηδονής θέλει κάτι άλλο, γράφει στην Α-μπα για να ρωτήσει πώς να κρατήσει το σκεύος της ηδονής χωρίς να παραχωρήσει κάτι άλλο. Δεν λέω, δεν είναι κακό να μην θέλειις σχέση, αλλά μόλις πάρεις είδηση ότι ο άλλος θέλει (επειδή του βγήκε), είναι καιρός να την κάνεις με ελαφρά. Εδώ γιατί ρωτάει; Για να του πούμε πώς να κάνει τον άλλον να του περάσει η όρεξη για σχέση;
Iris, είσαι συνήθως ψύχραιμη κι αντικειμενική αλλά εδώ θα διαφωνήσω. Η κοπέλα ξεκαθάρισε τη θέση της κι αφού το έκανε δεν παίζει μαζί του. Αν εκείνος ανέπτυξε αισθήματα είναι δική του ευθύνη να διαχειριστεί την εξέλιξη. Σε μια γυναίκα θα λέγαμε να αποδεχτεί την κατάσταση χωρίς να πιέζει, να μείνει αν αντέχει τα δεδομένα της σχέσης αλλιώς ν αποχωρήσει. Γιατί δεν μπορούμε να το πούμε το ίδιο και σ έναν άντρα; γιατί όταν η γυναίκα θέλει μόνο σεξ λέμε ότι παίζει; δεν παίζει ούτε εξαπατά, θέλει μόνο σεξ.
Συγγνώμη, να ρωτήσω κάτι; Από που προκύπτει οτι η/ο αποστολέας του 3 είναι γυναίκα; Γιατί θεωρείται δεδομένο; Δεν είναι εντυπωσιακό αυτό από μόνο του;
Πόρτα συμφωνώ απολύτως πως όποιος θέλει σκέτο σεξ και το ξεκαθαρίζει στον άλλο είναι μια χαρά, ασχέτως φύλου. Στον άνθρωπο που ερωτεύτηκε ενω είχε δεχθεί τέτοιο ξεκαθάρισμα, και που εν προκειμένω είνια άντρας, θα έλεγα ό,τι ακριβώς θα έλεγα αν ήταν γυναίκα: Αν έχεις αναπτύξει συναισθήματα χωρίς ανταπόκριση, φύγε. Δεν το γράφω γιατί δεν έκανε αυτός την ερώτηση. (Σε άλλους 80 που έχουν κάνει τέτοια ερώτηση ακριβώς το έχω πει, κι εγώ, και οι Λένα και όλοι οι σχολιαστές)Και ναι, ο άλλος ενήλικος είναι και έχει την ευθύνη των πράξεών του. Αλλά ο έρωτας μας χαζεύει, δυστυχώς. Κι επειδή εν προκειμένω μας ρωταει το αντικείμενο του έρωτος - το οποίο παρεμπιπτόντως, όπως είπε και η Χίμαιρα, πούθενα δεν φαίνεται αν είναι άνδρας ή γυναίκα - του λέω κάτι απλό, χωρίς να με απασχολεί το φύλο του: Be the bigger person, μην δέχεσαι την προσκόλληση του άλλου από έρωτα για να έχεις απλώς το σεξ, ναι ευθύνη του είναι, αλλά είναι και άσχημο να εκμετελλεύεσαι την αδυναμία του.
Darwin έχεις δίκιο, είναι πράγματι εντυπωσιακό που το θεωρήσαμε δεδομένο.Iris από πού προκύπτει ποιος είναι δυνατός και ποιος αδύναμος; δεν μπορείς να ξέρεις από δυο κουβέντες. Εγώ βλέπω δύο ανθρώπους που έχουν ανάγκη αυτή τη σχέση αλλά ο ένας απαιτεί επισημοποίηση για να αράξει. Και κάτι ακόμα: είμαι σε ηλικία που έχω συμπεράνει με βεβαιότητα πως αυτός που διεκδικεί στη σχέση και μάλιστα ασκώντας κριτική δεν είναι ποτέ αδύναμος.
Iris καλώς ήρθες πάλι! Πενήντα επιστολές φέτος; Ή τον τελευταίο μήνα;Μόλις έβαλες υποψηφιότητα για το μικροπραγματικό βραβείο Understatement of the Year 2015. Τον νικητή θα ανακοινώσει ο Άρης Δημοκίδης στις 10-1-2016.
(...τρελό καρναβάλι)Έχεις δίκιο. Πενήντα είναι τα σχόλια που έχω αφήσει εγώ σήμερα.Οι επιστολές "μου ξεκαθάρισε ότι με θέλει μόνο στα τέσσερα αλλά εγώ θέλω τέσσερα παιδιά μαζί του/της" είναι πενήντα το δεκαπενθήμερο περίπου.
@1Όταν ακούω για επιλογή μου την δίνει πάρα πολύ. Όπως εμένα που είμαι στρέιτ, κάποια στιγμή στο δημοτικό χτύπησε η καρδιά μου για το πιο ωραίο αγοράκι της τάξης χωρίς κανένας να μου το υποδείξει, και τελικά αποδείχτηκε ότι είμαι στρέιτ, έτσι γίνεται και με κάποιον που είναι γκέι. Εμφανίζεται τόσο αυθόρμητα η έλξη μας προς το ίδιο ή το αντίθετο φύλο, που δεν χωράει ζήτημα επιλογής. Και όχι μόνο χτυπάει για όποιον θέλει η καρδιά μας και το σώμα μας ανταποκρίνεται χωρίς να μας ρωτήσει, αλλά η σεξουαλική μας ταυτότητα μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή, χωρίς να μπορούμε να την αλλάξουμε όσο κι αν καταπιεστούμε.
Όοοοοχι καλή μου! Οι "γκέηδες" είναι "τέτοιοι" επειδή είχαν αδύναμο πατρικό πρότυπο, και πολύ αυταρχική μητέρα, και θέλουν και να το χρησιμοποιήσουν για να προωθήσουν την καριέρα τους (γιατί είναι κοινό μυστικό ότι οι ελίτ απαρτίζονται από κουνιστούς, Εβραίους και Δρακονιανούς), κι επίσης μπορεί να πέτυχαν καμιά φορά στην τιβί τον Ζαχαράτο ή τον Σεργουλόπουλο, σου λέω δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, άσε δε πέρσι με την Κοντσίτα, είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο, όσοι κάτω των 17 παρακολούθησαν τη Γιουροβίζιον παρουσίασαν ομοφυλοφυλικές τάσεις εντός του επόμενου 48ώρου (αν ήταν αγόρια) και έντονη τριχοφυία στις παρειές (αν ήταν κορίτσια), σου λέω καρατσεκαρισμένο, συνέβη και στο Μανωλάκη της Μαρίτσας της περιπτερούς, αυτής που είχε πάει με την ξαδέλφη μου στη διαδήλωση για το bullying, μεγάλο πρόβλημα το bullying, αλλά τι να περιμένεις αφού μας ψεκάζουν, σωστά δεν τα λέω, τι, όχι;
(Ελπίζω να μην δίνεται η εντύπωση ότι ειρωνεύομαι ειδικά την εξωγήινη, που μιλάει λογικότατα, αλλά όλα όσα γράφω τα έχω ακούσει, στη μια ή την άλλη μορφή τους, όλη μου τη ζωή από άτομα φαινομενικά "υπεράνω υποψίας". Οι δοξασίες δυστυχώς δεν ξεριζώνονται εύκολα. Θα θέλαμε κάποια πράγματα να θεωρούνται αυτονόητα στην κοινωνία μας αλλά έχουμε πολύ δρόμο.)
Lousy οι Δρακονιανοί είναι ο Ομπάμα -φυσικά- και τα φιλαράκια του που μας κυβερνάνε, υπάρχουν πολλές αποδείξεις αλλά τις κρύβει η λέσχη Μπίλ ντε μπέργκερ μέσω του ΔΟΛ. http://www.thewire.com/national/2013/04/12-million-americans-believe-lizard-people-run-our-country/63799/Εναλλακτικά, είναι φυλή εξωγήινων στο Dr.Who.Ακόμα πιο εναλλακτικά, είναι φυλή στο Dragonlance, που προέκυψε από ανίερες τελετές που έκανε η Takhisis, θεά του Κακού, πάνω σε αβγά καλών δράκων. Ανάλογα τη ράτσα του αβγού, προέκυψαν οι Baaz, Kapak, Aurak, Bozak και Sivak. Οι πιο δυνατοί είναι οι Sivak, αλλά αν είσαι level 10 δε θα έχεις μεγάλο πρόβλημα.
Η ερώτηση είναι παγίδα. Είναι αυτό που λέει η Λένα. Το ερώτημα "αν είναι επιλογή ή όχι" κρύβει από κάτω το ότι ΑΝ είναι επιλογή, τότε 1) έχουν την ευθύνη και άρα δεν είναι άδικο να τιμωρηθούν για την επιλογή τους (ανάλογα με την εκάστοτε θρησκεία και το ποσοστό διείσδυσης που έχει) και 2) μπορούμε να τους θεραπεύσουμε. Επομένως καλό είναι, όταν ακούμε αυτή την ερώτηση να ρωτάμε πρώτα "Τι σημασία έχει;"
??? Έγραψα ένα σχόλιο, από το οποίο (όπως φανερώνει το "Αρχικά") δημοσιεύτηκε μόνο το μισό :/ Θα το ξαναγράψω, ελπίζοντας πως θα καταχωρηθεί...Καλησπέρα! Αρχικά να πω πως, παρ'όλο που δε σχολιάζω, παρακολουθώ καθημερινά τη στήλη και τα σχόλια - εκτιμώ πολύ την καθημερινή παρέα, είναι και πολύ ευχάριστη και πολύ εποικοδομητική!
Το ότι πεθύμησα και κάποιους που έχω καιρό να δω εδώ, π.χ. De La Net, νομίζω δείχνει ότι πρόκειται για μία κανονική παρέα - αλήθεια, αν κατάλαβα καλά από κάποιες αναφορές, βρεθήκατε κιόλας? Δεν ήμουν στην Ελλάδα, αλλά πολύ θα ήθελα να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο και να σας γνωρίσω από κοντά αν γίνειツ
?☺). Όταν διάβασα κάτι σχετικό με τις ολοένα αυξανόμενες δυσκολίες σύλληψης και τεκνοποίησης, σκέφτηκα μήπως αποτελεί κι εξελικτικό μηχανισμό του ανθρώπινου είδους για έλεγχο της υπεργεννητικότητας.
Αντίστοιχα, σχετικά με το θέμα της ομοφυλοφιλίας που με απασχολεί καιρό, έκανα πρόσφατα τον ίδιο συλλογισμό - για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι στο δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοποίηση και την υιοθεσία, παρά μόνο στη βιολογική άποψη (αυτή που θίγεται και στην ερώτηση δηλαδή).
Extra disclaimer επειδή σε σχολιάζω συχνά, πιστεύω πως η αναγνώριση κι η πλήρης αποδοχή από την κοινωνία δεν πρέπει να σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου του ατόμου, όπως δεν πρέπει να σχετίζεται με το φύλο ή τη φυλή (για την ακρίβεια έχω συμπεριλάβει αυτή τη νοοτροπία στις εκπαιδευτικές αξίες της υποχρεωτικής διδασκαλίας που έχω στα πλαίσια της σχολής μου).
☮✰ (π.χ. τα σύμβολα τα έμαθα από τα σχόλια της ερώτησης για την άνω τελεία☻ Ειρήσθω εν παρόδω, Iris όταν σε είχα ρωτήσει για τον σύνδεσμο που δεν άνοιγε στο "τεύχος" της Α,μπα με την Κοντσίτα, δεν ήξερα πως χρειαζόταν τριπλό κλικ! Ευχαριστώ τα σχόλια μιας άλλης ερώτησης που το έμαθα
αλλά οι μήνες αναμονής με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη σημερινή ερώτηση #5 ("Όπως και κάθε χειμώνα, έτσι και φέτος..." κι ήρθε η απάντηση μέσα Μαΐου) με αποθάρρυναν από το να στείλω περισσότερες - οπότε χαίρομαι πολύ όταν ερωτήσεις που σκέφτομαι προκύπτουν!
Πουπουλόπαπια καλωσόρισες, το parisios στον Παστίτσιο πήγαινε όντως, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις, ευχαριστώ για το tip, μπορεί να το χρησιμοποιήσω στην υπερασπιστική μου γραμμή!