Στο σημερινό ‘Α, μπα’: παρανοϊκή στο Facebook

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: παρανοϊκή στο Facebook Facebook Twitter
9


________________
1.


Γεια σου φανταστική μου φίλη Α,μπα,

Θα ήθελα μια βοήθεια από όλους για το εξής:
είμαι πολύ φιλόζωη, αισθάνομαι υπερπροστατευτική απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή ζωής και ένα αίσθημα δικαιοσύνης με κυριεύει κάθε φορά που βλέπω κάτι "κακό" (ατύχημα στον δρόμο, φόλα κτλ) μπορεί εκείνη την ώρα να κάνω ότι χρειαστεί και άλλες φορές μου είναι αδύνατον λόγω συνθηκών να κάνω το παραμικρό.. Όταν δεν μπορώ να βοηθήσω η υπερευαίσθητη πλευρά μου μπαίνει μπροστά νιώθω τύψεις κλαίω και κάνω μέρες να κοιμηθώ, όταν πάλι μπορώ να βοηθήσω αλλά δεν καταφέρω κάτι πάλι έτσι νιώθω.. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι φυσιολογικό και επηρεάζει την πραγματικότητα μου πολύ.. θέλω να το αποβάλω η να το μειώσω αλλά ποτέ δεν το καταφέρνω όσο και αν προσπαθώ. Τι προτείνεις?
Verbena

Αφού είναι κάτι που σου δυσκολεύει την καθημερινότητά σου κι αφού δεν μπορείς να εντοπίσεις μόνη σου την πηγή και δεν καταφέρνεις να αλλάξεις κάτι όσο κι αν προσπαθείς, πρέπει να πας σε ειδικό.

________________
2.


Κάποιες φορές μου φαίνεται ότι διαθέτεις τόσο ισχυρή λογική που ίσως δεν αφήνεις πολύ χώρο στο να εκφράσεις ένα συναίσθημα. Άλλες φορές έχεις αφήσει να φανεί ότι υπάρχει στον ίδιο βαθμό και αυτό. Θα μπορούσα ίσως να καταλάβω γιατί φαίνεται αυτό μέσα από τη στήλη (όπως βέβαια να είμαι και εντελώς λάθος σε αυτό που λέω), αλλά εσύ θεωρείς ότι είσαι υπέρ του δεοντως "λογική" ή αφήνεις εξίσου τον εαυτό σου ελεύθερο σε συναισθήματα; Τι σου δίνει η "λογική", τί το συναίσθημα;- ο έτσι πάλι

 

Όπως τα «θέλω» και τα «πρέπει» δεν βρίσκονται απαραίτητα σε αντίθετα στρατόπεδα, έτσι και η λογική ούτε απαγορεύει, ούτε επηρεάζει το συναίσθημα, ούτε χρειάζεται να το κάνει. Οι σκέψεις μας βρίσκονται μέσα στο μυαλό μας, τα συναισθήματα, επίσης – και τα δύο προκύπτουν από χημικές διεργασίες που είναι ενωμένες. Φαντασιωνόμαστε ότι είναι διαφορετικά κουτάκια, ποιος ξέρει γιατί (μάλλον είναι κατάλοιπο της θρησκευτικής πεποίθησης περί «ψυχής») αλλά θα μας πάρει πολλές εκατοντάδες χρόνια ακόμα για να καταφέρουμε να ξεδιαλύνουμε κάτι τόσο περίπλοκο όσο ο εγκέφαλος.


Για να το πω αλλιώς: όλοι μας είμαστε σε θέση να κάνουμε αυτό που πρέπει, ενώ ταυτόχρονα νιώθουμε βαρεμάρα. Αν δεν το κάνουμε δεν είναι επειδή μας λείπει η λογική ή επειδή είναι το συναίσθημα ανώτερο, αλλά επειδή είμαστε παρτάκηδες. Όσοι επικαλούνται εσωτερική διαμάχη τέτοιου είδους, τύπου άλλα μου λέει η λογική και άλλα η καρδιά μου εννοούν «θέλω να κάνω του κεφαλιού μου αλλά δεν θέλω να υποστώ τις επιπτώσεις».

________________
3.


Αγαπητή Α,μπα,

Θα ήθελα να μου εξηγήσεις με ποιο τρόπο η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα.- Μ.


Παράδειγμα: η πλειοψηφία του κόσμου επιμένει να ψηφίζει πολιτικούς που υπόσχονται πράγματα που λογικά, είναι αδύνατον να εκπληρώσουν. Υπάρχουν κάποιοι που δεν το κάνουν, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει ότι ο κανόνας είναι πολιτικοί που υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν.


________________
4.


Αγαπητή α,μπα με αφορμή ένα πρόσφατο περιστατικό σου στέλνω την ερώτηση μου, για να δω και κάποια άλλη σκοπιά του θέματος. Με την φίλη μου γνωριζόμαστε πάνω από δέκα χρόνια(και οι δυο 27) και έχουμε αναπτύξει μια αδερφική σχέση. Έχω παρατηρήσει ότι αν δεν της αναφέρω κάτι το οποίο με απασχολεί το βλέπει ως δείγμα ότι δεν την εμπιστεύομαι και ότι εκείνη απέναντι μου δεν θα μου απέκρυβε πράγματα. Τον προηγούμενο μήνα αντιμετώπισε κάποια προβλήματα με την δουλειά της τα οποία δεν ανέφερε ενώ έδειχνε ότι όλα είναι μια χαρά. Tην προηγούμενη εβδομάδα ο πατέρας της είχε εισέλθει στο νοσοκομείο με έμφραγμα το οποίο ευτυχώς ξεπέρασε. Αυτό μου το είπε η μεγαλύτερη της αδερφή με την οποία έχουμε φιλικές σχέσεις. Κατανοώ ότι αρκετά πράγματα δεν θέλουμε να τα μοιραζόμαστε με κάποιον και είναι σεβαστό γι αυτό και δεν αναφέρθηκα απλά την στήριζα κάνοντας αρμοδιότητες τις οποίες δεν προλάβαινε. Μου κάνει όμως εντύπωση η συμπεριφορά της. Θα μου πεις μπορεί να μην ήθελε να σε ''βαρύνει'', τότε μήπως και γω να αναθεωρήσω και να μην την ''βαραίνω'' με τα δικά μου ;- Ράνια


Μας μπέρδεψες λίγο.


Για πες μου αν κατάλαβα καλά: το μόνο δεδομένο είναι ότι η φίλη σου πέρασε κάποιες δύσκολες στιγμές και δεν το συζήτησε μαζί σου. Εσύ ισχυρίζεσαι ότι έχεις παρατηρήσει ότι εκείνη απέναντί σου δε θα σου έκρυβε πράγματα; Πώς το παρατήρησες αυτό, αφού έχουμε το δεδομένο ότι ο πατέρας της έπαθε έμφραγμα και δεν σου το είπε; Επίσης, πώς παρατήρησες ότι αν δεν της πεις τα δικά σου το θεωρεί δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης; Το παρατήρησες ή σου το είπε; Οι παρατηρήσεις μπορεί εύκολα να είναι λάθος, ξέρεις. Καλύτερα να βασίζεσαι σε δεδομένα.


Όπως και να έχει, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να μιλήσεις με τη φίλη σου, και να μη ρωτάς ανθρώπους που δεν ξέρουν καμία από τις δύο. Ρώτα την, γιατί δε σου είπε για τα προβλήματά της;

________________
5.


Ήθελες από μικρή να γίνεις εξυπνάκιας - παντογνώστης και να πληρώνεσαι γι'αυτό ή έτυχε;- φιογκος


________________
6.


Πως σου φαίνεται ο Πύργος της Ελευθερίας που πήρε την θέση των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη;
Εμένα δεν μου αρέσει ΚΑΘΟΛΟΥ! Είδα και τα υπόλοιπα σχέδια που είχαν προταθεί & σε γενικές γραμμές μάλλον απογοητεύτηκα. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μία εξέλιξη στον σχεδιασμό & την αισθητική, αλλά & πάλι το νέο κτήριο μου φαίνεται απλά άσχημο!
Βέβαια εγώ είμαι ένας κοινός θνητός που δεν έχει σπουδάσει ανάλογο αντικέιμενο, οπότε είπα να ρωτήσω την άποψή σου λόγω συνάφειας σπουδών!- Βασίλης

Δεν χρειάζεται απαραίτητα να έχεις σπουδάσει αρχιτεκτονική για να ξέρεις αν σου αρέσει ένα κτίριο ή όχι. Οι σπουδές χρειάζονται για να έχεις εργαλεία προκειμένου να μπορείς να κρίνεις κάτι με μεγαλύτερη παλέτα γνώσεων που μπορεί να σε οδηγήσει σε διαφορετικά αποτελέσματα. Το κτίριο αυτό δεν πήρε ακριβώς τη θέση των Δίδυμων Πύργων, ή τουλάχιστον, όχι μόνο του. Στην παλιά θέση των Πύργων τώρα υπάρχουν δύο μεγάλες σώματα νερού στις διαστάσεις των κτιρίων που κατέρρευσαν και το οικοδομικό τετράγωνο συμπληρώνεται από ένα μουσείο, σταθμό μετρό και άλλα κτίρια, οπότε αν θέλεις να κρίνεις τι μπήκε στη θέση των Δίδυμων Πύργων πρέπει να το δεις συνολικά. Επίσης για να κρίνεις ένα κτίριο ως πετυχημένο δεν αρκεί να το δεις εξωτερικά: πρέπει να ξέρεις τι προδιαγραφές, τι περιορισμοί και τι απαιτήσεις υπήρχαν, που δεν ήταν επιλογές του αρχιτέκτονα.


Τέλος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν μπορείς να κρίνεις κτίρια από τις φωτογραφίες τους. Πρέπει να πας εκεί, να τα δεις σε σχέση με το περιβάλλον τους, με τους γύρω δρόμους, με τη λειτουργία τους μέσα στην πόλη, να τα δεις μέρα και νύχτα, χειμώνα και καλοκαίρι, από κοντά και από μακριά. Από τις φωτογραφίες μοιάζει ένας μπλε ουρανοξύστης, στην πραγματικότητα όμως είναι ένα πολύ αναγνωρίσιμο κτίριο που ξεχωρίζει λόγω ύψους (αλλά και σχήματος) από πολλά σημεία της πόλης, και αν θέλει να μετατραπεί σε σύμβολο, αυτά είναι σημαντικά θέματα. Τέλος πάντων, ούτε εγώ ξέρω αν μου αρέσει ακόμα ή όχι, θα χρειαστεί καιρός για να κριθεί ένα κτίριο τέτοιας εμβέλειας.


________________
7.


Αγαπητή μου Α,μπα,
Είδε μία δημοσίευσή μου σε ένα site και μού μίλησε. Έτσι αρχίσαμε την κουβέντα.. Είμαι όμως άνθρωπος της άμεσης επικοινωνίας και όλο αυτό μού ξενίζει. Δεν τα πάω καλά με την «ιντερνετική επικοινωνία» και πάντα κορόϊδευα τις φίλες μου πως παλιμπαιδίζουν όταν μιλούσαν με αγνώστους στο Facebook. Προσωπικά πίστευα και πιστεύω πως πίσω απ' το πέπλο του διαδυκτύου κρύβεται ένας παρανοϊκος απαγωγέας/δολοφόνος/τρελός.Τόσα ακούμε στις μέρες μας, είναι να μην τρελαίνεσαι; Ωστόσο τα face to face ραντεβού δεν πάνε και πολύ καλά μιας και φοιτώ σε σχολή αποκλειστικά με κοπέλες και οι γνωριμίες δεν είναι και πολλές. Δεν ψάχνω απεγνωσμένα, απλά αποφάσισα να μην αφήνω ευκαιρίες να πηγαίνουν χαμένες. Και ιδού το ερώτημα:Είναι πράγματι ευκαιρία ή χαμένος χρόνος; Το συνεχίζω ή δεν το συνεχίζω; Βγαίνω ή δεν βγαίνω για καφέ;- bunnybugard5"

Πίσω από το πέπλο του διαδικτύου κρύβονται απλώς άνθρωποι. Κάποιοι ελάχιστοί από αυτούς είναι παρανοϊκοί δολοφόνοι, αλλά μη νομίζεις ότι οι παρανοϊκοί δολοφόνοι έχουν κέρατα και θα τους αναγνώριζες αν τους έβλεπες πρόσωπο με πρόσωπο. Η άμεση επαφή δεν σου εξασφαλίζει τίποτα, και μη νομίζεις ότι είσαι τόσο καλός κριτής, πάντα πρέπει να είσαι προσεκτική με τους αγνώστους, αλλά μερικές φορές πρέπει να είσαι ακόμη πιο προσεκτική με τους γνωστούς.


Μπορείς να καταλάβεις πάρα πολλά από την ονλάιν παρουσία ενός ανθρώπου, όσο κι αν προσπαθούμε να παρουσιάσουμε όλοι την εξιδανικευμένη μας εκδοχή. Για την ακρίβεια πιστεύω ότι το Facebook είναι καρτ βιζίτ καλύτερη από τις συστάσεις που γίνονται μέσω γνωστών. Μη φοβάσαι τη νέα εποχή, ξεζούμισε τη. Και αν τα πηγαίνετε καλά, κλείστε ραντεβού για καφέ σε ένα πολυσύχναστο μέρος. Το πιο πιθανό είναι ότι θα είναι χαμένος χρόνος, αλλά αυτό ισχύει για τις περισσότερες καινούριες γνωριμίες.

9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

7 σχόλια
#2Για τη βαρεμάρα, δεν είναι πως είμαστε παρτάκηδες,είναι πως δεν έχουμε καταλάβει τους νόμους της θερμοδυναμικής και πως λειτουργεί η ενέργεια.Πολύ απλοικα: Θέλεις να καταφέρεις κάτι πρέπει να σπαταλήσεις ενέργεια.Το αντίστροφο δεν γίνεται.Δεν σου αρέσει να σπαταλάς ενέργεια γιατί α)δεν μπορείς να φανταστείς την καταστασή που θα βρεθείς και πόσο ωραία είναι αν δεν την σπαταλήσεις πρώτα και β) προφανώς να κουράζεσαι δεν είναι ευχαριστη διαδικασία.
5/ Φιόγκε, έχεις αναρωτηθεί ποτέ ότι όταν συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή να πληρώνοται οι αγράμματοι και οι αδαείς, κάτι δεν πάει καλά; Είτε το ήθελαν από μικροί είτε αν έτυχε.
#2 Το πρόβλημα με τη λογική και το συναίσθημα είναι ότι συνηθίζουμε να ονομάζουμε "λογική" συναισθήματα, θεωρώντας ότι έτσι τα προστατεύοουμε από τον εγγενή "παραλογισμό" τους. Παράδειγμα: Πρέπει να πάω στη δουλειά, αλλά βαριέμαι. Το "πρεπει να πάω στη δουλειά", ακούγεται λογική διεργασία, αλλά δεν είναι. Πίσω της κρύβεται ο φόβος "πρεπει να επιβιώσω", η ενοχή "χρωστάω κάπου και πρέπει να 'προσφέρω' ", ενώ το βαριέμαι, είναι εξίσου συναίσθημα (συνήθως θυμός, αλλά πολλές φορές φόβος και λύπη), πίσω από το οποίο κρύβεται το "στη δουλειά μου δεν δημιουργώ, δε νιώθω χαρά, άσε που παραβιάζω τους βιορυθμούς μου αναγκαζόμενος να ξυπνήσω από τις 6 το πρωί". Πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ συναισθημάτων. Η καημένη η λογική έχει μια δύσκολη δουλειά, και αυτή είναι να επιλύει τις συγκρούσεις μεταξύ των συναισθημάτων μας. Έλα όμως που την έχουμε ευθυγραμμίσει τη ρημάδα με τις επιταγές "της οικογένειας" "της κοινωνίας" "των άλλων", έτσι ώστε ελάχιστες φορές μπορεί να δει καθαρά; Έτσι, καταλήγει να παίρνει το μέρος, μονόπλευρα, ενός συναισθήματος, "πρεπει να κάνω ό,τι μου λένε" αφήνοντας μονίμως παραπονεμένο το άλλο "θέλω να κάνω του κεφαλιού μου". Η πραγματικότητα είναι, προφανώς, ότι κάποιες φορές είναι καλύτερο για μένα (αλλά και για τους άλλους) να κάνω το πρέπει, και άλλες το θέλω. Το ιδανικό είναι να συμπίπτουν τα δύο, και ο συμβιβασμός μεταξύ τους να είναι όσο γίνεται πιό ανώδυνος, π.χ "Θέλω να φύγω από μία δουλειά που δεν με ευχαριστεί, αλλά φοβάμαι, άσε που νιώθω εγωιστής και παρτάκιας που γουστάρω να κάνω ό,τι μου αρέσει. Ας δω, λοιπόν τα δεδομένα. Είναι πράγματι εγωιστικό να μη θέλω να είμαι εκεί; Κάνω όντως κακό σε κάποιον με το να φύγω; Μπορώ να επιβιώσω χωρίς αυτή τη δουλειά; Νιώθω αλήθεια τόσο άσχημα με το να μείνω; Τί είναι αυτό που πραγματικά με δυσαρεστεί εκεί που βρίσκομαι;" Αυτό, είναι λογική.
Ωραίος-α! Η ανάλυσή σου μου θύμισε άθελά σου μοιραία κάτι από μαθηματικά, φυσική και λοιπά ακαταλαβίστικα μαθήματα, όπου ο τύπος, το θεώρημα (κι άλλοι τέτοιοι ανατριχιαστικοί όροι) έμοιαζε δυσνόητο-ς (βλ. εδώ 'Το πρόβλημα με τη λογική και το συναίσθημα είναι ότι συνηθίζουμε να ονομάζουμε "λογική" συναισθήματα, θεωρώντας ότι έτσι τα προστατεύουμε από τον εγγενή "παραλογισμό" τους.')και τότε ερχόταν το παράδειγμα από κάτω και μαζί και η διαφώτιση για εμάς τους αποσβολωμένους τριτοδεσμίτες (βλ. εδώ ''Παράδειγμα: Πρέπει να πάω στη δουλειά, αλλά βαριέμαι.'')! A,ha-Erlebnis, που λεν και οι φίλοι μας οι Γερμανοί.
Τα συναισθήματα είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένης ποσότητας από ένα mix χημικών ουσιών μέσα στον εγκεφαλό μας .Ανάλογα με τις συνθήκες εκκρίνονται και οι ανάλογες ουσίες. Τα συναισθήματα δεν είναι 'κακά' όπως συχνά εμφανίζονται σε σχέση με τη λογική απλά καμιά φορά θέλει να σκανάρεις τις συνθήκες και να τις αντιμετωπίζεις από διάφορες οπτικές γωνίες.Η λογική δεν είναι 'καημένη' . Η λογική είναι μια διαδικασία που κατανέμει τις πληροφορίες στον εγκέφαλο σε κατηγορίες ή αλλιώς patterns ώστε την επομένη φορά που ο εγκέφαλος συναντήσει κάτι παρόμοιο να μην σπαταλήσει εκ νέου ενέργεια για την ανάλυση του. Η περιγραφή σου νομίζω προσεγγίζει πιο πολύ το πως η ηθική ή διάφορα κοινωνικά στερεότυπα επιδρούν πάνω στην διαδικασία της σκέψης .* Επίσης δεν είναι κακό να επηρεάζεις τους βιορυθμούς σου,ζεις έναν τρόπο ζωής όπως αυτός 'ενδείκνυται' από τις προηγούμενες γενιές ,δεν σημαίνει πως υπάρχει μόνο μία συνταγή.
#3. Παράδειγμα: Στη στήλη της Α,μπα, ο κανόνας είναι να στέλνουν οι αναγνώστες ερωτήσεις για θέματα που τους απασχολούν και θέλουν να ακούσουν μία δεύτερη γνώμη. Η εξαίρεση είναι αναγνώστες που στέλνουν ερωτήσεις μόνο και μόνο για να γράψουν κάτι προκλητικό, να εκνευρίσουν και να τραβήξουν την προσοχή των άλλων (μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό τους). Διαβάζοντας τη σημερινή 5η ερώτηση, αντιλαμβάνεται κανείς - δια μέσου της εξαίρεσης - την αναγκαιότητα ύπαρξης του κανόνα, ώστε να διατηρήσει η στήλη το επίπεδο (και τους αναγνώστες) της.