Ayham al-Ahmed, ο παλαιστίνιος πιανίστας με το κινητό πιάνο
από τους τελευταίους κατοίκους του Yarmouk, του κατεστραμμένου στρατοπέδου προσφύγων που καταλήφθηκε από τους τζιχαντιστές
Αποχωρίστηκε τη γυναίκα του και το μικρό του παιδί για να μην διακινδυνεύσει η ζωή τους στο πολιορκημένο Yarmouk, αλλά εκείνος δεν θέλησε να φύγει, παρά τους βομβαρδισμούς του συριακού στρατού και τις επιθέσεις των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους. Την 1η Απριλίου, οι τζιχαντιστές εισέβαλαν στο παλαιστινιακό στρατόπεδο - το μεγαλύτερο της Συρίας, που βρίσκεται στην περιφέρεια της Δαμασκού. Στη σελίδα του στο FB, η τελευταία του ανάρτηση, στις 2 Απριλίου, είναι ένα βίντεο που τον δείχνει να παίζει αρμόνιο στους έρημους δρόμους της πόλης του. Το συνοδεύει μία ευχή : "Σ' αυτό το στρατόπεδο, οι πολίτες θέλουν την ειρήνη και όχι τον πόλεμο. Ο Θεός να σώσει το στρατόπεδο και να το προστατεύσει απ' όλα τα δεινά. Σας αγαπώ όλους, να προσεύχεστε για μας."
Παλιότερα, οι φανατικοί ισλαμιστές που είχαν εισχωρήσει στο καταυλισμό τον είχαν απειλήσει ότι θα του σπάσουν τα δάχτυλα, αν συνέχιζε να παίζει τη μουσική που του άρεσε, τη τζαζ, την κλασική του Μπαχ και του Χάϋντν, τις συνθέσεις των μεγάλων αράβων συνθετών, όπως και τις δικές του. Ο Ayham al-Ahmed είχε αψηφήσει τις απειλές και εξακολουθούσε να παίζει στους δρόμους με τη μικρή του χορωδία, "Τα Μπουμπούκια του Yarmouk".
Les chebabs de Yarmouk (2011), ένα μαροκινό ντοκιμαντέρ του Axel Salvatori-Sin. Γυρίστηκε στο Yarmouk λίγο πριν ξεσπάσει η Συριακή Επανάσταση.
"Οι Chebabs είναι μια μικρή ομάδα αγοριών και κοριτσιών που γνωρίζονται από την εποχή της εφηβίας τους. Σήμερα, στο κατώφλι της ενηλικίωσης, έχουν μια πραγματική δίψα για τη ζωή και το απόλυτο, αλλά αντιμετωπίζουν όλοι πολύπλοκες καταστάσεις. Ανάμεσα στην ανάγκη για ελευθερία και τη συμμετοχή στην ομάδα, την επιθυμία της εξέγερσης και την προοπτική μιας τακτοποιημένης ζωής, οι επιλογές είναι δύσκολες. Αλλά όλα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, όταν είσαι παλαιστίνιος πρόσφυγας και ζεις στον καταυλισμό του Yarmouk, στη Συρία."
σχόλια