Ερευνητές ιδιωτικής εταιρείας του Ινστιτούτου Φραουνχόφερ στη Γερμανία, με τη βοήθεια ενός νανοαισθητήρα που θα μπορούσε να τοποθετείται στο μάτι, υποστηρίζουν πως θα δώσουν τέλος στο μαρτύριο των επώδυνων μετρήσεων σακχάρου για τους διαβητικούς.
Αναλυτικότερα πρόκειται για μια μη επεμβατική μέθοδο μέτρησης σακχάρου η οποία απευθύνεται σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1. Η ιδέα αφορά σε έναν βιοαισθητήρα ο οποίος εισάγεται στον οργανισμό του ασθενούς και μετρά καθημερινά τα επίπεδα γλυκόζης χρησιμοποιώντας ιστικά υγρά όπως δάκρυα και ιδρώτα και όχι αίμα.
Μέχρι σήμερα το μέγεθος βιοηελκτρικών αισθητήρων ήταν απαγορευτικά μεγάλο και κατανάλωναν υπερβολικά πολλή ενέργεια για τη λειτουργία τους. Οι επιστήμονες όμως κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν βιοαισθητήρα σε νανοκλίμακα ο οποίος υπερπηδά τα εμπόδια αυτά και ενεργοποιείται με τη βοήθεια ενός ενζύμου.
Ο βιοαισθητήρας έχει μήκος μόλις δύο χιλιοστά και πλάτος μόλις 0,5 χιλιοστά και χωράει σε έναν λιλιπούτειο νανοποτενσιοστάτη.
Ο Τομ Τσίμερμαν εξηγεί: «Ο βιοαισθητήρας διαθέτει ακόμη και ενσωματωμένο μετατροπέα ο οποίος μετατρέπει τα ηλεκτροχημικά σήματα σε ψηφιακά δεδομένα».
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της μετατροπής, ο βιοαισθητήρας μεταδίδει ασύρματα τα δεδομένα π.χ. σε έναν κινητό δέκτη. Το καινοτόμο κύκλωμα διαθέτει μια μπαταρία με διάρκεια ζωής αρκετών μηνών.
σχόλια