Cinematic rock

Cinematic rock Facebook Twitter
0

Η συνάντηση με τους Misuse έγινε σε μια δίπατη μονοκατοικία στη Νέα Σμύρνη σε ένα οικόπεδο δύο στρεμμάτων, σαν σπίτι στο χωριό. Ο πίσω κήπος, που θυμίζει το σκηνικό από το Θησαυρό του μακαρίτη και είναι γεμάτος μανταρινιές, φιλοξενεί την Μπουμπού, έναν υπέρβαρο σκύλο που περιφέρεται βαριεστημένα, μια αποθήκη με υλικά κηπουρικής και ένα «παροπλισμένο» κοτέτσι. Νομίζεις ότι έχεις επισκεφτεί κάποιο εξοχικό. Στον πάνω όροφο βρίσκεται το στούντιο που ηχογράφησαν το ντεμπούτο άλμπουμ και το απόγευμα της συνέντευξης έκαναν τις τελευταίες πρόβες πριν το live τους στο Κύτταρο. Η ατμόσφαιρα εκρηκτική, όχι μόνο από τις προετοιμασίες, αλλά γιατί αυτή θα είναι η τελευταία εμφάνισή τους πριν φύγει ο Δημήτρης (ο ένας από τους δυο κιθαρίστες) για φαντάρος. «Αυτή είναι η κατάρα του ελληνικού γκρουπ», λένε μεταξύ αστείου και σοβαρού, «ο στρατός και τα μεταπτυχιακά, που πάνε τα σχέδιά σου πολύ πίσω». Κι η αλήθεια είναι ότι για τα μέλη ενός ξένου γκρουπ οι συνθήκες και οι προοπτικές είναι... διαφορετικές. Τουλάχιστον δεν έχουν το στρατιωτικό...

Οι Misuse είναι από τα πιο γνωστά αθηναϊκά γκρουπ των τελευταίων χρόνων, με αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και συμμετοχές σε συλλογές, που όμως άργησαν πολύ να ετοιμάσουν το προσωπικό άλμπουμ τους. «Χρειάστηκαν 7 χρόνια για να καταφέρουμε να κυκλοφορήσουμε τον πρώτο δίσκο μας» σχολιάζουν, πέρασε τόσος καιρός χωρίς να καταλάβουμε τίποτα. Τουλάχιστον είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Συμβαίνει σε πολλές μπάντες, μέχρι να κυκλοφορήσει ο δίσκος δεν αντέχουν να τον ξανακούσουν. Ευτυχώς, σε μας δεν συμβαίνει αυτό».

Το σχήμα που στήθηκε στις κρεβατοκάμαρες δυο φίλων -γνωρίστηκαν στη συναυλία των Sonic Youth!- και άρχισε να μετασχηματίζεται σε γκρουπ με την προσθήκη των υπόλοιπων μουσικών πέρασε πολλά μέχρι να φτάσει στην τωρινή σύνθεση. Σήμερα τους Misuse αποτελούν πέντε μέλη και ο ήχος τους έχει εμπλουτιστεί με βιολί, βιόλα, τσέλο, πιάνο, Hammond, τσελέστα, βιμπράφωνο και ένα vintage Oberheim synth, και από το post rock του ξεκινήματος έχει γίνει περισσότερο σκληρός και σύνθετος. «Λόγω του ότι είμαστε instrumental μπάντα και παίζουμε μακρόσυρτα κομμάτια και εξάρσεις, εύκολα μπορεί να μας κατατάξει κανείς στο post rock», εξηγούν, «έχουμε όμως πολλά progressive και heavy στοιχεία».

Μιλάνε για τον αρχικό ντράμερ του γκρουπ που σκοτώθηκε σε δυστύχημα -στον οποίο αφιερώνουν το δίσκο- για τα πρώτα τζαμαρίσματα και τα πρώτα live. «Έχουμε παίξει σε κάθε συναυλιακό χώρο της πόλης», μου λένε, «εκτός από το Ρόδον. Είχαμε την τύχη να ανοίξουμε το live των Mogwai στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού με μπίρες, δικό μας καμαρίνι και τοστ, συνθήκες που δύσκολα σου τυχαίνουν ως ελληνικό γκρουπ. Είναι μεγάλο θέμα το live, και το νταβατζιλίκι στο θέμα του support στην Ελλάδα είναι άνευ προηγουμένου. Απλά όλοι το έχουν δεχτεί. Αν παίξεις με ένα μεγάλο γκρουπ που το γουστάρεις πολύ, το θεωρείς και λίγο τιμή σου, αλλά όταν σου λένε πλήρωσε 200 ευρώ για να μεταφέρεις τα όργανά σου είναι μάλλον κοροϊδία. Δεν περιμένεις να βγάλεις λεφτά από τα CD, το θέμα είναι πια στα live, εκεί κρίνεται η δυναμική μιας μπάντας. Και στο εξωτερικό η κύρια πηγή εσόδων είναι οι ζωντανές εμφανίσεις».

Μιλάνε για τις δυσκολίες που έχει ένα συγκρότημα με τα στούντιο ηχογράφησης, τις ακριβές τιμές και τις ατέλειωτες ώρες που χρειάζονται για να φτιάξεις ένα άλμπουμ. «Είναι πολύ σημαντικό να έχεις το δικό σου χώρο» λένε. «Κάποτε ήρθαμε στο στούντιο στις 6 το απόγευμα και φύγαμε στις 5μισι το πρωί, πού μπορείς να το κάνεις αυτό; Σε ποιο στούντιο; Χρειάζεσαι 20 ευρώ την ημέρα για το πιο φτηνό στούντιο, βάλε κι ένα 6μηνο ηχογραφήσεων και θα δεις πόσο στοιχίζει. Μιλάμε για 400 ώρες».

«Θα μας άρεσε πάρα πολύ να κάναμε κάτι με εικόνα», προσθέτουν, «να ντύναμε μια ταινία, επειδή έχουμε άμεση σχέση, ο ήχος μας είναι πολύ κινηματογραφικός. Τι άλλο θα θέλαμε; Live μεγαλύτερου εύρους, αυτό που ονειρεύονται όλοι, να πάμε στο εξωτερικό. Θα μας ενδιέφερε επίσης μια περιοδεία στην Ελλάδα, γιατί έχουμε παίξει ελάχιστα εκτός Αθηνών. Μετά από 7 χρόνια που υπάρχουμε σαν μπάντα, τα πράγματα έχουν γίνει πιο εύκολα για live στην Αθήνα, επειδή οι χώροι είναι περισσότεροι. Τι σημαίνει για μας επιτυχία; Έχουμε κάποια standard, επιτυχία είναι να ξεπερνάμε αυτά τα standard κάθε φορά»...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT