Απεργία την Πρωτομαγιά

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας όπως τον βλέπουν οι φίλοι του

Κωνσταντίνος Τζούμας Facebook Twitter
Φωτό: Πάνος Μιχαήλ
1

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, λίγοι, σαν τον Κωνσταντίνο, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας με ελαφράδα κι εμμονή. Η στάση τους απέναντι στα πράγματα της ζωής είναι πριγκιπική. Σου δίνουν, δηλαδή, απ’ το περίσσευμά τους κι όχι απ’ το υστέρημα… Κάθονται συνήθως στην ίδια πάντα θέση στα καφενεία, σαν να πιάνουν στασίδι...

Πάντα, όταν περνάω από το Φίλιον με το μηχανάκι, ρίχνω ασυναίσθητα μια μάτια μήπως δω μέσα τον Κωνσταντίνο. Με ησυχάζει να ξέρω πως υπάρχουν κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι εδώ γύρω, σαν κι αυτόν, με συνέπεια και συνοχή, που χωρίς να βαραίνουν την πόλη με βαρύγδουπες θέσεις και στάσεις, τη νοηματοδοτούν. Καταγράφουν και παρατηρούν ανθρώπους, συμπεριφορές, ατμόσφαιρες, μια ωραία τσάντα, μια ωραία κουβέντα, ένα ενδιαφέρον βλέμμα, έτσι, για την απόλαυση της παρατήρησης κι όχι για κάποιον χρησιμοθηρικό λόγο. Σε κάποιους, οι καρποί αυτής της παρατήρησης γίνονται απλώς σοφία, σε άλλους ποιήματα, σε άλλους μυθιστορήματα.

Όταν ακούω τον Κωνσταντίνο να μιλάει στην εκπομπή του, νιώθω κάτι υπνωτιστικό. Σαν να σου ρίχνει απαλά, ανεπαίσθητα, ευγενικά, ένα γλυκό δηλητήριο στις φλέβες. Το ίδιο μου έχει συμβεί και με τα βιβλία του. Μέρες μετά σκεφτόμουν τι ήταν αυτό που διάβασα. Μου ήρθε στο μυαλό η Αισθηματική Αγωγή του Φλωμπέρ. Η καταγραφή και τα ήθη μιας παρέας και μιας εποχής που χάθηκαν πια. Άλλοι μεγάλωσαν, άλλοι έγιναν αγνώριστοι, άλλοι αυτοκτόνησαν, όμως πρόλαβαν να χαράξουν για πάντα το δέρμα της πόλης, ή μάλλον ενός φαντασιακού τετραγώνου της πόλης, με ανεξίτηλα πολύχρωμα χρώματα

Όλια Λαζαρίδου

Η εκπομπή του Κωνσταντίνου Τζούμα είναι σπουδαία γιατί διαθέτει ξεχωριστά σχόλια, προσωπικό στυλ και πολύ ενδιαφέρουσα μουσική, χαρακτηριστικά που κάνουν μια εκπομπή να ξεχωρίζει. Ο τρόπος που την παρουσιάζει είναι εντελώς προσωπικός και δεν ξέρω κανέναν άλλο στο ραδιόφωνο που να κάνει κάτι αντίστοιχο. Έχει ένα σαρκαστικό στυλ δανδή και σχολιάζει τα θέματα της επικαιρότητας που επιλέγει εύστοχα και καυστικά, προκαλώντας το ενδιαφέρον και το γέλιο των ακροατών.

Αν και δεν είναι μια αμιγώς μουσική εκπομπή, μια και δεν βασίζεται μόνο σε αυτή, οι μουσικές επιλογές της Κάφκα βοηθάνε αρκετά στην επιτυχία της.

Είναι μια πολύ καλή επιμελήτρια και παραγωγός, διαλέγει καλά κομμάτια κι έχει εξαιρετική χημεία με τον Τζούμα, ο οποίος παίρνει πάσες από τα τραγούδια που τον βοηθάνε στην ανάπτυξη του χιούμορ του. Μια εξαιρετική εκπομπή, σπάνια για το ελληνικό ραδιόφωνο..

Γιάννης Πετρίδης

Θέατρο
1

Απεργία την Πρωτομαγιά

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT

σχόλια

1 σχόλια