Παλιότερα, τότε που εμείς ήμαστε ακόμα σε νηπιακή ηλικία, υπήρχαν οι «καρεκλάδες» και οι «μεταλλάδες». Μετά, στα τέλη των '80s, ήρθε το grunge. Mε ανάλογη χρονική καθυστέρηση, (βάλε συν 3 χρόνια) ήρθε το rave. H πόλη πάντα είχε ανάγκη να ζει μέσα από τις μειοψηφίες που εκδηλώνονταν μέσα από τα διάφορα μουσικά ρεύματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη μάστιγα του low bap στα mid nineties και το nu metal στα τέλη της ίδιας δεκαετίας; Στην αρχή της, όμως, υπήρξαν διάφορα κομβικά σημεία, όπως η άνθηση του περιοδικού Τύπου της εποχής, σημεία των καιρών. Μετά είχαμε αγρανάπαυση, με κυρίαρχο το indie κοινό που (παρ)έμεινε στην γκρίνια και στην αποχή, μέχρι που ανακαλύψαμε τους emo: φήμες θέλουν τους περισσότερους να βρίσκονται στην αλλοδαπή για σπουδές, πλέον, ως μελλοντικοί executives, κι ας έπαιζαν καρεκλιές στα σκαλάκια του Συντάγματος με τους trendy και τους κάγκουρες, λίγα χρόνια πριν. Και μετά ήρθαν οι hipsters... H λέξη που έχει την τιμητική της από τις αρχές τους έτους.
Ο hipster είναι η μετεξέλιξη του indie. Eίναι ο indie των tens. Είναι αυτός που την Κυριακή το μεσημέρι, για παράδειγμα, θα πεταχτεί μέχρι το γνωστό στενάκι της Αβραμιώτου για να κλείσει επιδεικτικά το μάτι στo τελευταίo trend, που δεν είναι άλλο από την ανταλλαγή ρούχων. Στην ανταλλαγή ρούχων, μάλλον, θα έχει πάει με το κορίτσι του, για να ανταλλάξει αυτή τα ρούχα που αγόρασε από vintage-άδικα του Βερολίνου και δεν τα φορά πλέον. Αργότερα, λογικά, θα πάνε στο σπίτι του ενός ή του άλλου, για να δουν στο laptop την τελευταία σειρά της ΗΒΟ, που έχουν αφήσει να «κατεβαίνει.
Εκείνο το απόγευμα, κρατώντας νωχελικά το ποτήρι με το τζιν τόνικ (με μια φέτα λάιμ παρακαλώ) στο χέρι, τσεκάρει άλλα όμορφα κορίτσια με φιόγκο στα μαλλιά, κόκκινο κραγιόν στα χείλια, πουά φορέματα και μπαλαρίνες, που στρίβουν από την οδό Κολοκοτρώνη προς το στενό, κραδαίνοντας τσάντες γεμάτες ρούχα, έτοιμα για ανταλλαγή. Λογικά, εκεί θα τον ξέρουν οι περισσότεροι. Κυρίως χάρη στην πλούσια «κοινωνική» του ζωή στα social media. Και αυτή είναι και μια από τις πρώτες κουβέντες του στις παρέες. Πέρα από τις μπάντες (η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του, αλλά οι φήμες που τον θέλουν να έχει γεμάτο το ipod του (μόνο ipod) με άγνωστα και με hip group της εποχής θεωρούνται αναληθείς), θα μιλήσει για τις τελευταίες βαθμολογίες του pitchforkmedia και για το πόσο διαφώνησε μαζί τους ή για το πόσο καλή ήταν η εμφάνισή τους στο τελευταίο ισπανικό φεστιβάλ που τους παρακολούθησε.
Ακολουθεί πιστά τη μόδα και σίγουρα έχει για φίλη μια fashion blogger. Moιραία, η κουβέντα θα πάει (όχι από μόνη της) στα τελευταία ρούχα που αγόρασε, κυρίως online (t-shirts, καρό πουκάμισα και εσώρουχα, να τονίσουμε, δε, πως στο χρηματιστήριο των hipsters, αυτός που έχει ένα τουλάχιστον σακάκι από το Μendoza της Brick Lane ή ένα φουλάρι -ακόμα και από τα H&M- αυτόματα παίρνει kudos και αποκτά 12 τουλάχιστον followers στο twitter, άμα τη δημοσιεύσει ενός tweet).
Άλλο κομμάτι που τον απασχολεί είναι η ανακάλυψη νέων hot spot. Έτσι, εύκολα θα μάθεις από αυτόν, ποιο ήταν το τελευταίο μαγαζί που ανακάλυψε μεσοβδόμαδα, σε μια από τις νυχτερινές εξορμήσεις του για nightswimming στις παρυφές του εμπορικού τριγώνου της πόλης. Δηλαδή έχει πάει πρώτος, τυχαία συνήθως, σε μαγαζιά που θα έχουν buzz την επόμενη σεζόν. Τα Σαββατοκύριακα είναι ιερά για τον hipster και δεν περιλαμβάνουν λέξεις με τα εξής γράμματα: Λ, Ο, Δ, Υ, Ε, Α, Ι. Εκτός, βέβαια, και αν έγινε κάτι στη διαφημιστική/περιοδικό στο οποίο εργάζεται για να βγάλει τα προς το ζην. Υπάρχει και η περίπτωση να είναι κρυφοστέλεχος, αλλά αυτοί είναι τρεις όλοι κι όλοι στην Αθήνα.
Υπέρμαχος των social media, θα ανεβάσει και καμιά αυτιστική twitpic (η τελευταία εμμονή του hipster) από το iphone του (τα blackberries είναι για τους κουστουμάτους), στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter για να ενημερώσει πρώτος τους 400+ (τουλάχιστον) followers του για το γίνεται αυτήν τη στιγμή (που άλλοι απλά λιώνουν στην TV) στην πόλη. Στην τσάντα του, φυσικά, θα έχει, εκτός από το τελευταίο i-D και την ελληνική έκδοση του «Vice», φορτιστή για το αγαπημένο του gadget, αφού το τσεκάρει κάθε τρίλεπτο για να δει τυχόν καινούργια νέα στο Facebook και στο Twitter. Ο hipster σπάνια θα κάτσει να ξαποστάσει σε ένα σημείο. Το κοινωνικό του προφίλ επιτάσσει να είναι κοινωνικός στα όρια του μπλαζέ, με το μειδίαμα στα χείλη να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας του. Όπως ο μπακαλιάρος με τη σκορδαλιά που πάνε πακέτο. «Ταμάμ», που λένε και οι φίλοι μας από την Ισταμπούλ.
Ο hipster δεν είναι κακό παιδί. Απλώς είναι άλλη μια τάση που πάντα υπήρχε, αλλά τώρα την πήραμε χαμπάρι. Κάποτε τους λέγαμε indie, τώρα τους λέμε hipsters. Δεν είναι κάτι το πολύ διαφορετικό. Μια μετεξέλιξη, ίσως, σε στυλιστικό, κυρίως, επίπεδο. Γιατί «παρκόβιοι» δεν ήταν ποτέ για να παίξουν ξύλο με τους λιράτους. Απλά, τότε άκουγαν Pavement ενώ τώρα Animal Collective. Τότε φόραγαν ριγέ μπλουζάκια με adidas γαζέλες, ενώ τώρα φορούν καρό πουκάμισο με Swear shoes. Tότε στο Plan B, τώρα πασαρέλα στο στενάκι της Κλειτίου.
σχόλια