Ο ωραίος Άκης

Ο ωραίος Άκης Facebook Twitter
0

#quote#«Ωραίο Μπρούμελ» αποκαλούσαν τον Άκη και αυτός μάλλον το διασκέδαζε. Ο πραγματικός Ωραίος Μπρούμελ έζησε στην Αγγλία τον 18ο αιώνα. Καταγόταν από μια σχετικά εύπορη οικογένεια. Αυτό που τον έκανε γνωστό δεν ήταν η καταγωγή του αλλά ο ναρκισσισμός και η ματαιοδοξία του που τον ανέβασαν ως το πιο ψηλό σκαλί για να τον γκρεμίσουν.

Ο Μπρούμελ κατάφερε ν’ αποκτήσει φιλίες με τον βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιο Δ’ και να μπει στον κύκλο του. Κάποια στιγμή πίστεψε πως πρέπει να ζει και ο ίδιος σαν βασιλιάς. Δημιούργησε το «κλαμπ των Δανδήδων» κι επιδόθηκε σε κάθε είδους ακολασία. Η πτώση του ξεκίνησε όταν αγόρασε ένα σπίτι στην πιο ακριβή περιοχή του Λονδίνου, στο Τσέστερφιλντ, κάτι σαν τη δικιά μας Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η προκλητική του ζωή δημιούργησε δυσφορία στον βασιλιά, ο οποίος απέσυρε την εύνοιά του.
Πίστεψε όμως πως είναι αρκετά ισχυρός για να συνεχίσει να ζει όπως είχε συνηθίσει. Έκανε, βέβαια, λάθος. Συνελήφθη για χρέη και απάτες και πέθανε στη φυλακή. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος κινδυνεύει να επιβεβαιώσει πλήρως τις ομοιότητές του με τον Ωραίο Μπρούμελ. Και η ζωή να στήσει μια ακόμη φάρσα.

Ο Άκης οδηγείται στη φυλακή μέσα σ’ ένα κλίμα πολιτικής απομόνωσης και προσωπικής εγκατάλειψης. Πολλοί θεωρούν την προφυλάκισή του ένα προεκλογικό παιχνίδι που θα λήξει μετά από μερικούς μήνες. Για έναν άνθρωπο που έζησε μέσα στη βουή και την αποθέωση του κόσμου για να θεωρήσει τελικώς πως αυτό που του ταιριάζει είναι ένας δημόσιος γάμος με σαμπάνιες στο Four Seasons, η τιμωρία έχει ήδη δοθεί και η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει .

Δεν λυπάμαι τον Άκη Τσοχατζόπουλο, αλλά είμαι σίγουρος για το τι νιώθει όταν βλέπει απέναντί του τους ανθρώπους που ήταν το σύμβολο της ισχύος του να είναι παρόντες με τις κάμερες, όχι για να καταγράψουν μια από τις παροιμιώδεις, χαοτικές δηλώσεις του αλλά την αμηχανία του και την πτώση.

Έχουν ήδη γραφτεί πολλά για τους λόγους που πιθανόν έκαναν τον Άκη από σύμβολο ενός ΠΑΣΟΚ-λαϊκού κινήματος, συμβολισμό της ματαιοδοξίας και της διαφθοράς. Σύμφωνα με τις ψυχολογικοποιημένες θεωρίες που κυκλοφορούν, η πορεία του Άκη άλλαξε όταν απέτυχε να εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος ή, όταν σε προχωρημένη ηλικία γνώρισε τη νεαρή και απαιτητική σύζυγό του.

Ο Άκης επέλεξε ο ίδιος αυτό που έγινε, διαμορφώνοντας, μαζί με τον εαυτό του, ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Όσοι μιλούν για αποδιοπομπαίο τράγο, πρέπει να θυμηθούν πως πριν οδηγηθεί στο σφαγείο έζησε όλες τις ηδονές που πρόσφερε ο ρόλος του τράγου. Και του άρεσαν.

Αν το 1996 ο Γεράσιμος Αρσένης δεν αποφάσιζε να διεκδικήσει και αυτός την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως ο Άκης Τσοχατζόπουλος θα κέρδιζε τον Κώστα Σημίτη. Στην Ελλάδα, δηλαδή, στη θέση των σαρδάμ του κυρίου Σημίτη και της εκσυγχρονιστικής φιλολογίας που έζεχναν διαφθορά, θα ήταν ο βερμπαλισμός Τσοχατζόπουλου. Τα άλλα μάλλον θα παρέμεναν ίδια.

Το χειρότερο απ’ όσα έκανε ο Άκης δεν ήταν ότι μας έκλεψε, αλλά ότι μας κυβέρνησε. Μαζί με πολλούς όμοίους του. Ο άνθρωπος που, όταν τον ρωτούσε ο Αντρέας Παπανδρέου «τι ώρα είναι;» απαντούσε «ό,τι ώρα θέλετε εσείς, κύριε πρόεδρε», υπηρέτησε στις πιο υπεύθυνες θέσεις του ελληνικού κράτους. Και αυτό στην κομματική συνείδηση ήταν η απόλυτη αφοσίωση.

Από το 1974 ως σήμερα τα κόμματα που κυβέρνησαν και που έκλεψαν, φυσικά, φρόντισαν να δημιουργήσουν όλο το νομικό πλαίσιο για την αυτοαμνήστευσή τους. Νομοθέτησαν με ακρίβεια Ιταλού μαφιόζου της Νέας Υόρκης το πλαίσιο ατιμωρησίας. Και δεν είναι μόνο ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Το 2005 η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που εξέταζε τις προμήθειες των οπλικών συστημάτων TOR M1 από τον Άκη είχε φτάσει στα «εγκλήματα Άκη», πριν αυτά παραγραφούν. Η πλειοψηφία όμως ψήφισε πως δεν εντόπισε ευθύνες. Ο δε Ευάγγελος Βενιζέλος είπε στη Βουλή πως αυτά που εμφανίζονταν ως λογαριασμοί Άκη ήταν αριθμοί τηλεφώνων. Συμπλήρωσε με νόημα πως «κάλεσα έναν από αυτούς και βγήκε ο Σπηλιωτόπουλος», στέλνοντας μήνυμα στη ΝΔ για τον δικό της υπουργό Άμυνας. Έτσι, το σύστημα, δρώντας αντανακλαστικά, μαζεύτηκε. Μόλις πέρυσι, πάλι ο Βενιζέλος, για το άλλο σκάνδαλο Άκη, τα υποβρύχια, έβαλε την ελληνική Βουλή να ψηφίσει νόμο πως δεν έχει καμία οικονομική αξίωση ή απαίτηση για ρήτρες και φορολογία από τη γερμανική προμηθεύτρια HDW.

Εν ολίγοις, εκτός από τον Άκη, υπάρχουν πολλοί -άκηδες, Γιωργάκηδες, Αντωνάκηδες και, βέβαια, Βαγγελάκηδες. Οι οποίοι, όπως ακριβώς ο Άκης, είναι ικανοί να απευθύνονται στην απλή λογική που τους αναιρεί, όπως ο μεθυσμένος στις ψευδαισθήσεις του. Με πλήρη φυσικότητα.

Πριν από χρόνια ο Μένιος Κουτσόγιωργας, υπουργός του Αντρέα Παπανδρέου που κατηγορήθηκε για μίζες, πέθανε μέσα στο δικαστήριο που τον δίκαζε. Οι παντοδύναμοι άνθρωποι της εξουσίας μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα όσο είναι στην εξουσία. Τίποτα, όμως, όταν δεν την έχουν. Δεν μπορούν ν’ αντέξουν την ελάχιστη πίεση σ’ ένα περιβάλλον καθημερινής πραγματικότητας. Το πρώτο που δεν αντέχουν είναι ο εαυτός τους. Όχι από τύψεις αλλά από αδυναμία.

Ο θάνατος του Κουτσόγιωργα δεν έκανε την Ελλάδα καλύτερη. Ούτε η φυλάκιση του ωραίου Άκη είναι απαραίτητο πως θα την κάνει. Αν το έγκλημα του Άκη είναι πως μας έκλεψε, το μεγάλο κόλπο ήταν πως μας κυβέρνησε.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ