Πρέπει να αγαπάς έναν άνθρωπο που προφανώς δεν το θέλει; Αλλά πως μπορεί να ξέρει τι θέλει και τι όχι; Η κατάθλιψη λένε, είναι ο εχθρός των νέων του σήμερα... Είναι και δικός σου εχθρός; Μα γιατί δεν με αφήνεις να τον πολεμήσουμε μαζί; Μαζί...
Και τι σημασία έχει που τώρα πια δεν είμαστε αυτό το "μαζί" αλλά είμαστε το "χώρια"; Σβήνει ο έρωτας τόσο εύκολα; Ξεχνάς τόσο γρήγορα; Μπορείς να πάψεις να νοιάζεσαι για έναν άνθρωπο που κάποτε ήταν κομμάτι της ζωής σου; Και αν ναι, πως; Με τι ψυχή; Γιατί η δική μου η ψυχή να σου έχει τέτοια αδυναμία; Γιατί να παγώνει στην σκέψη ότι κάθε βράδυ είσαι μόνος, κατακλυσμένος από αρνητικές σκέψεις;
Χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου, το καταλαβαίνω! Δεν είναι εύκολο να ζεις συντροφιά με την θλίψη σου, το καταλαβαίνω... Είμαστε 8 μήνες χώρια, μα σ' αγαπάω, το καταλαβαίνεις; Πόσο πιο απλά να το πω; Είμαι ερωτευμένη μαζί σου, η έστω με το φάντασμα σου, το καταλαβαίνεις; Ήμουν δίπλα σου στα καλύτερα σου, γιατί δεν με αφήνεις να σου σταθώ στα χειρότερα σου; Σ' αγαπάω ανόητε, γιατί τόσες αντιστάσεις; Φοβάσαι;
Θα μου πεις δεν με θες... Θα κάνω πως σε πιστεύω .. Θα με πληγώσεις, μα δεν θα με πείσεις. Νοιάζεσαι για μένα, δεν θες να με βάλεις μέσα σε όλη αυτή την δίνη, μα για σένα ποιος θα νοιαστεί; Και μπορεί να λες ότι δεν σε ενδιαφέρει να νοιαστεί κανένας για σένα αυτή την στιγμή, αλλά αν κάποιος δεν επιμείνει, παρά τις αντιρρήσεις σου, με σένα τι θα γίνει; Θα χαθείς μέσα στον ίδιο σου τον εαυτό; Πιστεύεις θα αντέξω να δω τα μάτια σου ανέκφραστα; Kαι αν δεν σε νοιάζει για σένα...πιστεύεις θα αντέξεις να δεις τα δικά μου δακρυσμένα;
Και τέλος πως μπορώ να σου εξηγήσω, πως η αγάπη μου για σένα ξεπερνάει παιδιάστικους εγωισμούς; Πως μπορώ,να σε κάνω, να καταλάβεις πως Θέλω να είμαι δίπλα σου σε αυτή την δύσκολη στιγμή, όχι γιατί Θέλω να σε ξανακερδίσω, αλλά γιατί πολύ απλά, θέλω να σε δω να στέκεσαι στα πόδια σου, να κοιτάς με θάρρος την ζωή σου, να μην φοβάσαι, και να μην έχεις δεύτερες σκέψεις για τίποτα. θέλω να σε δω να ερωτεύεσαι, να ζεις έντονα και με πάθος. Θέλω να σε δω να ζεις μια φυσιολογική ζωή. θέλω να σε δω να ξαναγεννιέσαι μέσα από τις στάχτες σου... Και μετά θα φύγω. Θα σταθώ και εγώ στα δικά μου πόδια, και θα φύγω. Στα ερωτηματικά μου οφείλουν να μπουν τελείες! Αλλά όλα αυτά, αφού νικήσουμε το τέρας που ονομάζεται κατάθλιψη.
σχόλια