Δεν άντεξα και πέντε μέρες μετά σε πήρα τηλέφωνο**

Δεν άντεξα και πέντε μέρες μετά σε πήρα τηλέφωνο** Facebook Twitter
"Μου λείπεις, πόσο καλά μπορεί να είμαι;", ήθελα να σου πω... Αλλά δε στο είπα ποτέ, απάντησα ένα ξερό «Καλά» και άλλαξα θέμα...
0

Δεν άντεξα και πέντε μέρες μετά σε πήρα τηλέφωνο. Είχα μόλις δει και μία χαζορομαντική κομεντί με χάπι έντινγκ και παπαριές και μου είχε μηδενίσει το ηθικό. Και ήθελα τόσο πολύ να σε ακούσω που είπα δε γαμιέται, θα πάρω κι ας μου βγει και σε κακό. Δίστασα όμως, γιατί μου είχες πει "Τέλος" και εγώ είπα "Oκ", αλλά εγώ δεν ένιωθα κανένα τέλος γαμώτο μου. Και τελικά το πήρα απόφαση και τηλεφώνησα.

Δε μου λείπει η επικοινωνία μας τόσο πολύ, δε νιώθω την ανάγκη να σε πάρω τηλέφωνο, ούτε να είμαι κρεμασμένη πάνω από το κινητό μήπως και φιλοτιμηθείς να κάνεις κίνηση. Δε μου λείπουν οι καλημέρες που στέλναμε στις εφτά το πρωί με τον καφέ στο χέρι, αλλά ξέρεις τι μου λείπει; Μου λείπεις εσύ.


«Πώς και πήρες;» με ρώτησες. «Ήθελα να σε ακούσω... και να δω αν είσαι καλά» σου είπα. Κι αφού είπαμε δυο τρεις μαλακίες, λόγια του αέρα, λες και όλα ήταν φυσιολογικά, με ρώτησες κι εσύ αν είμαι καλά. "Μου λείπεις, πόσο καλά μπορεί να είμαι;", ήθελα να σου πω... Αλλά δε στο είπα ποτέ, απάντησα ένα ξερό «Καλά» και άλλαξα θέμα. Και δε στο είπα όχι γιατί φοβήθηκα, ούτε γιατί ντράπηκα, εξάλλου ξέρεις πολύ καλά ότι δεν κωλώνω να πω ακριβώς τι αισθάνομαι, αλλά σκέφτηκα "Τι νόημα έχει;". Είτε στο πω είτε όχι εμένα θα συνεχίσεις να μου λείπεις, αλλά αυτό είναι δικό μου πρόβλημα.


Και δε μου λείπει η επικοινωνία μας τόσο πολύ, δε νιώθω την ανάγκη να σε πάρω τηλέφωνο, ούτε να είμαι κρεμασμένη πάνω από το κινητό μήπως και φιλοτιμηθείς να κάνεις κίνηση. Δε μου λείπουν οι καλημέρες που στέλναμε στις εφτά το πρωί με τον καφέ στο χέρι, αλλά ξέρεις τι μου λείπει; Μου λείπεις εσύ. Σαν άτομο, σαν οντότητα, σαν προσωπικότητα γιατί εγώ αυτά γούσταρα, αυτά ερωτεύτηκα, αυτά μου πήρες μακριά. Και τώρα απλά θα μου λείπεις και θα σε αναζητάω και δε θα σε βρίσκω πουθενά, κι απ' τη μία θα σε βρίζω κι απ' την άλλη θα γελάω με αυτά που περάσαμε και θα λιώνω στη σκέψη μας. Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι... Όπως δε μπορούσα να κάνω κάτι όταν είπες αυτό το γαμημένο «Τέλος».

Να προσέχεις τον εαυτό σου θέλω μόνο... Και να βρεις σε κάποια άλλη αυτό που δε βρήκες σε μένα. «Γεια σου» είπα μόνο κι έκλεισα το τηλέφωνο.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ