Πριν γυρίσεις το κεφάλι όταν άκουσες το βαρύ, υγρό ρυθμό που χαιδεύει τη διαφήμιση του Βacardi για να δεις το μουσάτο που περπατάει αργά και βασανιστικά όλο εμπειρία προς το μπαρ όπου θα παραγγείλει το ιστορικό ρούμι του, ήξερες ποιός ειναι ο Αλεξάκος ο Τέρνερ και ο Νικ Ομάλει; Ηξερες βέβαια, γιατί η ροή ειδήσεών σου έχει μπουκώσει από αυτό το βίντεο με το ασπρόμαυρο καρδιογράφημα και το άλλο με δυο τύπους στις μπροστινές θέσεις ενός αυτοκινήτου με το rock n roll μαλλί και το air drumming, απλώς δεν είχες αντιστοιχίσει τα ονόματα στα πρόσωπα.
Ο Alex και ο Nick , μπροστάρης στα φωνητικά και πρώτη κιθάρα και δεύτερη φωνή και ντραμς αντίστοιχα, brought rock n roll back και το έκαναν πιο ιδρωμένο, πιο πονηρό, πιο κολλώδες, ιδανικό για να πετάξει ένα κορίτσι τα ρούχα και τους φραγμούς του και να χορέψει μπροστά στο αγόρι. Τα καταφέρνουν καλύτερα και από το Τζάστιν και χωρίς να είναι καν εξίσου ωραίοι. Βέβαια, έχουν βρετανική προφορά και αυτό είναι cheat από μόνο του.
''Cause there's this tune I found that makes me think of you somehow and I play it on repeat..'' Θα τραγουδάει ο Άλεξ και θα εκφράζει την ανάγκη του να συρθεί πίσω σε εκείνη την ώρα που κάποιο άλλο κορίτσι θα βγάζει αργά τα knee socks του και θα ανεβάζει την υγρασία του δωματίου. ''When you walked around your house wearing my sky blue Lacoste And your knee socks..'' Ταυτόχρονα ο χαμηλός τόνος στο refren του ''one for the road'' εγγυάται τη λύση κάθε φραγμού. Η φωνή του γίνεται ρίγος στη ραχοκοκκαλιά και σέρνεται κατακόρυφα της.
Τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι.. Ο στιχουργός ενηλικιώθηκε, χώρισε και από μια μακροχρόνια σχέση από ένα larger than life κορίτσι από εκείνα που γράφονται γι' αυτά τραγούδια και άφησε πίσω του τον έφηβο ήχο των πρώτων άλμπουμ, εκείνων που ίδρωνες από τα χοροπηδητά όταν τραγουδούσε πως δεν αντέχει άλλο την γκρίνια της ή πως στοιχημάτιζε πως πρέπει να δείχνει ωραία στην πίστα, ακόμα κι εκείνων που δεν την αφορούσαν. ''Can't we laugh and joke around? remember cuddles in the kitchen to get things off the ground and it was up up and away but it's really hard to remember that on a day like today when you're all argumentative and you've got the face on.''
Η διαφορά γίνεται αισθητή γιατί σε όλα σχεδόν τα τραγούδια τους γράφει στίχους ο Αλεξ και σχεδόν πάντα το κορίτσι είναι εξαφανισμένο πλέον. Παλιότερα ήταν κοντά του και τον ταλαιπωρούσε συνήθως, μάλωναν και φώναζαν κι εκείνος υπέφερε όταν την άκουγε να κλαίει '' but i crumple completely when you cry, it seems like once again you had to greet me with goodbye''. Το κορίτσι που άφησε πίσω του ήταν καταιγίδα ''She's thunderstorms, In an unusual place, When you're feeling far away, She does what the night does to the day'' και τώρα, έχοντας παλέψει με τα κύματα της, ξεκινάει με καινούριο ήχο για να ντύσει τη νέα εποχή. "Yeah, that rock'n'roll, it seems like it's faded away sometimes, but it will never die. And there's nothing you can do about it." θα πει ανάμεσα σε άλλα δυσνόητα στην απονομή του βραβείου στα Βrit awards πριν ρίξει το μικρόφωνο στο πάτωμα και αποχωρίσει like a boss. Πιθανότατα καθόλου νηφάλιος. Οπωσδήποτε αμιγώς Αλεξ.
Ήδη απο τον προηγούμενο δίσκο, ''suck it and see'' αλλά ξεκάθαρα στον καινούριο, πιο ώριμος αλλά μακριά της, γράφει διθύραμβους για τη μοναδικότητά της και την κοιτάει σαν να βλέπει κάποιο όραμα που τα μάτια του ήταν ανίκανα να αναγνωρίσουν ως τώρα και της τηλεφωνεί μόνο όταν έχει πιει. Η φωνή του Άλεξ είναι ο ψίθυρος στο αυτί της που είτε την καλεί να γυρίσει, είτε να ξεκολλήσει από ό,τι κι αν είναι αυτό που την έπιασε και φέρεται περίεργα ''It sounds like settling down or giving up ,But it don't sound much like you, girl.''
Αν θέλεις acoustic έχουν μερικές ανατριχιαστικές διασκευές όπως το ''it seems like we only go backwards'' των tame impala και το ''strange''. Και όταν βρίσκει τον εκκεντρικό ποιητή John Cooper κι εκείνος του δίνει το έργο του ''i wanna be yours'' ο Άλεξ προσθέτει δυο στίχους και μας αφήνει να χανόμαστε στην ατμοσφαιρική, λίγο ψυχεδελική μπαλάντα του. ''Secrets i have held in my heart are harder to have that i thought, maybe i just wanna be yours..''.
Τον έχουν χρήσει μοναδικό και τον συγκαταλέγουν στους πιο ξεχωριστούς στιχουργούς, πλέον, εκεί στα ξένα. Ίσως να έχει να κάνει με το γεγονός πως κάθεται μεταμεσονύκτια και διαβάζει λεξικά αντί να βγαίνει έξω και να παρτάρει, όπως είχε δηλώσει και η πρώην του Alexa Chung. Ένας νέος Ρόμπερτ Φροστ με ψυχή που βουτάει στο rock n roll και αναδύεται ταλαιπωρημένη αλλά γεμάτη λατρεία για το κορίτσι που έχει στο μυαλό του. Δε λέει ποτέ σ' αγαπώ, δε χρησιμοποιεί ποτέ προβλεπόμενες και προβλέψιμες φράσεις. Αντιπαραβάλει τα κοινά κορίτσια με εκείνη με έναν τρόπο που δεν είναι ξεκάθαρα ρομαντικός σαν να είναι αποφασισμένος να μην αφήσει ένα κοινό, άδειο ''είσαι πανέμορφη'' να περιγράψει αυτό που νιώθει. ''Υou are rarer than a can of dandelion and burdock and those other girls were just post mix lemonade..''.
Τέλος, δηλώνει το θαυμασμό του όχι μόνο για το κορίτσι της καρδιάς του αλλά και για όλα εκείνα τα κορίτσια των κακόφημων μπαρ που χορεύουν για τα μάτια σας μόνο και αντί για τα σκοτεινά κορμιά τους βλέπει πως μια από αυτές, η Αραμπελα, κάνει τον ορίζοντα να ωχριά από ομορφιά μπροστά της..
''I poored my aching heart into a pop song, i couldn't get the hung of poetry..That's not a skirt, girl, that's a sawn off shotgun and I can only hope you've got it aimed at me..'' Θα πει και θα ακυρώσει τον εαυτό του αφού ο Άλεξ είναι καθαρόαιμος ποιητής.
Ξέρω ότι άκουσες τρία τραγούδια του τελευταίου δίσκου. Ξέρω ότι σ' άρεσαν. Ξέρεις ότι ο ήχος τους σου γαργαλάει το στομάχι σαν σκανταλιά. Στο λέω, έχει ξεκινήσει να βράζει μέσα σου. ''i just wanna hear you say you got me, baby, r u mine?''
