Εκεί λοιπόν που έχεις βαρεθεί τις διάφορες αηδίες που τρως στο γραφείο και τα δήθεν gourmet εστιατόρια των Αθηνών και προαστίων όπου ο Sommelier (απόφοιτος από το καρβουνιάρικο του Κίτσουλα στην πέεεεεεεεερα ράχη) σου προτείνει chianti για να συνοδέψεις pasta ai frutti di mare (…) σ.σ ο James Bond κάποτε πέταξε ένα πράκτορα της KGB από το παράθυρο του Orient Express επειδή παρήγγειλε chianti με ψάρι στο vagon restaurant (…), αποφασίζεις να μαγειρέψεις. Θέλεις να ‘ξορκίσεις λοιπόν τα ταπεράκια της μαμάς και τα φυλλάδια των τοπικών σουβλατζίδικων και παίρνεις τις μεγάλες αποφάσεις!
Βήμα 1ο
Ντύνεσαι Rambo νούμερο 2 για να αντιμετωπίσεις τους πιο σκληρούς εχθρούς στο πεδίο της μάχης.
1. Χαζό - γκόμενες που διαβάζουν με τις ώρες τις ετικέτες για να υπολογίσουν θερμίδες
2. Γιαγιάδες που παρκάρουν το καρότσι και καταλαμβάνουν τον διάδρομο ολόκληρο για να πάρουν μια κονσέρβα πελτέ άντε και ένα μπουκάλι λάδι (τα οποία όλως τυχαίως θα είναι στο 74ο ράφι παρέα με τα γεράκια και θα σε αγγαρέψουν να τα κατεβάσεις…)
3. Τάγματα εφόδου από μικρά παιδάκια τα οποία είναι τόσο γλύκα που θέλεις να τα πνίξεις εν μέσω ουρλιαχτών και κλαυθμών
…και πας στο πεδίο της τιμής! Στον ΑΒ κύριον Βασιλόπουλον!
Προσωπικά όταν αποφασίζω να μαγειρέψω για πάρτυ μου ποτέ δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω και αμφιταλαντεύομαι από σαλάτες μέχρι κίς και από λαδερό μέχρι τοστ! Έτσι σπρώχνω το καρότσι μου ανάμεσα στα υπόλοιπα ζόμπι και χαζεύω τα ράφια.
Βήμα 2ο
Μετά από ένα μισάωρο έχω αποφασίσει ότι θα φτιάξω το πιο απλό και νόστιμο πιάτο όλων των εποχών! Μακαρόνια με κιμά! Απλά, αυτό! Βάζω στο καρότσι μου ένα πακέτο spaghetti De Cecco (είναι τα καλύτερα στην Ελλάδα, γαλάζια – κίτρινη συσκευασία, Βασιλόπουλος – Carefour) και συνεχίζω με τα σχετικά… ένα στήθος κοτόπουλου, κρεμμύδια, σκόρδα, πελτέ ντομάτας, ζωμό κοτόπουλου (Maggi από τους καινούργιους στα ψυγεία), βούτυρο και μια συσκευασία κους-κους. Ναι καλά καταλάβατε τα μακαρόνια με κιμά έχουν μεταφερθεί στις καλένδες….
Βήμα 3ο
Παίρνεις βαθιά ανάσα οπλίζεις το δίκαννο και πάς στο ταμείο όπου 99,9999% μπροστά σου θα βρίσκεται ο/η κόπανος που θα έχει παρατήσει το καροτσάκι (το οποίο θα έχει μπατάρει…) και θα αλωνίζει για να βρεί αυτά που ξέχασε (π.χ τυρί για τοστ και θα περιμένει και στην ουρά στα τυριά ή θα περάσει μπροστά και θα τσακωθεί με τους άλλους). Αφού λοιπόν επιστρέψει και αδειάσει το καρότσι ή ταμίας θα πάει να ζυγίσει τα λαχανικά που ξέχασε να ζυγίσει βρίζοντας θεούς και δαίμονες. Όταν λοιπόν περάσουν όλα από το ταμείο θα βγάλει επιδεικτικά την πιστωτική του ή οποία ή θα είναι απομαγνητισμένη και θα δώσει την δεύτερη πιστωτική ή θα δώσει αυτή έχει εκδοθεί από το ΤΤΙ (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του Ισλαμαμπάντ) και θα πάρει κανα τρίωρο για έρθει η έγκριση από το σύστημα. Εσύ πληρώνεις και φεύγεις για το σπίτι σου.
Βήμα 4ο
Πάς σπίτι, κάνεις 50 push ups για να ηρεμήσεις και να μην στραγγαλίσεις τον διαχειριστή που σου ζητάει τα κοινόχρηστα του Δεκεμβρίου τον Οκτώβριο, τακτοποιείς τα ψώνια, κάνεις ντους και ξεκινάς το μαγείρεμα.
Βήμα 5ο
Βάζεις ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι στο μάτι (της κουζίνας εννοώ) και ρίχνεις λάδι μέχρι να καλύψει τον πάτο και λίγο παραπάνω. Προσθέτεις και μια γενναία κουταλιά φρέσκο βούτυρο και αφήνεις να ζεσταθεί (όχι να κάψει!). ταυτόχρονα ψιλοκόβεις 2 μεσαία ή και μεγάλα (γούστα είναι αυτά) κρεμμύδια σε ψιλά κυβάκια, όσοι αγνοούν την εφεύρεση που λέγεται μαχαίρι ας τα βάλουν στο multi).
Ρίχνεις το κρεμμύδι στο λαδοβούτυρο και ανακατεύεις μέχρι να μαλακώσει. Κόβεις και το κοτόπουλο σε κύβους ή λωρίδες (συμφέρει το μαχαίρι εδώ αν δεν έμαθες να χρησιμοποιείς ακόμα γλυκιά μου τότε καλύτερα να μην παντρευτείς ή να αγοράσεις ένα δύο…). Το ρίχνεις στο λαδοβουτυροκρέμμυδο και ανακατεύεις μέχρι να ροδοκοκκινίσει το κοτόπουλο.
Επιλέγεις acetto balsamico ή ένα καλό κόκκινο κρασί (όχι αυτό της παρέας γλυκιά μου!!! Εδώ ταιριάζει το chianti για να μαθαίνεις!). Εγώ προτιμώ το balsamico. Ρίχνεις λοιπόν το balsamico στο λαδοβουτυροκρεμμυδοκοτοπουλο και ανακατεύεις μέχρι να καραμελώσει.
Ρίχνεις κατά σειρά στο λαδοβουτυροκρεμμυδοκοτοπουλοbalsamico αλάτι, πιπέρι, μαϊντανό, δυο κ.γ. πελτέ, ζωμό, χυμό ντομάτας, 1 κ.γ. ζάχαρη (κ.γ.= κουταλάκι του γλυκού γλυκιά μου και όχι κολπο-γουαου… γλυκιά μου) ανακατεύεις καλά και σιγοβράζεις για περίπου 30-45 λεπτά σε μεσαία φωτιά μέχρι να δέσει το λαδοβουτυροκρεμμυδοκοτοπουλοbalsamicοαλάτι πιπέριμαϊντανόπελτέζωμόχυμόντομάταςζάχαρι που θα το λέμε για χάρη συντομίας σάλτσα.
Βράζεις το κους-κους με βάση τις οδηγίες του κουτιού! Αν δεν ξέρεις γαλλικά, αραβικά, γερμανικά, κινέζικα, ρουμάνικα, λατινικά (όλες τις γλώσσες είχε το κουτί έκτος από αγγλικά… είχε ελληνικά αλλά για να τα διαβάσες έπρεπε να είσαι το τηλεσκόπιο του Arecibo (http://www.naic.edu/ για όποιον θέλει να μάθει και κάτι παραπάνω). Ιδανική δόση είναι να βράσεις 1 ποτήρι νερό με λιγο λάδι ή βούτυρο (1 κ.γ.) και αφού βράσει το αποσύρεις από τη φωτιά και ρίχνεις το κους – κους. Ανακατεύεις και σκεπάζεις με πετσέτα (της κουζίνας γλυκιά μου όχι της θάλασσας από το Madame Figaro’) για κάνα 10 λεπτο.
Βήμα 6ο
Βάζεις σε μια πιατέλα το κους – κους και από πάνω απλώνεις τη σάλτσα με το κοτόπουλο. Εάν είσαι αραβικής καταγωγής είσαι τυχερός γιατί σίγουρα κάπου θα έχεις αραβικά πιττάκια και σίγουρα θα φας με τα δάχτυλα (αντίχειρας, δείκτης και μέσος του δεξιού χεριού και μόνον!!!), αλλιώς και το πιρούνι ή το κουτάλι το ίδιο κάνει αλλά απολαμβάνεις το μισό!
Tips
1. Οι τολμηροί ας ρίξου αντί για πιπέρι μπούκοβο ή τσίλι εμένα μου αρέσει μόνο έτσι αλλά επειδή δεν έχουμε όλοι τα ίδια γούστα….
2. Ένα καλό κόκκινο ξηρό κρασί είναι ότι καλύτερο. Ακόμη καλύτερο και πιο παραδοσιακά αραβικό, εφόσον τολμήσεις την καυτερή έκδοση, είναι ένα ποτήρι ξινόγαλο Αριάνη!!!
Η παραπάνω συνταγή αφιερώνεται στις κοπέλες που δεν είχαν ποτέ την παραμικρή ιδέα για το μυθικό μέρος που λέγεται κουζίνα και πάραυτα προσπάθησαν να δολοφον… καταπλήξουν το αγόρι τους ή να εξολοθρεύσ…εντυπωσιάσουν κάποιον αθώο ανύποπτο άνδρα.
Παναγιώτης
σχόλια