Είχα πει σε έναν εσωτερικό μου διάλογο, πως παρόλο που μου αρέσει να γράφω για παραστάσεις, συναυλίες, ταινίες και να προτρέπω τον κόσμο να τις παρακολουθεί, για την περίπτωση της Νατάσσας Μποφίλιου, του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και του Θέμη Καραμουρατίδη δεν θα έγραφα τίποτα ποτέ. Ο λόγος ήταν πως πολύ δύσκολα θα ήμουν αντικειμενικός διότι είμαι μέγας θαυμαστής της δουλειάς τους, του στυλ μουσικής τους, αλλά και του τρόπου που έχουν επιλέξει για να προωθούν το έργο τους, κρατώντας ισορροπίες και κάνοντας προσεγμένες επιλογές από τους χώρους που θα εμφανιστούν για μια συναυλία, μέχρι στο ποιος τους ταιριάζει για να δώσουν μια συνέντευξη. Η αλληλεπίδραση με το κοινό χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει και αν κοιτάξεις γύρω σου σε ένα live θα δεις κόσμο όλων των ηλικιών. Πράγμα που δείχνει πως κάτι κάνουν καλά.
Επέλεξαν ο δίσκος να γραφτεί με όλους τους μουσικούς και την Νατάσσα Μποφίλιου στο στούντιο, παίζοντας τα κομμάτια όλοι μαζί, πράγμα που είναι χρονοβόρο και έχει μεγάλο κόστος, λόγω των άπειρων ωρών στο στούντιο.
Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω είναι η Βαβέλ, το νέο άλμπουμ των τριών* που είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Δώδεκα τραγούδια αριστουργηματικά γραμμένα, ενορχηστρωμένα και εκτελεσμένα. Είναι από τις λίγες φορές που δεν υπάρχει κομμάτι που θα το ακούσεις, θα το πεις μέτριο και θα το προσπεράσεις. Είναι όλα εξίσου αξιοπρόσεκτα και ετερόκλιτα μεταξύ τους που σου κινούν το ενδιαφέρον από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Σε αυτό το σημείο ήθελα να επισημάνω πως για να φτάσεις σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα έχει μεγάλη σημασία να παράγεις τέχνη όταν έχεις κάτι να πεις και όχι με το ζόρι επειδή "πρέπει". Η τριάδα είχε να εμφανιστεί δισκογραφικά τέσσερα χρόνια. Μάζεψε τις παραστάσεις και τις εμπειρίες της και μας τις παρουσίασε όταν εκείνη έκρινε πως είναι η ώρα.
Αυτό που μου είχε προκαλέσει τρομερή εντύπωση παρακολουθώντας συνεντεύξεις των τριών* που αφορούσαν το νέο δίσκο ήταν πως επέλεξαν να γραφτεί με όλους τους μουσικούς και την Νατάσσα Μποφίλιου στο στούντιο, παίζοντας τα κομμάτια όλοι μαζί, πράγμα που είναι χρονοβόρο(γιατί και το παραμικρό λάθος σε αναγκάζει να το πας το κομμάτι από την αρχή) και έχει μεγάλο κόστος λόγω των άπειρων ωρών στο στούντιο. Για τους παραπάνω λόγους την επιλέγουν ελάχιστοι πλέον αυτή την μέθοδο έως κανένας. Όταν όμως ακούσει κάποιος την Βαβέλ καταλαβαίνει πως η διαφορά στην ποιότητα του ήχου είναι όχι απλά μεγάλη, αλλά χαοτική σε σχέση με τους υπόλοιπους.
Έτσι λοιπόν αυτό το άλμπουμ τα έχει όλα. Την καλύτερη ερμηνεύτρια της νέας γενιάς, στίχους που σε αγγίζουν σε κάθε τους λέξη, μουσική πολύ διαφορετική από τα προηγούμενα άλμπουμ των τριών* με έμφαση στα πνευστά που στο δικό μου αυτί είναι ταξιδιάρικα όργανα και μια ακριβή παραγωγή που επιβεβαιώνει το "ότι πληρώσεις παίρνεις". Καλή ακρόαση σε όλους και καλοτάξιδο τον νέο άλμπουμ.
*Δεν μπορώ να διαχωρίσω εύκολα αυτή την ομάδα και να την μετατρέψω σε μονάδες, είναι ο ορισμός της λέξης ομάδα. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και δίνει ψυχή και ανάσα στο τελικό αποτέλεσμα.
σχόλια