Από τον Μύρο Ζέκα
Η δολοφονία του 14χρονου Τάσου από το χωριό Γέφυρα της Θεσσαλονίκης ξάφνιασε και συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία. Όταν, μάλιστα, μαθεύτηκε ποιος είναι ο δράστης το σοκ έγινε ακόμη μεγαλύτερο. Ένας "φίλος" του Τάσου, επίσης 14 ετών,με τον οποίο βρίσκονταν μαζί το μοιραίο βράδυ τον μαχαίρωσε και τον παράτησε σε ένα χωράφι. Γιατί όμως ένα 14χρονος να προβεί σε μια τόσο αποτρόπαιη πράξη;
Σύμφωνα με δηλώσεις κατοίκων του χωριού ο δράστης είχε κάποια προβλήματα στην κίνηση και την ομιλία. Τα δύο αυτά στοιχεία, σε συνδυασμό με τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του, υπήρξαν πολλές φορές αφορμή για να δεχτεί bullying. Το παιδί αυτό δεχόταν το χλευασμό συχνά από άλλα παιδιά αλλά δεν είχε αναφέρει τίποτα σε κανέναν. Όπως ο ίδιος ανέφερε στον ανακριτή και ο 14χρονος Τάσος τον κορόιδευε συχνά και τη νύχτα του φονικού είχαν μια αψιμαχία για την οικονομική κατάσταση των οικογενειών τους με αποτέλεσμα ο ο δράστης να θολώσει και να αφαιρέσει τη ζωή του Τάσου.
Αυτά είπε ο δράστης στον ανακριτή αφού ομολόγησε την απάνθρωπη πράξη του. Είναι, βέβαια, σαφές πως οι τυχόν τραμπουκισμοί και χλευασμοί εκ μέρους του Τάσου σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το έγκλημα. Αξίζει όμως να σταθούμε σε κάποια πράγματα γιατί, είτε ισχύουν αυτά που είπε ο 14χρονος είτε όχι, το κακό με το bullying έχει παραγίνει.
Πέρυσι ο Βαγγέλης μαχαίρωσε τον εαυτό του. Λίγο καιρό μετά μια φοιτήτρια επιτέθηκε στις συμφοιτήτριες της. Τώρα μόλις χάθηκε μια νεαρή ψυχή. Και οι τρεις αυτές περιπτώσεις (σίγουρα υπάρχουν και άλλες οι οποίες ωστόσο δεν είχαν τόσο τραγική κατάληξη) έχουν κοινό παρανομαστή το bullying. Παρότι μοιάζει να έχουμε συνειδητοποιήσει πλέον σαν κοινωνία πόσο καταστροφικό φαινόμενο είναι τα περιστατικά εξακολουθούν να υπάρχουν. Το σχολείο πρέπει επιτέλους να γίνει ένας πιο κοινωνικός χώρος και να πάψει να αποτελεί ένα "κατάστημα γνώσεων".
Δε φταίει όμως μόνο το σχολείο. Οι γονείς φαίνεται να μην είναι όσο κοντά θα έπρεπε στα παιδιά. Πώς γίνεται ένας γονέας, όσο εσωστρεφές και να είναι το παιδί του, να μην καταλαβαίνει πως έχει προβλήματα και υποφέρει; Και από την άλλη, πώς γίνεται ένας γονέας να μην αντιλαμβάνεται πως το παιδί του έχει τέτοια συμπεριφορά και προκαλεί κακό σε άλλα παιδιά; Αν και η κοινωνία άσκησε κριτική στο ρόλο των γονέων με αφορμή το περιστατικό με τα ροτβάιλερ και εκείνο με τον γορίλα δε μοιάζει να επηρεάστηκαν όλοι οι γονείς σχετικά με τις ευθύνες τους.
Ο,τι και να είχε συμβεί μεταξύ των δύο παιδιών η δολοφονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε καμία περίπτωση. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Πρέπει όμως να μας προβληματίσει πως ένας 14χρονος σκοτώνει τόσο εύκολα έναν φίλο του, ειδικά από τη στιγμή που δεν είχαν σημαντικές διαφορές. Φαίνεται πως το οικονομικό πρόβλημα μας έχει αγκιστρώσει γύρω του και έχουμε αφήσει άλλα πολύ σημαντικά θέματα στην άκρη. Για τον Τάσο και τον φίλο του είναι πλέον αργά. Για να δούμε αν η ευαισθητοποίηση μας κρατήσει για λίγες μέρες -όπως στις άλλες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν- ή αν σοβαρευτούμε επιτέλους.
σχόλια