Don’t cry for me Argentina

Don’t cry for me Argentina Facebook Twitter
0

Caryl Ferey - Mαπούτσε. Μτφρ.: Αργυρώ Μακάρωφ. Εκδόσεις Άγρα. Σελ.: 471.1. Της γης ο απόπατος. Η χαβούζα των συναισθημάτων. Όλα τα τοπία ναρκοθετημένα από τη βία. Ο παντοκράτωρ κυνισμός. Ο αναγκαστικά ένοπλος ρομαντισμός. Το γαμημένο τ' όνειρο που αρνείται να ψοφήσει, που δεν θέλει με τίποτα να πάει άκλαυτο. Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, Κουφάλα Νεκροθάφτη. Ή: Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα. Το τραβέλι που είναι τίγκα στην ανθρωπιά, στη λογική και στην ευαισθησία. Η πόρνη που είναι δυναμική γλύπτρια, μια δημιουργός που ανυψώνεται πάνω από τον βόρβορο ολόγυρα. Ο γιος του ποιητή που γίνεται ελεήμων εκδικητής. Ο Ρουμπέν. Που θα τον σώσει η Ζάνα. Ένα υπερφερμινιστικό σούπερ εγκώμιο της Γυναίκας. Να τι είναι, μεταξύ πολλών άλλων, το Μαπούτσε, η πρώτη μας γνωριμία στα ελληνικά με το έργο του Caryl Ferey (Καέν, 1967).

2. Η σπαρασσόμενη Αργεντινή. Με τις αλλεπάλληλες χούντες και διαφθορές, με τα φονικά στην εκκλησιά, με τις βαναυσότητες στους δρόμους. Η Αργεντινή, ένα «βαλς δικτατοριών». Η Αργεντινή της πρόσφατης κρίσης. Η Αργεντινή του Μπόρχες που συναντάει την Αμερική του Eλρόι. Η Αργεντινή του Μένγκελε, του Μπόρμαν, του Άιχμαν. Ματωμένες σβάστικες παντού. Παρελθόν ξεσκισμένο ξανά και ξανά από ξιφολόγχες που ζέχνουν διαφθορά και αίμα. Αργεντινή: «Το εθνικό εικόνισμα, ο Χουάν Περόν, είχε πάρει ένα σημαντικό ποσό πουλώντας οχτώ χιλιάδες διαβατήρια σε πράκτορες του Άξονα που είχαν βρει εκεί καταφύγιο». Αργεντινή: «Αν συμμετείχες σε συγκεντρώσεις αριστεριστών φοιτητών, σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες, αν είχες ασκήσει κριτική στους στρατιωτικούς, αν ήσουν συνονόματος με κάποιον ύποπτο, αν είχες παρευρεθεί τυχαία σε κάποια απαγωγή, αν ήσουν Εβραίος, αν δίδασκες ή σπούδαζες Κοινωνιολογία, αν έδινες νομικές συμβουλές σε φτωχούς ή ύποπτους, αν έγραφες ποιήματα, μυθιστορήματα, ομιλίες, αν ήσουν αλλοδαπός και "ιδιαίτερα φασαριόζος", αν είχες φύγει από χώρα με στρατιωτικό καθεστώς, αν σε καταζητούσαν για πολιτικούς λόγους, αν ασκούσες το επάγγελμα του ψυχολόγου ή του ψυχαναλυτή –και είχες επηρεαστεί από τις εβραϊκές θεωρίες–, αν έδινες ρεσιτάλ πιάνου ενώπιον εργατών ή αγροτών, αν ήσουν "υπερβολικά" παθιασμένος με την Ιστορία, "υπερβολικά" μαγεμένος από τον δυτικό κόσμο ή σκηνοθετούσες ταινίες "υπερβολικά" βασισμένες σε κοινωνικά θέματα ή αντίθετες στην "ηθική", αν συμμετείχες ενεργά σε κάποια ένωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αν είχες αδελφό, αδελφή ή φίλο που ήταν πολύ κοντά σε εξαφανισμένο άτομο: για όλους αυτούς τους λόγους, και για τον οποιονδήποτε άλλο, οι στρατιωτικοί και η Αστυνομία απήγαν τον κόσμο. Θεωρούσαν υπονομευτή όποιον ήταν αντίθετος με τον "τρόπο ζωής της Αργεντινής"».

Jean-Claude Izzo - Ο ήλιος των μελλοθανάτων. Μτφρ.: Φωτεινή Μουρκούση. Εκδόσεις Πόλις. Σελ.: 248.3. Μια λέξη: καταιγισμός. Αυτή η λέξη τα λέει όλα για το Μαπούτσε. Ο μπαγάσας ο Ferey έχει καταπιεί όλα τα νουάρ του κόσμου κι έχει μελετήσει έναν σκασμό κοινωνιολογία/πολιτική/φιλοσοφία/ιστορία. Έχει κάνει τα σουλάτσα του στα σκοτεινά σοκάκια της σήψης, εκεί κάτω στη wild side των πραγμάτων και της ζωής, παρέα με ποίηση και μουσική, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς. Το πανκ γίνεται ξανά αγέρωχη κραυγή και σμίγει με τους situationnistes ηχότοπους και την εικαστική μυσταγωγία των Godspeed You! Black Emperor, ενώ ο μεταβιομηχανικός σαματάς των θορυβοποιών The Jesus Lizard μπλέκει με τον σφαγμένο ρομαντισμό του Iggy Pop και το διαλυμένο μένος του αδάμαστου παράφρονα Sid Vicious, καθώς ξεκοιλιάζει το «My Way».

 

 

Jean-Claude Izzo4. Καταβύθιση. Ο Ferey είναι μπαγάσας. Το είπα πιο πριν. Αφήνει ανάσα. Έχει ένα ματοβαμμένο happy end. Σε αφήνει να πας παρακάτω. Να αναδυθείς στην επιφάνεια. Να ξαναδείς τον ήλιο. Ο Pedro Mairal (Μπουένος Άιρες, 1970) σε πιάνει απ' το χεράκι και, όπως το είχε κάνει ο  στο συνταρακτικό Ο ήλιος των μελλοθανάτων (μτφρ. Φωτεινή Μουρκούση, εκδ. Πόλις), σε παρασύρει στην κάτω ρούγα του εφιάλτη. Αρχίζει σιγά, κατηφορίζει, κατρακυλάει. Η Κοσμοχαλασιά. Το ένα μετά το άλλο, θραύονται τα αγγεία, σπάζουν οι αρμοί, ξεχαρβαλώνονται οι βεβαιότητες. Μια Αργεντινή που χάνει το τηλέφωνο, το φως, το Ίντερνετ, το νερό, τα πάντα. Τσακισμένες βιτρίνες, οδοφράγματα από βιβλία, συγκρούσεις αναίτιες, παράλογες, απρόσμενες. Ο κακός χαμός. Η Κοσμοχαλασιά. Η ανθρωπινότητα τρώει απανωτά σκαμπίλια. Ο παραλογισμός στέφεται βασιλιάς μαστουρωμένος από αναθυμιάσεις καμένης σάρκας.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ