Don’t cry for me Argentina

Don’t cry for me Argentina Facebook Twitter
0

Caryl Ferey - Mαπούτσε. Μτφρ.: Αργυρώ Μακάρωφ. Εκδόσεις Άγρα. Σελ.: 471.1. Της γης ο απόπατος. Η χαβούζα των συναισθημάτων. Όλα τα τοπία ναρκοθετημένα από τη βία. Ο παντοκράτωρ κυνισμός. Ο αναγκαστικά ένοπλος ρομαντισμός. Το γαμημένο τ' όνειρο που αρνείται να ψοφήσει, που δεν θέλει με τίποτα να πάει άκλαυτο. Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, Κουφάλα Νεκροθάφτη. Ή: Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα. Το τραβέλι που είναι τίγκα στην ανθρωπιά, στη λογική και στην ευαισθησία. Η πόρνη που είναι δυναμική γλύπτρια, μια δημιουργός που ανυψώνεται πάνω από τον βόρβορο ολόγυρα. Ο γιος του ποιητή που γίνεται ελεήμων εκδικητής. Ο Ρουμπέν. Που θα τον σώσει η Ζάνα. Ένα υπερφερμινιστικό σούπερ εγκώμιο της Γυναίκας. Να τι είναι, μεταξύ πολλών άλλων, το Μαπούτσε, η πρώτη μας γνωριμία στα ελληνικά με το έργο του Caryl Ferey (Καέν, 1967).

2. Η σπαρασσόμενη Αργεντινή. Με τις αλλεπάλληλες χούντες και διαφθορές, με τα φονικά στην εκκλησιά, με τις βαναυσότητες στους δρόμους. Η Αργεντινή, ένα «βαλς δικτατοριών». Η Αργεντινή της πρόσφατης κρίσης. Η Αργεντινή του Μπόρχες που συναντάει την Αμερική του Eλρόι. Η Αργεντινή του Μένγκελε, του Μπόρμαν, του Άιχμαν. Ματωμένες σβάστικες παντού. Παρελθόν ξεσκισμένο ξανά και ξανά από ξιφολόγχες που ζέχνουν διαφθορά και αίμα. Αργεντινή: «Το εθνικό εικόνισμα, ο Χουάν Περόν, είχε πάρει ένα σημαντικό ποσό πουλώντας οχτώ χιλιάδες διαβατήρια σε πράκτορες του Άξονα που είχαν βρει εκεί καταφύγιο». Αργεντινή: «Αν συμμετείχες σε συγκεντρώσεις αριστεριστών φοιτητών, σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες, αν είχες ασκήσει κριτική στους στρατιωτικούς, αν ήσουν συνονόματος με κάποιον ύποπτο, αν είχες παρευρεθεί τυχαία σε κάποια απαγωγή, αν ήσουν Εβραίος, αν δίδασκες ή σπούδαζες Κοινωνιολογία, αν έδινες νομικές συμβουλές σε φτωχούς ή ύποπτους, αν έγραφες ποιήματα, μυθιστορήματα, ομιλίες, αν ήσουν αλλοδαπός και "ιδιαίτερα φασαριόζος", αν είχες φύγει από χώρα με στρατιωτικό καθεστώς, αν σε καταζητούσαν για πολιτικούς λόγους, αν ασκούσες το επάγγελμα του ψυχολόγου ή του ψυχαναλυτή –και είχες επηρεαστεί από τις εβραϊκές θεωρίες–, αν έδινες ρεσιτάλ πιάνου ενώπιον εργατών ή αγροτών, αν ήσουν "υπερβολικά" παθιασμένος με την Ιστορία, "υπερβολικά" μαγεμένος από τον δυτικό κόσμο ή σκηνοθετούσες ταινίες "υπερβολικά" βασισμένες σε κοινωνικά θέματα ή αντίθετες στην "ηθική", αν συμμετείχες ενεργά σε κάποια ένωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αν είχες αδελφό, αδελφή ή φίλο που ήταν πολύ κοντά σε εξαφανισμένο άτομο: για όλους αυτούς τους λόγους, και για τον οποιονδήποτε άλλο, οι στρατιωτικοί και η Αστυνομία απήγαν τον κόσμο. Θεωρούσαν υπονομευτή όποιον ήταν αντίθετος με τον "τρόπο ζωής της Αργεντινής"».

Jean-Claude Izzo - Ο ήλιος των μελλοθανάτων. Μτφρ.: Φωτεινή Μουρκούση. Εκδόσεις Πόλις. Σελ.: 248.3. Μια λέξη: καταιγισμός. Αυτή η λέξη τα λέει όλα για το Μαπούτσε. Ο μπαγάσας ο Ferey έχει καταπιεί όλα τα νουάρ του κόσμου κι έχει μελετήσει έναν σκασμό κοινωνιολογία/πολιτική/φιλοσοφία/ιστορία. Έχει κάνει τα σουλάτσα του στα σκοτεινά σοκάκια της σήψης, εκεί κάτω στη wild side των πραγμάτων και της ζωής, παρέα με ποίηση και μουσική, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς. Το πανκ γίνεται ξανά αγέρωχη κραυγή και σμίγει με τους situationnistes ηχότοπους και την εικαστική μυσταγωγία των Godspeed You! Black Emperor, ενώ ο μεταβιομηχανικός σαματάς των θορυβοποιών The Jesus Lizard μπλέκει με τον σφαγμένο ρομαντισμό του Iggy Pop και το διαλυμένο μένος του αδάμαστου παράφρονα Sid Vicious, καθώς ξεκοιλιάζει το «My Way».

 

 

Jean-Claude Izzo4. Καταβύθιση. Ο Ferey είναι μπαγάσας. Το είπα πιο πριν. Αφήνει ανάσα. Έχει ένα ματοβαμμένο happy end. Σε αφήνει να πας παρακάτω. Να αναδυθείς στην επιφάνεια. Να ξαναδείς τον ήλιο. Ο Pedro Mairal (Μπουένος Άιρες, 1970) σε πιάνει απ' το χεράκι και, όπως το είχε κάνει ο  στο συνταρακτικό Ο ήλιος των μελλοθανάτων (μτφρ. Φωτεινή Μουρκούση, εκδ. Πόλις), σε παρασύρει στην κάτω ρούγα του εφιάλτη. Αρχίζει σιγά, κατηφορίζει, κατρακυλάει. Η Κοσμοχαλασιά. Το ένα μετά το άλλο, θραύονται τα αγγεία, σπάζουν οι αρμοί, ξεχαρβαλώνονται οι βεβαιότητες. Μια Αργεντινή που χάνει το τηλέφωνο, το φως, το Ίντερνετ, το νερό, τα πάντα. Τσακισμένες βιτρίνες, οδοφράγματα από βιβλία, συγκρούσεις αναίτιες, παράλογες, απρόσμενες. Ο κακός χαμός. Η Κοσμοχαλασιά. Η ανθρωπινότητα τρώει απανωτά σκαμπίλια. Ο παραλογισμός στέφεται βασιλιάς μαστουρωμένος από αναθυμιάσεις καμένης σάρκας.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ