Το 1945, την τελευταία χρονιά του Β' Παγκόσμιου Πολέμου ο Anton Iwanowski και ο αδερφός του Wiktor δραπέτευσαν από ένα σοβιετικό γκουλάγκ με μια κλεμμένη βάρκα. Κατά τη διάρκεια του μακρινού ταξιδιού που ακολούθησε οι δραπέτες έπρεπε να παραμείνουν μακρυά από τους ανθρώπους. Ταξίδευαν τη νύχτα περπατώντας ή ανεβαίνοντας λαθραία σε φορτηγά τρένα διασχίζοντας σιγά σιγά τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και τη Λιθουανία, κοιμούνταν στα δάση, έτρωγαν μανιτάρια, μούρα και περιστασιακά κλεμμένα λάχανα μέχρι να φτάσουν στο σπίτι τους στο Wroclaw της Πολωνίας.
Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα ο εγγονός του Anton Iwanoski, ο φωτογράφος Michal Iwanowski επέστρεψε σ' αυτό το ταξίδι χρησιμοποιώντας τους αυτοσχέδιους χάρτες που είχε ζωγραφίσει ο θείος του Wiktor. Για να καταγράψει αυτό το ταξίδι μέσα από τα μάτια ενός σύγχρονου φυγά προσπάθησε και ο ίδιος να αποφύγει τους ανθρώπους. Οι εικόνες του από αυτό το ταξίδι των 1.300 μιλίων δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο Clear of People, ένα βιβλίο από την Brave Books, μαζί με τις παλιές οικογενειακές φωτογραφίες και τις σημειώσεις του Wiktor από το ταξίδι του. Ακόμα και έξω από το πλαίσιο τους, οι φωτογραφίες του τοπίου είναι μυστηριώδεις και κινηματογραφικές, σαν σκηνικά από ένα σκοτεινό παραμύθι της Ανατολικής Ευρώπης, που βέβαια φορτίζονται συναισθηματικά με την ιστορία των φυγόδικων προγόνων του Iwanoski.
