__________________
1.
Αγαπητη αμπα και αναγνώστες,
Με το αγόρι μου μένουμε μακριά από το κέντρο της πόλης και ετσι περνάμε τουλάχιστον μία ωρα στο αμάξι κάθε μερα. Για να περάσει η ωρα ευχάριστα βάζουμε μουσικουλα. Το αγόρι μου πορωνεται με τα περισσότερα τραγούδια και τραγουδάει πολύ δυνατά και άφωνα. (Γενικά έχει ωραία φωνή μπορω να πω αλλά τις ψηλες νότες δε τις πολυπιάνει και ούτως η άλλως το κάνει για πλάκα τις περισσότερες φορές) Από τη μια μου αρέσει να τον βλέπω να εκφράζεται αλλά από την άλλη δεν απολαμβάνω τα κομμάτια και δε ξέρω, μου μένει και ένα βάρος μετά. Πώς μπορώ να του πω ευγενικά να τραγουδάει πιο σιγά για να απολαύσουμε το τραγούδι? Έχετε άλλες ιδέες για το τι μπορούμε να κάνουμε εν ώρα οδήγησης για να περνάει η ώρα?
-alalala
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
__________________
2.
Τους μισώ τους μισώ τους μισώ!
Συγνώμη βρε παιδιά για το ξέσπασμα, δεν είμαι συνήθως έτσι, αλλά πόση υπομονή να κάνεις..;
Πριν 5 χρόνια έπιασα δουλειά σε μια εταιρεία με πάρα πολύ καλό μισθό για τα δεδομένα και ακριβώς πάνω στην ειδικότητά μου αμέσως μόλις αποφοίτησα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Μόνο που σ'αυτή τη δουλειά είμαι η μόνη γυναίκα ανάμεσα σε 5 άντρες, σε ένα εντελώς ανδροκρατούμενο αντικείμενο (μηχανολόγος μηχανικός σε γραμμή παραγωγής), και μερικά παραδείγματα των όσων ακούω καθημερινά από όλους είναι τα εξής: «να ανάψουμε μια φωτιά, πάλι κρυώνει η γυναίκα», «πες μας τη γνώμη σου τι να παραγγείλουμε εσύ που ξέρεις από μαγείρεμα», «μηηη, μην το σηκώνεις αυτό, οι γυναίκες δε σηκώνουν βάρη!», άσε που για οτιδήποτε θέλουν να μου εξηγήσουν χρησιμοποιούν παραδείγματα με φούρνο, κουζίνα, μαγείρεμα. Η αφορμή για να στείλω αυτό το μήνυμα ήταν η απάντηση του ενός από τους εργοδότες σε έναν υπάλληλο όταν ζήτησε άδεια επειδή είναι άρρωστο το παιδί του: «κι εσύ γιατί θες να φύγεις, να πας να κάνεις τη μανούλα;» Σοβαρά, το είπε! Αυτά, όπως καταλαβαίνετε, είναι το 1% από όσα έχω ακούσει.
Όταν πρωτοήρθα εδώ επειδή συνειδητοποίησα πόσα έχει να μου προσφέρει η δουλειά από πλευρά εμπειρίας και φυσικά χρημάτων, αποφάσισα να το ράψω και να μη λέω τίποτα, γιατί αυτά είναι τεράστια θέματα, ούτε να βάλεις μυαλό σε κανέναν μπορείς, ούτε να συζητήσεις φιλοσοφία με τον εργοδότη και τους συναδέλφους σου. Οπότε κάνω απλά τη δουλειά μου, δε μιλάω ποτέ και εξαφανίζομαι μόλις σχολάω. Άλλωστε δεν υπάρχει ήπιος και πλάγιος τρόπος να απαντήσεις σε ανθρώπους τέτοιας νοοτροπίας, σωστά; Όμως τελευταία αρχίζω και σκέφτομαι, μήπως όλη αυτή η κακοποίηση (γιατί έτσι το νιώθω στον εγκέφαλό μου και στην ψυχική μου ηρεμία) δεν αξίζει να συμβαίνει για οποιαδήποτε καλή δουλειά και για οποιαδήποτε καριέρα; Μήπως προέχει να μην τρελαθείς τελικά;
- καθαρίστρια, μαγείρισσα, χαζή
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τι εννοείς; Να παραιτηθείς για να γλιτώσεις; Και πού θα πας; Πού δεν είναι έτσι;
Όταν αρχίζεις και προσέχεις τέτοια πράγματα στην ακραία τους μορφή, μετά οξύνεται το μάτι σου και αρχίζεις να τα βλέπεις παντού, επειδή είναι παντού. Μπορεί αλλού να είναι πιο ενταγμένα, αλλά μπορεί τα πιο ενταγμένα να αρχίζουν να σε ενοχλούν ακόμη περισσότερο.
Φυσικά υπάρχει ήπιος και πλάγιος τρόπος για να απαντήσεις σε ανθρώπους τέτοιας νοοτροπίας. Αυτοί οι πέντε άντρες εκτός από άντρες είναι και άνθρωποι. Εξαρτάται για ποιο λόγο έχουν αυτή τη νοοτροπία. Το γεγονός ότι βρισκόσαστε σε γραμμή παραγωγής αναγκάζει μερικούς να φέρονται με μάτσο τρόπο αντανακλαστικά, για να δείξουν την ένταξη τους σε ομάδα, χωρίς να καταλαβαίνουν ακριβώς τι κάνουν. Άλλοι ίσως να θέλουν να σου δείξουν ότι δεν είσαι ίση γιατί απλούστατα αυτό τους συμφέρει επαγγελματικά. Άλλοι μπορεί να διαφωνούν και να μην μιλάνε, όπως κάνεις κι εσύ. Δεν είναι υποχρεωτικό να ασχοληθείς μαζί τους για να καταλάβεις, μπορείς να μη μιλάς και να εξαφανίζεσαι για πάντα. Αλλά στην ατάκα «τι να φάω, πες μου εσύ που ξέρεις από μαγείρεμα» υπάρχουν πολλές καλές απαντήσεις. Είναι τόσο εξοργιστικά αστείο και προφανές το πατρονάρισμα που πραγματικά δίνει πάσα για σκετς.
__________________
3.
Επειδή μέχρι τώρα δεν είχα και πολύ επαφή με τα social media, καθώς βρισκόμουν για 8 χρόνια σε έναν σχεδόν καταπιεστικό γάμο, πλέον δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω αν π.χ. ένα like σημαίνει φλερτ. Δηλαδή, είμαι τον τελευταίο χρόνο σε σχέση με τον αγόρι μου (ηλικίες 36, 37) και τον βλέπω να κρατά επαφή με παλιά του φλερτ κάνοντάς τους like ή μιλώντας με chat μαζί τους (δεν ξέρω τι γράφουν αλλά μου έχει πει μιλούν φιλικά). Είναι γενικά ενεργός στα social, δηλαδή και με φίλους του, αλλά και πάλι αναρωτιέμαι πώς πρέπει να τα αξιολογήσω. Γενικά, είμαι προτεραιότητά του, δηλαδή όλη η υπόλοιπη ζωή μας είναι πως είμαστε ένα νέο ζευγάρι, ώριμο, γονείς και οι δύο, που ακόμα γνωρίζεται και τα καταφέρνει καλά. Δεν έχω καταλάβει αν εγώ σκέφτομαι παιδιάστικα επειδή ήμουν εκτός εποχής, ή το φλερτ έχει αλλάξει πλέον μορφή και άρα τα likes και τα μηνύματα είναι πλέον τα νέα δείγματα φλερτ, και ίσως πρώιμης απιστίας. Σε ευχαριστώ τόσο πολύ που διάβασες την ιστορία μου.
- Ξαναμπαίνω στην εποχή μου
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τα λάικς και τα τσατ δεν είναι καινούριος κώδικας συμπεριφοράς που πρέπει να αποκωδικοποιήσεις. Ο νυν σου κρατάει επαφές με τις πρώην του (υποθέτω ότι αυτό εννοείς όταν λες «φλερτ»). Αυτό είναι το δεδομένο που χρειάζεσαι. Τι μπορεί να σημαίνει; Πάρα πολλά πράγματα θα μπορούσε να σημαίνει, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Θα το αξιολογήσεις σύμφωνα με τον χαρακτήρα του, τη γενικότερη συμπεριφορά του, με την συχνότητα και την ποιότητα των επαφών, με την στάση του απέναντι στις δικές σου παλιές ιστορίες, γενικώς, θα καταλάβεις όταν καταλάβεις και τον ίδιο.
__________________
4.
Αγαπητή Αμπα,
Θα ήθελα τα φώτα και τη γνώμη σου πάνω στο εξής θέμα:
Τελευταία, μια σκέψη τριγυρίζει το μυαλό μου σχετικά με το κίνημα του αντισπισισμού ως πολιτικής τρόπον τινά πεποίθησης που ξεφεύγει από τα πλαίσια της διατροφικής επιλογής.
Προσωπικά, δεν έχω σκεφτεί ποτέ το ενδεχόμενο να απέχω από την κατανάλωση κρέατος, πόσο μάλλον όλων των ζωικών προϊόντων, για διάφορους λόγους.
Δεν το θεωρώ εφικτό για ανθρώπους όλων των εισοδημάτων και όλων των κοινωνιών. Δεν θεωρώ ότι είναι αυτή η λύση στην παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση - το φρένο στην καπιταλιστική υπερπαραγωγή και υπερκατανάλωση, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν αρκετό για να μικρύνει τις περιβαλλοντικές πληγές και να εξασφαλίσει την καλύτερη αντιμετώπιση των ζώων που προορίζονται για κατανάλωση.
Δεν μπορώ με τίποτα να εξισώσω ή να βάλω στην ίδια μοίρα τα ζώα συντροφιάς με τα ζώα που καταναλώνουμε. Δεν μιλάω καν για την ιδέα ότι κάθε μορφή ζωής αξίζει το ίδιο.
Θεωρώ ότι ο σεβασμός στη ζωή σημαίνει μεταξύ άλλων να μην προβάλεις ανθρώπινες ιδέες πάνω στον υπόλοιπο φυσικό κόσμο, αλλά να σέβεσαι την τάξη του κατά το μέτρο του εφικτού, να μην προκαλείς πόνο όσο μπορείς και να μην καταστρέφεις αλόγιστα, θέτοντας και τη δική σου επιβίωση σε κίνδυνο.
Με λίγα λόγια η θεώρησή μου είναι κυρίως ανθρωποκεντρική και δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να μην είναι. Η δε ερώτηση είναι η εξής: υπάρχει κάποιος τρόπος να ξέρω πως δεν είμαι στη λάθος πλευρά της ιστορίας σε αυτό το ζήτημα;
Σκέφτομαι ότι ενδεχομένως παρόμοιες με εμένα πεποιθήσεις είχαν όλοι όσοι αντιτάχθηκαν σε διάφορα ρεύματα αλλαγής στο παρελθόν. Υπάρχει τρόπος να ξέρω ότι δεν είμαι μια από αυτούς;
Σε φιλώ και θα χαρώ πολύ να μου απαντήσεις.
- Lora
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτά τα θέματα τα έχουν σκεφτεί πολλοί άνθρωποι πριν από εμάς. Δεν χρειάζεσαι την δική μου απάντηση, χρειάζεσαι τις απαντήσεις των εκπροσώπων όλων των πλευρών. Εφόσον νιώθεις ότι ταυτίζεσαι με αυτή την πλευρά, διάβασε αυτό και αυτό και θα καταλάβεις πού βρίσκεσαι και γιατί. Η γνώμη μου για το θέμα είναι ότι αυτό που ρωτάς είναι να ξέρεις ποιος έχει δίκιο. Δεν λειτουργεί έτσι η φιλοσοφία. Δεν ξέρουμε τι θα πιστεύουν οι κοινωνίες του μέλλοντος για το θέμα, υπάρχει όμως τρόπος στο μέλλον να πεις «ήμουν με αυτή την πλευρά διότι τότε που τα σκεφτόμουν είχα καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα για αυτούς τους λόγους» και όχι «έτσι έκαναν όλοι». Ο τρόπος είναι το διάβασμα.
Πάντως, η ιστορία λειτουργεί και με παλίρροια και άμπωτη. Σε κάποιο μέλλον μπορεί να ισχύει η μία άποψη, σε κάποιο άλλο μέλλον η άλλη. Δεν βγαίνουν νικητές εις τους αιώνες των αιώνων. Όλες οι απόψεις κάποια στιγμή υπό διωγμό θα είναι (ξανά).
__________________
5.
Περίπου 2 μήνες μετά από σένα, απέκτησα κι εγώ μια μικρούλα. Πριν λίγο καιρό μία πρώην συνάδελφος με παιδιά κοντά στα 30 (όπως εγώ) με ρώτησε αν ένιωσα να ολοκληρώνομαι με τη γέννηση του μωρού όπως μου χε πει κι εκείνη ότι ένιωσε με το γιο της. Αιφνιδιάστηκα γιατί δεν ήξερα τι να απαντήσω. Είπα κάτι γενικά τύπου δεν το χω συνειδητοποιήσει ακόμα για να πάρω πάλι την απάντηση "ίσως παίζει ρόλο που έκανες καισαρική". Όπου θέλω να αρχίσω να αναλύω την άποψή μου αλλά μιλούσαμε στο Viber και δεν είχα όρεξη να γράφω. Δύο στερεότυπα μέσα σ ένα λεπτό συζήτηση. Αργότερα σκεφτόμουν αυτό με την ολοκλήρωση κι έλεγα κάτι δεν πάει καλά με μένα, γιατί δεν ολοκληρώθηκα; Μέχρι που κατάλαβα πως δεν περίμενα το παιδί για να αυτοπροσδιοριστω ή να ολοκληρωθώ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν το λατρεύω. Κι έπειτα η καισαρική, δεν ήταν επιλογή μου αλλά ελάχιστα μ ένοιαζε ο τρόπος που θα γεννούσα, μου αρκούσε να γεννήσω με τον ιδανικότερο τρόπο για το μωρό. Αλλά κι επιλογή μου να ήταν, γιατί τόσος "ρατσισμός" σ εμάς που γεννήσαμε έτσι; Το τι έχω ακούσει δεν περιγράφεται. Κ εξηγώ πάντα ότι αν κάποια γυναίκα δεν έχει γεννήσει κ με τους δύο τρόπους, πώς είναι δυνατόν να έχει άποψη κ για τους δύο; Μου λένε "ε, άλλη αίσθηση ο φυσιολογικός". ΠΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ;; Αφού δεν έχεις γεννήσει με καισαρική, πώς γίνεται να ξέρεις με ποιο τρόπο διαφέρει; Εγώ γιατί δεν ακούω μπράβο που γέννησα με καισαρική; Που υπέμεινα πόνους εβδομάδων λόγω της πληγής; Επίσης έχω δει γυναίκες να κλαίνε για χρόνια μετά τη γέννηση του παιδιού τους γιατί ονειρευονταν φυσιολογικό και κατέληξαν με καισαρική, γιατί πρέπει να ξύνουμε την πληγή αυτών των γυναικών; Στα μαμαδοφορουμ δεν μπαίνω ούτε για πλάκα γιατί μου προκαλούν αναγούλα, γι αυτό και στέλνω σε σένα. Η ερώτησή μου είναι πώς χειρίζομαι όλα αυτά περί καισαρικής και περί ολοκλήρωσης;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ένας τοκετός λέγεται «φυσιολογικός». Αυτός ο όρος πρέπει να αλλάξει (στα αγγλικά ας πούμε είναι περιγραφικός χωρίς την συναισθηματική βαρύτητα του "φυσιολογικού"), και θα αλλάξει όταν αλλάξουν τα μυαλά όλων μας για την θέση της γυναίκας και τον ρόλο της στην κοινωνία, δηλαδή σε καμία πεντακοσαριά χρόνια πάνω κάτω, αν είμαστε αισιόδοξοι.
Φαντάζομαι, ή ελπίζω, ότι δεν ρωτάς στ' αλήθεια γιατί υπάρχει αυτός ο ανταγωνισμός για το ποια είναι η καλύτερη μανούλα που έχει κάνει τις περισσότερες θυσίες με την περισσότερη αυταπάρνηση. Ας μην λέμε τα ίδια και τα ίδια, ας προσθέτουμε μόνο μικρά καινούρια στοιχεία εδώ κι εκεί όταν μπορούμε. Αυτό που λες είναι κλασικό και παλιό, όσο υπάρχουν οι καισαρικές. Η μάχη δεν θα κερδηθεί σε αυτόν αιώνα, οπότε δες όλο αυτό από απόσταση και μην σκας που δεν έχεις πάντα την τέλεια απάντηση που θα αλλάξει την κσομοθεωρία του οποιοδήποτε – δεν υπάρχει αυτή η απάντηση. Να λες ό,τι σε βολεύει κάθε φορά, ανάλογα με το άτομο και την περίσταση και τον χρόνο που έχεις. Το τίποτα είναι απολύτως ενδεδειγμένο στην πρώην συνάδελφο που βασικά βιαζόταν να σου πει πόσο ολοκληρωμένη είναι η ίδια, χωρίς να την ρωτήσεις. Για τον εαυτό της ήθελε να μιλήσει. Δεν είχε σχέση με σένα η κουβέντα.
__________________
6.
Ακούστε τι έπαθα! Γνωρίζω έναν τύπο και αρχίζουμε να κάνουμε παρέα. Έχουμε βγει που λέτε 2 ραντεβού. Δεν έχει γίνει πρακτικά κάποια ερωτική κίνηση, ούτε έχει υποθει κάτι ξεκάθαρο λεκτικά. Απλά περνάμε ωραία, γελάμε αλλά από τη στιγμή που δεν ειμαστε φιλοι από πριν και βγαίνουμε οι δυο μας, εγώ το λέω πιθανό φλερτ. Στο δεύτερο ραντεβού που λέτε, κατά τύχη γνώρισα εναν φίλο του, που ήταν στον χώρο και ήρθε και κάθισε στο τραπέζι μας. Ε λοιπόν απ όσο τους ξέρω και τους 2 που είναι πολύ λίγο θέλω τον φίλο του! Τι να κάνω για να σταματήσω να βγαίνω με αυτόν και να αρχίσω να βγαίνω με το φίλο του χωρίς μπερδέματα; Ποια είναι η πιο ξεκάθαρη στάση από τη μεριά μου;
ΥΓ. Όλα αυτά έγιναν χθες, όποτε δεν έχω ακόμα καμία επικοινωνία και με τους 2!
- Πες μου πως θα ξεγλιστρήσω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν θέλει η νύφη και ο γαμπρός, τρόπος βρίσκεται. Αλλά, εχμ, ο φίλος του φίλου είναι ενημερωμένος; Σα να λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο μου ακούγεται.
_________________
7.
Αγαπητή Α, μπα,
Μπαίνοντας στον λογαριασμό μου ώστε να κάνω σχόλιο σε σημερινή καταχώριση είδα ότι είχα κάνει μια ερώτηση σε σχόλιο παλιότερα σε σχέση με την ερ.7 από 16/2/2017. Διάβασα το σχόλιο και αναζωπυρώθηκε η περιέργεια που είχα τότε. Στο σχόλιο λοιπόν, ρωτάω τι εννοείς όταν λες "Η σχέση είναι εντελώς άλλο πράγμα, γιατί σε αντίθεση με τον έρωτα, δεν αρκεί να είναι μόνο στο κεφάλι μας. Χρειάζεται και συνεργασία, και αναγνώριση από τους γύρω. " Ποιοι είναι αυτοί οι γύρω; Τον κοινωνικό περίγυρο; Θεωρείς οτι ειναι τοσο σημαντικός για μια σχέση; με εντυπωσιάζει η βαρύτητα που δίνεις σε αυτό. Αν μπορούσες να το αναλύσεις λίγο παραπάνω θα το διάβαζα με πολύ ενδιαφέρον!
Σε ευχαριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ναι, οι γύρω είναι ο κοινωνικός περίγυρος. Ναι, είναι πολύ σημαντικός σε μια σχέση. Δεν δίνω εγώ βαρύτητα, η βαρύτητα των γύρω είναι δεδομένη. Δεν γίνεται να μην δίνεις σημασία στους γύρω γιατί δεν ζεις μόνη σου, ούτε ζεις μόνο με τον σύντροφο σου. Έχεις συγγενείς και φίλους. Τους χρειάζεσαι. Τους χρειάζεσαι για πολλούς λόγους, είναι ζήτημα επιβίωσης να κρατάς ένα κοινωνικό δίχτυ γύρω σου. Αν για κάποιο λόγο οι συγγενείς και οι φίλοι δεν εγκρίνουν τη σχέση σου μπορούν να σου κάνουν τη ζωή πάρα πολύ δύσκολη χωρίς να προσπαθήσουν καθόλου. Το πιο εύκολο είναι η κοινωνική απομόνωση, και είναι κάτι πολύ βαρύ, πολύ δύσκολο, και δεν επιβιώνει ζευγάρι έτσι. Δεν είναι απλά δύσκολο να ζεις χωρίς συμμάχους, χωρίς άλλους ανθρώπους γύρω σου. Είναι επικίνδυνο για την ψυχική σου υγεία.
Πολλά ζευγάρια δεν δημιουργήθηκαν καν γιατί κανείς από τους δύο δεν άντεχε τον πόλεμο και την αποδοκιμασία, και πολλά ζευγάρια συνεχίζουν να υπάρχουν παρά την αμοιβαία δυστυχία, επειδή στα χαρτιά και τους εξωτερικούς παρατηρητές φαίνεται να υπάρχει συμβατότητα. Ηλικία, κοινωνική θέση, επάγγελμα, μόρφωση, εμφάνιση, όλα αυτά είναι κουτάκια που πρέπει να τσεκάρουν οι παρατηρητές για να δώσουν έγκριση. Και όσο πιο καθολική η έγκριση, τόσο πιο περιζήτητο και ισχυρό το ζευγάρι. Τόσο περισσότεροι οι σύμμαχοι.
Είναι αφέλεια το «ας πουν ό,τι θέλουν οι άλλοι» όταν οι άλλοι είναι όλοι, μα όλοι οι άλλοι. Αυτή η φράση είναι καλή όταν οι άλλοι είναι κάποιοι άλλοι που είναι μακριά μας και δεν επηρεάζουν τη ζωή μας με άμεσο τρόπο. Όταν οι άλλοι είναι οι γονείς, οι κολλητοί, τα αδέρφια, οι συνάδελφοι, δεν γίνεται να αγνοούμε τι λένε.
ΥΓ. Εξαιρέσεις είναι οι άνθρωποι που θέλουν να είναι μόνοι τους σε σημείο ερημίτη, και οι πάρα πολύ πλούσιοι. Εξαιρέσεις είναι επίσης οι άνθρωποι που έχουν το σθένος να επιβάλουν την διαφορετικότητα τους στους άλλους, τόσο σθένος που οι άλλοι δεν έχουν επιλογή παρά να υποκύψουν. Παίρνει πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια που θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση του ζευγαριού.
σχόλια