Φρούτα του πάθους, παπάγια, πεπίνο, γκουάβα, πασιφλόρα. Φρούτα που αν και μας φέρνουν στο μυαλό μακρινά, ασυνήθιστα και πολύχρωμα, όπως οι καρποί τους, μέρη, μπορούμε να τα βρούμε και με ελληνική προέλευση και μάλιστα σε εξαιρετική ποιότητα, «αρκεί κανείς να ψάξει», όπως λέει ο Γιώργος Γιανναδάκης, παραγωγός τέτοιων μικρών θησαυρών στη νοτιοανατολική Κρήτη.
Στην οικογενειακή επιχείρηση Η Πράσινη Γη Μου ακολουθούσαν για χρόνια τη μέθοδο της συγκαλλιέργειας- διαφορετικά φυτά και δέντρα καλλιεργούνται μαζί στον ίδιο χώρο, δημιουργώντας μια δική τους «κοινότητα» μέσα στην οποία αλληλεπιδρούν και ευνοούν σημαντικά το οικοσύστημά τους- μέχρι που αποφάσισαν να δοκιμάσουν να προσθέσουν στην καλλιέργεια αυτή εξωτικά αλλά και γηγενή πιο ασυνήθιστα φυτά όπως η φυσαλίδα -το φρούτο της μοιάζει με τοματίνι- χρησιμοποιώντας διάφορους σπόρους από όλον το κόσμο.
Σε αυτή τη μέθοδο δεν χρησιμοποιούνται χημικά σε δέντρα, φυτά και γη - η λίπανση για παράδειγμα γίνεται μέσω της κομποστοποίησης- ούτε μηχανήματα όργωσης.
Τα βιολογικά προϊόντα της παραγωγής αυτής προσφέρονται στο τελικό στάδιο ωρίμανσής τους χωρίς να έχουν υποστεί καμία τεχνική για να ωριμάσουν γρηγορότερα ή βραδύτερα.
Αν και το υποτροπικό κλίμα της περιοχής είναι κατάλληλο για τέτοιου είδους καλλιέργειες, για μερικά από τα όχι τόσο «ξένα» φυτά χρειάστηκαν ακόμη και δέκα χρόνια για να υπάρξει κάποια απόδοση.
Τα βιολογικά προϊόντα της παραγωγής αυτής προσφέρονται στο τελικό στάδιο ωρίμανσής τους χωρίς να έχουν υποστεί καμία τεχνική για να ωριμάσουν γρηγορότερα ή βραδύτερα. Προωθούνται σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων -πολλά από αυτά και στην Αθήνα-, αλλά και σε σεφ που χρησιμοποιούν αυτά τα ιδιαίτερα συστατικά σε πιάτα τους.
Το ενδιαφέρον στην παραγωγή της επιχείρησης αυτής δεν είναι μόνο το αξιοπερίεργο του περιεχομένου της, αλλά και η φιλοσοφία πίσω από αυτήν. Πρόκειται για φυσικές καλλιέργειες, με τους ανθρώπους που τη διεκπεραιώνουν να ενημερώνονται και να μαθαίνουν συνεχώς για τις καλλιεργητικές μεθόδους αλλά και τις ιδιότητες των καρπών που παράγουν, πιστεύοντας στη δύναμη της φύσης.
Τα φρούτα αυτά έχουν οφέλη που στην Ελλάδα μάλλον αγνοούμε. Παραδείγματος χάρη, ο καρπός της γκουάβα και του πεπίνο (που μοιάζει στη γεύση με πεπόνι) έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, με τον πρώτο να είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών C και λυκοπενίου, ενώ ο δεύτερος να βοηθάει στην μείωση του σακχάρου του αίματος χάρις στο κάλιο που περιέχει.
Όσο για τη πασιφλόρα, της οποίας το λουλούδι μας είναι γνώριμο, το φρούτο της έχει μεταξύ άλλων ήπια ηρεμιστική επίδραση.
Ο κ. Γιανναδάκης μας εφιστά τη προσοχή και στις ιδιότητες των υπολοίπων κομματιών των τροπικών αυτών δέντρων και φυτών. Οι σπόροι της παπάγιας έχουν αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση, όπως και οι ρίζες της, ενώ έρευνες δείχνουν πως εκχύλισμα από τα αποξηραμένα φύλλα της έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες.
Εκχυλίσματα από το φυτό της πασιφλόρας προσφέρουν σημαντική βοήθεια στην καρδιά και σε διαταραχές του νευρικού συστήματος -μπορεί να δράσει ως ισχυρό αντισπασμωδικό.
Το γεγονός ότι υπάρχουν παραγωγοί που μας δίνουν την ευκαιρία να προμηθευτούμε ένα εγχώριο αλλά και εξωτικό ταυτόχρονα βιολογικό προϊόν, το οποίο όχι μόνο συνδράμει στη καλή μας υγεία, αλλά δίνει πολλές νέες δυνατότητες και γεύσεις στους γαστρονομικά ανήσυχους μας πείθει να δοκιμάσουμε.
Βρείτε τα εξωτικά φρούτα της Κρήτης εδώ.
