*[Girl You Know it's True] Από τον Πάνο Μιχαήλ

Αυτή μας έβαλε στο κρεβάτι λιώμα από γκρεμούς

Πάνος Μιχαήλ 25.5.2017 | 13:11

25.5.2017 | 13:11

Αισθηματική αγωγή: άλλο αεράκι πολυγλότ, πρόγονοι, κάδρο, σώβρακα βατίστα, μια ωραιότατη κομότα αμανάτι, αφέθηκα η Λαρισαία κόρη αγάπησα. Αλλιώς ορθώνονται οι ρώγες μες στο νοίκι αλλιώς στο ιδιόκτητο.

Σήμερα γιορτάζει η ποιήτρια Γλυκερία Μπασδέκη.

Αυτή που κατέχει τη ΣΚΟΡΠΙΑ ΔΥΝΑΜΗ (σαν τη Μαρία και τη Τζένη) κι όλους τους συντελεσμένους μέλλοντες. Αυτή που κουβαλάει την περίληψη του κόσμου και την (πρώην) μαγική λέξη ΣΟΥΛΙΡΑΜ.

Η Γλυκερία στο δικό μου σύμπαν είναι ένας από τους πιο αγαπημένους γαλαξίες. Την πρωτοανακάλυψα το 2012, την σύντομη περίοδο που συνεργαζόμουν με ένα βιβλιοsite. Είχε πέσει μόλις στα χέρια μου η δεύτερη (και λοβ κλάσσικ πια) ποιητική της συλλογή "Σύρε καλέ την άλυσον" και εικονοποιούσα με ζέση τα γκρούβυ ποιηματά της. :-)

Facebook Twitter

Την επόμενη χρονιά είχα την χαρά να τη φωτογραφήσω για την πρώτη της συνέντευξη στην lifo (σε ένα αξέχαστο session, όπου με κλειδώσαν στο υπνοδωμάτιο μέχρι να τελειώσει η συνέντευξη, λολ!). Ύστερα ήρθαν οι άγιες μέλισσες της τέχνης και του αγαπημένου Γιάννη Σκουρλέτη, των bijoux de Kant, ο οποίος μας ένωσε φωτοθεατρικά στα πρώτα της έργα για την ομάδα. Στέλλα, Ραμόνα, Αχ. Ήμουν πια αιχμαλωτός της, σ' ένα ατέρμονο και ηδύτατο Παιχνίδι Των Λυγμών.

Facebook Twitter

Στο κοντινό μέλλον , όταν ακόμα οι άτυχοι νεοσσοί θα διδασκονται αρωγή, ευδοκίμηση και απολύτως ανύπαρκτη ποίηση, μερικοί μυημένοι groupies της Μις Μπασδέκη θα φυλάμε στις βιβλιοθήκες μας ως ανεκτίμητης αξίας διαμάντια τα πυρακτωμένα της βιβλιαράκια καθώς το ουρολοιμωξικό συνάφι της θα αιμομικτεί σαν σαπισμένη Αθανάσια του μ-αιγά-λεω του, όπως ενάμιση αιώνα κάνει με μεγάλη αποτυχία.

Δυστυχώς για αυτούς, αυτές και τα λοιπά βακτήρια στο μακρινό γαλαξία της ποίησης, θα διασωθούν μονάχα μερικά κλαρισλισπεκτορανικά κορίτσια σαν την Μπασδέκη (και μερικές ακόμα γκρούβυ περιπτώσεις). Οι υπόλοιποι θα γίνουν πολτός για τους ζόμπι κυνόδοντες του αδαούς κοινού και του τσουρούτικου, πυγμαίου ανακόντα και ζηλόφθονα πικρόχολου λογοτεχνικού συναφιού.

Χρόνια πολλά Μπασδεκάρα μου και πάντα αλεξικέραυνα αμάραντη. Και του νου σου, ε; Σήμερα που είναι της Λαίδης Τουλίπας, πρέπει να γράψουμε εκείνα τα εννιά ίδια γράμματα σε εννιά ίδια άτομα μήπως και ενώσουμε ξανά τη σκόρπια μας δύναμη.