Όταν ο Ένιο Μορικόνε έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα

Όταν ο Ένιο Μορικόνε έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα Facebook Twitter
0

O Ένιο Μορικόνε ήταν, είναι και θα είναι πάντα στην επικαιρότητα – πόσο μάλλον τώρα, όταν υπογράφει το soundtrack της νέας ταινίας του Κουέντιν Ταραντίνο. O Μαέστρος κατά καιρούς, θα πρέπει να το πούμε αυτό, έχει συνδέσει το έργο του και με τη χώρα μας – και μάλιστα κάμποσες φορές. Μία απ’ αυτές αφορούσε στη μουσική του για την ταινία τού Masuo Ikeda Dedicato al Mare Egeo, που προβλήθηκε το 1979 κι ήταν γυρισμένη στην Ιταλία και στο Αιγαίο (μάλλον στη Σίκινο).

Ο Ikeda (1934-1997), όπως διαβάζουμε στο μόλις δύο γραμμών λήμμα της Wikipedia, ήταν ζωγράφος, χαράκτης, εικονογράφος, γλύπτης, κεραμιστής, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Ως συγγραφέας μάλιστα, το 1977, είχε τιμηθεί για την νουβέλα του «Αφιερωμένο στο Αιγαίο» (Eegekai ni sasagu) με το Βραβείο Akutagawa (από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά της Ιαπωνίας), θέτοντας έκτοτε… ως σκοπό της ζωής του να μετατρέψει το βιβλίο του σε ταινία.

Τo σενάριο περιστρέφεται γύρω από έναν άντρα, τον Νίκο (Κλαούντιο Αλιότι), ο οποίος σπουδάζει σε σχολή Καλών Τεχνών. Η επιθυμία του είναι να γίνει ζωγράφος και ζει κάπως σαν οικότροφος, και ό,τι άλλο, στο σπίτι της Έλντα (Όλγα Καρλάτου), η οποία έχει και μια έφηβη κόρη, τη Λίζα (Σάντρα Ντόμπρι), που σταμάτησε να μιλά, ξαφνικά, στα πέντε της. Σ' αυτό το τρίο παρεισφρέουν δυο γυναίκες. Η γκαλερίστα Ανίτα (Ιλόνα Στάλερ) και η φωτογράφος Γκλόρια (Στεφανία Καζίνι). Ο Νίκος γοητεύεται από τις καινούριες γνωριμίες του και κάποια στιγμή αποφασίζει να ακολουθήσει τις δυο γυναίκες σ' ένα ταξίδι στο Αιγαίο.

Πώς ήρθε σε επαφή με τους Ιταλούς δεν γνωρίζω ακριβώς – πιθανώς επειδή ήταν πιο εύκολο να βρει άκρη μ’ αυτούς, παρά με τους Έλληνες. Εκείνο, πάντως, που είναι προφανές, είναι πως διέθετε τα κεφάλαια ώστε να έχει τον Μορικόνε ως συνθέτη του, τον Mario Vulpiani ως διευθυντή φωτογραφίας (από τους κορυφαίους στη γείτονα, γνωστότερος ίσως ως ο φωτογράφος του Ferreri – Το Μεγάλο Φαγοπότι κ.λπ.) και βεβαίως μια σειρά καλών ηθοποιών που είχαν, άλλοι περισσότερο, και άλλοι λιγότερο, την ιστορία τους.

Ανάμεσά τους η Όλγα Καρλάτου, o Κλαούντιο Αλιότι (αυτός έπαιξε αργότερα στο… υπερτρομακτικό Il Fantasma di Sodoma του Λούτσιο Φούλτσι), η Ιλόνα Στάλερ (γνωστή μας και ως Τσιτσιολίνα, αν και ακόμη τότε δεν είχε γυρίσει hard core) και κυρίως η Στεφανία Καζίνι (πρωταγωνιστεί με τον Τζο Νταλεσάντρο στο Blood for Dracula του Πολ Μορισέι, στη Suspiria του Ντάριο Αρτζέντο, αλλά και στο 1900 του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι – είναι η Neve, που παίζει με τα πέη του Ντε Νίρο και του Ντεπαρντιέ σ’ εκείνη την κλασική σκηνή).

Όταν ο Ένιο Μορικόνε έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα Facebook Twitter

Πώς ακριβώς είχε το στόρι;

Τo σενάριο περιστρέφεται γύρω από έναν άντρα, τον Νίκο (Κλαούντιο Αλιότι), ο οποίος σπουδάζει σε σχολή Καλών Τεχνών. Η επιθυμία του είναι να γίνει ζωγράφος και ζει κάπως σαν οικότροφος, και ό,τι άλλο, στο σπίτι της Έλντα (Όλγα Καρλάτου), η οποία έχει και μια έφηβη κόρη, τη Λίζα (Σάντρα Ντόμπρι), που σταμάτησε να μιλά, ξαφνικά, στα πέντε της. Σ’ αυτό το τρίο παρεισφρέουν δυο γυναίκες. Η γκαλερίστα Ανίτα (Ιλόνα Στάλερ) και η φωτογράφος Γκλόρια (Στεφανία Καζίνι).

Ο Νίκος γοητεύεται από τις καινούριες γνωριμίες του και κάποια στιγμή αποφασίζει να ακολουθήσει τις δυο γυναίκες σ’ ένα ταξίδι στο Αιγαίο. Μαζί του όμως έχει πάρει πεσκέσι και τη Λίζα, που την έχει στείλει η μητέρα της για να του κάνει τη ζωή πιο δύσκολη… Οι τρεις τους (ο Νίκος, η Ανίτα και η Γκλόρια) υποτίθεται πως θέλουν να γυρίσουν μια ταινία, υμνώντας τον ελεύθερο έρωτα και τα λοιπά –εδώ πρωταγωνιστεί για τα καλά ο χώρος, με τις ερωτικές φάσεις να είναι κάτι παραπάνω από τολμηρές ξεπερνώντας το soft core, ιδίως στη λεσβιακή σκηνή στο λευκό κρεβάτι– επιχειρώντας να ανακατέψουν ανάμεσα και τη μικρή Λίζα.

 Κάποια στιγμή, όμως, η Λίζα, που είναι το «αγνό» κομμάτι της ιστορίας, σαν σε παιχνίδι, θα σκοτώσει μ’ ένα αφύλαχτο όπλο τον Νίκο και πάνω στην τρομάρα της θα ξαναβρεί την ομιλία της.

 

Όταν ο Ένιο Μορικόνε έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα Facebook Twitter

Ο Μορικόνε, ως άψογος επαγγελματίας, δεν έλεγε «όχι» ποτέ και σε τίποτα. Τσοντούλα; Τσοντούλα. Θρίλερ; Θρίλερ. Καουμπόικο; Καουμπόικο. Πολιτικό νουάρ; Πολιτικό νουάρ. Διαθέσιμος παντού και πάντα διέπρεπε μονίμως, κοιτώντας πρώτα-πρώτα τη δική του δουλειά. Έτσι λοιπόν κι εδώ, στο Dedicato alΜare Egeo, υπερασπίζεται το όραμα, όπως λέμε, του σκηνοθέτη, συνθέτοντας μια σειρά από θέματα που μπορεί να θυμίζουν παλαιότερες δουλειές του, αλλά επειδή είναι μαέστρος, ξέρει πώς να τα μεταμορφώνει σε αιγαιοπελαγίτικες αύρες – το φερώνυμο κομμάτι, με το βιολί της Yoko Sato, μπορεί να είναι χαρακτηριστικό, αλλά και για τα φωνητικά της Έντα ντελ Όρσο τι να πει κανείς!

Το σάουντρακ του Dedicato al Mare Egeo κυκλοφόρησε σε LP στην Ιαπωνία το 1979, σε CD το 1992 και ξανά σε CD το 2010 (στην Ισπανία αυτή τη φορά). Τo LP είναι σχετικά φθηνό, αλλά τα CD είναι πανάκριβα. Συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά! Το πιο γνωστό κομμάτι του άλμπουμ φαίνεται πως είναι το Cavallina a cavallo, στο οποίο η Τσιτσιολίνα τραγουδά Μορικόνε με τον γνωστό της τρόπο!

Όταν ο Ένιο Μορικόνε έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα Facebook Twitter
Όταν ο Ένιο Μορικόνε έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα Facebook Twitter

Στην Ελλάδα μπορεί το OST του Dedicato al Mare Egeo να μην κυκλοφόρησε ποτέ, κυκλοφόρησε όμως την ίδια χρονιά (1979) ένα προσωπικό LP τής Ιλόνα Στάλερ, με τίτλο το όνομά της, εντός του οποίου υπάρχει και το Cavallina a cavallo.

Η ταινία, τώρα, δεν είμαι σίγουρος αν προβλήθηκε στην εποχή της στη χώρα μας. Προβλήθηκε πάντως τον Φλεβάρη του 2007 στο Gagarin 205, στο 5ο Φεστιβάλ Cult Ελληνικού Κινηματογράφου και όπως διαβάζουμε πρόκειται για την «αγαπημένη ταινία τής Ιλόνα, όπως ή ίδια εκμυστηρεύτηκε στο Νίκο Τριανταφυλλίδη». Μας τιμά αυτό!

Πριν από μια δεκαετία, μπορεί και περισσότερο, είχα αγοράσει, από ένα βρετανικό mail order με σάουντρακ, ένα ιαπωνικό 45άρι του Dedicato al Mare Egeo με τα κομμάτια Dedicato al mare Egeo/ Lisa del mare Egeo [Columbia, 1979], μαζί με τα σχετικά promo sheets (σε άψογη ιαπωνική), καθώς και τρεις ωραίες Α/Μ φωτογραφίες από τα γυρίσματα της ταινίας, άπαντα με 10 δολάρια. Τα σκανάρω για να τα δείτε κι εσείς.

 

Ennio Morricone: Dedicato Al Mare Egeo (Dedicato Al Mare Egeo)

 

Ennio Morricone - Cavallina A Cavallo (1979)

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 7.1.2016

Οθόνες
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ