Ελίζα - Ειρήνη: Η ατίθαση, εξομολογητική ηλεκτρονική μουσική της Calmdown

Ελίζα - Ειρήνη: Η ατίθαση, εξομολογητική ηλεκτρονική μουσική της Calmdown Facebook Twitter
Για την Ελίζα-Ειρήνη, την αυτοδίδακτη τραγουδίστρια που γράφει, συνθέτει και ηχογραφεί ηλεκτρονική μουσική με βάση το Βερολίνο με το όνομα Calmdown, η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός, η αυθεντικότητα και η δημιουργική ελευθερία είναι πιο σημαντικά συστατικά για την τέχνη της απ' ό,τι η επιτυχία.
0

Για την Ελίζα-Ειρήνη, την αυτοδίδακτη τραγουδίστρια που γράφει, συνθέτει και ηχογραφεί ηλεκτρονική μουσική με βάση το Βερολίνο με το όνομα Calmdown (το οποίο γράφεται «cålɱ↓»), η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός, η αυθεντικότητα και η δημιουργική ελευθερία είναι πιο σημαντικά συστατικά για την τέχνη της απ' ό,τι η επιτυχία.

«Στην κοινωνία που ζούμε δεν μας μαθαίνουν να είμαστε ειλικρινείς, να λέμε πραγματικά αυτό που νιώθουμε και πιστεύουμε χωρίς να φοβόμαστε» μου εξηγεί και συνεχίζει: «Εγώ έχω μάθει να προχωράω με βάση το ένστικτό μου. Η μουσική είναι το μόνο πεδίο στο οποίο μπορώ να κάνω ό,τι θέλω και να εκφράζω τι άνθρωπος είμαι πραγματικά, οπότε γιατί να τη φθείρω για την επιτυχία; Γενικά, πιστεύω πως η τέχνη και η ζωή ενός καλλιτέχνη πρέπει να συνδέονται και όχι να διαχωρίζονται, προκειμένου να βγει κάτι πραγματικά αληθινό».

Σε αυτούς τους τρεις δίσκους καταγράφει, με ήχο που αντανακλά την εκάστοτε ψυχική της κατάσταση, τα σταθερά βήματά της από την κατάθλιψη και το συναισθηματικό τέλμα στην ειλικρίνεια και στο αγκάλιασμα των πραγματικών της σκέψεων και συναισθημάτων, όσο τρομαχτικά και αν φάνταζαν.

Όλες αυτές οι θαρραλέες συνειδητοποιήσεις, βέβαια, δεν προέκυψαν από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάστηκε να περάσει από πολλές συναισθηματικές δοκιμασίες με φόντο το συναρπαστικό Βερολίνο και να γράψει μάλιστα τη αυτο-θεραπευτική τριλογία με τίτλο «Cråwl to exit» προκειμένου να καταφέρει να αποδεχτεί τον αληθινό της εαυτό.

Σε αυτούς τους τρεις δίσκους καταγράφει, με ήχο που αντανακλά την εκάστοτε ψυχική της κατάσταση, τα σταθερά βήματά της από την κατάθλιψη και το συναισθηματικό τέλμα στην ειλικρίνεια και στο αγκάλιασμα των πραγματικών της σκέψεων και συναισθημάτων, όσο τρομαχτικά και αν φάνταζαν. Την ρωτάω, λοιπόν, πώς αυτοί οι δίσκοι την βοήθησαν να αντικρίσει καθαρά την επόμενη μέρα.

 

 Calmdown-We will win darling

«Η τριλογία προέκυψε στην πορεία, δεν την είχα από την αρχή στο μυαλό μου. To πρώτο άλμπουμ, το "We will make it, darling, We will win, darling" ήταν η φάση της φρίκης. Ο ήχος είναι minimal, πολύ μελαγχολικός και σκοτεινός, εκπέμπει γενικότερα μια μουντάδα. Είναι ένα άλμπουμ που θα μπορούσα να το είχα ονομάσει "Σφαλιάρα", γιατί είχα φάει μια μεγάλη εκείνη την περίοδο. Τα πάντα με φόβιζαν και τα μηδένιζα. Ένιωθα πως κορόιδευα τον εαυτό μου και δεν ήμουν ειλικρινής.

Έτσι ήρθε το επόμενο βήμα, η ειλικρίνεια, με το "Honest Ep". Εδώ κολλάνε η επιτυχία και οι προσδοκίες, καθώς, κόβοντας και ράβοντας συνεχώς τον δίσκο για να αρέσει, ένιωθα πως είχα χάσει τον αυθορμητισμό μου, τον ίδιο μου τον εαυτό. Έτσι παράτησα ό,τι έφτιαχνα και βασίστηκα στις πρώτες μελωδίες, στις πρώτες ιδέες. Και, ναι, η τριλογία με βοήθησε να φτιάξω τον χαρακτήρα μου, να μάθω να αποδέχομαι τις ήττες, την απόρριψη και το ποια είμαι πραγματικά».

Για να πάρουμε την ιστορία από την αρχή, η Ελίζα-Ειρήνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τήνο, όταν «το νησί δεν είχε ακόμη δρόμους, κάναμε βόλτα με τα γαϊδουράκια, το νερό κοβόταν και μετά το μπάνιο στην θάλασσα πλενόμασταν με μπουκάλια νερό», όπως μου σχολιάζει με μια νοσταλγία στα λόγια της.

Βίωσε τόσο τα θετικά τού να μεγαλώνεις σε ένα νησί των Κυκλάδων, όπως είναι η φύση και η ανεμελιά, όσο και τις αρνητικές πτυχές που χαρακτηρίζουν μια κλειστή, ελληνική, συντηρητική κοινωνία, στην οποία μετράει «το τι θα πουν οι άλλοι».

Ελίζα - Ειρήνη: Η ατίθαση, εξομολογητική ηλεκτρονική μουσική της Calmdown Facebook Twitter
Όσον αφορά τα πρώτα της μουσικά ερεθίσματα, θυμάται να έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο το τραγούδι και η αγάπη για τη μουσική αφθονούσαν.

Όσον αφορά τα πρώτα της μουσικά ερεθίσματα, θυμάται να έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο το τραγούδι και η αγάπη για τη μουσική αφθονούσαν.

«Ο πατέρας μου έβαζε τέρμα τα ηχεία και ακουγόταν συνεχώς μουσική στο σπίτι, ενώ οι θείοι μου τραγουδούσαν τόσο δυνατά που μας άκουγε όλη η γειτονιά!» σχολιάζει.

Η πρώτη της επαφή με κάποιο μουσικό όργανο έγινε όταν άρχισε δειλά-δειλά να παίζει κάποιες νότες από τις κινηματογραφικές ερμηνείες της Βουγιουκλάκη, αλλά όλα άλλαξαν όταν μια μέρα έκανε βόλτα με το ποδήλατο και έτυχε να ακούσει από τη διπλανή σχολή πιάνου μια υπέροχη μελωδία, με αποτέλεσμα να μαγευτεί και να ζητήσει από τον πατέρα της να την γράψει σε αυτήν.

Η ζωή στο νησί ήταν όμορφη, αλλά κάποια στιγμή ένιωσε την ανάγκη να φύγει από την Τήνο και να εξερευνήσει την άγρια πλευρά της ζωής. Η πρώτη προειδοποίηση ήρθε στα 16 της, όταν έγραψε στον πατέρα της ένα γράμμα, λέγοντάς του πως μια μέρα θα φύγει από το σπίτι.

Αυτό έγινε τελικά όταν έφτασε 20 χρονών και αποφάσισε να φύγει για το Βερολίνο, επιθυμώντας να ανακαλύψει τις ρίζες της Γερμανίδας μητέρας της.

«Θυμάμαι να βρίσκομαι στο αεροδρόμιο και να χαιρετάω τους φίλους μου, χωρίς να νιώθω καθόλου στενοχωρημένη. Ήμουν χαρούμενη και επιτέλους ελεύθερη» μου αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Οι πρώτοι μήνες στο Βερολίνο ήταν δύσκολοι, καθώς μιλούσα γερμανικά σαν 5χρονη και τα αγγλικά μου ήταν άθλια. Είχα όμως μια φίλη εκεί που με βοήθησε να βρω συγκάτοικο και όλα έγιναν πιο εύκολα. Επίσης είχα κάποια χρήματα στην άκρη, βρήκα δουλειά, φίλο, γράφτηκα στην Deutsche Pop Akademie και πάρταρα συνέχεια για ένα 6μηνο. Ευτυχώς, πρόλαβα το καλό Βερολίνο, γιατί τώρα έχει γίνει πιο επιφανειακό» μου αφηγείται.

Τα πράγματα άλλαξαν αιφνίδια όταν χώρισε. Ως αντίδραση σε αυτόν το χωρισμό ταξίδεψε στην Ινδία και όταν γύρισε παράτησε τη μουσική σχολή, καθώς ένιωθε να της περιορίζει τη δημιουργικότητα που αναζητούσε («μας μάθαιναν πώς να φτιάξουμε το τέλειο πoπ κομμάτι με επιχειρηματικό πνεύμα»), δημιούργησε το προσωπικό της πρότζεκτ Calmdown και έγραψε την προαναφερθείσα τριλογία για να αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά της προβλήματα.

Ένα από τα μαθήματα που κράτησε μετά την ολοκλήρωση της μουσικής της αυτο-θεραπείας είναι πως δεν πρέπει να παίρνει και τόσο σοβαρά τον εαυτό της. Αυτό γίνεται φανερό στο νέο της άλμπουμ με τίτλο «Calmdown Airlines» που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο.

Είναι ένα ακομπλεξάριστο και εντελώς απελευθερωμένο κράμα από διάφορα μουσικά είδη (electro-pop, τζαζ, ψυχεδέλεια, ambient κ.ά.), μέσα από το οποίο η Ελληνίδα μουσικός πραγματεύεται το θέμα της απόστασης ως τη γέφυρα που μας ενώνει αλλά και το κενό που μας χωρίζει από τους ανθρώπους, τα μέρη και τη ζωή που επιθυμούμε.

 

Calmdown-Silly questions

«Ήθελα να φτιάξω ένα πιο χαλαρό άλμπουμ, χωρίς πολλή σκέψη και βάθος, αντίθετα με τα παλιότερά μου. Ικανοποίησε την ανάγκη μου να δραπετεύσω από την πραγματικότητα, να απολαύσω το ταξίδι, να αφήσω πίσω αυτά που δεν θέλω, να κρατήσω τα καλά και να πάω παρακάτω» μου απαντάει όταν την ρωτάω ποιες σκέψεις γέννησαν τον νέο δίσκο.

Στο πρώτο single και ίσως το πιο ωραίο κομμάτι του νέου της δίσκου με τίτλο «Silly Questions» εξομολογείται «I am in Love» και περιγράφει τις σκέψεις που συνεπάγεται ένας έρωτας, ταλαιπωρημένος πιθανώς από το παρελθόν και την απόσταση. Την ρωτάω, λοιπόν, αν πιστεύει στον έρωτα.

«Ναι, πιστεύω. Ερωτεύομαι πολύ συχνά, όχι μόνο ανθρώπους αλλά και καταστάσεις, αντικείμενα, βιβλία κ.λπ. Γενικά, ο έρωτας είναι μια κινητήρια δύναμη, σε γεμίζει ενέργεια και αν δεν υπάρχει στη ζωή μου δεν αισθάνομαι καλά. Γι' αυτό πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου μου το περνάω προσπαθώντας να ερωτεύομαι τη ζωή. Και είναι πολύ ωραία όταν συμβαίνει αυτό» μου απαντάει με καθαρή σκέψη.

Πάντως, συζητώντας με την Ελίζα-Ειρήνη, καταλαβαίνω όλο και περισσότερο πως όλα καταλήγουν στην αρχική πρόταση του άρθρου: γι' αυτήν ισοδύναμο της επιτυχίας είναι η ελευθερία, κάθε είδους.

Είναι χαρακτηριστικό πως κάνει τα πάντα μόνη της: γράφει τους δίσκους, κάνει την παραγωγή τους, φτιάχνει το artwork, έχει δικό της site − γενικά η αυτονομία που έχει κατακτήσει αυτά τα χρόνια, τόσο η συναισθηματική όσο και η καλλιτεχνική, είναι αξιοθαύμαστη.

«Πιστεύω πως η ελευθερία είναι μια κατάσταση του μυαλού» υπογραμμίζει και συνεχίζει τη σκέψη της: «Ελευθερία στην προκειμένη φάση σημαίνει για μένα ότι και κανένας να μη θέλει να συνεργαστεί μαζί μου, μπορώ να βγάλω ένα άλμπουμ μόνη μου και να το κάνω όπως θέλω. Δεν με νοιάζει αν θα πουλήσει ή όχι. Έμαθα να τα κάνω όλα μόνη μου επειδή δεν είχα ποτέ τόσο πολλά χρήματα για να τα κάνουν άλλοι για μένα. Ήθελα να δω μέχρι πού μπορώ να πάω και δεν είχα όρεξη να ακούω ψεύτικες υποσχέσεις. Θα είμαι επιτυχημένη μόνο αν δεν φοβάμαι τίποτα και δεν εξαρτώμαι από κανέναν».

Υπό αυτή την έννοια, η Ελίζα-Ειρήνη είναι ήδη πετυχημένη. Η προσωπική ελευθερία που έχει κερδίσει και η ατίθαση μουσική που δημιουργεί επισφραγίζουν τις προσπάθειές της και με το παραπάνω.

Info:

Η Calmdown παίζει μαζί με τους Grey Paris Trio στις 25 Απριλίου στο Faust.

Παρακάτω θα βρείτε χρήσιμα links για να ακούσετε και να αγοράσετε τη μουσική της Calmdown.

https://calmdownmusic.com/

https://www.facebook.com/Calmidown/

https://soundcloud.com/home

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT
«Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / «Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για το σαγηνευτικό αυτό έργο που απεικονίζει τους πίνακες μιας έκθεσης σε μια τεράστια παλέτα ηχοχρωμάτων, τα οποία πολλαπλασιάζονται στην ιδιοφυή ενορχήστρωση του Μορίς Ραβέλ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
10 εξαιρετικά techno clubs στην Ευρώπη και στον κόσμο

Μουσική / 10 κορυφαία techno clubs για το 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Το clubbing μπορεί να μην είναι πια αυτό που ήταν στα ’90s και πολλά θρυλικά clubs να αποτελούν παρελθόν, όμως, η techno μουσική γνωρίζει νέα άνθηση. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα techno clubs για το 2025.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Οι Adriatique έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα / Οι Adriatique στα λατομεία Διονύσου: Η techno συναντά την αρχαία Ελλάδα / «Είμαστε ενθουσιασμένοι που τα λατομεία Διονύσου θα φιλοξενήσουν το σόου των Adriatique»

Μουσική / Ο άνθρωπος πίσω από τα πολυσυζητημένα events στο λατομείο Διονύσου (και των Adriatique)

O 23χρονος Hennes Alt, εμπνευστής του πρότζεκτ που θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διεθνούς φήμης μουσικό σόου «X» των Adriatique, μιλά στη LiFO για την ιστορική σημασία του χώρου, όπου μέχρι και σήμερα εξορύσσεται το περίφημο πεντελικό μάρμαρο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Π.Ι.Ε.Β.: Πολλές φορές με τη δυστοπία αυνανιζόμαστε και λίγο

Μουσική / Π.Ι.Ε.Β.: «Φοβάμαι μη γίνει το spoken word η νέα Ντουμπάι»

Το «Detroit» είναι το νέο άκρως χορευτικό άλμπουμ του Π.Ι.Ε.Β., σε παραγωγή του Viktoras, που φέρνει την αστική ποίηση και το spoken word στα κλαμπ και ο ήχος του είναι βγαλμένος από «τα όνειρα που είδαμε μετά από ένα πάρτι μεθυσμένοι».
M. HULOT
Lola δώστα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στο λαιμό

Μουσική / Lola, δώσ' τα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στον λαιμό

Το νέο άλμπουμ POP TOO της Μαρίνας Σάττι κατορθώνει ένα εξαιρετικό ακομπλεξάριστο πάντρεμα, αποδεικνύοντας ακόμα μία φορά πως παίζει με τους δικούς της κανόνες και αποτελεί μία κατηγορία από μόνη της.
M. HULOT ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ