Κάτι για τον μαγικό κιθαρίστα Αλέκο Καρακαντά που έφυγε από τη ζωή χθες

Κάτι για τον μαγικό κιθαρίστα Αλέκο Καρακαντά που έφυγε από τη ζωή χθες Facebook Twitter
Η απόλυτη μαγκιά των μεγάλων κιθαριστών – να μπορεί να τους ξεχωρίσει ο καθείς, ακόμη και ο πιο αδαής, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους. Αυτό το σπάνιο προσόν το είχε στον απόλυτο βαθμό ο Καρακαντάς.
0

Δεν θα πω πως ο Αλέκος Καρακαντάς, που έφυγε χθες από τη ζωή στα 70 χρόνια του, ήταν ο μεγαλύτερος Έλληνας ηλεκτρικός κιθαρίστας –αυτό θα το πουν οι συνάδελφοί του– θα πω όμως τούτο. Κανένας δεν είχε τον ήχο του, έναν ήχο trademark, φτιαγμένο από τη μεγάλη δεξιοτεχνία του κατά πρώτον και βεβαίως από το fuzzbox και τις πατέντες του κατά δεύτερον. Αυτός ο ήχος, έστω και μία φορά να τον άκουγες, κόλλαγε στη μνήμη σου για πάντα. Και είναι τούτη η απόλυτη μαγκιά των μεγάλων κιθαριστών – να μπορεί να τους ξεχωρίσει ο καθείς, ακόμη και ο πιο αδαής, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους. Αυτό το σπάνιο προσόν το είχε στον απόλυτο βαθμό ο Καρακαντάς.

Η καριέρα του παιδιού αυτού άνοιξε νωρίς στα sixties, όταν μπήκε σ' ένα από τα πρώτα αθηναϊκά γκρουπ της εποχής, τους Bellmonds. Εκείνη η παρέα ήταν που εξελίχτηκε αργότερα σε Juniors, σημαδεύοντας την πρώτη φάση του ροκ στην Ελλάδα. Ήταν ακριβώς στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν το άστρο του Καρακαντά αρχίζει να φωτίζει σιγά-σιγά, στα κλαμπ της εποχής (Quinta, Igloo κ.λπ.) και στις πρώτες επιτυχίες του συγκροτήματος ("Ladys' talk", "Special yanka 65", "Babies' yanka", "It's so easy"). Δυστυχώς όμως για 'κείνον, αλλά και για το δυνατό συγκρότημα τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά.

Το απόγευμα της Κυριακής 10 Οκτωβρίου 1965 ένα φοβερό αυτοκινητικό δυστύχημα στην Εθνική Αθηνών-Λαμίας, εκεί κοντά προς τις εργατικές κατοικίες της Νέας Φιλαδέλφειας, θα σημαδέψει για πάντα την πορεία των Juniors, αλλά κι εκείνη του Αλέκου Καρακαντά. Ένα φορτηγό, λόγω ολισθηρότητας του οδοστρώματος, θα περάσει στο αντίθετο ρεύμα και θα πέσει πάνω στο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν φίλοι και μουσικοί του συγκροτήματος. Από τη σφοδρή σύγκρουση θα ανασύρονταν νεκροί ο Γιάννης Κρασούδης, μάνατζερ της μπάντας, η σύζυγός του Ελένη ετών 26, ο Θάνος Σουγιούλ οργανίστας και «ψυχή» των Juniors ετών 22 (γιός του μεγάλου συνθέτη τού ελαφρού τραγουδιού Μιχάλη Σουγιούλ), η μνηστή του Νανά Μπενέτου 18 ετών (χορεύτρια, που είχε περάσει και από το μπαλέτο του Φώτη Μεταξόπουλου), ενώ θα τραυματιζόταν βαριά ο 19χρονος Αλέκος Καρακαντάς.

Το δυστύχημα συγκλονίζει την Αθήνα της εποχής, γίνεται πρώτο θέμα στα μέσα και τον Τύπο, όπως ευρύτερο θέμα γίνεται και η ανύπαρκτη οδική ασφάλεια, που στέλνει στον τάφο κάμποσους νέους, ή λιγότερο νέους, κάθε βδομάδα.

Για τον χώρο του ελληνικού ροκ το δυστύχημα αυτό συνδέεται με πολλά. Φυσικά, συνδέεται με το θάνατο του Θάνου Σουγιούλ και των υπολοίπων νέων ανθρώπων, όπως και με τον σοβαρό τραυματισμό του Αλέκου Καρακαντά, δηλαδή με την ανακοπή της επιτυχημένης πορείας των Juniors, σχετίζεται όμως και με κάτι άλλο... παγκοσμίου ροκ ενδιαφέροντος. Με την αντικατάσταση του κιθαρίστα Καρακαντά από τον Eric Clapton στη σύνθεση των Juniors, για καμιά δεκαριά μέρες!

Μέσα στην ατυχία του ο Καρακαντάς θα αποδειχθεί, όμως, τυχερός. Θα βγει ζωντανός εννοούμε απ' αυτή την τρομακτική περιπέτεια και θα μπορέσει να ξαναπαίξει κιθάρα, στήνοντας ξανά σε μια τροχιά την καριέρα του.

Θα συνεχίσει με τους Juniors, θα μπει στους We Five, ένα από τα σούπερ γκρουπ της εποχής, «βαραίνοντας» σιγά-σιγά τον ήχο του και οδηγώντας τον σε άλλες σφαίρες.

Μαρτυρούν γι' αυτό οι ηχογραφήσεις του με τον Γιώργο Ρωμανό στο κλασικό πλέον LP για το χώρο του ελληνικού ροκ «Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα» [Zodiac, 1970] και στο πολύ ωραίο τραγούδι (επίσης του Ρωμανού, σε στίχους Δημήτρη Ιατρόπουλου) που είπε η Δέσποινα Γλέζου «Στις 15 Ιουλίου θα γίνη έκλειψις ηλίου» [Zodiac, 1970].

 

Ήταν οι τελευταίες εγγραφές του Αλέκου Καρακαντά πριν φύγει για Γαλλία, συναντώντας εκεί τους Ντέμη Βισβίκη, Δημήτρη Κατακουζηνό και Γιώργο Χατζηαθανασίου, σχηματίζοντας τους Axis.

Είχαν προϋπάρξει βεβαίως οι Aphrodite's Child με την τεράστια επιτυχία τους, κι έτσι, σ' ένα έδαφος κάπως προετοιμασμένο να το πούμε, έρχεται ένα δεύτερο ελληνικό συγκρότημα στο Παρίσι, για να ξεσηκώσει τα πλήθη. Οι Axis αποκτούν τεράστια φήμη, ο Καρακαντάς αντιμετωπίζεται σαν «ήρωας» στα live του γκρουπ, την ώρα που το "Ela-Ela" τούς τοποθετεί και στην εμπορική κορυφή.

Κάτι για τον μαγικό κιθαρίστα Αλέκο Καρακαντά που έφυγε από τη ζωή χθες Facebook Twitter
Ο Αλέκος Καρακαντάς με τους AXIS (δεύτερος από αριστερά)

Εδώ, σ' αυτές τις πρώτες ηχογραφήσεις των Axis, ο Καρακαντάς σπέρνει κιθαριστικό πανικό, αφήνοντας σπάνια progressive παιξίματα ("Bad times gone", "Thought", "Bad trip", "Shine lady shine", "Dedicated", "Days can be better"...).

 

Εσωτερικές διαφωνίες σε σχέση με την πορεία του γκρουπ θα φέρουν τον Αλέκο Καρακαντά εκτός Axis. Οι πενιές του όμως (ηλεκτρικές και κλασικές) δεν θα σβήσουν, καθώς τον συναντάμε να παίζει (πάντα φοβερά) στον πρώτο δίσκο του Σταμάτη Σπανουδάκη "Beautiful Lies" [Philips, 1972], που βγήκε κι εκείνος στη Γαλλία, καθώς και στο παγκόσμιο "Forever and Ever" [Philips, 1973] του Ντέμη Ρούσσου.

 
 

Τέλος, μιαν ακόμη δισκογραφική συμμετοχή του, ως μέλος χορωδίας(!) αυτή τη φορά καταγράφεται και στο πολύ ωραίο LP του Claudio Baglioni "E Tu..." [RCA Victor, 1974], στο οποίο τη γενικότερη επιστασία είχε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου.

Από 'κει και πέρα η καριέρα του Αλέκου Καρακαντά παίρνει άλλη τροπή. Εν τω μεταξύ έχει αλλάξει και η μουσική πια, καθώς το ροκ στα μέσα των seventies, δεν ήταν πια εκείνο που ήταν στα sixties και στις αρχές της δεκαετίας, με αποτέλεσμα όλα να γίνονται πλέον δύσκολα.

Μέσα κι έξω από τα πράγματα, για πολλά χρόνια, ο Αλέκος Καρακαντάς, θα παρατήσει σταδιακά την κιθάρα, θα ασχοληθεί περισσότερο με τα πλήκτρα, και προς αυτή την κατεύθυνση, του κιμπορντίστα πια, θα προσπαθήσει να επιβιώσει καλλιτεχνικά παίζοντας και σε λαϊκά μαγαζιά.

Τα τελευταία κάμποσα χρόνια βλέπαμε τον Αλέκο Καρακαντά (στα πλήκτρα πάντα) να εμφανίζεται με τα progressive-jazz-rock σχήματα τού φίλου του ντράμερ (από την εποχή των Axis) Χρήστου Στασινόπουλου, μαζί με παλιούς και νεότερους μουσικούς.

Πάντα αγαπητός από τους συναδέλφους του, και πάντα άψογος, ευγενής και αξιοπρεπής στις δημόσιες παρουσίες του, ο Αλέκος Καρακαντάς υπήρξε ένας τεράστιος μουσικός, που του έπρεπε πολύ μεγαλύτερη τύχη στη ζωή.

Θα τον θυμόμαστε, πάντα, όλοι όσοι είχαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε από κοντά (ή από μακριά μέσω των δίσκων του).

 
Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ