Οι electro Γκιουμουρτζίνα προβοκάρουν με τ’ όνομά τους

Οι electro Γκιουμουρτζίνα προβοκάρουν με τ’ όνομά τους Facebook Twitter
Οι Gioumourtzina (οθωμανική ονομασία της Κομοτηνής) είναι ένα σημερινό συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, ένα ντούο το οποίο αποτελείται από τον Ανέστη Νείρο synth, φωνή και τον Γιάννη Τσελίκα ηλεκτρικό μπάσο.
0

Η μουσική κάνει κύκλους, και αν μιλάμε για την ποπ και το ροκ αυτοί οι κύκλοι σχετίζονται, βασικά, με τρεις δεκαετίες – τα sixties, τα seventies και τα eighties (άιντε και κάτι λίγο με τα nineties). Είναι οι δεκαετίες που διέπρεψαν τα περισσότερα και καλύτερα συγκροτήματα (και καλλιτέχνες), είναι οι δεκαετίες που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν όλα τα σχετικά μουσικά είδη –από το surf και το garage punk, μέχρι το new wave και το electro– και είναι οι δεκαετίες στις οποίες πάντα θα προστρέχουν οι νέες μπάντες, για να δανειστούν ιδέες, ώστε τα πράγματα να πάνε παρακάτω. Έστω και λίγο παρακάτω…

Οι Gioumourtzina (οθωμανική ονομασία της Κομοτηνής) είναι ένα σημερινό συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, ένα ντούο το οποίο αποτελείται από τον Ανέστη Νείρο synth, φωνή και τον Γιάννη Τσελίκα ηλεκτρικό μπάσο. Νέοι στο χώρο, αφού σχηματίστηκαν πριν δυο χρόνια ακριβώς, οι Gioumourtzina ευτυχούν να έχουν πολύ γρήγορα ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, το “Blackk Metall” [Inner Ear, 2016], το οποίο έρχεται να προστεθεί (αρθρώνοντας το δικό του αυτόνομο λόγο) στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Ό,τι δημιούργησε το σχετικό hip, που απλώθηκε στόμα με στόμα πριν από τη συγκεκριμένη κυκλοφορία.

Το "Blakk Metall" είναι ένα συμπαθητικό ή και πολύ συμπαθητικό σε κάποιες στιγμές LP, από το οποίο απουσιάζει όμως ένα πιο «προσωπικό» βάθος.

Ξεκινώντας από το εξώφυλλο θα έλεγα πως και τούτο παραξενεύει (όπως και το όνομα του ντούο). Πρώτα-πρώτα ο… ανάποδος σταυρός, ύστερα το… ανορθόγραφο “Blakk Metall”. Φυσικά, αμέσως αντιλαμβάνεσαι, από τις πρώτες electro νότες τού άλμπουμ με τις καταφανείς eighties αναφορές, πως το συγκρότημα δεν έχει ουδεμία σχέση με… μεταλλικές κατασκευές και τα τοιαύτα, και πως όλα τούτα τα «εξωτερικά» είναι ένα κόλπο, ένα εύρημα, ένα παιγνίδι, μια πρόκληση για να κινήσει την προσοχή, ώστε να πάμε παρακάτω – στα ουσιαστικότερα και σημαντικότερα.

Το LP (βαρύ 180άρι βινύλιο, που περιέχει στο φάκελό του και το ανάλογο CD) ανοίγει με το “Leviathan”, ένα mid-tempo electro instro που σε παρασύρει στο εσωτερικό του, μέσω αυτής της ελαφριάς minimal ανάπτυξης. Τα διάφορα «γεμίσματα», από φωνές ή κι άλλα πλήκτρα και εφφέ, βοηθούν στο ενδυνάμωση ενός… αισθήματος αστικής αποξένωσης (o Eno, εδώ, θα είναι πάντα μια βασική επιρροή).

Στο ίδιο πάνω-κάτω μοτίβο και το “Russian market” που ακολουθεί, έχει ωραία μπασογραμμή, πάνω στην οποία ακουμπά όλη η σύνθεση, καθώς σταδιακά χτίζεται η μελωδία.

Στο τρίτο track της πλευράς, το “Chinese battleship”, οι φωνές είναι πιο… ορατές (μπορείς να το πεις και τραγούδι) με το βαρύ-βαθύ μπάσο να κρατάει το ρυθμό και με τα σύνθια να δρουν περιγραφικά, έχοντας να προτείνουν πάντα ωραία ηχοχρώματα. Μάλλον πρόκειται για το κομμάτι που μου αρέσει περισσότερο.

Οι electro Γκιουμουρτζίνα προβοκάρουν με τ’ όνομά τους Facebook Twitter
Το LP (βαρύ 180άρι βινύλιο, που περιέχει στο φάκελό του και το ανάλογο CD) ανοίγει με το “Leviathan”, ένα mid-tempo electro instro που σε παρασύρει στο εσωτερικό του, μέσω αυτής της ελαφριάς minimal ανάπτυξης. Φωτό: Γιάννης Τόμτσης/ Γκρέκα

Η side A θα ολοκληρωθεί με το “The rundown”, που έχει «κιουράδικα» περάσματα και σαν track βγάζει μια χορευτική έξαψη. Θα μπορούσε να χορευτεί, και σε μια κάπως προχωρημένη… eighties πίστα δηλαδή, κανονικά και με το νόμο.

Το “Lobby raver”, που ανοίγει τη δεύτερη πλευρά, έχει ωραία synth εισαγωγή, με το rhythm section να τροφοδοτεί κάπως βαριά και… αταίριαστα. Κι εδώ οι αναφορές στο british new-wave είναι κάτι παραπάνω από ακουστές, με τους Gioumourtzina να τις τονώνουν ακόμη περισσότερο μέσω των φωνών και τις γενικότερης διαχείρισης.

Και στο επόμενο “Palaces in the night terror” το synth σχήμα τής αρχής κάνει τη διαφορά, με το ρυθμικό τμήμα να ρίχνει και πάλι βαριά τη σκιά του στο track. Θέλω να πω πως με ελαφρύτερο μπάσο-ντραμς (καθώς υπεισέρχονται και εδώ, όπως στο “Lobby raver”, κάποια nineties στοιχεία), το κομμάτι θα έρρεε πιο γλυκά και κυρίως λιγότερο… καταπιεστικά.

Το προτελευταίο track του “Blakk Metall” έχει τίτλο «Χρυσοστόμου Σμύρνης» διαθέτοντας και sample από ένα παλιό ελαφρό (το «Όνειρα» σε μουσική Τώνη Μαρούδα και στίχους Δημήτρη Φραγκιουδάκη). Τι ωραίο το παλιό ελαφρό, όπως και το κομμάτι των Gioumourtzina που εμφανίζει μιαν…  εκλεπτυσμένη νοσταλγία.

Το άλμπουμ θα ολοκληρωθεί με το “Glasgow”, που είναι από τα δυνατότερα αυτής της πρώτης δισκογραφικής απόπειρας του  ντούο από τη Θεσσαλονίκη. Ένα πολυεπίπεδο electro, με λειτουργικά πρόσθετα και περιπετειώδη ρυθμική ακολουθία.

Καταλήγοντας θα έλεγα πως το “Blakk Metall” είναι ένα συμπαθητικό ή και πολύ συμπαθητικό σε κάποιες στιγμές LP, από το οποίο απουσιάζει όμως ένα πιο «προσωπικό» βάθος. Υπάρχουν στοιχεία ομοιομορφίας στα διάφορα tracks, με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουν όλα όπως και όσο θα έπρεπε. Χρειάζεται, εννοώ, ακόμη πιο πολύ ψάξιμο, ώστε και η κατάδειξη να είναι πιο πρωτότυπη και ακόμη πιο ουσιαστική. Προσωπικά θα έβλεπα, σ’ ένα επόμενο στάδιο, τους Gioumourtzina να τοποθετούν στιχάκια στις μελωδίες τους, αφαιρώντας σε δεύτερη φάση και κάποιες στάθμες από το ρυθμικό υπόβαθρό τους.

Οι electro Γκιουμουρτζίνα προβοκάρουν με τ’ όνομά τους Facebook Twitter
Φωτό: Γιάννης Τόμτσης/ Γκρέκα

 

 

Ιnfo:

https://www.facebook.com/Gioumourtzina/, www.inner-ear.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT