3 τεχνάσματα για να ξεπεράσει κανείς τη δειλία και να εκφράσει τον έρωτά του

3 τεχνάσματα για να ξεπεράσει κανείς τη δειλία και να εκφράσει τον έρωτά του Facebook Twitter
H ντροπή, το αίσθημα έκθεσης, αλλά και το πόσο αβοήθητος μπορεί να νιώσει κανείς κατά τη στιγμή της εξομολόγησης είναι κάποιοι από τους συντελεστές της εξίσωσης, όχι όμως και όλοι.
0

Συμβαίνει συνέχεια και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ντροπαλός ή έστω κάπως συνεσταλμένος με τα συναισθηματικής φύσεως θέματα, για να μη μιλάει όταν πρέπει, στον άνθρωπο που πρέπει... Οι περισσότεροι διστάζουν να εκφράσουν αυτό που πραγματικά νιώθουν στο άτομο που τους ενδιαφέρει και φυσικά πέρα από το απωθημένο που μένει - και η θέση της σύγχρονης ψυχολογίας για απωθημένα είναι γνωστή- χάνουν και την ευκαιρία να μάθουν την πραγματική έκβαση της υπόθεσης που τους αφορά. Τους σιγοκαίει για την ακρίβεια και αυτό είναι το επιζήμιο για τον ψυχισμό, σύμφωνα με την ψυχολόγο Randi Gunther.

Κατά την ίδια, τα πάντα ξεκινούν από το «γιατί» δεν μιλάμε στον άνθρωπο που μας ενδιαφέρει, ένα «γιατί» που αποτελεί εξίσωση πολλών παραγόντων: η ντροπή, το αίσθημα έκθεσης, αλλά και το πόσο αβοήθητος μπορεί να νιώσει κανείς κατά τη στιγμή της εξομολόγησης είναι κάποιοι από τους συντελεστές της εξίσωσης, όχι όμως και όλοι. Οι συνθήκες μπορεί να μην επιτρέπουν τέτοιου είδους διατυπώσεις, οι τρίτοι ίσως και το ενδεχόμενο να εκφέρουν άποψη, αλλά κυρίως ο ίδιος μας ο εαυτός και η δυνατότητα μας να διαχειριζόμαστε όχι μόνο μία ενδεχόμενη άρνηση, αλλά και μία έκβαση που μας τρομοκρατεί. 

Aν υπάρχει ένα ρίσκο που αξίζει κανείς να πάρει σ' αυτή τη ζωή -όποια κι αν είναι η απάντηση- είναι αυτό του έρωτα. Οπότε, απλώς οπλιστείτε με θάρρος, σιγουρευτείτε για τα παραπάνω και αφεθείτε είτε σας περιμένει δίχτυ ασφαλείας είτε ξέρα.

«Τις περισσότερες φορές η συμπεριφορά μας προς τον κοινωνικό περίγυρο είναι μία ακριβής περιγραφή του ποιοι πραγματικά είμαστε», λέει η Gunther, εξηγώντας ότι κάποιοι είναι αν όχι πιο τυχεροί, σίγουρα πιο εργατικοί στον τρόπο με τον οποίο χτίζουν τις σχέσεις γύρω τους. Ακόμη και τις λεγόμενες δύσκολες που απαιτούν περισσότερο θάρρος, λιγότερο φόβο και σίγουρα ειλικρινή προσέγγιση.

Το γιατί, λοιπόν, δεν μιλάμε αφορά κυρίως την ψυχοσυστασία μας, τα τραύματα προηγούμενων καταστάσεων και τον τρόπο με τον οποίο τα διαχειριστήκαμε και το γεγονός ότι λαμβάνουμε υπ' όψιν μόνο τα δικά μας συναισθήματα και υποθέτουμε / εικάζουμε ή ακόμη χειρότερα προεξοφλούμε τα συναισθήματα του συνομιλητή μας.

Τα βήματα για να ξεκολλήσει κάποιος από αυτή την ψυχοφθόρα κατάσταση είναι λίγα. Μόνο 3 και φαινομενικά απλά, αλλά κυρίως θέλουν δουλειά από την πλευρά αυτού που ετοιμάζεται να κάνει την εξομολόγηση.

1.

Πάρτε το απόφαση. Ορίστε μια μέρα ως οδηγό για αυτό που ετοιμάζεστε να πείτε. Να θυμάστε ότι οι συνθήκες σχεδόν ποτέ δεν είναι με το μέρος κάποιου που ετοιμάζεται για μία γενναία εξομολόγηση, αλλά υπάρχει και κάτι θετικό: θα πάψετε να αναρωτιέστε. Ακόμη κι αν η πρώτη αντίδραση δεν μοιάζει θετική, το μήνυμα που στείλατε θέλει τον προς επεξεργασία χρόνο του. Τώρα μπορείτε να περιμένετε από το τίποτα μέχρι τα πάντα. 

2.

Μην υποθέτετε. Εκτός από το ότι είναι εγωιστικό, είναι και απολύτως λανθασμένο να προεξοφλείτε την απάντηση του άλλου. Αν δεν πιστεύετε ότι έχετε πέσει τελείως έξω, μπορείτε να κάνετε μία μικρή κουβέντα βολιδοσκόπησης, αλλά σκεφτείτε ότι και ο «απέναντι» μπορεί να νιώθει όπως και εσείς. Μπορεί να θέλει να μιλήσει, αλλά να μην τολμά. Κανείς δεν έφτασε πουθενά έτσι. Αν πάλι ο στόχος σας είναι "υψηλός" και δύσκολος και πάλι αξίζει την προσπάθεια. Στα εύκολα τα καταφέρνουν όλοι. Σκεφτείτε τις "περγαμηνές" μετά από μία δοκιμασία με βαθμό δυσκολίας.

3.

Πιστέψτε εκ των προτέρων ότι η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί να το κάνει κανείς αυτό; Συνήθως η αντίθετη ψυχολογία, οπλίζει τους ανθρώπους με θάρρος. Επειδή ζούμε μόνο μια φορά -λέει το σκεπτικό της ψυχολόγου- και για να μην κρατήσουμε μέσα μας ένα τόσο απαιτητικό συναίσθημα, ακόμη κι αν η έκβαση είναι αρνητική, τουλάχιστον ας το πούμε. Όσο μάταιο είναι το να εικάζουμε, άλλο τόσο μάταιο είναι το να φοβόμαστε το τι θα ειπωθεί μετά. Εμείς θα έχουμε κάνει αυτό που νιώθαμε. Το πώς θα αντιδράσει ο άλλος είναι θέμα κουλτούρας και -κυρίως- ευγένειας. 

Και πέρα από τις συμβουλές και τις μεθόδους προετοιμασίας μίας τέτοιας αποκάλυψης, αν υπάρχει ένα ρίσκο που αξίζει κανείς να πάρει σ' αυτή τη ζωή -όποια κι αν είναι η απάντηση- είναι αυτό του έρωτα. Οπότε, απλώς οπλιστείτε με θάρρος, σιγουρευτείτε για τα παραπάνω και αφεθείτε είτε σας περιμένει δίχτυ ασφαλείας είτε ξέρα.

Με στοιχεία από το PsychologyToday.com

Υγεία & Σώμα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η γενιά του άγχους: Πώς τα smartphones δηλητηρίασαν τα παιδιά μας και πώς να το αντιμετωπίσουμε

Υγεία & Σώμα / Η γενιά του άγχους: Πώς τα smartphones δηλητηρίασαν τα παιδιά και πώς να το αντιμετωπίσουμε

Το πιεστικό ερώτημα, ωστόσο, είναι: τι μπορούμε να κάνουμε; Ζούμε σε έναν κόσμο που είναι πλήρως κορεσμένος από τα smartphones: είναι σχεδόν αδύνατο, πλέον, να διεκπεραιώσουμε την καθημερινή μας ζωή χωρίς αυτά, ούτε φυσικά μπορούμε να κρατάμε τα παιδιά μας μακριά τους για πάντα.
THE LIFO TEAM
«Πάρε τον καρκίνο μακριά και πες του να μην ξανάρθει»

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας / «Πάρε τον καρκίνο μακριά και πες του να μην ξανάρθει»

Η Τζούλη Αγοράκη συναντά τη Φιορίτα Πουλακάκη, διευθύντρια της Κλινικής Μαστού του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, διακεκριμένη μαστολόγο, η οποία χειρούργησε και την ίδια όταν περνούσε τη δική της περιπέτεια με τον καρκίνο.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
H λειτουργία των αναμνήσεων: Πώς το άγχος και ο ύπνος επηρεάζουν τη μνήμη μας

Υγεία & Σώμα / H λειτουργία των αναμνήσεων: Πώς το άγχος και ο ύπνος επηρεάζουν τη μνήμη μας

Ο νευροεπιστήμονας Charan Ranganath εξηγεί πως όταν συναντά κάποιον για πρώτη φορά, συχνά τον ρωτούν «Γιατί δεν έχω καλή μνήμη και ξεχνάω εύκολα;». Όμως, η απάντηση που εκείνος δίνει είναι πως τον ενδιαφέρει περισσότερο τι θυμόμαστε, παρά τι ξεχνάμε.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
Οι ογκολογικοί ασθενείς χρειάζονται ολιστική στήριξη, μαζί με τη θεραπεία τους

Υγεία & Σώμα / Οι ογκολογικοί ασθενείς χρειάζονται ολιστική στήριξη, μαζί με τη θεραπεία τους

Με το πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά» περισσότερες από 15.000 γυναίκες που πιθανόν να ανακάλυπταν πολύ αργότερα ότι η υγεία τους κινδυνεύει διαγνώστηκαν με ευρήματα και έλαβαν θεραπεία έγκαιρα.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Η αξία του προσυμπτωματικού ελέγχου σε συχνές μορφές καρκίνου

Υγεία & Σώμα / Η αξία του προσυμπτωματικού ελέγχου σε συχνές μορφές καρκίνου

Η Ελλάδα, σύμφωνα με την Κορίνα Πατέλη - Bell, μπορεί να πάρει τα δεδομένα των πιλοτικών προγραμμάτων που εφαρμόστηκαν σε 42 περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου και οδήγησαν στη μετατόπιση των ασθενών σε πρωιμότερα στάδια διάγνωσης
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ