Η ασέβεια του βωβού πένθους

Η ασέβεια του βωβού πένθους Facebook Twitter
Η -υποτιθέμενα πένθιμη- πολιτική σιωπή για τις σημερινές συνθήκες είναι η μεγαλύτερη ασέβεια στους νεκρούς. Ομαδικός θάνατος δεν μπορεί να υπάρχει σε μία σύγχρονη-δημοκρατική κοινωνία χωρίς ανεύρεση ευθυνών και ενόχων. Φωτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
2

Η εξαγγελία εθνικού πένθους θα έπρεπε είναι μια συμβολική κίνηση σεβασμού του κράτους απέναντι στους πολίτες που έχασαν άδικα τη ζωή τους και στους οικείους τους. Στην ελληνική πραγματικότητα δεν είναι όμως μόνο αυτό. Από το καλοκαίρι του 2007 και το θάνατο δεκάδων συμπολιτών μας από τις φωτιές που έκαιγαν όλη τη χώρα, η επίκληση του εθνικού πένθους έχει μια άδηλη λειτουργία. Σηματοδοτεί την ανάγκη να απλωθεί μια σιωπή γύρω από τα επίκαιρα πολιτικά αίτια μιας εθνικής τραγωδίας.

Εκείνο το καλοκαίρι είχε απλωθεί μια διάχυτη βουβαμάρα, ενισχυμένη μάλιστα από τους μπλόγκερς του ελληνικού διαδικτύου με τη μαυροφορεμένη διαμαρτυρία τους στο Σύνταγμα εναντίον του πολιτικού συστήματος γενικά και αόριστα, ενώ παράλληλα είχε ουσιαστικά καταργηθεί η προεκλογική περίοδος μέσα από την υποτιθέμενη ένδειξη σεβασμού από τα κόμματα προς τους νεκρούς και την αποφυγή πολιτικής εκμετάλλευσης των θανάτων. Λίγες μέρες βέβαια μετά η τότε κυβέρνηση δεν δίσταζε με επικοινωνιακό τρόπο να μοιράζει χιλιάρικα στους πληγέντες προς αποζημίωσή τους, χωρίς κάτι τέτοιο να συνεπάγεται ασέλγεια στη μνήμη των νεκρών...

Αυτή τη στιγμή, αν θέλουμε να τιμήσουμε κάπως τη μνήμη των νεκρών προτιμότερο είναι το πένθος του θυμού, της οργής ακόμη και της καταγγελίας και όχι της μουγκαμάρας και του φόβου μη θίξουμε αυτούς που έχουν την εξουσία στα χέρια τους.


Εκεί, μαζί με την θανατηφόρα καταστροφή και την επίκληση σε αόρατους εχθρούς και στρατηγούς ανέμους για να εξηγηθεί "το κακό που μας βρήκε" εμφανίστηκε με τρόπο κυριαρχικό η σημερινή μίζερη, μοιρολατρική, συνωμοσιολογική, ζητιανεύουσα Ελλάδα. Η ανακοίνωση ενός ακόμη σιωπηλού πένθους δεν σημαίνει τίποτα άλλο από τη συνέχιση των ίδιων συμβολικών, πραγματολογικών, συναισθηματικών όρων που κυριαρχούν την τελευταία δεκαετία και βλέπουν όλα τα προβλήματα που προκύπτουν, από τους θανάτους από μια πλημμύρα μέχρι τα μνημόνια, ως το αποτέλεσμα μιας απίστευτης κακοδαιμονίας, μιας αναπότρεπτης φυσικής καταστροφής ή του κακορίζικου ελληνικού DNA. Τo σιωπηλό πένθος επιβάλλει μια άρρητη συνενοχή, συνήθως παραπέμπει τις ευθύνες σε ένα μακρινό παρελθόν ή σε γενικές παθολογίες της ελληνικής κοινωνίας και διοίκησης και έτσι διευκολύνει τη μη αναζήτηση των υπευθύνων με ονοματεπώνυμο.


Αυτή τη στιγμή, αν θέλουμε να τιμήσουμε κάπως τη μνήμη των νεκρών προτιμότερο είναι το πένθος του θυμού, της οργής ακόμη και της καταγγελίας και όχι της μουγκαμάρας και του φόβου μη θίξουμε αυτούς που έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Ο κίνδυνος να μπει η συζήτηση σε ανέξοδη κοκορομαχία πολιτικής κατανάλωσης είναι σημαντικός αλλά το πρόβλημα είναι πολιτικό και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους τους παράγοντες που έχουν δημόσιο λόγο.

Η -υποτιθέμενα πένθιμη- πολιτική σιωπή για τις σημερινές συνθήκες είναι η μεγαλύτερη ασέβεια στους νεκρούς. Ομαδικός θάνατος δεν μπορεί να υπάρχει σε μία σύγχρονη-δημοκρατική κοινωνία χωρίς ανεύρεση ευθυνών και ενόχων. Αν αφήσουμε να περάσει κι αυτό το έγκλημα χωρίς διερεύνηση των διαχρονικών αλλά κυρίως παροντικών υπαίτιων, εάν απλά πενθήσουμε και πάλι βουβοί, το μόνο που θα γίνει είναι να συνεχίσουμε τη προνεωτερική παραίτησή μας μπροστά σε φύση, συνωμοσίες, θεούς και δαίμονες. Η αποπνικτική εθνική κατάθλιψη δεν τιμά κανέναν νεκρό. Απλά συμβάλλει στη λήθη του.

* Ο Βασίλης Βαμβακάς είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ

2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ακροδεξιά και γάμοι ομοφύλων: στο όνομα του Θεού, της Φύσης και του Συντάγματος

Guest Editors / Ακροδεξιά και γάμοι ομοφύλων: Στο όνομα του Θεού, της Φύσης και του Συντάγματος

Στο δεύτερο σημείωμα του Παρατηρητηρίου της Ακροδεξιάς καταγράφουμε τη δυναμική που ανέπτυξε η ελληνική Ακροδεξιά εντός και εκτός ΝΔ στην πολυήμερη αντιπαράθεση για το νομοσχέδιο περί ισότητας στο γάμο. Ποιοι ήταν οι βασικοί «παίκτες» μέσα και έξω από τη Βουλή και ποιες οι κύριες πτυχές της επιχειρηματολογίας τους;
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ-ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ευρωεκλογές 2024: Η Ακροδεξιά στην Ευρώπη και την Ελλάδα

Guest Editors / Ευρωεκλογές 2024: Η Ακροδεξιά στην Ευρώπη και την Ελλάδα

Τι δείχνουν οι έρευνες του τελευταίου εξαμήνου ανά χώρα για την παρουσία των ακροδεξιών κομμάτων εντός και εκτός Βουλής; Ένα κείμενο του Παρατηρητήριου της Ακροδεξιάς από το Σημείο, μιας ανεξάρτητης πρωτοβουλίας πολιτών που εργάζεται για την αντιμετώπιση του δεξιού εξτρεμισμού.
THE LIFO TEAM
Στέλλα Μπελιά

Guest Editors / Αριστερά με ακροδεξιά επιχειρήματα;

Δεν είναι οπισθοδρομικό να μας λέει σήμερα το ΚΚΕ ότι μέχρι να νικήσουμε τον καπιταλισμό με συνολική επανάσταση κάποιοι άνθρωποι (γυναίκες και εν γένει θηλυκότητες) θα πρέπει να ζουν χωρίς να αντιδρούν στην καταπίεση της πατριαρχίας γιατί «έχουμε σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούμε τώρα»;
ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΕΛΙΑ
Sex panics ή δράκοι χωρίς δόντια

Lgbtqi+ / Sex panics ή δράκοι χωρίς δόντια

Επικαλούμενοι τις ηθικές αξίες, κάποιοι επιχειρούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι κινδυνεύουμε κυρίως από την αναγνώριση των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και από τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στο σχολείο.
ΕΛΕΝΑ ΣΚΑΡΠΙΔΟΥ
Cultterra: οι νέοι της Ελευσίνας έχουν πλέον φωνή

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Cultterra: Οι νέοι της Ελευσίνας έχουν πλέον φωνή

Μια ομάδα νέων με όραμα για την Ελευσίνα δημιούργησε έναν νέο χώρο με την υποστήριξη, κατάρτιση και δικτύωση της 2023 Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, δίνοντας την ευκαιρία να αναδειχτεί η διαφορετικότητα και στο ταλέντο.
M. HULOT
Ειρήνη Φρεζάδου: Τι θα μετρήσει πίσω από το παραβάν;

Guest Editors / Ειρήνη Φρεζάδου: Τι θα μετρήσει πίσω από το παραβάν;

Για να αντιμετωπιστούν συγκροτημένα και αποτελεσματικά τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τις ζωές και τις πόλεις μας, είναι αποφασιστικής σημασίας να υπάρχει ισχυρή παρουσία ενεργών πολιτών-εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών στα νέα Δημοτικά Συμβούλια.
ΕΙΡΗΝΗ ΦΡΕΖΑΔΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Οι άνθρωποι είναι άσσοι στην προπαγάνδα αλλά και στο πολιτικό παιχνίδι. Πάντα βρίσκουν εύκολα τρόπους να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, να στρέψουν το ενδιαφέρον άλλου η να προκαλέσουν μιαν αναβολή στην (αναγκαία)συζήτηση για το ποιος φταίει επιτέλους, όπως σημερα.16 νεκροί μέχρι στιγμής και ίσως προστεθούν κι'αλλιως! Πολιτικές φανφάρες και επικοινωνιακά τρικ αντί ουσίας. Πότε θα αντιδράσει πια ο κόσμος?
Άριστο κείμενο. Η σιωπή (και η γρήγορη λήθη) ωφελεί μόνο τους υπεύθυνους.Δεν ζητάω κρεμάλες γενικά και αόριστα. Για αρχή, δεν ξέρω καν ποιός φταίει. Αλλά η ευθύνη _πάντα_ έχει όνομα και διεύθυνση. Ακόμα και αν οι έλληνες μπάζωσαν τα ρέματα, κάποιος τους άφησε, κάποιος τους ενθάρρυνε, κάποιος που έπρεπε να ελέγξει και να βάλει πρόστιμα, δεν τα έβαλε. Όλοι αυτοί οι κάποιοι, ΕΧΟΥΝ ονομα - και πολύ συγκεκριμένο μάλιστα.Απαιτώ λοιπόν να επέμβει ο αρμόδιος εισαγγελέας και να αναζητήσει ευθύνες. Δεν χρειάζονται μυνήσεις, όπως το show που κάνει μια συγκεκριμένη εμπαίζοντας όλους μας. Όπου υπάρχει έστω και ένας νεκρός από ατύχημα, ο εισαγγελέας επεμβαίνει αυτεπάγγελτα και υποχρεωτικά. Αυτή είναι η δουλειά του, γι' αυτό πληρώνεται, αυτό προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα και οι νόμοι.Ο εισαγγελέας αποδίδει ευθύνες - αυτό επιβάλλει ο νόμος. Αφού ο εισαγγελέας και τα δικαστήρια αποφασίσουν, οι υπεύθυνοι ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ για τις ζημίες και για τους θανάτους που προκάλεσαν. Και μάλιστα από τα ιδιωτικά λεφτουδάκια τους στην Ελβετία, ΟΧΙ από τον κρατικό κορβανά.Δυστυχώς όμως, η έκφραση "κάνουν κηδεία με ξένα κόλλυβα" γίνεται τραγική πραγματικότητα για την κυβέρνηση μας. Παριστάνουν πως νοιάζονται, με δικά μας λεφτά.Δεν έχω αντίρρηση να ενισχυθούν οι πληγέντες με κρατικά λεφτά. Αλλά πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, ότι ΕΜΕΙΣ (σωστά) βοηθάμε τους συνανθρώπους μας από το υστέρημα μας, δεν πρόκειται για γενναιοδωρία των κυβερνώντων.Οι βουλευτές μας έχουν βεβαιωμένα πανύψηλα εισοδήματα (ποιόν να πιάσεις και ποιόν να αφήσεις). Γιατί κανένας τους δεν έδωσε έστω και 100 ευρώ, αφού "νοιάζονται" τόσο πολύ; Μόνο με κρατικό χρήμα νοιάζονται αυτοί;