Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW)

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
0

O Alessandro Foglino είναι ένας πολυπράγμων Ιταλός. Τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στην Αθήνα για να ξεφύγει από το comfort zone του και να απολαύσει τον ελληνικό τρόπο ζωής, όπως λέει ο ίδιος. Σπούδασε σχεδιασμό προϊόντων στο Politecnico di Milano και δουλεύει ως freelance γραφίστας και εικονογράφος, διακοσμητής και ξυλουργός. Είναι μάλιστα ο συνιδρυτής του Bricheco, ενός social-carpentry την καρδιά του Μιλάνου.

Εκεί ανέπτυξε το πάθος του για το ξύλο και τα ανακυκλωμένα υλικά στην επιπλοποιία και στη διακόσμηση, πέρασαν όμως αρκετά χρόνια για να πραγματοποιήσει μία από τις ιδέες του, τη συλλογή κρανίων ζώων, τα οποία έπειτα θα επεξεργαζόταν για να μπορούν να λειτουργούν ως διακοσμητικά. Σήμερα διαθέτει μια πλούσια συλλογή που ανανεώνεται συνεχώς. Μερικά από αυτά μάλιστα τα πουλάει στο eΒay, αλλά δεν είναι και λίγα εκείνα που έχουν καταλήξει σε tattoo studios της πόλης. 

Πότε άρχισαν να σε ενδιαφέρουν τα κρανία ζώων και άρχισες να τα συλλέγεις;

Εδώ και πολλά χρόνια είχα την ιδέα να αρχίσω να συλλέγω κρανία και να δουλεύω με αυτά στα διάφορα πρότζεκτ μου. Πάντα με ενθουσίαζαν, τα βρίσκω εξαιρετικά όμορφα και ενδιαφέροντα. Ξεκίνησα τελικά τη συλλογή όταν ήρθα στην Ελλάδα.

Δεν αγοράζω κρανία, καθώς θέλω να ξέρω την προέλευσή τους. Δεν θέλω να έχω στη συλλογή μου κρανία από ζώα που έχουν σκοτωθεί σε κυνήγι ή έχουν αποκτηθεί με οποιονδήποτε άλλο, ανήθικο τρόπο.

Δεν σου έχει πει ποτέ κανείς ότι ίσως βρίσκει λίγο ανατριχιαστικό αυτό που κάνεις;

Δεν νιώθω ότι αυτό που κάνω είναι ανατριχιαστικό. Οι άνθρωποι θεωρούν ανατριχιαστικό ό,τι τους τρομάζει, π.χ. τον θάνατο. Εξάλλου, η συλλογή μου είναι 100% cruelty/creepy-free, εφόσον τα κρανία απλώς τα βρίσκω στη φύση. Νομίζω ότι το σχήμα τους είναι πολύ γοητευτικό, μια όμορφη γιορτή του κύκλου της ζωής. Είναι ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της, το μοναδικό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι, εδώ που τα λέμε. 

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Πόσα κρανία έχεις στη συλλογή σου; Είναι όλα προς πώληση; Πώς αποφασίζεις την τιμή τους; 

Δεν ήταν εξαρχής ο κύριος σκοπός μου η πώληση, για να είμαι ειλικρινής. Αυτήν τη στιγμή νομίζω ότι έχω περίπου 30 κρανία. Πραγματικά, έχω χάσει το μέτρημα, καθώς τελευταία έχω πουλήσει αρκετά. Πολλά φεύγουν, γρήγορα όμως τα αντικαθιστώ. Η τιμή ενός κρανίου εξαρτάται από τη σπανιότητά του, τις διαστάσεις του και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. 

Πού ψάχνεις για κρανία; 

Κατά τη γνώμη μου, τα ελληνικά νησιά έχουν αποδειχθεί το καλύτερο μέρος μέχρι τώρα! Δάση, χωράφια και βουνά είναι γεμάτα κρανία ζώων.

Ποιου ζώου το κρανίο είναι πιο δύσκολο να βρεις;

Του δεινοσαύρου, υποθέτω.

 

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Αφού βρεις ένα κρανίο, πώς ακριβώς το επεξεργάζεσαι;

Δεν μπορώ να αποκαλύψω ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο τα επεξεργάζομαι. Έχω τα μυστικά μου. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι στο Διαδίκτυο, αλλά μου αρέσει να το κάνω με τον δικό μου τρόπο! Συνήθως κάνω έναν πολύ καλό καθαρισμό, δεν χρησιμοποιώ όμως λευκαντικές χημικές ουσίες. Πολλοί ταριχευτές το κάνουν αυτό, καθώς έτσι τα κρανία δείχνουν όμορφα και «ολοκαίνουρια». Ωστόσο, εμένα δεν μου αρέσει αυτό, γιατί έτσι δεν φαίνονται φυσικά. 


Σε ενδιαφέρουν συγκεκριμένα είδη ζώων; 

Μου αρέσουν και με ενδιαφέρουν όλα τα είδη κρανίων, ωστόσο τα πιο εντυπωσιακά είναι όσα έχουν κέρατα. 

Ποιου ζώου το κρανίο δεν θα σ’ ενδιέφερε ποτέ; 

Του ανθρώπου.

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Υπάρχει κάποιο κρανίο που θα ήθελες να συλλέξεις, αλλά σου είναι πολύ δύσκολο;

Απλώς συλλέγω ό,τι βρίσκω στις βόλτες μου στη φύση. Δεν αγοράζω κρανία, καθώς θέλω να ξέρω την προέλευσή τους. Δεν θέλω να έχω στη συλλογή μου κρανία από ζώα που έχουν σκοτωθεί σε κυνήγι ή έχουν αποκτηθεί με οποιονδήποτε άλλο, ανήθικο τρόπο. 

— Σου ’χει συμβεί ποτέ κάτι περίεργο κατά τη συλλογή κρανίων;  

Είχα μια αστεία εμπειρία στη Λήμνο. Πλησίασα έναν γέρο βοσκό που είχε μερικά κατσίκια και ρώτησα ευγενικά με τα σπαστά ελληνικά μου: «Γεια σας, μήπως έχετε κρανία από κατσίκια; Ξέρετε, με κέρατα και τέτοια;». Με κοίταξε σκεφτικός για λίγο και μετά είπε: «Όχι, τα πετάμε. Θέλετε ένα πεπόνι;». Πίστεψέ με, μου έδωσε το πιο γλυκό πεπόνι που έχω φάει ποτέ. 

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Μπορείς να βρεις τα κρανία του Alessandro στο eΒay αλλά και στον λογαριασμό του στο Instagram


Design
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ανοίγει στη Νάουσα η πρώτη Βιβλιοθήκη Οίνου της χώρας μας στη μνήμη του Γιάννη Μπουτάρη

Design / Η πρώτη βιβλιοθήκη για το κρασί στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Μπουτάρης θα ήταν περήφανος

Ένας ιδιότυπος πολυχώρος που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του ντόπιου πληθυσμού σε ό,τι αφορά το κρασί, τη γαστρονομία και τη βιωσιμότητα, ξεκινά τη λειτουργία του στη Νάουσα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο μάγος της οικειότητας

Design / Μιχάλης Αναστασιάδης: «Υπάρχει φλυαρία στο design, λείπει η αυθεντικότητα»

Σε μια καριέρα 30 σχεδόν χρόνων σχεδίασε φωτιστικά, έπιπλα και αντικείμενα που μαρτυρούν έναν αναγεννησιακό δημιουργό, ο οποίος καταπιάνεται με τα υλικά, τη λειτουργικότητα και την τεχνολογία, σχεδιάζοντας την ποίηση τού καθημερινού. Με αφορμή την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα που μόλις εγκαινιάστηκε, ο Μιχάλης Αναστασιάδης μίλησε στη LifO.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ένα σπίτι με εκατοντάδες φυτά που όλα έχουν τη θέση τους

Design / Ένα σπίτι με εκατοντάδες φυτά που όλα έχουν τη θέση τους

Το διαμέρισμα του εικαστικού Αργύρη Αγγελή είναι γεμάτο φυτά και ετερόκλητα στοιχεία. Ο ίδιος λέει ότι o εκλεκτικισμός -το mix 'n' match, όπως θα λέγαμε σήμερα- είναι το κλειδί των επιλογών του στη διακόσμηση.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
“Ο κόσμος της φιλοξενίας είναι ένας κόσμος χωρίς σύνορα”: όλα όσα έγιναν στη δεύτερη διοργάνωση του HOTEL EXPERIENCE το διήμερο 18&19 Οκτωβρίου 2025 στη Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Design / Πώς το Hotel Experience μεταμόρφωσε την Τεχνόπολη σε ατμοσφαιρική ξενοδοχειακή εμπειρία

Με συμμετοχή 8000 επισκεπτών, 120 ομιλητών και 70 εταιρειών υλικών και κατασκευής, το Hotel Experience ανέδειξε την ελληνική φιλοξενία ως διεθνή συζήτηση, όπου η αρχιτεκτονική και η επενδυτική στρατηγική συνυπάρχουν στο ίδιο τραπέζι.
LIFO NEWSROOM
Το ταξίδι του Δημήτρη Πικιώνη από τη Μαδρίτη στην οδό Πειραιώς 

Design / Χάρη στον Δημήτρη Πικιώνη ο δρόμος προς την Ακρόπολη είναι ένα έργο τέχνης

Μια νέα έκθεση για τον Δημήτρη Πικιώνη στο Μουσείο Μπενάκη αποκαλύπτει τη σπουδαιότητα αυτού του εμπνευσμένου Έλληνα εικαστικού, αρχιτέκτονα, στοχαστή και όσα του οφείλουν η Αθήνα και οι σύγχρονοι Έλληνες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένα σπίτι που χρειάζεται περισσότερους τοίχους

Design / Ένα σπίτι που χρειάζεται κι άλλους τοίχους για τους πίνακες του ιδιοκτήτη

Ο αρχιτέκτονας και visual artist Αλέξανδρος Μαγκανιώτης μένει στη Γλυφάδα, σε μια οικογενειακή πολυκατοικία. Το διαμέρισμά του έχει τόσα έργα που μοιάζει με δική του, ατομική έκθεση, την οποία ανανεώνει συνεχώς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Ο Gustaf Westman σχεδιάζει viral αντικείμενα που φτάνουν την ντοπαμίνη στα ύψη

Design / Ο Gustaf Westman σχεδιάζει viral αντικείμενα που φτάνουν την ντοπαμίνη στα ύψη

Πιάτα, φλιτζάνια, βάζα και λάμπες που σε κάνουν να θες να τους τραπεζώσεις όλους. Έντονα, χαριτωμένα, λαχταριστά αντικείμενα που μετατρέπουν το τραπέζι σου σε μια ολοκληρωμένη εμπειρία ευτυχίας.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Δημήτρης Αντωνακάκης: «Η Αθήνα χρειάζεται γενναίες αποφάσεις»

Οι Αθηναίοι / Δημήτρης Αντωνακάκης: «Η Αθήνα χρειάζεται γενναίες αποφάσεις»

Ως παιδί, σχεδίαζε δρόμους στην άμμο. Αργότερα, υπερασπίστηκε την αρχιτεκτονική ως τέχνη ζωής. Με τη σύντροφο και συνεργάτιδά του Σουζάνα έζησαν μια ζωή όπου το «εγώ» έγινε «εμείς», μέχρι την απώλειά της που τον σημάδεψε βαθιά. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ