Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι

Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι Facebook Twitter
1

Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι Facebook Twitter
Σκηνή από το Human Flow


Γνωστός για την ένταση της εικαστικής του εργογραφίας και τις προστριβές του με τις κινεζικές Αρχές, ο Άι Γουέγουεϊ βάζει στην άκρη την προβοκατόρικη μαχητικότητά του και σκύβει μπροστά στο μεγάλο ανθρώπινο ρεύμα της προσφυγιάς, εξού και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ του «Human Flow», που διαγωνίζεται για τον Χρυσό Λέοντα. Με αποσπάσματα ποιητικών τσιτάτων και χωρισμένη διάσπαρτα σε γεωγραφικές περιοχές, η ταινία λειτουργεί περισσότερο ως παγκόσμιος χάρτης και ο Γουέγουεϊ ως βιβλιοθηκάριος, καταγράφοντας ενδελεχώς τους μετακινούμενους πληθυσμούς και κάθε είδους αριθμούς, κάνοντας έτσι μια λογιστική αποτίμηση και μια κάποια προβολή του προβλήματος στο άμεσο μέλλον. Με ρευστή κίνηση της κάμερας και μια απαλή προσέγγιση στους ανθρώπους, ο Κινέζος υιοθετεί μια οικουμενική ματιά, που μερικές φορές προκαλεί αμηχανία σε αυτούς, και σίγουρα σε μένα, όταν για παράδειγμα λέει σε έναν μετανάστη, χαρούμενο που τον γνώρισε και πρόθυμο για ένα αστείο, «σέβομαι το διαβατήριό σου, σέβομαι εσένα». Ως flip side του Μάικλ Μουρ, ο Γουέγουεϊ παραμένει λιγομίλητος και ταπεινός, αν και εμφανίζεται συχνά και παρεμβαίνει με κάποιες συνεντεύξεις, όπως με την πριγκίπισσα Ντάνα της Ιορδανίας, όχι επιβλητικά, αλλά περισσότερο ως guest που κάτι σοφό σκέφτεται, αλλά δεν μας το λέει. Το «Human Flow» υπενθυμίζει τι γίνεται αυτήν τη στιγμή στον κόσμο χωρίς να κραδαίνει μια επείγουσα πολιτική σημαία. Αντιμετωπίζει τη Λέσβο και την Ειδομένη όπως και το Μπαγκλαντές, βλέποντας από ψηλά έναν σταδιακό ξεριζωμό. Δεν ποντάρει στο πορνό του πόνου αλλά στην ανθρωπιά. Περισσότερο από καλή ταινία, είναι μια χρήσιμη καταγραφή, κατάλληλη για διδασκαλία.

 
Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αi Weiwei: "Kαθένας δικαιούται να πάρει στον τάφο του όση δόξα και φήμη επιθυμεί"

Εικαστικά / Αi Weiwei: "Kαθένας δικαιούται να πάρει στον τάφο του όση δόξα και φήμη επιθυμεί"

Μεγάλος καλλιτέχνης, μαχητικός ακτιβιστής, μορφή σπουδαία κι αξιοσέβαστη ή υπερεκτιμημένος οπορτουνιστής; Παραμονές της πρώτης του αθηναϊκής έκθεσης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ο 58χρονος Κινέζος δημιουργός «αποκαλύπτεται» στη LIFΟ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

The Review / «Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος, κριτικός στο Αθηνόραμα, αναλύουν τη νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, που μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες και τρομάζει τους Αμερικανούς θεατές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μην ανοίγεις την πόρτα

Οθόνες / «Μην ανοίγεις την πόρτα»: Το χειροποίητο αλλά καθόλου ερασιτεχνικό θρίλερ των Unboxholics

Η πρώτη τους ταινία είναι λογικό να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών τους αλλά και τόσο παρήγορο να συνορεύει με ένα λιντσικό σύμπαν ψυχολογικού θρίλερ, αντί να αναπαράγει απότομες τρομάρες και δωρεάν ανατριχίλες. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Pulp Fiction / Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Ο Κόπολα πούλησε τα φημισμένα αμπέλια του και σκάρωσε ένα από τα ακριβότερα στοιχήματα στην ιστορία του σινεμά. Όμως, το Φεστιβάλ Καννών των auteurs και των κινηματογραφιστών αιχμής έχει τόση ανάγκη τους καταξιωμένους δημιουργούς μιας αλλοτινής εποχής;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Οθόνες / Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Ο διάσημος Ελληνογάλλος σκηνογράφος του Χόλιγουντ μιλά στη LiFO για την τέχνη του, για το «Independence Day», το «Dark City», το «Poor Things» και την «Barbie», και για τότε που ο Φίντσερ του ζήτησε να του σχεδιάσει έναν δονητή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Back to Black»: Aξίζει η κινηματογραφική βιογραφία της Έιμι Γουάινχαουζ

The Review / «Back to Black»: Είναι η ταινία για την Έιμι Γουάινχαουζ αντάξια του μύθου της;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Άκης Καπράνος είδαν την ταινία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον μέχρι τέλους, επιβίωσαν και βρέθηκαν στο στούντιο της LiFO για να συζητήσουν για την εμπειρία τους και για τα στοιχεία που κάνουν καλή μια κινηματογραφική μουσική βιογραφία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
α ) Άι Γουέι Γουέι , β ) Φαλουν Γκον, γ ) Pussy Riots, δ ) Free Tibet, ε ) Reification του Bansky στο Calais της Γαλλιας για το γκραφιτι του Steve Jobs ως προσφυγας και στ ) το πολυ πιθανο reification του ηλεκτρονικου οργανισμου του Ασανζ απο ψευτικα feeds. Ποιος κρυβεται πισω απο την απευθειας χρηματοδοτηση 'η εμμεση εκμεταλλευση ολων των πιο πανω ; Ποιος χρηματοδοτουσε τον αφηρημενο εξπρεσιονισμο ; Τι ειχε πει ακομη και ο καραγκιοζης ο Ζιζεκ για το Θιβετ ;;; Ποιοι μεσα σε ενα μολις χρονο μας καλουσαν ρατσιστες και ξαφνικα θελουν να μας δωσουν Νομπελ για την Λεσβο ;!Εδω και εκατο χρονια η Αμερικη εμπλεκεται με την Ευρωπη, αρχικα για να δικαιολογησει την συμμετοχη της στον πρωτο παγκοσμιο πολεμο ( με την Creel Committee on Public Information - Απρ 1917 ) χρησιμοποιοντας αστερες του Χολιγουντ καλη ωρα οπως κανει σημερα με την Ατζι την Ζολι και το Council on Foreign Relations το περιβοητο Πρατ Χαουζ στη ΝΥ ), με την κυριαρχια των ταινιων της δεκα χρονια αργοτερα ( το 1925, 95% των ταινιων που παιζονταν στη Βρετανια , 85% στην Ολλανδια, 70% στη Γαλλια, 65% στην Ιταλια και 60% στη Γερμανια ηταν αμερικανικες ), λιγο αργοτερα με το μονοπωλιο σε κινηματογραφικο hardware ( 75% του φιλμ που χρησιμοποιουσε ολη η γη εκεινη την εποχη ηταν απο την Kodak - τουλαχιστον οι μισοι - και στη Γαλλια 75% ! - των κινηματογραφων εξω απο την Αμερικη ηταν αμερικανικης ιδιοκτησιας ) τους χαρισε κυριαρχια στη διανομη ταινιων, αρα και στα μηνυματα που ηθελε να διαδωσει.Το τελος του δευτερου παγκοσμιου πολεμου την βρισκει κυριαρχη σε ολα τα επιπεδα. Εμπλεκεται πολυμετωπικα με την Ευρωπη με : 1 ) Σχεδιο Μαρσαλ ( στα μεσα του 1951 πανω απο $1 τρις δολαρια -σημερινα λεφτα - ειχαν διανειμει ΜΟΝΑΧΑ στην Δυτικη Ευρωπη ), 2 ) Δεχεται επιχορηγησεις απο Φορντ, Φουλμπρα’ι’τ, Ροκεφελερ, κλπ.3 ) Συμβιωνει με τον αμερικανικο κορπορατισμο για να “επεκτεινει¨ το ραδιοφωνο εξω απο τα συνορα της ( “Φωνη της Αμερικης” ). 4 ) Δημιουργει την τηλεοραση λιγο αργοτερα για να διδαξει τζαζ και ροκ εντ ρολ στη Γηραια Ηπειρο, ταυτοχρονα με τους διαφορους “αμερικανους” τους εκατονταδες σταθμους των καινουργιων αμερικανικων βασεων ( σε μας απο Γλυφαδα ).5 ) Φερνει 11.000 ατομα της κοινωνικο-πολιτικης δυτικογερμανικης ελιτ απο το 1948 εως το 53 για τουρισμο στην Αμερικη, με τον λογαριασμο πληρωμενο εξ ολοκληρου απο το Στε’ι’τ Ντεπαρτμεντ και ιδιωτικους οργανισμους, ενω,6 ) Ειχε ηδη 7000 διανοουμενους και επιστημονες κυριως εβραιους που χε διωξει ο Χιτλερ απο τον πολεμο. $1 τρις λοιπον, πριν 60 χρονια !7 ) Δημιουργει πανεπιστημια, ενωσεις και βιβλιοθηκες στην Ευρωπη.8 ) Φτιαχνει περιοδικα ως αντιτυπα των δικων της εβδομαδιαιων ( δες ομοιοτητα Σπιγκελ -ΤΙΜΕ ).9 ) Κυριαρχει με τα ειδησεογραφικα πρακτορεια της στην παγκοσμια δημοσιογραφια.( Ακομη δεν εχω καταλαβει πως γινεται και το ΑΠ εχει τοσους και τοσους ελευθερο-επαγγελματιες ); Ενα μικρο παραδειγμα : στους Ολυμπιακους μας το 2004 ειχαμε 1+3 βασικους και αρκετους “περιφερειακους”. Ο νουμερο 1 λεγοταν Τιμ Νταλμπεργκ που ζουσε στην Αθηνα τουλαχιστον απο το 2002 - οπως η περιβοητη Ελενα η Σμιθ της Γκαρντιαν. Στις αρχες του Ιαν 2004 μπηκαν αλλοι τρεις, αλλα πολλα απο τα δυσκολα αρθρα γραφονταν απο one-timers περιφερειακους που δυσκολα μπορουσε καποιος να τους μελετησει τα patterns και να απαντησει αφου ερχοντουσαν απο το πουθενα για ενα και μονο “χτυπημα”. Το ΑΠ ειναι ενας κλασσικος οργανισμος για “φυτευτους”/ περιφερειακους. Γνωριζουμε λοιπον οτι εχουν γραφτει αρθρα γεγονοτων που δημιουργηθηκαν πχ στην Ευρωπη απλα για να “καλυφθουν δημοσιογραφικα” με “γκελα” στην Αμερικη απο ανθρωπους που μονο δημοσιογραφοι δεν ειναι κοκ ). Το ΑΠ φυσικα εχει συμφωνο με τις συνδρομητριες. Και η προπαγανδα, οταν χρειαζεται, πανευκολα εξαπλωνεται μεσα απο συγκεκριμενα ατομα πολλες φορες σε αλλες ηπειρους κοκ. Σε προσωπικη μου συνομιλια με μια Ιρλανδεζα εντιτορ του ΑΠ στα κεντρικα γραφεια της ΝΥ για εναν απ αυτους ( ονομαζοταν Γουιλστα’ι’ν ο δημοσιογραφος ) μου ειπε οτι το ΑΠ δυσκολα μπορει να ελεγξει ποιος περνει τι και ποσο μας κανουν plagiarize…Η Αμερικη υστερουσε στην Τεχνη ομως οπως αναφερουν πολλα βιβλια ( Guilbaut 83, Pells 97 κα ) προμοταρε τον αφηρημενο εξπρεσιονισμο ως απαντηση ( και προπαγανδα για την “ατομικη εποχη” ) στην Ευρωπη την δεκαετια του 50. Κι οχι μονο. “Υποτροφιες” και “επιχορηγησεις” ηταν παντα στη γραμμη ειτε ευθεως ειτε πλαγιως για να προμοταρουν καινουργιους καλλιτεχνες αλλων ροων που συμφωνουσαν με την κυβερνητικη γραμμη σε διαφορες μπιεναλε πχ της Ιταλιας στα “καναλια” κα.Με το τελος του ψυχρου πολεμου ο επικοινωνιακος μανιχε’ι’σμος καταρρεει ενω στο προσκηνιο πρωτοστατουν κυριως δυο πραγματα : Α ) ιματζ ( η επικοινωνιακη υποσταση χωρων μακρια απο ψυχροπολεμικες διπολικοτητες ) και Β ) ανθρωπινα δικαιωματα. Τα τελευταια χωριζονται σε Βα ) ντοπια ( ID-politics ) και Ββ ) κρατικα ( οταν αφορουν ιστορικους ‘η περιστασιακους αντιπαλους των ΗΠΑ ). Οταν κατα τη διαρκεια των 90ς συμφερε ακομη την Αμερικη να χτυπα την Κινα, ειχαμε το Θιβετ και την δυτικη προωθηση των δημοκρατικων μας θεσμων ( μεσα απο συναυλιες ανυποψιαστων συνταξιδιωτων καλλιτεχνων ειτε αυτα ειναι μουσικα συγκροτηματα οπως οι REM, Γιουριθμικς ειτε ηθοποιοι οπως ο Ντικ ο Γκιρ, ειτε PR εκστρατειες για τον Δαλα’ι’ Λαμα με ταξιδια στην Αμερικη, διαφημιση μεσω της Apple κι ας ειναι το Θιβετ ενα βασιλειο που διοικειται απο ενα -αρσενικο παντα- παιδακι το οποιο μεγαλωνει αντι σε κουνια σε ενα θρονο κοκ. Οταν οι εμπορικες και οικονομικες σχεσεις ΗΠΑ-Κινας γιναν σημαντικες, το Θιβετ εχασε τις συναυλιες ο Γκιρ εμεινε με το βιβλιο και η Ανι Λενοξ με τον βουδιστη συζυγο..Για εναν κολοσσο οπως ειναι επικοινωνιακα η Αμερικη, το να εξασκησει reification χρησιμοποιοντας τα ανθρωπινα δικαιωματα για αλλους σκοπους ειναι πα-νευ-κο-λο. Αρκει να βρει νεολαια που εχει ενθουσιασμο για ολα εκτος απο το διαβασμα, εχει προσωπικα προβληματα που θελει να τα κανει channel σε κατι ευρυτερο με ολους τους λαθος τροπους, “ειμαστε παντα διαθεσιμοι να την “βοηθησουμε” - να μας βοηθησει σε κατι παντελως διαφορετικο απ αυτο που διαφημιζουμε ( αλλα γι αυτο ας μη μιλησουμε καλυτερα και μας ακουσει κανεις που χρησιμοποιει το μυαλο του/της ).Γνωριζω για τους Φαλουν Γκον απο μεσα αφου αποτελουν γειτονες μου τωρα δεκαπεντε χρονια ( ζω στην Τσα’ι’ναταουν του Σαν Φρανσισκο τριγυρισμενος απο τρια ταο’ι’στικα τεμπλα σε ενα τετραγωνο - καθε πρωι ξυπνω με ταο’ι’στικους υμνους απ το ενα ) συνομιλω και με μεγαλο αριθμο κινεζων της κοινοτητας που τους θεωρουν τρελους και τους σνομπαρουν. Ολοι ρωτανε “μα που βρισκουν τα λεφτα τα τελευταια χρονια” ενω σηκωνουν τους ωμους διχως βεβαια να ειναι υπερ της Κινας. Ειναι εντελως γραφικοι. Μοιραζουν μπροσουρες και τις Κυριακες πανε να κανουν ται-τσι στην πλατεια Πορτσμουθ, την πλατεια απ οπου η πολη του Σφ ξεκινησε να κτιζεται. Η Κινα τους εχει δημιουργησει προβληματα στο να εξασκουν την θρησκεια τους αλλα και η Ευρωπη ειχε μεγαλυτερα προβληματα με την Σα’ι’εντολογια πριν καποια χρονια αλλα η Αμερικη δε το εκανε θεμα…Pussy Riots ειναι το ιδιο. Υπο ορισμενες προ’υ’ποθεσεις τα λεφτα για να τις “κρατησεις στα νεα” ειναι λιγοτερο απο ψιχουλα. Ηδη εχουν επαφες με αμερικανιδες σελεμπριτι τυπου Μαντονα κα. Τετοιου βεληνεκους καλλιτεχνιδες ζητουν την εκθεση σε παρομοιου ειδους “ακτιβισμους” γιατι αυτο-προμοταρονται στο αμερικανικο με’ι’νστριμ ως “do-gooders” ( συναυλιες για τον στρατο κοκ ). Εν τω μεταξυ χτυπαμε το ιματζ του Πουτιν και του εκθετουμε τα ανθρωπινα δικαιωματα στη χωρα του αφου δε καναμε τιποτα στην Κριμαια κοκ.Ο Αι Γουει Γουει ειναι ενας κλασσικος reified καλλιτεχνης. Γιατι ; Γιατι ειναι 100% εστιασμενος στο προσφυγικο σε επιπεδο ανθρωπινων δικαιωματων και προθυμοποιειται να το προμοταρει μεσα απο την τεχνη του. Να διευκρινισω απλα οτι ΦΥΣΙΚΑ και ειμαι υπερ των ανθρωπινων δικαιωματων. Αυτο που ειμαι ΕΝΑΝΤΙΑ ειναι το reification των δικαιωματων αυτων για αλλους σκοπους. Δεν εχει κανει ποτε μια σοβαρη προσπαθεια να κτυπησει το προβλημα στη ριζα του, δεν εχει κανει ποτε μια σοβαρη προσπαθεια να δει το προβλημα στις αλλες του διαστασεις ( πολιτικη, γεωπολιτικη, δημογραφικη, τα νουμερα σε αναλογια με τις χωρες που προξενησαν τον πολεμο κοκ ). Για μια χωρα σαν την Αμερικη, αυτο ειναι μαννα εξ ουρανου. Το που βρισκει τα λεφτα ειναι πραγματικα ασημαντο στην προκειμενη περιπτωση. Ποσο μυαλο χρειαζεται κανεις για να απομυθοποιησει την επαγγελματικη τροχια ενος τετοιου ανθρωπου απο τοτε που ηρθε απ την Κινα ; Δεν ειναι δα και κανας Σολτζενιτσιν ! Η Αμερικη και η δυτικη Ευρωπη φυσικα κερδιζουν αφου με αυτο το reification τους κραταμε ολους τους προσφυγες στον “προθαλαμο” της παντα “ουμανιστικης” Ελλαδας ( κι ας τους εχει στα χοτ-σποτς με χαρτζιλικι, αυτο που θα κυτταξουμε δεν ειναι οτι η Ελλαδα δεν εχει λεφτα να εξασκησει ουμανισμο ( Καρελιας ), αλλα το οτι δεχεται χαρτζιλικι απο εμας που παροτι μακρια απο τα συνορα τους βοηθαμε ). Ειναι ειλικρινης ο κινεζος ; Δεν ειναι ; Δεν εχει καμια σημασια ! Αλλο ειναι το θεμα μας. Ειναι το reification του για να εξυπηρετουνται οι μεγαλες δυτικες δυναμεις.Το open door policy του Γουικι δινει το δικαιωμα οχι μονο στον αμερικανικο αλλα και αλλους στρατους και παρεμφερη πηγες διαφορων κρατων να “τα’ι’ζουν” τον Ασανζ τεραστιες ποσοτητες απο πληροφοριες. Εκτος του οτι χρειαζεται πολυς χρονος για να μελετηθουν τα feeds, χρειαζεται και εξειδικευση που ο Ασανζ δεν εχει. Για υπηρεσιες που στοχοποιουνται, μια λογικη και ιδιαιτερα ευκολη λυση ειναι να δινεται ενα παραλλαγμενο feed με απωτερο σκοπο να μπερδεψει τον οργανισμο και τον δεκτη του. Επιχειρηματολογω οτι, οτι κι αν βγαινει απο το Γουικι μπορει να ειναι ηδη “μολυσμενο” με αντι-προπαγανδα αρα να εχει γινει reified. Χρειαζεται να πω τιποτα για τον Banksy ;;;Προσοχη στους ταχυδρομους συμβολων. Το ζητημα δεν ειναι οι ταχυδρομοι αλλα τα συμβολα, ποσο αυθεντικη ειναι η υποσταση και λειτουργια τους και παν απ ολα : ποιος ειναι ο ιδιοκτητης του ταχυδρομειου...