Ο Φιντέλ Κάστρο μιλάει για τη μουσική και τον κινηματογράφο στην επαναστατική Κούβα

Ο Φιντέλ Κάστρο μιλάει για τη μουσική και τον κινηματογράφο στην επαναστατική Κούβα Facebook Twitter
Φωτο: Keystone/Getty Images
0

Το 1976 οι εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή κυκλοφορούν το βιβλίο «Φιντέλ Κάστρο/ Εισήγηση στο πρώτο συνέδριο του κομμουνιστικού κόμματος Κούβας / Venceremos!». Απ' αυτό το βιβλίο επιλέγω τις παραγράφους στις οποίες ο Κάστρο μιλά για τη μουσική και τον κινηματογράφο στην επαναστατική Κούβα...

Κινηματογράφος

Η παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών ήταν ανύπαρκτη προηγουμένως στην Κούβα και δεν υπήρχε καμμία υλική υπόσταση γι' αυτό.

Στα χρόνια πριν από την Επανάσταση ο κινηματογράφος και ιδιαίτερα ο αμερικάνικος κινηματογράφος ήταν κυρίως ένα από τα μέσα της αποικιοκρατίας που προορίζονταν για την εφαρμογή μιας πολιτικής πλαστογράφησης και διαστρέβλωσης της ιστορίας και της φυσιογνωμίας της χώρας μας.

Πριν από την Επανάσταση το 99,65% των φιλμ που προβάλλονταν ήταν καπιταλιστικής παραγωγής και τα μισά απ' αυτά ήταν αμερικάνικα.

Στις 24 Μάρτη του 1959 δημιουργήθηκε το Κουβανέζικο Ίδρυμα Κινηματογραφίας. Ο κουβανέζικος κινηματογράφος ήταν για τη χώρα μας μια νέα μορφή τέχνης και δεν είχε ούτε τη δική του ιστορία, ούτε παράδοση. Και όμως κατόρθωσε να δημιουργήσει τέτοια έργα και να χαράξει τέτοια καλλιτεχνική πορεία, ώστε τα έργα του να περάσουν στο θησαυροφυλάκιο του εθνικού μας πλούτου.

Ο κουβανέζικος κινηματογράφος παίζει σημαντικό ρόλο στο χώρο του πολιτισμού και ανάμεσα στα έργα του τα φιλμ-ντοκυμανταίρ έχουν πρωτεύουσα θέση.

Στη διάρκεια αυτών των χρόνων σφυρηλατήθηκε η τεχνική και βιομηχανική βάση του κινηματογράφου και πριν λίγο εγκαινιάστηκε εργαστήριο έγχρωμων ταινιών.

Η βιομηχανία μας παρήγαγε 71 φιλμ μεγάλου μήκους, 541 ντοκυμανταίρ, 739 φιλμ επικαίρων και 90 κινουμένων σχεδίων. Τα εβδομαδιαία επίκαιρα έχουν υιοθετήσει εκφραστικές και αποτελεσματικές μορφές επικοινωνίας και αποτελούν για τον προγραμματισμό στοιχείο πολιτικοποίησης.

 Η δουλειά που έγινε από τις κινητές μονάδες προβολής είναι η πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία στη δημιουργία καινούριου κοινού θεατών.

Η απουσία κινηματογραφικών προβολών στην ύπαιθρο ήταν εκδήλωση της έντονης ανισότητας ευκαιριών ανάμεσα στον πληθυσμό της πόλης και του χωριού.

Τα τελευταία χρόνια ο κινητός κινηματογράφος πραγματοποίησε 1.603.000 προβολές και είχε 198.200.000 θεατές. Σήμερα έχουμε 620 μηχανές προβολής των 16 χιλιοστών, από τις οποίες 480 μόνιμα εγκατεστημένες, 112 φορητές σε καμιόνια, 22 μεταφερόμενες με ζώα και 2 σε μηχανοκίνητα πλοιάρια.

Έχουμε 449 κινηματογράφους για ταινίες των 35 χιλιοστών, από τους οποίους 71 χτίστηκαν τελευταία, που δεν είναι όμως αρκετοί ακόμα για να αναπληρώσουν αυτούς που κλείστηκαν για επισκευές ή άλλες αιτίες.

Ο αριθμός των θεατών έφτασε το 1970 τα 70 εκατομμύρια.

Η κινηματογραφική παραγωγή της Κούβας εκτιμάται διεθνώς και έχει κερδίσει 136 πρώτα βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.

 

Μουσική

Παλιότερα, πολλοί από τους μουσικούς μας ήταν περισσότερο γνωστοί στο εξωτερικό παρά στην Κούβα, όπου ζούσαν σχεδόν ολότελα αγνοημένοι.

Η χώρα μας που έχει έναν πλούσιο μουσικό πολιτισμό, αντιμετώπιζε τη μόνιμη πίεση από τα ξένα και κυρίως τα αμερικάνικα μουσικά πρότυπα.

Τα μέτρα που πάρθηκαν οδήγησαν σε μια πρωτοφανή άνθιση της μουσικής τέχνης.

Πρέπει να σημειώσουμε ιδιαίτερα τη δημιουργία, το 1960, της Κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας, μπροστά στην οποία ανοίχτηκαν τέτοιες δυνατότητες, που δεν είχαν ποτέ τους οι κουβανοί μουσικοί. Δημιουργήθηκαν συμφωνικές ορχήστρες στις επαρχίες.

Το 1959, με τη δημιουργία της Κρατικής Χορωδίας, άρχισε η ανάπτυξη της χορωδιακής τέχνης και σήμερα υπάρχουν ήδη δέκα επαγγελματικά συγκροτήματα. Η παραδοσιακή πολιτικοκοινωνική γραμμή στο τραγούδι συνεχίστηκε με το κίνημα του «νέου τραγουδιού» (nueva trova) [σ.σ. είναι το επαναστατικό κουβανικό τραγούδι των late sixties, που επηρεάστηκε από την τοπική παράδοση φυσικά, και ακόμη από τον Dylan και τους Beatles, ανακατεύοντας folk και rock στοιχεία, με κύριους εκπρόσωπους του τους Silvio Rodriguez, Pablo Milanés, Carlos Puebla κ.ά.].

Οι μουσικοί μας ταξίδεψαν σ' όλον τον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας με την τέχνη τους την επαναστατική Κούβα κι ένοιωσαν με πόση θέρμη βλέπουν οι λαοί την Επανάστασή μας.

Η ανάπτυξη της βιομηχανίας επέτρεψε να ρυθμίσουμε την παραγωγή μουσικών οργάνων και τη μαζική παραγωγή συνόλων οργάνων για ορχήστρες, με σκοπό να ικανοποιήσουμε, κοντά στα άλλα, τόσο τις ανάγκες της μέσης εκπαίδευσης στην ύπαιθρο, όσο και τις ανάγκες των πιονιέρων.

Η δημιουργία της επιχείρησης μουσικών ηχογραφήσεων, το 1962, συνέβαλε στη διάδοση των μουσικών ηχογραφήσεων και την παραγωγή δίσκων, που το 1974 έφτασε στα 1.000.000 κομμάτια.

 

Ο Φιντέλ Κάστρο μιλάει για τη μουσική και τον κινηματογράφο στην επαναστατική Κούβα Facebook Twitter
O Φιντέλ Κάστρο στη Νέα Υόρκη το 1959. Φωτο: Hulton Archive/Getty Images

Ας ακούσουμε κι ένα κλασικό κουβανικό τραγούδι, το "Y en eso llego Fidel" από τον Carlos Puebla, που ναι μεν προηγήθηκε του κινήματος του nueva trova, αλλά από την άλλη αγαπήθηκε και από τους «νέους τρoβαδούρους» (Silvio Rodríguez κ.ά.) αφού επείχε ρόλο στάνταρντ.

Συγκλονιστική η μελωδία...

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM