Τι σχέση μπορεί να έχει το hip hop, και πιο συγκεκριμένα ένας από τους δημοφιλέστερους και πλουσιότερους ράπερ του κόσμου, με τον Πάμπλο Πικάσο και με τον κόσμο της υψηλής τέχνης γενικότερα;
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο Jay Z κυκλοφόρησε τον καινούριο του δίσκο - με το κομμάτι "Picasso Baby" να κλέβει την παράσταση, και κατάφερε σε χρόνο μηδέν να κάνει όλο τον κόσμο (και αυτόν της τέχνης) να μιλάει γι' αυτόν.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Λίγα λόγια για το τραγούδι
Το Picasso Baby είναι το δεύτερο κομμάτι του δωδέκατου studio album του Jay-Z, Magna Carta Holy Grail.
Η παραγωγή του δίσκου ανήκει στον Timbaland και τον Jerome "J-Roc" Harmon.
Μάλιστα η όλη ιδέα του δίσκου ξεκίνησε από το πουθενά, όταν ο Timbaland έβαλε στον Jay Z να ακούσει το instrumental κομμάτι που έμελλε να γίνει η μουσική του Picasso Baby.
Ολόκληρο το υπόλοιπο Magna Carta βασίστηκε πάνω στο ύφος του συγκεκριμένου τραγουδιού, και το ίδιο το "Picasso Baby" εμπλουτίζεται με το sample από το τραγούδι "Sirens" του συνθέτη Adrian Younge.
Τέλος, ολόκληρο το artwork και οι φωτογραφίες του δίσκου φιλοτεχνήθηκαν από τον ελληνικής καταγωγής εμβληματικό φωτογράφο της Νεοϋορκέζικης underground κουλτούρας, Ari Marcopoulos.
Το τραγούδι έχει σαφείς και πάμπολλες αναφορές σε μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Mark Rothko, ο Jeff Koons, ο Francis Bacon, ο Jean-Michel Basquiat, ο Andy Warhol, και φυσικά ο Πάμπλο Πικάσο, και στην ουσία αποτελεί έναν φόρο τιμής του Jay Z σε όλα αυτούς τους εμβληματικούς καλλιτέχνες, οι οποίοι κατά πώς φαίνεται αποτελούν την νέα του λατρεία.
Ή μήπως πρόκειται για έναν ύμνο στην έπαρση και την ματαιοδοξία;
Ας ρίξουμε μια ματιά στους στίχους, για του λόγου του αληθές.
"Ι'm the new Jean Michel.."
"Surrounded by Warhols [...]
Twin Bugattis outside the Art Basel
I just wanna live life colossal"
"House like the Louvre or the Tate Modern
Because I be going ape at the auction.
Yellow Basquiat in my kitchen corner
Go ahead lean on that shit Blue, you own it."
" I'm the modern day Pablo, Picasso baby"
Μάλιστα.
Όταν ο Jay Z ανακάλυψε την τέχνη
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του single, τα media πήραν φωτιά:
O Jay-Z ανακαλύπτει την τέχνη, ανακαλύπτει την Μαρίνα Αμπράμοβιτς, τα μουσεία, τις δημοπρασίες, τον Andy Warhol, τον Jean Michel Basquiat, τον Mark Rothko, τον Jeff Koons, την τέχνη του εικαστικού performing.
"Είναι μπροστά" και "πρωτοπορεί", σύμφωνα με κάποιους.
"Βεβηλώνει" την ιστορία της αυθεντικής Magna Carta (1215) παρουσιάζοντας το εξώφυλλο του άλμπουμ δίπλα της, στον καθεδρικό ναό του Salisbury στην Αγγλία, σύμφωνα με άλλους.
"Κάνει πλέον Τέχνη", από εδώ, "Είναι υπερφίαλος", από εκεί.
Ένας χαμός, και πολύ κακό και υπερ- ανάλυση για ένα ακόμα μάρκετινγκ hype.
Είχα γράψει παλαιότερα σχετικά:
"Αν ρωτήσεις εμένα, που τυχαίνει να υπέρσυμπαθώ τον Jay- Z, ο 43χρονος ράπερ απλά ανακάλυψε λίγο καθυστερημένα τον κόσμο της τέχνης, και ενθουσιασμένος συνειδητοποίησε πως έχει πλέον αρκετά εκατομμύρια ώστε να τρέχει με την Bee σε ένα μάτσο δημοπρασίες μαζί με την αριστοκρατία και το old money, και να αγοράζει σαν παλαβός πανάκριβα έργα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μέχρι τώρα αγόραζε bling bling χρυσαφικά, σπάνιες σαμπάνιες, πούρα και τα γνωστά.
Ένα είδος καινούριου παιχνιδιού, δηλαδή, μέχρι να το βαρεθεί και να βρει κάτι άλλο.
Οι ζάμπλουτοι, γενικά, βαριούνται και κάπως εύκολα."
Την περίοδο πριν την κυκλοφορία του δίσκου ο Jay Z αγόραζε τον έναν μετά τον άλλο πανάκριβους πίνακες, και δήλωνε πως νέος του στόχος είναι να κάνει το σπίτι του να μοιάζει με μουσείο γεμίζοντας το με έργα του Warhol και του Basquiat.
Ως αποκορύφωμα, ο ταλαντούχος rapper και μουσικός παραγωγός γνωρίζεται με την Μαρίνα Αμπράμοβιτς και ανακοινώνει μία εξάωρη, παρακαλώ, performance ανοιχτή προς το κοινό (εντάξει, σχεδόν ανοιχτή προς το κοινό, και περισσότερο ανοιχτή σε ένα σωρό καλλιτέχνες και δημιουργούς) στην Pace Gallery της Νέας Υόρκης, κατά την οποία θα τραγουδούσε non stop το Picasso Baby.
Η performance του ήταν βασισμένη σε αυτήν της Αμπράμοβιτς, "The artist is Present", η οποία συναντιόταν με το κοινό live για 740 περίπου ώρες, το 2010.
Στην performance του Jay Z ήταν παρόντες σκηνοθέτες, art dealers, καλλιτέχνες, ο Judd Apatow, ο ράπερ Wale, η καλλιτέχνης Laurie Simmons, ο Τζιμ Τζάρμους, και πολλοί άλλοι.
Η Αμπράμοβιτς συμμετείχε ενεργά στο εγχείρημα, μετά ακολούθησε πάρτι, τα φλας άστραψαν, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Δείτε εδώ το εκπληκτικό βίντεο που γύρισε ο Mark Romanek από το όλο event.
"Picasso Baby: A Performance Art Film"
Συμπέρασμα;
Ο Πικάσο επανήλθε για ακόμη μία φορά στην επικαιρότητα,
και η υψηλή τέχνη ήταν πλέον cool ακόμα και για τα corner boys.