Πάει κι αυτό, τελείωσε. Εγώ δεν πήγα γιατί κατά τη γνώμη μου αυτό που κινεί τους ανθρώπους να πηγαίνουν σε συλλαλητήρια είναι ακριβώς το πρόβλημα που έχουμε σαν λαός αλλά κάποιοι πήγαν. Πόσοι; Έλα μου ντε.
Αν εμπιστευτούμε τους διοργανωτές, η συμμετοχή έφτασε στα 14 εκατομμύρια, αφού πήγε ολόκληρη η χώρα και κάνα-δυο γειτονικές. Αν πιστέψουμε την Κυβέρνηση, η συμμετοχή ήταν 4 άτομα εκ των οποίων οι 2 ήταν Γιαπωνέζοι τουρίστες που πήγαν να δουν τους τσολιάδες στον Άγνωστο Στρατιώτη.
Η αλήθεια βέβαια είναι κάπου στη μέση και η προσωπική μας εκτίμηση είναι γύρω στα 300.000 άτομα που δεν είναι και άσχημα αλλά σίγουρα δεν είναι και αυτό που περίμεναν οι φαντασιόπληκτοι που ανέμεναν ανατροπή του ΣΥΡΙΖΑ από την προσέλευση. Άλλωστε δεν έχει σημασία πόσοι άνθρωποι πάνε σε μια συγκέντρωση, αυτό που έχει σημασία είναι να έχεις σκηνοθέτη τον Μπιρσίμ.
Σήμερα έγινε για μια ακόμα φορά σαφές ότι όταν κάνεις σημαία υπερήλικες όπως ο Θεοδωράκης και ο Γλέζος, κάνεις σημαία τον υπεραπλουστευτικό συναισθηματισμό σε βάρος του ορθού λόγου και αυτό μπορεί να είναι από άβολο έως καταστροφικό. Ακούσαμε λοιπόν έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες της ιστορίας να βγάζει ένα λόγο αλλοπρόσαλλο, μισαλλόδοξο, ανερμάτιστο.
Και κάπου εδώ ξεκινάει το πρόβλημα: Τα συλλαλητήρια, οι διαδηλώσεις, οι τσαμπουκάδες, τα ντου σε παρελάσεις και οι τραμπουκισμοί εν γένει είναι το προνομιακό γήπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ανέβηκαν στην Κυβέρνηση και αυτός είναι ο λόγος που εφαρμόζουν σαν καλά παιδιά όλα τα μέτρα που τους ζητούνται χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Οι διαδηλωτές του 2011 είναι σήμερα είτε διορισμένοι, είτε περιμένουν να διοριστούν.
Είναι λογικό να περιμένεις να ανατρέψεις την αντικειμενικά χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών παίζοντας μπαλίτσα στο γήπεδο της; Εννοώ έχεις να διαλέξεις όποιο παιχνίδι θέλεις για να νικήσεις τον Κασπάροφ και εσύ διαλέγεις το σκάκι; Not clever.
Ένα επιπλέον πρόβλημα με τα συλλαλητήρια είναι οι συνήθεις πελάτες τους: Κάνε ένα συλλαλητήριο για την διάσωση της φάλαινας ας πούμε και θα δεις ότι ένα σημαντικό ποσοστό των συμμετεχόντων θα έρθουν ντυμένοι Κολοκοτρωναίοι και Μεγαλέξαντροι. Δεν έχει σημασία το θέμα, υπάρχουν άνθρωποι που απλά θέλουν να ντυθούν καρναβάλια και θα το κάνουν ό,τι και να γίνει. Θα μου πεις είναι κακό το cross-dressing; Όχι μωρέ, αλλά δεν είναι και πολιτική πράξη.
Τι έγινε λοιπόν σήμερα; Σήμερα έγινε για μια ακόμα φορά σαφές ότι όταν κάνεις σημαία υπερήλικες όπως ο Θεοδωράκης και ο Γλέζος, κάνεις σημαία τον υπεραπλουστευτικό συναισθηματισμό σε βάρος του ορθού λόγου και αυτό μπορεί να είναι από άβολο έως καταστροφικό. Ακούσαμε λοιπόν έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες της ιστορίας να βγάζει ένα λόγο αλλοπρόσαλλο, μισαλλόδοξο, ανερμάτιστο. Ήταν μια εξαιρετικά άβολη στιγμή ακόμα και για αυτούς που αγαπούν τον Μίκη άσχετα που εγώ προτιμούσα πάντα τον Σαββόπουλο.
Θα μου πεις έπεσες από τα σύννεφα που άκουσες τέτοιες μπούρδες από τον άνθρωπο που είχε δημιουργήσει το κίνημα Σπίθα; Όχι, δεν έπεσα αυτά που είπε ο Μίκης είναι τα ίδια επικίνδυνα που έλεγε και τότε, δηλαδή ότι μπροστά στο Εθνικό συμφέρον και στον φαντασιακό εθνικό κίνδυνο όλες οι ιδεολογίες και οι ιδιότητες πρέπει να συνενωθούν. Η υπέρτατη ιδεολογία είναι να είσαι Έλληνας, μπορούμε όλοι αριστεροί και δεξιοί, δημοκράτες και φασίστες να συναντηθούμε για το καλό της πατρίδας. Ότι δηλαδή το να είσαι Έλληνας είναι το υπέρτατο ιδανικό. Εμείς πάλι ακούγοντας αυτά απλώς ντραπήκαμε για μια ακόμα φορά που είμαστε Έλληνες.
Δεν είναι κακό να είσαι πατριώτης, είναι όμως τραγικό να υπάρχεις μόνο σαν αδικημένος, βασανισμένος, θύμα συνομωσιών και τελικά ένας ανοργασμικός περιούσιος λαός. Είναι κακό μόνο να νοιώθεις και ποτέ να μην σκέφτεσαι. Και ναι, είναι κακό να είσαι στο ίδιο στρατόπεδο με τους Χρυσαυγίτες, είτε αυτό λέγεται σημερινό συλλαλητήριο, είτε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015.
Πρόσφατα ο Μπουτάρης έβγαλε ένα εκπληκτικό λόγο για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. ¨Ένα λόγο γεμάτο ουσία και ανθρωπισμό. Δες το και μετά βάλε να δεις την σημερινή ομιλία του Θεοδωράκη. Μετά διάλεξε στρατόπεδο.