Τι σχέση έχω εγώ με το ποδόσφαιρο; Καμία. Στο σχολείο, στην τρίτη λυκείου το τμήμα θεωρητικής μετρούσε 23 κορίτσια και τρία αγόρια. Στο μάθημα της γυμναστικής παίρναμε μια μπάλα και στήναμε αυτοσχέδια τέρματα που ξεκινούσαν από τον τοίχο και έφταναν στη μπασκέτα, ήταν άγριο, σουτάραμε μόνο με “μύτο” και φυσικά δεν υπήρχε άμυνα και επίθεση, τρέχαμε σε μπουλούκι και κανένα από τα αγόρια δεν πλησίαζε προς τις μπασκέτες φοβούμενος μη φάει καμιά αδέσποτη μπάλα στο κεφάλι. Οι τραυματισμοί ήταν αρκετοί, ωστόσο ήταν άκρως διασκεδαστικό, αστείο και κάπως πρωτόγονο. Ο καθηγητής φυσικής αγωγής φοβούμενος ότι θα σκοτωθούμε προσπάθησε να μας μάθει παραδοσιακούς χορούς, αλλά καμία δεν έδειξε ζέση για συρτό στα τρία. Επειδή όλοι οι υπεύθυνοι φοβόντουσαν μας ζήτησαν να το γυρίσουμε στα μήλα, έτσι βάλαμε και τα αγόρια στο παιχνίδι. Αυτά κάπου στο 2008. Τώρα στο 2022 είναι μεσημέρι στο γραφείο, εγώ, ψάχνω θέματα και χαζεύω stories στο instagram και το μάτι μου πέφτει πάνω σε αυτή την κοινοποίηση:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σκέφτηκα, ωραίο artwork και αμέσως πάτησα πάνω του για να δω που θα με βγάλει. Με τα πολλά και με τα λίγα, κατάλαβα ότι στήνεται μια γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου, από κορίτσια που κατά κύριο λόγο δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη επαφή με το σπορ, η συμμετοχή ήταν δωρεάν και το μόνα απαραίτητα που έπρεπε να έχω μαζί μου ήταν τη διάθεση μου και ένα μπουκάλι νερό. Έστειλα DM για να δηλώσω ενδιαφέρον και να κλείσω τη θέση μου.
Μέσα στις επόμενες μέρες το δούλεψα μέσα στο κεφάλι μου ώστε να μην δειλιάσω. Άδειασα την Κυριακή από την οποιαδήποτε υποχρέωση, ήθελα να είμαι ορεξάτη και ανεπηρέαστη και να έχω στάνταρ ενέργεια αλλά και όρεξη.Όλες οι πληροφορίες που πήρα ήταν ενθαρρυντικές, πήγα στην προπόνηση, έπαιξα μπάλα, γέλασα, έμαθα πώς να σουτάρω σε πρώτη φάση χωρίς να είμαι επικίνδυνη για τον συνάνθρωπο.
Ο προπονητής μας, ο Τομάς (είναι από τη Γαλλία, στο Παρίσι έχει άλλη μια ομάδα με κορίτσια όπως εμείς) είχε μαζί του τον Αλέξανδρο που εκτελούσε χρέη βοηθού προπονητή αλλά και διερμηνέα όπου χρειαζόταν. Η προπόνηση είχε πολλές εναλλαγές, ήταν ενδιαφέρουσα και πολύ διασκεδαστική, κάναμε ζέσταμα, μάθαμε πώς να κάνουμε πλασέ, παίξαμε ένα παιχνίδι υβριδικό (κάτι που μοιάζει με μήλα και κορόιδο) και φυσικά χωριστήκαμε σε ομάδες και παίξαμε μπάλα!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τρίτη σειρά η ντροπάλα χαμογελαστή με το κοτσίδι και τα φουντωτά μαλλιά είμαι εγώ.
Η εβδομάδα δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει με καλύτερα vibes.
Τι με ενθουσίασε: 1) Γνώρισα εικοσι κάτι νέους ανθρώπους, 2) Σκότωσα τη μελαγχολία του Κυριακάτικου απογεύματος και συνειδητοποίησα ότι αυτές οι μέρες μπορούν να μην είναι φλατ, 3) έμαθα κάτι καινούργιο, 4) Ζητοκραύγασα “Α-μπα-λος!” μαζί με όλη την ομάδα, 5) Ελπίζω το επόμενο session να γίνει μέρα που να μπορώ να παραστώ.
INFO: https://www.instagram.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
