Θέλω να κάνω μια απλή ερώτηση. Με ειλικρίνεια.
Υποτίθεται ότι για να σε κάνουν διευθυντή ενός Μουσείου, πρέπει να έχεις κάποιο γούστο, κάποιες γνώσεις, μια αισθητική αντίληψη τέλος πάντων.
Τότε πώς είναι δυνατόν να διαλέγεις να εκτεθούν στο Χριστιανικό και Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας αυτά τα εξαμβλώματα; Να κάνεις ολόκληρη αφιερωματική έκθεση, εκεί που λίγο πριν υπήρχαν δυο τρια διαμάντια από το Ερμιτάζ;
Ή είσαι άσχετος ή είσαι κιτς εκ φύσεως.
Αυτά τα σχεδόν κωμικά γρατζουνίσματα, ανάξια να εικονογραφήσουν ακόμα και το προμόσιοναλ υλικό των Ιεχωβάδων, με λίγο από σαπουνόπερα, λίγο Τζέημς Πάρις και λίγο ζωγραφική με το στόμα, εκτίθενται σε ένα πανέμορφο Μουσείο που κάποτε χαρακτηρίσαμε «κρυφό διαμάντι της Αθήνας».
Διαμάντι ναι, αλλά faux.
Υ.Γ.1 Για να μη κανω ακόμη πιο αισθησιακή την απογοήτευσή μου, δεν δημοσιεύω τα ονόματα των ηθικών αυτουργών αυτής της χλαπάτσας
Υ.Γ.2 Τρομάρα τους, το όλον είναι και με τις ευλογίες του κράτους και του ευσεβιστή μέχρι παραισθήσεως Προέδρου της Δημοκρατίας (LOL). Κλικ!