Στις 23 Μαρτίου κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το καινούριο iPad. Τα παιδιά της Apple, όταν δεν ασχολούνται με το απόθεμά τους σε ρευστό, φτιάχνουν ορισμένα ωραία πράγματα. Αν και δεν είμαι θαυμαστής της κουλτούρας του Στιβ Τζομπς, oφείλω να ομολογήσω πως με το τελευταίο προϊόν κόμπλαρα. Και ζήλεψα. Και το ήθελα. Και το θέλω. Οι δυνατότητές του είναι τρομερές. Όχι μόνο στην ευκρίνεια της οθόνης αλλά και στον επεξεργαστή και στις υπόλοιπες εφαρμογές. Ένα καλό λάπτοπ του 2011 είναι «γατάκι» μπροστά σε αυτό τον τιτάνα. Οι κατασκευαστές δεν ακολούθησαν την πάγια τακτική να «κρύψουν» τεχνολογία για τις επόμενες εκδόσεις, αλλά τα έδωσαν όλα. Επαναλαμβάνω ότι το θέλω, αλλά την ίδια στιγμή αναρωτιέμαι: τι να το κάνω, τελικά;
Οι ταμπλέτες, μαζί με τα smartphones και το USB, είναι, κατά τη γνώμη μου, οι τρεις επαναστάσεις όσον αφορά τα γκάτζετ. Τα δύο πρώτα είναι χρήσιμα στον άνθρωπο για τις ανάγκες που δημιούργησαν. Το USB, αντίθετα, ήρθε να λύσει βασικά προβλήματα της ανθρωπότητας.
Και τώρα που η κρίση πλανάται πάνω από τον κόσμο, αναζητούμε περισσότερα αξεσουάρ που λύνουν προβλήματα και δεν θα δημιουργούν καινούργια. Χωρίς να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, θα τολμήσω να πω ότι οι περισσότεροι χρήστες ταμπλέτας θα τη χρειάζονται για τα απλά: ίντερνετ, διάβασμα, ταινίες, skype και παιχνίδια. Άντε, και μια σειρά από άσκοπες εφαρμογές της μιας φοράς, όπως και στα εξελιγμένα smartphones. Η μάζα μπορεί να ξέρει να χειριστεί την τεχνολογία, αλλά δεν μπορεί να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητές της. Έχω ένα καλό smartphone και μπορώ να εκμεταλλευτώ ένα 20% απ’ όσα μπορεί να κάνει. Αν έπαιρνα το νέο iPad, το ποσοστό αυτό θα έπεφτε ακόμα παρακάτω. Θα μπορούσα με πολύ λιγότερα λεφτά να πάρω ένα μηχάνημα που θα έκανε τη δουλειά που θέλω.
Θα ήμουν λιγότερο χίπστερ, αλλά, από την άλλη, δεν θα ένιωθα ηλίθιος απέναντι σε μια συσκευή. Ο γκατζετικός ανταγωνισμός δεν κατέληξε να ρίχνει τις τιμές, αλλά να αυξάνεις τις επιδόσεις. Έτσι, έχουμε βρεθεί όλοι αυτοί που νομίζαμε ότι κάτι σκαμπάζουμε να αισθανόμαστε λίγοι απέναντι στο προϊόν που καταναλώνουμε. Αυτό, βέβαια, δεν είναι πρόβλημα των εταιρειών αλλά δικό μας, που τρώμε το κουτόχορτο ότι γίναμε ξαφνικά όλοι χάκερ επειδή ξέρουμε να κατεβάζουμε μια σειρά και να κάνουμε check in στο facebook. Πιστεύω ακράδαντα πως ο υπολογιστής των €30 που κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο με τη νέα ταμπλέτα είναι η πραγματική καινοτομία της εποχής μας: επιστροφή στα απλά, επιστροφή σε αυτά που μπορούμε να κατανοήσουμε.