Ήταν μια νύχτα διαφορετική από τις άλλες. Που σημειολογικά, τουλάχιστον, θα ήταν προτιμότερο να ήταν μέρα - «Στο φως της μέρας», ακριβώς όπως είχε τιτλοφορήσει ο εκλιπών Ζαν Λουϊ Μπορί μια από τις πρώτες ακτιβιστικές «βίβλους» του lgbt κινήματος (1979). Όχι βέβαια πως οι «ευνοούμενοι του φεγγαριού» που ξενύχτησαν χτες βράδυ στη βουλή χαλάστηκαν μ' αυτό... Γεγονός είναι ότι παραμονές Χριστουγέννων – μια γιορτή αγάπης, υποτίθεται, αξίας που κατά τον Παύλο «ουδέποτε εκπίπτει» σε πείσμα των τόνων χολής που ξέρασαν για τους ομοφυλόφιλους ανάξιοι, ρατσιστές, υποκριτές ρασοφόροι (ουαί υμίν ρε!), η ελληνική Πολιτεία εδέησε επιτέλους να νομοθετήσει ένα διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης που καλύπτει πλέον και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, δίχως πάντως ακόμα να τα εξισώνει με τα ετερόφυλα. Έξι χρόνια από τους ιστορικούς «γάμους της Τήλου» και ύστερα από ατέλειωτες καθυστερήσεις, αναβολές, παλινδρομήσεις και «πάρε να'χεις» καταδίκες από διεθνείς οργανισμούς, "habemus σύμφωνο" με 194 ναι, 55 όχι και 51 «πονηρές» αποχές (που βεβαίως προσμετρώνται στα «όχι»).
Δικαιώνονται έτσι εν μέρει όχι μόνο όσοι αγωνίστηκαν γι΄αυτό αλλά καταρχήν όλοι εκείνοι οι γνωστοί κι άγνωστοι, επώνυμοι κι ανώνυμοι άνθρωποι που η αγάπη τους μέχρι χτες δεν τολμούσε να γράψει δημόσια το όνομά της λες κι ήταν πιο λειψή από την άλλη, την «κανονική»
Το «πανηγύρι» ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα μπροστά στον Άγνωστο. Δεκάδες ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, τρανς, κουίρ και «σύμμαχοι» κρατούσαν πανό και πλακάτ, μοίραζαν φέιγ βολάν και φώναζαν συνθήματα. Κάποια ζευγάρια αγκαλιάζονταν με ανανεωμένη στοργή, ένας μοίραζε κουραμπιέδες, άλλοι είχαν ανοίξει κρασιά, περαστικοί και τουρίστες κάνανε χάζι, μερικοί ακτιβιστές παραπονιούνταν για την υποτονική ανταπόκριση της lgbt κοινότητας στο χτεσινό κάλεσμα όταν στα Pride, ακόμα και σε πορείες διαμαρτυρίας όπως στην περσινή για την ομοφοβική επίθεση στο Παγκράτι κατεβαίνει πολλαπλάσιος κόσμος (επρόκειτο βέβαια και για μια «τελειωμένη υπόθεση», μια ψηφοφορία της οποίας όλοι γνώριζαν λίγο-πολύ το αποτέλεσμα) - η χαρά πάντως εκτόπιζε την «γκρίνια». Πολιτικό «παρών» έδωσαν η Ανταρσύα και οι αναρχοσυνδικαλιστές του Ροσινάντε, ορισμένοι της ΛΑΕ, όχι όμως και η πρώην ΠτΒ Ζωή Κωνσταντοπούλου - που τόσο ένθερμα υπερασπίστηκε τα lgbt δικαιώματα φέτος στο Pride -, παρότι είχε προσκληθεί. Η... προφητεία της ωστόσο για «κατάληψη» της βουλής από την lgbt κοινότητα επιβεβαιώθηκε: ήταν σίγουρα ασυνήθιστο το θέαμα να διασταυρώνεσαι περασμένα μεσάνυχτα στους διαδρόμους, το κυλικείο και τα θεωρεία του κοινοβουλίου με «παρδαλούς» γκέι, πανκ λεσβίες, τρανσέξουαλ και έξαλλες drag queens, να ακούς ξεκαρδιστικά σχόλια κι ατάκες επί παντός επιστητού, μέχρι και διαλόγους σε «βαριά» καλιαρντά! Το προσωπικό του κτιρίου πέρασε μια αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα νύκτα με αυτούς τους «εξωτικούς» θαμώνες, ενώ δεν έλειψαν και κάποιες ψιλοκόντρες στα θεωρεία τα οποία αρχικά οι (υπερβολικά πολλοί) άνθρωποι της ασφάλειας ήθελαν... «εκκλησία» (μη μιλάτε, μη γελάτε, μη χειρονομείτε κ.λπ.), για να χαλαρώσουν εντελώς όσο η ώρα κυλούσε και η ανυπομονησία χτυπούσε κόκκινο.
Η ιστορική όσο και... μαραθώνια αυτή συνεδρίαση εδέησε να ολοκληρωθεί περί τις 2 τα ξημερώματα της Τετάρτης. Υπερψήφισαν Σύριζα – ορισμένοι υπουργοί και βουλευτές του οποίου είχαν πάρει πράγματι «πατριωτικά» το θέμα, ωραία τα'πε κι ο Αλέξης που «το'χει» σ' αυτά, ζητώντας μάλιστα συγνώμη για την καθυστέρηση-, ΠΑΣΟΚ (απούσας πάντως της Φώφης), Ποτάμι (με τον Σταύρο να τη βγαίνει «από αριστερά» προκρίνοντας πλήρη δικαιώματα και πολιτικό γάμο για όλους), Ένωση Κεντρώων (ο Λεβέντης μας «κούφανε» στηλιτεύοντας την αρνητική στάση της Εκκλησίας, το χάλασε στο τέλος όμως δηλώνοντας αντίθετος στο ενδεχόμενο τεκνοθεσίας) αλλά και 19 βουλευτές της ΝΔ, ανάμεσά τους Ντόρα, Κυριάκος, Δένδιας, Κεφαλογιάννη, Γιακουμάτος, Νικήτας Κακλαμάνης (κάλλιο αργά... αν ωστόσο προβλεπόταν τεκνοθεσία, ο αριθμός τους φοβάμαι θα άγγιζε το απόλυτο μηδέν). Καταψήφισαν 29 Νεοδημοκράτες βουλευτές (αυτοί προφανώς... ΔενΜένουνεΕυρώπη), οι ΑΝΕΛ πλην Ζουράρι (που «έδωσε ρέστα» στη βιωματική αγόρευσή του), Παπαχριστόπουλου και Έλενας Κουντουρά, το (θλιβερό για μια ακόμη φορά) ΚΚΕ και φυσικά οι ναζήδες. "Ναι" κι από τους μουσουλμάνους βουλευτές, ενώ «έλαμψαν» διά της απουσίας τους οι Μεϊμαράκης, Σαμαράς, Άδωνις, Κωστάκης Καραμανλής, Πάνος Καμμένος, βεβαίως και η επιλεκτικά «κόκκινη» Λιάνα που αναρωτιέται κανείς τι στην ευχή ψυχή θα παραδώσει...
«Έλαμψαν» διά της απουσίας τους οι Μεϊμαράκης, Σαμαράς, Άδωνις, Κωστάκης Καραμανλής, Πάνος Καμμένος, βεβαίως και η επιλεκτικά «κόκκινη» Λιάνα που αναρωτιέται κανείς τι στην ευχή ψυχή θα παραδώσει...
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος υπογράμμισε πως «κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να είναι όσο διαφορετικός θέλει», φροντίζοντας όμως να διευκρινίσει ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν εισάγει ρυθμίσεις για τεκνοθεσία, ούτε καν τη γονική μέριμνα, αφήνοντας έτσι ανοικτά πεδία διεκδίκησης. Τα κοινά φορολογικά δικαιώματα φαίνεται να διασαφηνίστηκαν τελευταία στιγμή, κι αφού πριν είχε ξεσηκώσει δικαιωματικούς κι ακτιβιστές η φήμη για παράλειψή τους. Σημαντική εξέλιξη είναι και η οριστική κατάργηση του νομικά και ηθικά απαράδεκτου άρθρου 347 του ΠΚ περί «παρά φύσιν ασέλγειας μεταξύ αρρένων» ύστερα από τροπολογία βουλευτών του Σύριζα, που περιέργως(;) δεν υπερψήφισαν ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι. Στα "highlights" η ομιλία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου περί δικαιωματικής «επανάστασης» (φορούσε μάλιστα rainbow κονκάρδα όπως κι άλλοι Συριζαίοι βουλευτές), η έντονη λογομαχία Βασιλικής Κατριβάνου-Πέτρου Κωνσταντινέα (Σύριζα) με τον Χρυσαυγίτη υπόδικο Λαγό (ΧΑ) περί... γκέι μεταναστών και ελληνικότητας καθώς κι εκείνη Αμυρά (Ποτάμι)- Κατσίκη (ΑΝΕΛ) περί... κτηνοβασίας.
Ώστε λοιπόν «νικήσαμε»; Και ναι και όχι!
Ναι, γιατί με όλα τα κενά και τις παραλείψεις του, το σύμφωνο αυτό είναι η πρώτη θεσμική κατοχύρωση lgbt δικαιωμάτων στην Ελλάδα.
Ναι- γιατί έτσι δικαιώνονται, εν μέρει, όχι μόνο όσοι αγωνίστηκαν γι΄αυτό αλλά καταρχήν όλοι εκείνοι οι γνωστοί κι άγνωστοι, επώνυμοι κι ανώνυμοι άνθρωποι που η αγάπη τους μέχρι χτες δεν τολμούσε να γράψει δημόσια το όνομά της λες κι ήταν πιο λειψή από την άλλη, την «κανονική».
Ναι- γιατί χιλιάδες «διαφορετικοί» έφηβοι-ες ένιωσαν ότι το δικό τους μέλλον μπορεί και πρέπει να είναι πιο φωτεινό. Ναι- τέλος, γιατί κατέδειξε για πολλοστή φορά το «ανώμαλο» πάντρεμα Σύριζα-ΑΝΕΛ!
Όχι γιατί σημαντικά όπως γάμος, τεκνοθεσία, γονική μέριμνα, ταυτότητα φύλου παραμένουν ζητούμενα, ενώ τα κοινά εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα αναμένουν υπουργική απόφαση.
Όχι, επειδή δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η τελετή αυτή θα πρέπει να γίνεται στο ληξιαρχείο και όχι δημαρχείο, ούτε και γιατί θα πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν παιδιά «αόρατα» με εξίσου «αόρατους» γονιούς. Η ίδια άλλωστε η προεκλογική θέση του κυβερνώντος κόμματος υπήρξε σαφώς τολμηρότερη, αξιώνοντας πλήρη δικαιώματα χωρίς εκπτώσεις. Και αν εφαρμοζόταν ως είχε, θα έκλεινε στα αλήθεια σήμερα ο «κύκλος ντροπής, αρνήσεων και περιθωριοποίησης» που ανέφερε αγορεύοντας ο πρωθυπουργός. Τέτοιων ανθρώπων θα έπρεπε να φιλοδοξεί να γίνει «σημαία» αν πράγματι οραματίζεται Ελλάδες αλλιώτικες αντί να παίζει τις κουμπάρες με το παπαδαριό, το συντηρητικό ακροατήριο και τους ψεκασμένους συγκυβερνώντες του...
Και ενώ οι ευχές που αντάλλασσαν μισοσοβαρά-μισοαστεία χτες τα ξημερώματα στον προαύλιο χώρο της βουλής οι αποχωρούντες αναφέρονταν σε «καλά στέφανα» αλλά και το μέγα ζητούμενο στους καιρούς μας σύμφωνο... επιβίωσης, φίλος εξέφρασε απολαυστικά χρόνιους "καημούς" που μοιράζονται εξίσου γκέι και στρέιτ: «το σύμφωνο ΟΚ το καταφέραμε, ο γάμος θα 'ρθει κι αυτός πού θα πάει, έναν σύζυγο της προκοπής μου λες πού θα βρω;». Venceremos!..